Σαν έρθη ο πόνος…

Δάκρυα πόνος άγαλμα

“Σαν έρθει ο πόνος να σε βρει
να τον δεχθείς παλικαρίσια.
Στάσου λεβέντης σαν τη δρυ
τη λαμπαδόκορμη, την ίσια.

Δώρο δικό σου ‘ναι κι ο πόνος
δώρο δικό σου απ’ τ’ ακριβά.

Και φτάνω να σ’ ευγνωμονώ
γι’ αυτές τις ώρες που πονώ.”

Γ. Βερίτης

Ευχαριστίες στον Πανόλβιο

3 σκέψεις σχετικά με το “Σαν έρθη ο πόνος…

  • Αύγουστος 20, 2009, 6:01 μμ
    Permalink

    Αμήν! Είθε ο Πανάγαθος Θεός να μας δώσει αυτό το χάρισμα, αλλά και την υπομονή να βαστάζουμε τυυς διάφορους πόνους που μας έρχονται στην ζωή.

    Ευχαριστούμε τον ποιητή και τον παρακαλούμε να εύχεται και για μας να βιώσουμε αυτά τα θαυμάσια του Θεού, τα οποία περιγράφει με τόση περιεκτικότητα και απλότητα στο ποιήμα του!

    Σχολιάστε
  • Pingback:Σαν έρθη ο πόνος… « Ηλιαχτιδα

  • Μάρτιος 2, 2011, 10:14 μμ
    Permalink

    ΣΑΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ .. ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.
    Η ΖΩΗ ΜΑΣ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΣ.
    ΠΙΟ ΕΚΛΕΚΤΙΚΗ ΔΕ ΛΕΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ!!
    ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΤΙΜΑΣ!!

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Είδαμε ότι η κοινωνική αλλαγή δεν μπορεί να απελευθερώσει ούτε τον άνδρα ούτε τη γυναίκα παρά μόνον αν αυτοί συνδεθούν στο θεμελιώδες θέμα: στην πνευματική επανάσταση που θα γινόταν σε κάθε ξεχωριστή ψυχή και θα επεκτεινόταν και στην κοινωνία. Είδαμε ότι οι γυναίκες μπορούσαν να είναι ελεύθερες μόνο μέσα στην Εκκλησία.
    - Τατιάνα Γκορίτσεβα
  • Αρέσει σε %d bloggers: