Προσευχή ή δράση;
Ποιο είναι το χρέος ενός χριστιανού στην κοινωνία; Να απέχει δίνοντας προτεραιότητα στην προσευχή και την κοινωνία με τον Θεό ή να συμμετέχει στα δρώμενα και τις ζυμώσεις της κοινωνίας; Να η άποψη του π. Ιωνά Μούρτου, ιεραποστόλου στην Ταϊβάν από το ιστολόγιό του, Άρωμα Ασίας. Ποια είναι η δική σας γνώμη;
[] θα πρεπει να εχουμε κατα νου οτι ο χριστιανος ειναι και πολιτης αυτης της χωρας και της οποιας χωρας. δεν μπορει να λεει εγω δεν μιλαω. υπαρχει και ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνια. και το να ασχολειται με τα πολιτικα μεσα απο ΟΛΑ τα νομιμα κοματα ειναι χριστιανικο καθήκον . λεω ολα διοτι ο χριστιανισμός δεν εκφραζεται απο κανενα κόμμα, αλλα και να εκφραζοταν η εκκλησια δεν μπορει να γινη ενδοκοσμικο κρατος με κυβερνηση σαν το βατικανο πχ. δεν μπορουμε σημερα να δινουμε καποια χρηματα ετσι για φιλανθρωπια. αυτο ισχυε πολυ παλαια. σημερα ειναι ευθυνη μας ως πολιτες να βοηθησουμε ωστε να δινη το κρατος, οι πολιτικοι που εκλεξαμε και που μπορουμε να ειμαστε και μεις , και εχουμε υποχρεωση αλλωστε να ειμαστε, να δωσουν ευκαιριες για δουλεια κτλ. αλλο ο μοναχισμος, αλλο ο χριστιανος ως πολιτης , οικογενειαρχης κτλ. εχει υποχρεωση να συμμετεχη στα κοινα , να λεει την γνωμη του να την υπερασπιζεται με αγαπη και σεβασμο στο δικαιωμα του αλλου. αυτο δεν ειναι κατακριση με την μοναχικη εννοια αλλα υποχρεωση χριστιανικη εναντι των αλλων.
διοτι η σιωπη ειναι πολλες φορες ΣΥΝΕΝΟΧΗ στην παρουσα και οποια αλλη κατασταση.
δυστυχως αυτο ειναι το νοημα των γραφομενων μου. και αυτο εμαθα στο πανεπιστημιο στην θεολογικη (που δεν τελειωσα) οτι ο χριστιανος εχει υποχρεωση να ειναι πολιτης , να εχη γνωμη, να συμετεχη στα κοινα , διοτι αλλοιως ειναι συνενοχος, αφου δεν κανει τιποτα να σταματηση το κακο. δεν αρκει μονο η προσευχη. εχει ψηφο, εγει γνωμη, εχει καθε ΝΟΜΙΜΟ τροπο να πραξη.
αλλο ο μοναχος, η εκκλησια, (που δεν πρεπει να ταυτιζεται με κανενα πολιτικο κομα,) αλλο ο χριστιανος που εχει την κοινωνικη ευθυνη και ωφειλη να πολιτευεται κατα συνειδηση για να προσφερη στος συνανθρωπους του.
δεν μπορει να λεει εγω δεν κατακρινω κανενα (ως πολιτης) αλλα ουτε να λεη οτι αυτοι -εστω οι στυγνοι δολοφονοι των 4 ανθρωπων- θα πανε στην κολαση , μονο ο θεος το ξερη αυτο. και δεν μπορει να λεει οτι δεν υπαρχει ευθυνη απο τους αλλους που περνουσαν διπλα και δεν σταματισαν να βοηθησου, φυσικα και υπαρχει.
δεν κρινουμε ως θεος αλλα ως πολιτες.
η σιωπη ειναι συνενοχη.
το κρατος ΔΕΝ ειναι ενα μεγαλο μοναστηρι, και εμεις οι (παντρεμενοι) καλογεροι του. αν το θεωρουμε ετσι (που φυσικα ειναι διαστροφη του μοναχισμου) τοτε ας το κανουμε σωστα. αγαμια, ακτιμοσυνη υπακοη.
η διακριση ειναι μεγαλη αρετη και πρεπει να μας βοηθα να φερομεθα ως πολιτες και οχι μονο να αποσυρομεθα και να αφηνουμε τους αλλους να καταστρεφουν.
καπως ετσι εγκατελειψαν και αποσυρθηκαν ολοι οταν συνελαβαν τον Κυριο και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τον υπερασπιστη στον Καιαφα στο συνεδριο. ειχαν βλεπετε την υπακοη στον μωσαικο νομο και τον φοβο.
[] και δεν ειναι ο π.Επιφανιος ,(στον οποιο οφειλω πολλα και την στροφη μου στον μοναχισμο μετα απο συνομιλια μαζι του) ελεγε προσευχη προσευχη, δεν σημαινει οτι ΜΟΝΟ αυτο ειναι η ΜΟΝΗ λυση για τους χριστιανους. υπαρχει και ΔΡΑΣΗ.
ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.
αλλιως ας κλειστουμε ολοι σε μοναστηρια για να κανουμε την προσευχη καλυτερα.
ο χριστος θα μας κρίνει για οσα δεν ΚΑΝΑΜΕ πρακτικα γιαυτον και για τους αδελφους μας που ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ με αυτους (φυσικα εφοσον δεν ειμαστε μοναχοι και δεν ζουμε στον κοσμο). []
Πηγή: Άρωμα Ασίας (σχόλιο στην καταχώρηση Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε)
ψευτοδίλλημα. Δεν μπορει κάποιος να είναι άνθρωπος της προσευχής και να μην έχει δράση, ούτε κάποιος να δραστηριοποιείται εν Χριστω και να μην προσευχεται.
ΜΑΡΊΝΑ ΜΟΥ
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΑΛΛΑ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΩ ΤΟΥΣ ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΗΣΥΧΑΣΤΕΣ, ΠΟΥ
Κ Υ Ρ Ι Ω Σ , ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΜΕ ΚΟΣΜΟ.
ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ, ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΑΣΚΗΤΕΣ.
ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ;
ΚΑΤΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΟΥ, ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ Υ Π Α Ρ Χ Ο Υ Ν ΚΑΙ ΣΉΜΕΡΑ…
KRISTOS ANESTI MY DEAR…
I THINK FIRST WE HAVE TO PRAY AND THEN ACT …
BUT NEVER STOP PRAYING!!!!!!!!!!!!!!
KAI FYSIKA OTAN LEME ACTION….DEN ENNOOYMEN
NA TREXOMEN STOYS DROMISKOUS ME TAS MOLOTWF ANA XEIRAS -OYTE NA KAIME TON KOSMO POU DOYLEUEI….OPOU KI AN DOYLEUEI-OPWS KI AN DOULEUEI….
DIOTI DHMOKRATIA EINAI NA DOULEYW GIATI DEN GOYSTARW NA APERGISW SE MIA APERGIA SIKE+YPOKRITIKH….
AYTA.!!!!!!!!!!!!!!!!
GOD-baaaaaaiiiii!!!!
me,the stupid.
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΑΛΟ!!!!!!!!!!!!
+ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ+
Η ΔΡΑΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!!!
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ….
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΗ…
Η ΔΡΑΣΗ+Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ,ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ….
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΔΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑ….
ΑΝ ΟΛΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ….
ΤΟΤΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ…
___Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ=ΑΓΑΠΗ.-
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΤΗ….!!!ΤΟΤΕ ΑΣΤΑ ΒΡΑΣΤΑ….
ΤΡΑΓΩΔΙΑ.
Α+
ΑΣΘΕΝΗΣ…
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ->ΠΡΟΣΕΥΧΗ Η ΔΡΑΣΗ,
ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΙΑ,
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΠΙΣΤΟΥΣ-ΑΘΕΟΥΣ-αντίΧΡΙΣΤΟΥΣ…ΚΛΠ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΥΣ…ΔΙΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗΝ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ….
ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ?
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑ?
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ?
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ?
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΩ,εγώ ΜΕ ΤΟ ΟΛΙΓΟΝ ΜΥΑΛΟΝ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΠΕΜΕΙΝΕ….
ΦΙΛΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ+
ΑΣΘΕΝΗΣ…α+α
ΣΥΓΝΩΜΗ
ΦΩΤΟ ΘΛΙΒΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΠΕΤΑΝΕ ΒΙΑ-ΘΑΝΑΤΟ-ΑΡΡΩΣΤΙΑ…
ΜΕ ΚΑΛΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΑΝΑΝΔΡΟΙ ΚΑΙ ΔΕΙΛΟΙ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ
ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΕΚΡΟΥΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΓΑΠΗ+ΚΑΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ…
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ…ΠΟΥ ΑΠΟ ΑΣΦΥΞΙΑ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ..
ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΝΕ ΚΑΙ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΤΟΥΣ
ΛΟΓΩ ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ…
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ ΤΟΥΣ ΑΛ.ΜΑΦΙΟΖΟΣ ΤΣΥΠ.
ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝαφιου ΤΟΥΣ…
STO Κέρασμα 08.23 ELEGE=
Χωρίς οικογένεια δεν ζεις, χωρίς πατρίδα δεν ξέρεις που ζεις, χωρίς το Θεό δεν ξέρεις γιατί ζεις.
– ENAS -Anonymous….
XWRIS OIKOGENEIA ZEIS, XWRIS PATRIDA PROSARMOZESAI,
XWRIS THEO OYTE ZEIS,OYTE MPOREIS NA KSEREIS TIPOTA ALHTHINO….
XRISTOS ANESTH+
ORFANO ,POU ALLOU GENNHTHIKE,ALLOY MEGALWSE _+
ALLOU EVRTHEI….!!!!!!!!!!!!!
Από τους βίους των αγίων που έχω διαβάσει και των συγχρόνων γερόντων έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι η προσευχή τους ήταν μαζί και δράση. Πολλές φορές εμείς οι χριστιανοί, μάλλον για να δικαιολογήσουμε την ακηδεία μας, λέμε «είμαι άνθρωπος της προσευχής, κι όχι της δράσης». Κι αυτό γιατί; Κανω το πρωι τον εξάψαλμο, το βράδυ το απόδειπνο και ακούω και τον εσπερινό στο ραδιοφωνο!!! Ζητω! Μπράβο! Τόσο πολύ προσευχή!
Προσευχή όμως σημαίει να προσεύχεσε με πόνο , με κόπο, για όλο τον κόσμο. Πιστεύω λοιπόν ότι η προσευχή των αναχωρητών, των εγκλειστων, είναι τόσο εντονη, γίνεται με κοπο ψυχικο και σωματικο (αγρυπνίες, μετάνοιες, δάκρυα) που καθε δραση μπροστά της ωχροιά.
Γι΄αυτο και την ώρα που προσευχονταν μπορεί να εμφανίζονταν σωματικά σε όλο τόπο και να κάναν καλό σε ανθρώπους που είχαν αναγκη. Στο βίο του π.Παισίου υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες.
Φυσικά ισχύει και το αντίθετο. Δραστήριοι άνθρωποι που δεν μπορούν να προσευχηθούν τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε λάθος δράσεις.
Τελός για τους αόρατους του Αγιού όρους , έχω ακούσει πολλά, και πιστευω ότι υπάρχουν και ισως από τις προσευχές τους δεν έχουμε ακομα καταστραφεί.
Το κριτήριο για να δοθεί η απάντηση είναι κατά τη γνώμη μου το επίπεδο της αυτοσυνειδησίας μας.
Πόσο δηλ. διαθέτουμε επίγνωση του ποιοι είμαστε και ποιό είναι το νόημα της ζωής που έχουμε κληθεί να υπηρετήσουμε,μέσα από τη διπλή ιδιότητα που διαθέτουμε-πολίτες του κόσμου και μέλη της εκκλησίας.
Και λέγοντας Εκκλησία δεν εννοούμε ένα κλειστό σύστημα που διαθέτει μέλη ,καταστατικό και ιδεολογία αλλά το γεγονός της Βασιλείας του Θεού η οποια ήγγικε ήδη, σαρκώνεται στο παρόν και ολοκληρώνεται στα έσχατα.
Απο την άλλη καλούμαστε να βιώσουμε τη Βασιλεία του Θεού από τώρα και να μαρτυρο’υμε γι ‘αυτή,όντες πολίτες ενός κόσμου ο οποίος πόρρω απέχει απο αυτή την προοπτική.Και αυτή είναι η κρίση και ταυτόχρονα η ευκαιρία μας-να λειτουργούμε στον κόσμο και ταυτόχρονα να εμπνεόμαστε και να μαρτυρούμε για τα επερχόμενα.
Σε αυτή την προοπτική έχουν θέση και η προσευχή και η δράση σαν φορείς αλλαγής του κόσμου και μαρτυρίας της βιωμένης μας πίστης.Αλλιως καταντάνε σχήματα νεκρά,συσχηματιζόμενα με τον αιώνα τούτο τον απαταιώνα.
Ώ, πόλη
όλες οι πόρτες σου πεσμένες-
από πού να βγούμε;
(Γιάννης Ρίτσος)
ΆΝΟΙΞΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΒΓΕΣ…
Μ’ΕΝΑ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ…
Μ’ΕΝΑ ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ
ΜΠΟΡΕΙΣ
ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ…
ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ+
Α+
@ΕΥΑ
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΣ ΜΑΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΜΠΛΟΚΕΣ ΆΠΕΙΡΕΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΘΗ ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥΣ, ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΑΝΑΠΑΥΘΕΙ Η ΧΑΡΗ, ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ…
@Εύα
και τελικά ΑΠΑΤΕΩΝ , ΑΠΑΤΕΩΝ, Ο ΑΙΩΝ, ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΞΕΤΙΝΑΞΕΙ ΧΡΥΣΟΥΛΙ ΜΟΥ!
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΟΡΘΙΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ;
@ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
Ο υπομείνας εις τέλος ούτος και σωθήσετε…
μου σφύρηξε ένα περιστεράκι από τον κήπο σου…
ωραια φωτογραφία!
ΕΎΑ
🙂
ΑΑΑΑΑΧ!
Ο ΧΡΙΣΤΟΥΛΗΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΥΠΟΜΟΝΕΕΕΕΣ!
ΣΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΟΚΤΩ, ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ…
ΣΤΑ ΟΓΔΟΥΜΗΝΤΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΑΦΕΝΤΙΑ ΜΟΥ, ΟΙ ΥΠΟΜΟΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑΧΤΗ ΚΑΙ …ΜΠΕΡΜΠΕΡΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο …ΜΗΤΣΟΥΣ…
ΣΤΑ ΟΓΔΟΥΜΗΝΤΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΙ Α Λ Λ Ο Η ΘΕΩΡΙΑ, ΑΛΛΟ Η Π Ρ Α Ξ Η!
🙂
Μωρέ χάθηκε και ένας Πέτρος που σουλάτσερνε εδώ που το μυαλό του κόβει σα χασαπομάχαιρο.
Πέτρε που είσαι καλέεεεε;
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ.
ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ…
(στα ογδουμήντα,στα πενηάντα…ο καθεις και τα όπλα του)
Χριστός Ανέστη αδέλφια.
Η φώτο με τον γεροντα μοναχό που προσπαθεί να εμποδίσει
τον άνανδρο κουκουλοφόρο να ρίξει την μολότωφ ειναι ενδεικτικη…
Ο ΜΟΝΑΧΟΣ-
Ο ΡΑΣΟΦΟΡΟΣ,ΓΕΝΙΚΑ,
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΔΙΚΑ-
ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΟΥ-ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ…
ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΑΧΕΣ ΤΩΝ ΤΡΕΛΛΩΝ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΚΑ
ΑΛΛΑ…ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΥΛΕΣ ΓΥΡΩ, ΚΑΙ ΣΤΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ….ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ…
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ…
ΑΔΑΜ ΑΠΟ ΜΕΓ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ
«υμείς εστέ το ‘αλας της γής»
εάν το άλας μωρανθεί,
η γη μας αλισθήσεται πυρί…
Στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές που ζούμε και όταν θα γινει αποτίμηση στο μέλλον των γεγονότων που θα έχουν σφραγίσει μια γενιά, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσουμε για δεύτερη(;) φορά το άλοθι οτι… μελετούσαμε τότε και δεν αντιληφθήκαμε τον ορυμαγδό…
ή οτι χαθήκαμε στο να φυλάμε τα κεκτημένα μας,ξαναμοιράζοντας θώκους και ένοχες σιωπές…
τι θα πει θώκους…»κυρια κυριιιιιααα»?!
@ΕΥΑ
ΝΟΜΙΖΩ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ…
ΜΗ ΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙΣ ΑΛΛΟ!
(Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ, Ε Χ Α Σ Ε ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ.
Ψ Υ Χ Η ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑΥΤΟΣΗΜΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ…)
ΦΑΝΗΚΕ ΚΙ ΕΝΑΣ ΑΔΑΜ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ…
ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΔΑΜ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ 🙂
21-S. I M FINE THANK YOU…! 🙂
TO IDIO EPITHYMW KAI DI YMAS….
ESEIS S.TI EISTE? ANHR? GYNH? PAIDAKI?
EN XRISTW ADELFAKION H ASXETOS ME TON XWRO?!
EYXES SE OLOUS.
PANTWS OI 2H FOTO MOU PROKALEI THLIPSH…
STH MEG.BRETANIA EPINA CAFE!!!COFFEE!
NOT TEA DEAR,,,
ΒΡΕ ADAM -UK ,
η Αγγελικούλα είσαι;
@Σ.
Συμφωνώ απόλυτα και γέλασα πολύ που στα… ογδουμήντα η υπομονή γίνεται…στάχτη και…ΚΟΚΟ ΣΣΑΝΕΛ είπες;
Μαλλον κατάλαβα που μιλούσες για την ανοχή και την παθητική καρτερία. Αυτή και στα ογδουμήντα και στα πενηάντα αλλά και στα είκοσάτα, αν φουσκώσει με τον κοπανιστό αέρα της αυτάρκειας και του αισθήματος υπεροχής απέναντι σε αυτά που υποτίθεται οτι υπομένεις,με την πρώτη ευκαιρία που θα σου στειλει ο Θεός για να ξεκολήσεις απο την τύφλα σου,σκάει σα μπαλόνι. Και τοτε αρχίζει η αληθινή ζωή!
