Ἀνοίξτε τίς καρδιές καί τά σύνορα

3.258 νεκροί ἄνθρωποι στήν προσπάθειά τους νά ἔρθουν στήν Εὐρώπη… Ἀρκετά!

openeuborders

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Ἀνοίξτε τίς καρδιές καί τά σύνορα

  • Νοέμβριος 1, 2015, 11:36 μμ
    Permalink

    Το πρόβλημα δεν είναι τα σύνορα. Το πρόβλημα είναι ο πόλεμος που οι δυνάμεις της Δύσης έχουν κηρύξει σε όλη τη Μέση Ανατολή με στόχο το κέρδος, και αναγκάζουν τους ανθρώπους να ξεσπιτώνονται (όσοι από αυτούς είναι οικογενειάρχες πρόσφυγες πολέμου και όχι παράνομοι μετανάστες που θέλουν να ζήσουν με τζάμπα κρατικά επιδόματα στην Ευρώπη). Το να αποσταθεροποιηθεί η Ευρώπη λόγω της ανεξέλεγκτης ξαφνικής εισροής τεράστιου αριθμού ξένων πολιτισμικά ανθρώπων είναι χρόνια τώρα γνωστό σχέδιο της Νέας Τάξης που στοχεύει στην αντικατάσταση των επιμέρους εθνών και κυρίως του χριστιανισμού από ένα συνονθύλευμα λαών και θρησκειών. Με το αναπαράγετε τέτοια συναισθηματικά συνθήματα παίζετε άθελά σας το παιχνίδι τους. Για τα παιδιά που σκοτώνονται στη Συρία από τους τζιχαντιστές που εκπαίδευσαν και εξοπλίζουν οι ΗΠΑ δεν κυκλοφόρησε κανένα τέτοιο σύνθημα. Είχαν μικρότερη αξία οι ζωές τους;
    Η ροή των προσφύγων δε θα σταματήσει αν δεν υπάρξει ειρήνη, και σίγουρα δεν μπορούμε να τους δεχτούμε όλους.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    …Θυμάμαι τι μου συνέβη, όταν για πρώτη φορά με αληθινή συντριβή για τις αμαρτίες μου πήγα για εξομολόγηση. Όλη η ζωή που έζησα ορθώθηκε μπροστά μου ως αδικία από την αρχή ώς το τέλος. Όταν συνάντησα τον ιερέα, δεν μπορούσα να μιλήσω καθόλου από τη θλίψη, τα δάκρυα, τον καρδιακό πόνο, αλλά μόνον έκλαιγα.

    Και πιστέψτε με, πριν ακόμη αρχίσω να μιλώ για τις αμαρτίες μου, ο Ίδιος ο Κύριος «εξήλθε προς συνάντησίν μου» και έπεσε στον τράχηλό μου και με καταφίλησε, και ήμουν γι’ Αυτόν αγαπητός, χωρίς να περιμένει από μένα πότε θα πω «συγχώρησον», όπως και στην παραβολή ο άσωτος είπε «Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν Σου», όταν ήδη ο Πατέρας τον δέχτηκε στην αγκαλιά Του.

    Κατηγορούσα τον εαυτό μου για όλα. Ο Κύριος όμως δεν πρόφερε ούτε ένα λόγο μομφής× μόνο χαιρόταν «ότι ο υιός αυτός απολωλώς ην και ευρέθη, νεκρός ην και ανέστη». Τι νύχτα ήταν εκείνη! Μου είναι αδύνατο να τη διηγηθώ. Πόσο μας αγαπά ο Κύριος!
    - Γέροντας Σωφρόνιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: