Πόση υπομονή επιδεικνύουμε στις θλίψεις και τους πειρασμούς;

Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας μια πολύ όμορφη Ελληνίδα η Αργυρή παντρεύτηκε, όμως ένας Τούρκος γείτονάς της την ερωτεύθηκε και την κατήγγειλε στο δικαστήριο λέγοντας ψέματα ότι είχε δηλώσει να αλλαξοπιστήσει. Επειδή και στο δικαστήριο ομολόγησε την πίστη της και φυσικά αρνήθηκε να τουρκέψει, την βασάνισαν πολύ και την φυλάκισαν. Εκεί στη φυλακή συνεχίστηκαν τα βασανιστήριά της για 17 ολόκληρα χρόνια (!), μάλιστα οι Τούρκισσες κρατούμενες που βρίσκονταν εκεί για βαριά παραπτώματα την κορόιδευαν.

Μετά το πέρασμα ολόκληρου αυτού του μεγάλου χρονικού διαστήματος ένας χριστιανός άρχοντας θέλησε να την απελευθερώσει, όμως η ίδια έμεινε στη φυλακή μέχρι το θάνατό της στις 17 Απριλίου 1725.

Μετά από 3 χρόνια έκαναν ανακομιδή στο λείψανό της που είχε ενταφιαστεί έξω από την Προύσα και το βρήκαν ολόκληρο να αναδίδει μια εξαίσια ευωδία.

Εμείς οι χριστιανοί τι υπομονή επιδεικνύουμε στις θλίψεις και τους πειρασμούς;

Πηγή: Περιοδικό «Μεταμόρφωσις» του ιερού Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωση του Σωτήρος στους Τσουκαλάδες Αγρινίου (Τεύχος 60).

Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ. για την αποστολή του κειμένου

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Αυτός πού έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο· ακούει και, όταν του ζητηθή η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι Ικανός να διορθώνη τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.
    - Γέροντας Παΐσιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: