Για ποιού τη δόξα εργαζόμαστε;

Αρχιμανδρίτη π. Βασίλειου Μπακογιάννη

Ο Κύριος; «Όποιος θα δώσει έστω και ένα ποτήρι δροσερό νερό σ’ έναν από αυτούς τους μικρούς, επειδή είναι μαθητής Μου, σας λέγω την αλήθεια: Δεν θα χάσει τον μισθό του» (Μτ. 10:42). Έτσι: «Αν κάνεις κάτι το βιοτικό και το κάνεις για τον Χριστός, πολύ θα ωφεληθείς. Ενώ αν κάνεις κάτι το πνευματικό και δεν το κάνεις για τον Χριστό, πολύ θα ζημιωθείς» (Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

«Πολλές συνειδητές ενέργειες έχουν σκοτεινά κίνητρα (Φρόυντ). Και πίσω από κάθε πνευματική «κίνηση» κρύβεται ο εγωισμός. Αυτός «κινεί τα νήματα» (και δεν γίνεται διαφορετικά γιατί αυτός μας κυβερνά). Π.χ. έχουμε ποτέ διερωτηθεί γιατί ψάχνουμε για Γέροντα «με όνομα»; Για να καθοδηγούμαστε σωστά ή για να δοξάζεται το «εγώ» μας ώστε να λέμε καυχώμενοι «Έχω Γέροντα Αγιορείτη» ή «έχω Γέροντα χαρισματούχο» ή «έχω Γέροντα δεσπότη».

Ή εμείς ως ιερείς έχουμε ποτέ διερωτηθεί πως, με ποιό κίνητρο εργαζόμαστε στην Εκκλησία;

Γιατί κάνουμε κορώνες όταν λειτουργούμε; Για να υμνήσουμε τον Κύριο ή για να δείξουμε την καλλιφωνία μας;

Γιατί φοράμε φανταχτερές στολές;

[]

Μπορεί μεν πίσω από τις κιήσεις να κρύβεται ο εγωισμός, αλλά δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τον ακολουθήσουνε. Αν θέλουμε, αλλάζουμε το «κλίμα». Αν ο Απόστολος Παύλος λέει ότι ακόμα και το φαγητό που τρώμε να το κάνουμε «εις δόξαν Θεού» (Α’ Κορ. 10:31), πόσο μάλλον τα μεγάλα πράγματα που κάνουμε στην Εκκλησία προς σωτηρία του λαού.

Ας λειτουργούμε λοιπόν για τον Χριστό, ας ψάλλουμε για τον Χριστό, ας κάνουμε τα πάντα για τον Χριστό. Έτσι ευαρεστείται ο Χριστός. Διαφορετικά, θα καταντήσουμε να ψέλνουμε, να λειτουργούμε, να κηρύττουμε κλπ με σκοπό την προσωπική μας δόξα, την αυτοδιαφήμισή μας, γενόμενοι «βδέλυγμα» ενώπιον  του Κυρίου (Λκ. 16:15) []

Ο αρχιμ. Ιωήλ Γιαννακόπουλος έλεγε σ’ ένα πνευματικό του τέκνο, ιερέα: «Παιδάκι μου, ο Κύριος εν ημέρα Κρίσεως θα σε ρωτήσει: «Για ποιά δόξα εργαζόσουν; Για τη δική Μου ή για την δική σου;» Θα του απαντήσεις συντετριμμένος: «Ήθελα και τη δική μου». «Και γιατί δεν έκανες κάτι, ώστε να εργάζεσαι μόνο για τη δική Μου; Μήπως δεν το άξιζα; Τι θα Του απαντήσεις;»

Πηγή: Βιβλίο «Εγωισμός», εκδ. Θαβώρ

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Για ποιού τη δόξα εργαζόμαστε;

  • Ιανουάριος 30, 2019, 11:14 πμ
    Permalink

    Eυλογημένα λόγια ( αυτοέλεγχος αυτοανάλυση)
    που ξεκαθαρίζουν το θολό τοπίο της εκκλησίας,
    όχι αυτής που ίδρυσε ο Χριστός
    -αυτή παραμένει μία,αγία καθολική-,
    αλλά αυτής που κατασκεύασαν
    οι ένοικοί της στο ιερό βήμα αλλά και στον κυρίως ναό!
    Ευτυχώς έχουμε αρκετούς ιερωμένους
    και κοσμικούς που δεξάγουν το έργο της σωτηρίας μας,
    -και πρώτα της δικής τους-
    με ταπεινό φρόνημα,
    ακολουθώντας τ’ αχνάρια
    του σταυροαναστάσιμου σχήματος
    της Εκκλησίας του Χριστού!

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Έχεις συνεχή θλίψη κι αυτό, παιδί μου, Δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δεν τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο, το ακούει ο Θεός. Δεν αξίζει για τίποτα στον κόσμο να θλίβεσαι. Το ξέρεις αυτό; Να χαίρεσαι, μανούλα μου. και να μη στενοχωριέσαι, να μη ζαλίζεσαι για πράγματα που δεν είναι στη δικαιοδοσία σου.
    - γέρ. Αμβρόσιος Λάζαρης
  • Αρέσει σε %d bloggers: