Πνευματική Μέθοδος Επίλυσης Διαφωνιών στο Γάμο Σεπτέμβριος 30, 2018
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Οικογένεια / Παιδί , add a comment- Ποιο στοιχείο ορίζει έναν χριστιανικό γάμο;
- Τι συνιστά επιτυχία στην οικογένεια κατά τον Άγιο Παΐσιο;
- Τρόπος εύρεσης καλού/καλής συζύγου
- Πως μπορούν να επιλύονται με πνευματικό τρόπο διαφωνίες και διαμάχες στο γάμο;
Περιεκτική, σύντομη ομιλία του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου με θέμα: «Το κάλλος της Ορθόδοξης οικογένειας» σε εκδήλωση της Ένωσης Πολυτέκνων Ν. Μαγνησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018.
Πηγή: Πεμπτουσία
Άγιος Παΐσιος: Η Σημασία του Κοινού Πνευματικού για τα Ζευγάρια Ιούλιος 15, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , add a comment
Τα ζευγάρια που παντρεύονται πρέπει νάχουν τον ΙΔΙΟ πνευματικό. Να συμφωνήσουν από την αρχή για να μην έχουν ύστερα προβλήματα. Βλέπετε ο πνευματικός πολύ βοηθάει. Βλέπει τις ανωμαλίες και τα εξογκώματα και των δύο και τα «πελεκάει» ώστε να ταιριάξουν. Σαν δύο ξύλα που πρέπει να ενώσουν. Εγώ όταν ήμουν μαραγκός πελεκούσα τα ξύλα ώστε να ταιριάξουν καλά. Να κάθονται από μόνα τους. Ύστερα έβαζα ένα καρφάκι και δεν είχαν ανάγκη. Ενώ αν δεν ταιριάζουν δεν εφάπτονται καλά τα ξύλα και τα ζορίσεις νάρθουν στην θέση τους με καρφιά, κάποτε από την πίεση θα κλωτσήσουν.
Γι’ αυτό πρέπει ο «μαραγκός» νάχει και τα δύο ξύλα στα χέρια του. Για να βλέπει τι δουλειά γίνεται στο ένα, για να δουλέψει αντίστοιχα και το άλλο. Έτσι πρέπει να είναι και ο πνευματικός.
Πολύ βοηθάει ο πνευματικός. Πολλά ζευγάρια που ταίριαζαν, που παντρεύτηκαν από έρωτα, χώρισαν μετά, γιατί δεν βοηθήθηκαν από έναν καλό πνευματικό. Ενώ ζευγάρια που δεν ταίριαζαν, αλλά είχαν τον ίδιο πνευματικό, τα πήγαν μια χαρά.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
Πηγή: Αθανάσιος Ρακοβαλής «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε…», εκδόσεις «Μέλισσα», Θεσσαλονίκη 1998
Γάμος: Απόλαυση ή Μαρτύριο; Μάιος 15, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Οικογένεια / Παιδί, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις, Σχέσεις , 1 comment so far«Μαρτυρικά απολαυστική» και διδακτική ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου στη Σχολή Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης, 13/3/2017.
Μερικά ενδιαφέροντα σημεία:
Μέσα από το γάμο πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες βασικές ανάγκες.
- Η ανάγκη για ευτυχία, για χαρά, για αγάπη.
- Βασική οικονομική ανάγκη.
- Την ανάγκη να βρίσκει ικανοποίηση στο λόγο. Να μην εμποδίζουμε την ελευθερία του λόγου. Να δεχόμαστε την διαφορετική γνώμη.
- Την ανάγκη να δίνουμε και να παίρνουμε αξία. Να ευχαριστούμε, να επαινούμε και να ανεβάζουμε το ηθικό με τον καλό λόγο.
- Την ανάγκη της ελευθερίας και της δημιουργικότητας
Για να γίνει τελικά ο γάμος απόλαυση και όχι μαρτύριο, πρέπει να έχουμε δύναμη ψυχής να βρίσκουμε τα λάθη μας και να εργαστούμε βαθιά μέσα μας.
Να δώσουμε τους αγώνες μας να εργαστούμε πνευματικά και ψυχικά για να πετύχουμε πρώτα τις αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο.
Στην ίδια συνταγή -το να γίνει απόλαυση ο γάμος- προστίθεται ο διάλογος, η συζήτηση, να λέγονται αλήθειες.
Βασικός παράγοντας στην ευτυχία είναι η κατανόηση, η συγχώρεση και η αγάπη.
Επίσης βασική προϋπόθεση σε ένα γάμο είναι να υπάρχει ταίριασμα στη σχέση και στην πορεία της ζωής.
Αποφεύγουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον άλλο, αποφεύγουμε να έχουμε πείσμα…και βρίσκουμε/ανακαλύπτουμε τα κοινά σημεία συνάντησης και σύγκλισης απόψεων.
Σημείωση: Στο παραπάνω βίντεο, η ομιλία ξεκινάει περίπου στο χρονικό σημείο 14:40.
Η ομιλία είναι διαθέσιμη και ως αρχείο ήχου:
Πηγή: Ρομφέα
Η Ζωντανή Καρδιά, το Δικαιόμετρο και τα Χριστιανικά «Ρομπότ» του Πρέπει Μάρτιος 17, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , 1 comment so far
Ψυχωφελής ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου.
Κύρια σημεία
- Τα χριστιανικά «ρομπότ» του πρέπει και η αλλαζονία της τυπικής τήρησης του «νόμου»
- Δε σωζόμαστε επειδή τηρήσαμε πέντε κανόνες, αλλά γιατί αγαπήσαμε τον Χριστό
- Η «αθέατη» δεξιότητα που πρέπει να οικοδομήσουμε: Η δύναμη αγάπης, η λεπτή, φιλέσπλαχνη διάθεση της καρδιάς ένταντι των άλλων
- Το βασικό τρύπτυχο της πνευματικής ζωής: α) μην απελπίζεσαι στις δυσκολίες, β) να μην κατακρίνεις και να συγχωρείς τους άλλους, γ) να ευχαριστείς και να αποδίδεις τα καλά και τις επιτυχίες σου στο Θεό και τη Χάρη Του
- Η ειδοποιός διαφορά της χριστιανικής πνευματικής ζωής και της νοοτροπίας που διέπει την ασκητικότητα θετικών σχολών σκέψης
- Η προσευχή είναι το ραντεβού με τον Θεό
- Η μεγαλύτερη κατάρα στο γάμο είναι «το δικό σου και το δικό μου»
- Εμπιστοσύνη και αντιμετώπιση της προδοσίας στις ανθρώπινες σχέσεις
- Το κάθετι που γίνεται στη ζωή μας είναι χρήσιμο για να εξετάσουμε τον εαυτό μας και να εξελιχθούμε εμείς οι ίδιοι
Αρχείο ήχου
Την ομιλία μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου ήχου (mp3) εδώ.
Εικόνα: Sculptures by the Sea
6 Προϋποθέσεις για έναν Επιτυχημένο Γάμο Ιανουάριος 17, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Οικογένεια / Παιδί, Σχέσεις , 3ΣχόλιαΟ Μητροπολίτης Λεμεσού, κ. Αθανάσιος, εμπνεόμενος από τη ζωή των μοναχών, μιλά για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν σε μια οικογένεια και τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους συζύγους, στον Ι.Ν. Αγίου Γερασίμου Ιλισίων, στις 31/10/2016.
- Σωστά θεμέλια του γάμου: Ο κύριος σκοπός του γάμου (δεν είναι μόνο να είμαστε ευτυχισμένοι ή να περνάμε καλά)
- Γρήγορη καταλλαγή, μετάνοια & συγχώρηση: να ζητάμε συγνώμη (πριν το τέλος της μέρας) χωρίς δικαιολόγηση του εαυτού μας
- Επένδυση στην επικοινωνία και την κατανόηση των αναγκών, επιθυμιών, τρόπου σκέψης του/της συζύγου, τι τον/την αναπαύει
- Πρόθυμη, αμοιβαία υπακοή (και όχι ιδιοτροπία) ως έκφραση ανιδιοτελούς αγάπης: να βάζουμε τον/την σύζυγο πρώτο/η και να κόβουμε τα δικά μας «θέλω»
- Καλλιέργεια κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης
- Η συμβουλή του Άγιου Παϊσίου για αρμονική οικογενειακή ζωή: η ύπαρξη κοινού πνευματικού
α’ μέρος
β’ μέρος
Πηγή: Πεμπτουσία
Χριστιανοί Σύζυγοι: Βόλεμα ή Περιπέτεια; Δεκέμβριος 19, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Οικογένεια / Παιδί, Σχέσεις , add a comment
Ομιλία του Αρχιμαδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου στη Σχολή Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος (11/5/2016).
Κύρια σημεία
- Η σημασία του απρόοπτου και της έκπληξης ως «νοστιμιά» της ζωής
- Βεβαιότητα ή ελευθερία; Τακτοποίηση ή έμπνευση;
- Βόλεψη -> ακηδία -> πνευματικός θάνατος
- Βόλεψη = ακύρωση δυνατοτήτων μας, δεν ισούται με την πραγματική ανάπαυση
- Όλοι οι άγιοι μας πέρασαν μέσα από τον πόνο, την αποτυχία και το γκρέμισμα του ειδωλοποιημένου τους εαυτού
- Αγιότητα = συντριβή, η συνειδητοποίηση του μεγέθους της αποτυχίας μας
- Η αρχή της πνευματικής ζωής είναι να χάσουμε την (καλή) ιδέα για τον εαυτό μας
- Οι περισσότεροι χριστιανοί πάνε στον πνευματικό για να λύσουν κάποιο πρόβλημά τους, και όχι να μάθουν πως ν’ αγαπούν
- Βόλεμα = να ικανοποιούνται οι επιθυμίες μου
- Τι λείπει: να βρούμε και να αναζητήσουμε το βαθύτερο λόγο, ποιο είναι το θεμέλιο της ζωής και του γάμου μας
- Η μεγαλύτερη αμαρτία (των χριστιανών) είναι η απουσία της χαράς
- Βόλεμα = εκπλήρωση θρησκευτικών καθηκόντων
- Τι ζωντανεύει την σχέση; Ο θησαυρός της καρδιάς, ο λόγος, οι κοινές αξίες
- Αγάπη που υπερβαίνει τον θανατο = ο θεληματικός θάνατος του θελήματός μου
- Και τα πιο ασήμαντα πράγματα μπορεί να έχουν μέσα τους Θεό και ζωή
Αρχείο ήχου
Την ομιλία μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου ήχου (mp3) εδώ.
«Μεγάλωσες, ωρίμασες, σπούδασες, καιρός να παντρευτείς» Νοέμβριος 9, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Οικογένεια / Παιδί, Σχέσεις , add a comment
Του Γιώργου Μπάρλα
…῞Ενα ἄλλο ἐμπόδιο εἶναι ὅτι ὁ γάμος ταυτίζεται μέ τήν «καλή οἰκογένεια». ῾Η ἀφετηρία εἶναι προφανῶς λανθασμένη κι ἄν μείνεις ἐκεῖ, δέν κατάλαβες τίποτα γιά τό μυστήριο. Μᾶλλον πρέπει νά ἀρχίσουμε νά λέμε στά παιδιά μας ὅτι τό περιεχόμενο τοῦ μυστηρίου δέν εἶναι πρῶτα ἡ οἰκογένεια, ἀλλά ὁ Χριστός καί ἡ συμμετοχή στή ζωή Του, πράγμα πού μᾶλλον δέν ἀποτελεῖ πάντα ἐχέγγυο γι’ αὐτό πού ὁ κόσμος θεωρεῖ «καλή οἰκογένεια»… Εἰδωλοποιώντας τήν οἰκογένεια καί θεωρώντας ἱστορική ἀποστολή νά διατηρήσεις τό καλό της ὄνομα, σίγουρα δέν ἔφτασες στό σημεῖο γιά τό ὁποῖο μιλάει ὁ Σμέμαν· «῞Ενας γάμος πού δέν σταυρώνει ἀδιάκοπα τήν ἐγωπάθειά του, πού δέν ἀποθνήσκει γιά τόν ἑαυτό του, ὥστε νά ἀτενίσει πέρα ἀπό τόν ἑαυτό του, δέν εἶναι χριστιανικός γάμος».
Παράλληλα, ἡ εἰκόνα τοῦ γάμου ὡς ἑνός εἴδους βολέματος καί ἀψεγάδιαστης εὐτυχίας παίζει τόν ρόλο ψυχολογικοῦ συμπληρώματος στούς ἀναποφάσιστους ἤ ρομαντικούς, μακριά ἀπό κάθε ἔννοια μυστηρίου. ῾Η κοντόθωρη αὐτή νοητική σύλληψη γιά τόν γάμο, ἀπέναντι σέ μιά πραγματικότητα τόσο ρευστή καί ἀντιφατική, εἶναι μία ἀπό τίς κύριες αἰτίες διαζυγίου. «Μεγάλωσες, ὡρίμασες, σπούδασες, καιρός νά παντρευτεῖς, νά τακτοποιηθεῖς». ᾿Αλλά βολεμένος καί τακτοποιημένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅταν βρίσκεται ἀκόμη μέ τούς γονεῖς του, ποτέ ὅταν φύγει μακριά τους. ῞Υστερα, τό ἄνοιγμά σου στόν ῎Αλλο, μέσα στό μυστήριο τοῦ γάμου, καί τελικά στόν Θεό εἶναι ἀπαράδεκτο νά συρρικνώνεται στήν ἀναζήτηση ἑνός καθαρά κοσμικοῦ βολέματος, ἡ ὁποία τείνει νά ἀποκλείσει τόν Θεό ἀπό τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. «Κανείς ἀσφαλισμένος δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τόν Θεό. Εἶναι προτιμότερη ἡ ἀποτυχία, παρά ἡ ἀσφάλεια. Στήν πρώτη ὑπάρχουν περιθώρια μετανοίας. ῞Οταν χάσεις τά πάντα, ὅταν «ἀποτύχεις» τελείως, μπορεῖς νά γνωρίσεις τόν Θεό. Καί σ’ αὐτό ἀκριβῶς συντείνει ἡ μή τακτοποιημένη ζωή τοῦ γάμου. ᾿Εδῶ πλέον φαίνεται ὅτι δέν ὑπάρχουν, τελικά, δικαιώματα. ῾Υπάρχουν μόνο ὑποχρεώσεις, ὄχι ἀπό αἴσθηση καθήκοντος, ἀλλά σέ μιά δυναμική προσπάθεια ἀγαπητικῆς πρόσληψης τοῦ ῎Αλλου. ῎Ετσι καλλιεργεῖται ἡ ἐλπίδα. Διαφορετικά, ὑπάρχουν μόνο συμβόλαια, πού ἀκόμα καί ἄν τηρηθοῦν, συντηροῦν μιά τελματώδη κατάσταση, καπηλευτική τῆς μυστηριακότητας τοῦ γάμου. Στόν γάμο δέν τηροῦνται συμβόλαια, διότι ἀποκαλύπτεσαι στόν ῎Αλλον, δέν μπορεῖς νά κρυφτεῖς. ῎Αν τό προσπαθήσεις, ζεῖς μιά κολασμένη ζωή. ῎Αν δέν δώσεις ὅ,τι καλύτερο μπορεῖς, ἄν ἀπαιτεῖς μόνο, ἄν μεθοδικά ἀποφεύγεις τόν σταυρό μέσα στόν γάμο, δέν θά γνωρίσεις ποτέ τήν ὄντως ἐλευθερία. ῎Ισως τό μόνο πού πρέπει νά σκεφτεῖς πρίν τόν γάμο εἶναι ἄν μπορεῖς νά ἀντέξεις τόν ῎Αλλο.
…῎Αλλωστε σκοπός τοῦ χριστιανικοῦ γάμου δέν εἶναι ἡ διαχείριση τῶν προβλημάτων πού ἀνακύπτουν ἀπό τή συνύπαρξη τοῦ ζευγαριοῦ οὔτε ἡ μαζοχιστική καρτερία, ἀλλά ἡ ἁγιότητα. ῾Ο Χριστός στόν γάμο τῆς Κανᾶ παρεμβαίνει ἰαματικά χωρίς νά πεῖ λέξη στούς νεόνυμφους. Κι ἀπό τότε κάνει τό ἴδιο σ’ ὅλους τούς γάμους ἕως σήμερα, μεταμορφώνοντας κάθε ζευγάρι πού θά τό θελήσει. Εἶναι σέ κάθε γάμο δίπλα μας, σιωπώντας καί ἀναμένοντας νά συμμετάσχουμε στή ζωή Του, στόν Σταυρό Του καί στήν ᾿Ανάστασή Του. ῎Ας τόν ἀφήσουμε τουλάχιστον νά ἐργαστεῖ, ὅπως ᾿Εκεῖνος ξέρει, γιά τή σωτηρία κάθε γάμου.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο
«ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ,
Κείμενα γιά τήν ἀγάπη καί τήν πίστη σήμερα»
τοῦ Γιώργου Μπάρλα,
ἀπό τίς ἐκδόσεις
(τηλ.: 210 9310605).
Πηγή: Συνοδοιπορία
Εικόνα: Γεώργιος Κόρδης
Γιατί αποτυχαίνουν οι σχέσεις σήμερα (Χρ. Γιανναράς) Σεπτέμβριος 20, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Σχέσεις , 3Σχόλια
«Δεν φταίνε οι άνθρωποι σήμερα όταν δεν μπορούν να ερωτευθούν, όταν ταυτίζουν τον έρωτα μόνο με τη χρήση του άλλου»
ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ἔχουμε δύο λέξεις γιὰ νὰ σημάνουμε τὰ ἀντι-κείμενα τῆς ἐμπειρικῆς μας πιστοποίησης: τὴ λέξη «πράγματα» καὶ τὴ λέξη «χρήματα».
«Πράγματα» εἶναι τὰ παράγωγα τοῦ πράττειν, τὰ ἀποτελέσματα μιᾶς ποιητικῆς ἐνέργειας, τὰ πεπραγμένα ἑνὸς δημιουργοῦ προσώπου. «Χρήματα» εἶναι ἐκεῖνα ἀπὸ τὰ πράγματα ποὺ καθορίζονται κυρίως ἀπὸ τὴ χρήση τους, ἐξυπηρετοῦν χρηστικὲς ἀνάγκες, εἶναι χρήσιμα στὴν πρακτικὴ τοῦ βίου.
Τὰ πράγματα ἐνδέχεται νὰ διασώζουν τὴν ἑτερότητα (μοναδικότητα καὶ ἀνομοιότητα) ἑνὸς προσωπικοῦ δημιουργικοῦ λόγου, νὰ παραπέμπουν στὸ πρόσωπο τοῦ δημιουργοῦ τους (ὅπως ἡ ζωγραφιὰ στὸν ζωγράφο καὶ τὸ ποίημα στὸν ποιητή).
Τὰ χρήματα ταυτίζονται ἁπλῶς μὲ τὴ χρηστική τους σκοπιμότητα, παραπέμπουν στὴν ἴδια γιὰ ὅλους ὠφέλιμη διευκόλυνση.
EΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΛΕΞΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: τὴ λέξη «νομίσματα». Εἶναι ἐκεῖνα ἀπὸ τὰ χρήματα ποὺ τὴ χρήση τους τὴν καθορίζουμε ἐμεῖς (κάθε ἀνθρώπινη κοινωνία) μὲ κοινὴ συμφωνία-σύμβαση. Ἀντιπροσωπεύουν τὴ σύμβαση (τὸν δικό μας «νόμο»), δὲν ἔχουν δική τους «φύση-οὐσία», γι’ αὐτὸ καὶ τὰ λέμε «νομίσματα»: εἶναι τὰ νομιζόμενα, «ὅτι οὐ φύσει, ἀλλὰ νόμῳ κεῖνται», καθὼς ὅρισε ὁ Ἀριστοτέλης.
Μὲ τὰ νομίσματα κατορθώνουμε οἱ ἄνθρωποι νὰ «ἰσάζωμεν» τὶς ἀνταλλακτικές μας σχέσεις, νὰ κοινωνοῦμε τὶς ἀνάγκες μας «κατὰ λόγον», μὲ τρόπο λογικό: τὸν τρόπο τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας καὶ κοσμιότητας. Στόχος εἶναι οἱ ἁρμονικές, κόσμιες σχέσεις μας (στόχος ὑπαρκτικῆς ἀλήθειας καὶ γνησιότητας τόσο γιὰ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες ὅσο —ὡς ἐλευθερία ἀγάπης— καὶ γιὰ τοὺς Χριστιανούς).
ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΜΕΣΟ, τὸ ἐργαλεῖο ποὺ ὑπηρετεῖ τὴ λογικότητα τῶν σχέσεών μας. Γι’ αὐτὸ καὶ μοιάζει ἀδιανόητο (τουλάχιστον γιὰ τὸν Ἀριστοτέλη) νὰ αὐτονομεῖται τὸ νόμισμα, νὰ λειτουργεῖ ἄσχετα ἀπὸ τὶς σχέσεις, γιὰ παράδειγμα νὰ αὐτοπολλαπλασιάζεται μὲ τὸν «τόκο»: ὁ τόκος, τὸ νὰ «τίκτει» τὸ νόμισμα, «παρὰ φύσιν τῶν χρηματισμῶν ἐστι».
Τὰ «πράγματα» προσφέρονται στὴ σχέση, τὰ «χρήματα» καὶ τὰ «νομίσματα» στὴ χρήση ποὺ ὑπηρετεῖ τὴ σχέση (ὅταν ἀποβλέπει ἡ χρήση στὴν «κοινωνία τῆς χρείας»).
ΟΜΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΒΙΟΥ (δηλαδὴ πολιτισμό) ποὺ μειώνει συνεχῶς τὸ πεδίο τῶν σχέσεων, τὸ ἐνδιαφέρον ἢ τὴν ἀνάγκη τῆς σχέσης, γιὰ χάρη τῆς προτεραιότητας τῶν χρήσεων.
Στὸν πολιτισμό μας ἡ χρήση αὐτονομεῖται ἀπὸ τὴ σχέση, τείνει νὰ ὑποκαταστήσει τὴν κοινωνία τῆς χρείας μὲ παράλληλες ἄπληστες χρήσεις. Διαμορφώνει ἀνεπαίσθητα τὸν ψυχισμό μας αὐτὸς ὁ πολιτισμός, μᾶς μπολιάζει μὲ ἀντανακλαστικὰ κυρίως χρησιμοθηρικά, μὲ προϊούσα ἀνικανότητα σχέσης, ἀνέραστη συμπεριφορά.
ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΘΟΥΝ, ὅταν ταυτίζουν τὸν ἔρωτα μόνο μὲ τὴ χρήση τοῦ ἄλλου. Δὲν φταῖνε, γιατὶ δὲν ἀσκήθηκαν ποτὲ στὴ σχέση, δὲν ξέρουν νὰ σχετίζονται, κάθε ἐπιθυμία τους ἐκπληρώνεται πατώντας ἕνα κουμπί. Δὲν ἔμαθαν νὰ μοιράζονται τὸ θέλημά τους, νὰ βγαίνουν ἀπὸ τὸ ἐγώ τους. Ξέρουν μόνο τὴ χρήση, ὄχι τὴ σχέση, μόνο τὰ χρήματα, ὄχι τὰ πράγματα.
Ο Χρήστος Γιανναράς (10 Απριλίου 1935) είναι σύγχρονος Έλληνας καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στη Βόννη και στο Παρίσι (Σορβόνη). Το συγγραφικό του έργο σχετίζεται πολύ με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στη δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 10 γλώσσες.
Πηγή: doctv | yannarasbooks (pdf)
Η Ανατομία του Πνευματικού Ναρκισισμού Ιούλιος 20, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις, Σχέσεις , add a comment
Ομιλία π. Βαρνάβα Γιάγκου για την κατάκριση στις ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα στο γάμο.
Μερικά σημεία από την ομιλία:
- Να πάψουμε να είμαστε «έξυπνοι» για τους άλλους
- Η σκληρή υπερηφάνεια του πνευματικού ανθρώπου
- Συγκρίσεις και κατακρίσεις ανθρώπων και ομάδων
- Η άρρωστη αντιμετώπιση της πνευματικής ζωής: η ατομική καταξίωση και αυτοδικαίωση μέσω των αρετών
- Οι διαστάσεις του πνευματικού ναρκισισμού
- Πνευματική χαρά και βίωση της προσωπικής σχέσης και συνάντησης με τον Χριστό
- Βασική προϋπόθεση συνάντησης του Θεού: η συντριβή του εαυτού μας
- Κανείς δε μας έχρισε κριτές ανθρώπων, συστημάτων ή της οικουμένης
- Να σιωπούμε και να προσευχόμαστε
- Πρώτη προτεραιότητα στο γάμο η αποφυγή της κατάκρισης του συζύγου και των συγγενών μας
- Αν όλα μας πάνε καλά στη ζωή, πως θα ωριμάζαμε σαν άνθρωποι;
- Αυτοί που «δε μας αφήνουν να αγιάσουμε» είναι οι σωτήρες μας γιατί μας δείχνουν το πάθος μας
- «Δεν ξέρω τι θα κάνετε, αλλά δυό φορές την ημέρα να δίνετε το παρόν στο Θεό»
- Μόνο με το παράδειγμά μας αλλοιώνονται οι άνθρωποι
Αν προτιμάτε, μπορείτε να μεταφορτώστε την ομιλία από εδώ.
Φωτογραφία: Γεώργιος Κόρδης
Αγάπη που Αντέχει στο Χρόνο Ιούνιος 2, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Πολυμέσα, Σχέσεις , add a comment