Το ξεδιάλεγμα με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις,συνεχίζεται μέχρις εσχάτων.Προσωπικών εσχάτων εννοώ και να εύχεσαι να μη το ξεχάσω αυτό ποτέ…
tha to itheles poly anwnyme?!!!!!!!!!!!
poia aggeliki les ap’oles?
1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11 ksereis….
poia ap’oles?
ADAM ADAM EISAI EDW?
SE PSAXNEI H EUA….H ALLH…
KAI ME TI THRASSOS SE PSAXNOUN ADAM OI ANWNYMES…
ME TO IDIO POU KYNHGANE MONAHUS MONAHUS…?
CARETA CARETA KAI LOIPA…
GODNITE…
@Ευα
τι γίνεται εδώ μέσα;
ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ!
ΛΟΙΠΟΝ ΕΥΑ, Η Α Λ Η Θ Ι Ν Η ΖΩΗ ΑΡΧΙΖΕΙ Ή ΌΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ Ή ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ Α Λ Η Θ Ι Ν Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ.
ΕΠΙΣΗΣ Η Α Λ Η Θ Ι Ν Η ΖΩΉ ΑΡΧΙΖΕΙ ΟΤΑΝ ΤΡΕΦΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΟΣ…
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ Π Ρ Ω Τ Α Ε Φ Α Ρ Μ Ο Ζ ΑΝ ΚΑΙ Μ Ε Τ Α Ε Γ Ρ Α Φ Α Ν Ο,ΤΙ ΕΊΧΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ.
ΕΜΕΙΣ Δ Ε Ν ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ Τ Ι Π Ο ΤΑ ΑΠΛΑ, ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΑΥΤΑΡΕΣΚΕΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΚΟΠΥΠΑΣΤΩΣΑΜΕ ΜΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ…
ΤΟ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΑΜ, ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΘΕΛΩ!
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ Ε Κ Κ Ο Π Ή ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ, ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΧΆΡΙΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ…
ΦΙΛΙΆΑΑ!
ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΤΟΥΡΛΟΥΜΠΟΥΚΙ?
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΟΡΦΑΝΟΣ ΑΠΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΤΕΡΑ,
ΙΔΡΩΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ….
ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΕΣΑΙ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΞΥΛΟ
ΓΙΑΤΙ ΖΗΛΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΟΣΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ…
ΦΕΥΓΕΙΣ…ΜΕ ΕΥΛΟΓΙΑ.
ΟΠΟΤΕ ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ..
ΚΑΝΤΕ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ/
ΑΓΑΠΗ ΛΕΜΕ.
ΟΧΙ ΕΠΙΘΕΣΗ,
ΕΙΡΗΝΕΥΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ
ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙΣ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΚΙΣΤΡΩ ΑΝΩΝΥΜΗ ΟΧΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΧΤΥΠΑΣ ΠΑΝΤΙΟΤΡΟΠΩΣ.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΕΛΕΝΕΤΑΙ??
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ Ε? ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ.ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ+ΘΛΙΒΟΜΑΙ.
@Σ.
Ελπίζω να εννοείς και να εύχεσαι να βρώ το Νέο Αδαμ,γιατί τονΑδαμ ως σύντροφο τον έχασα το πάλαι αιφνιδίως.Δεν είμαι νεαρούδα όπως νομίζεις, βιοπαλεύω όπως όλοι μας να συντηρήσω την επί γής οικογένεια,τα παιδάκια μου δηλ. και οι υπερεργατικοί γονείς μου είναι υπέργηροι πλέον…
Συγχώρεσέ μου την προσωπική αναφορά αλλά σε νιώθω απέναντι σαν να σε έχει σκανδαλίσει κατι…
Δε ξέρω αν ζω αληθινή ζωή κι αν εφαρμόζω το ελάχιστο από το νόμο του Θεού ,αλλά στο έλεός Του ευελπιστώ γιατί Τον αγαπώ.
Και δε κοπυπαστώνω καλή μου .Ολοι έχουμε κάνει τα διαβάσματά μας και από τον πλούτο τους αντλούμε όταν
χρειαζόμαστε ,όχι προς αυταρέσκεια ή για διδασκαλία του πλήθους αλλά για δική μας ανατροφοδότηση πρωτα κιαν οφεληθει και κανας περαστικός του ιστοχώρου πάλι καλά.
Δε κάνουμε κι ερμηνεία των οικουμενικών συνόδων΄…
ΟΜΩΣ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΕΧΕΙ ΠΕΙΡΑΞΕΙ;
Η γνώμη μου για την υπομονή ή από πού έχω αντλήσει αυτή τη γνώμη;
Γ ια την ιστορία σου λέω οτι έχω πληρώσει ακριβά τη δήθεν νομιζόμενη υπομονή μου και δόξα τω Θεω,τα γεγονότα της ζωής μου με εβγαλαν απο τις αυταπάτες μου.
ΦΙΛΙΑ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!
@ΕΥΑ
ΤΙ έχεις σπουδάσει Εύα και μιλας/γραφεις έτσι?
http://imeroviglio.blogspot.com/
Πίσω από την δοκιμασία κρύβεται η ευλογία του Θεού
Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους οφείλουν σε κάποια δοκιμασία…….
+Η θλίψης είναι κακό πράγμα. Αλλά πίσω απ’ αυτό, πίσω από τον πόνο, πίσω από την θλίψη, πίσω από την δοκιμασία, κρύβεται η ευλογία του Θεού, κρύβεται η αναγέννησης, η ανάπλασις του ανθρώπου, της οικογενείας. Οι πάντες σχεδόν την μεταστροφή τους την οφείλουν σε κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ότι πηγαίνουν όλα ωραία∙ τους παίρνει ο Θεός το παιδί∙ κλάμματα κακό, κ.λ.π. Έρχεται και επισκιάζει έπειτα η χάρις του θεού και ειρηνεύουν οι άνθρωποι∙ και πλησιάζουν την εκκλησία, πλησιάζουν την εξομολόγηση, πλησιάζουν τον ιερέα. Χάριν του παιδιού πάνε στην εκκλησία ο πόνος τους κάνει ν’ αναζητήσουν, να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως, να κάνουν τις λειτουργίες.
Ο πόνος απαλύνει την καρδιά και την κάνει δεκτική των λόγων του θεού, ενώ πρώτα ήταν σκληρή, δε δεχόταν. π.χ, ένας άνθρωπος στο σφρίγος της νεότητος∙ εγώ είμαι σκέφτεται και κανένας άλλος δεν είναι. Να πτυχία, να και οι δόξες, να κι η υγεία, να κι οι ομορφιές, να κι όλα. Όταν όμως τον ξαπλώσει στο κρεβάτι μία ασθένεια τότε αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά. Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Μπορεί να πεθάνω. Τι το όφελος όλα αυτά, κι αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά.
Έρχεται φερ’ ειπείν ένας άνθρωπος, τον πλησιάζει, διάβασε και αυτό το βιβλίο να δεις τι λέει. Ακούει και ένα λόγο του Θεού και τότε τον ακούει τον λόγου του Θεού. Κι άμα του δώσεις και βιβλίο, ο πόνος ήδη του έχει κάνει την καρδιά του, έτσι κατάλληλη κι ανοίγει και το βιβλίο και το Ευαγγέλιο και
το διαβάζει και από εκεί αρχίζει η ανάπλασις του ανθρώπου. Και όταν γίνει καλά, αμέσως πλέον σηκώνεται και ζει προσεκτικά τη ζωή του και δεν ζει όπως πρώτα με την υπηρηφάνεια και τη φαντασία που είχε.
Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού για να τον φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του
Η ασθένεια και η θλίψη είναι το κατ’ εξοχήν φάρμακο της πρόνοιας του Θεού να φέρει τον άνθρωπο κοντά Του και να αυξήσει την αρετή του. Ο Ιώβ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος πάνω στη γη, αλλά ο Θεός ήθελε να τον κάνει ακόμα καλύτερο. Και από τότε που δοκιμάστηκε, από τότε και δοξάστηκε. Ήταν καλός άνθρωπος και ευσεβής κ.λ.π. αλλά χωρίς δοκιμασία δεν ήταν ονομαστός ο Ιώβ. Αφ’ ης στιγμής όμως δοκιμάστηκε και πολέμησε και αγωνίστηκε και στεφανώθηκε και πλούτισε, από κει και ύστερα άρχισε η δόξα του, και απλώθηκε μέχρι σήμερα. Το παράδειγμα του, είναι φωτεινότατο και ενισχύει κάθε άνθρωπο που δοκιμάζεται. Αν αυτός δοκιμάστηκε που ήταν ένας άγιος, πολύ περισσότερο εμείς που είμαστε αμαρτωλοί. Και το αποτέλεσμα ήταν να τον κάμει άγιον και να του δώσει πάλι χρόνια ζωής και να τον ευλογήσει διπλά και τριπλά απ’ ότι έχασε, και έτσι να γίνει ένα φωτεινό παράδειγμα ανά τους αιώνες για κάθε πονεμένο άνθρωπο∙ να προσαρμόζεται και ν’ ακουμπάει σ’ αυτό το παράδειγμα και να ξεκουράζεται και αυτός και να λέει: Ως έδοξε τω Κυρίω, ούτω και εγένετο. Είη το όνομα του Κυρίου ευλογημένο. Σκύβει το κεφάλι και λέει: ο Θεός έδωσε, ο Θεός πήρε. Και το παιδί ακόμα να μου πάρει, ο θεός δεν μου το δώσε; Το πήρε. Που είναι το παιδί μου; Στον ουρανό; Εκεί τι γίνεται; Αναπαύεται εκεί…
Σε κάθε δοκιμασία πίσω κρύβεται το θέλημα του Θεού και η ωφέλεια την οποία φυσικά ίσως εκείνο τον καιρό να μην μπορεί να την δει, αλλά με τον χρόνο θα την γνωρίζει την ωφέλεια. Έχουμε τέτοια παραδείγματα πάρα πολλά.
Όπως και με τους Αγίους Ανδρόνικο και Αθανασία. Αυτοί ήταν αντρόγυνο∙ και ήταν χρυσοχόος ο Ανδρόνικος με πολύ πλούτο κ.λ.π. Το ένα μέρος του κέρδους έτρεφε την οικογένειά του. Το ένας μέρος του κέρδους το έδινε στους φτωχούς και το ένα μέρος του άλλου κέρδους το ένα τρίτο το έδινε άτοκα στους ανθρώπους που δεν είχανε χρήματα. Είχαν δύο χαριτωμένα κοριτσάκια. Και μια μέρα από μία αρρώστια πέθαναν και τα δύο. Πηγαίνουν και τα θάβουν και οι δύο. Η Αθανασία η καημένη πάνω στον τάφο έκλαιγε έκλαιγε, έκλαιγε. Ε ο Ανδρόνικος έκλαιγε και αυτός. Είδε και απόειδε, τράβηξε για το σπίτι. Έμεινε η καημένη η Αθανασία και έκλαιγε πάνω στον τάφο: «Τα παιδιά μου» και «τα παιδιά μου», και κόντευε να βασιλέψει ο ήλιος και να κλείσει το νεκροταφείο. Για μια στιγμή επάνω στη θλίψη της και στη στεναχώρια της, βλέπει και έρχεται ένα μοναχός και της λέει:
«Κυρά μου γιατί κλαις;»
«Πως να μην κλαίω πάτερ;» (Αυτή νόμιζε πως ήταν ο παπάς του νεκροταφείου). «Έθαψα τα παιδιά μου, τους δυο αγγέλους μου, τους έβαλα μέσα στον τάφο και έμεινα εγώ και ο άντρας μου εντελώς μόνοι. Δεν έχουμε δροσιά καθόλου».
Της λέει: «Τα παιδιά σου είναι στον παράδεισο με τους αγγέλους. Είναι στην ευτυχία και στη χαρά του Θεού και συ κλαις παιδί μου; Κρίμα είσαι και χριστιανή».
«Ώστε ζουν τα παιδιά μου; Είναι άγγελοι;»
«Βεβαίως είναι άγγελοι τα παιδιά σου».
Ήτανε ο Άγιος της εκκλησίας εκεί. Τελικά έγιναν μοναχοί ο Ανδρόνικος και η Αθανασία και αγίασαν…
Καλησπέρα αγαπητοί αδερφοί ,
Μην ξεχνάμε ότι και η προσευχή απο μόνη της ειναι μια μορφή δράσης πνευματικού χαρακτήρα άσχετα αν δεν φαίνεται κοινωνικά σαν κάποια μορφή δράσης.
Δεν πρέπει όμως να μένουμε μόνο εκεί, μην ξεχνάμε πολλοί άγιοι , μαρτυρες, μοναχοί , ιερείς, ήσαν μαχητές ενάντια στο κακό που ερχόταν .
Η σιωπή ειναι συνενοχη ιδιαίτερα όταν έχει σκοπους φυγής του προβλήματος ή την μη αντιμετώπιση του. Είναι όπως η μάνα που δέχεται βία απο τον άντρας της και ομολογεί ότι τόσα χρόνια δεν μίλαγε διότι το έκανε για τα παιδιά. Αυτή η μάνα είναι η χειρότερη εγληματίας βιοπράγησε στην ουσία στην ψυχή των παιδιών της με σιωπηρό τρόπο νομίζοντας οτι τους έκανε καλό.
Οι μάχες που πρέπει να δύνουμε είναι δύο. Προς τα μέσα και προς τα έξω. Μέσα να δίνουμε την μάχη με τα πάθη τον παλιό μας εαυτό το κακό και την αμαρτία . Και προς τα έξω ως μέλη του κοινωνικού συνόλου που είμαστε είτε ειναι μικρό είτει ειναι μεγάλο. Δηλαδή είτε είμαστε σύζυγοι είτε πατέρες , είτε θειοι εργαζόμενοι, παππούδες γιαγιάδες κλπ. Οπου και να είμαστε πρέπει να δίνουμε τις μάχες μας με τρόπο που να έχει αποτέλεσμα και όχι με τρόπο εντυπωσιασμού ή για τα μάτια του κόσμου.
Κάθε μάχη έχει τους δικούς της τρόπους αρκεί να βρούμε τους ποιο αποτελεσματικούς για να δώσουμε έστω το μύνημα και ας μην γίνει τίποτα αρκεί να κάνουμε το χρέος μας για το μέλλον που θα έρθει για τα παιδιά μας ώστε να δομήσουμε νέες ρίζες μέσα στην κοινωνία που θα βρει η νεολαία του άυριο.
Εξάλλου πόσο θα ζήσουμε ; άλλοι μπορεί 1 χρόνο ακόμα άλλος 100 ας κάνουμε κάτι σε αυτό το χρονοδιάγραμμα φεύγοντας απο την μικροαστική και αντίληψη της κοινωνικής διαμόρφωσης .
Καλη σας μέρα
SYMFWNW MAZI SOY…ME OLA OSA EGRAPSES.KAI EIDIKA ME TO
OTI …
Η σιωπή ειναι συνενοχη ιδιαίτερα όταν έχει σκοπους φυγής του προβλήματος ή την μη αντιμετώπιση του.
KALH DYNAMH,EN METANOIA+TAPEINW’SI
NA EXOYME OLOI—>AGAPONTAS O ENAS TON ALLON
KAI OLOI MAZI NA VRETHOUME STON GLYKO PARADEISO .
AMHN.
(i-me the last…)
asthenis.
For those who seek a name for “MACEDONIA”.
The name of the area before World War II was VARDARSKA.
The name MACEDONIA was given to them by their leader Josef Tito (Hereabove you will find their map before 1940)
So, VARDARSKA it is.
And below a few notes for those who do not know:
1.Alexander the Great and his teacher Aristotle spoke Greek. Not any Slavic language.
2.The capital city of Macedonia was Pella(not Skopje), which lies in Greece.
3.The biggest city of Macedonia, Thessaloniki, lies in Greece.
4.The sacred city of Macedonians, called Dion also lies in Greece.
5.The tombs of the Macedonian Kings of Vergina lie in Greece, too.
6.The biggest and also the most important part of Macedonia lies in Greece as well.
7.The Macedonians spoke Greek, worshipped the Olympian Gods – Mount Olympus lies in Greece – and took part in the Olympic Games which were particularly organized for the Greeks and only Greek people were allowed to participate in them.
After all, how can it be possible for Macedonia to be somewhere out of Greece?
We’ve had enough with this joke.
+Spread this message all over the world.+
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΤΑ η μητέρα του
Ή Αγία Ιουλίττα καταγόταν από το Ικόνιο. Ήταν ενάρετη χριστιανή γυναίκα και όταν χήρεψε δεν ξαναπαντρεύτηκε, αλλά ζούσε με ευσέβεια, αφοσιωμένη στην ανατροφή του γιου της Κηρύκου. Όταν ξέσπασε ό σκληρός διωγμός επί Διοκλητιανού, ή Ιουλίττα πήρε τον τριετή γιο της και κατέφυγε στη Σελεύκεια. Άλλα ό διωγμός είχε επεκταθεί κι εκεί. Τότε, με το γιο της στην αγκαλιά, πήγε στην Ταρσό της Κιλικίας. Ό έπαρχος Αλέξανδρος έμαθε για την Ιουλίττα και αμέσως τη συνέλαβε. Προσπάθησε με ποικίλους κολακευτικούς λόγους να την ελκύσει στα είδωλα. Και όταν είδε ότι δεν τα κατάφερε, πήρε τον Κήρυκο από την αγκαλιά της (τη στιγμή πού το άγιο παιδί ψέλλιζε μπροστά του το όνομα του Χριστού) και τον έριξε με δύναμη στις σκάλες του βήματος, με αποτέλεσμα να του σπάσει το κεφάλι και το παιδί να πεθάνει επί τόπου. Πύρινο μαχαίρι πέρασε από την καρδιά της Ίουλίττας. Έσφιξε τις παλάμες της και είπε: «Κακούργε άρχοντα, όπως συνέτριψες το κεφάλι του παιδιού μου, έτσι θα συντριβεί και ή ψεύτικη θρησκεία σου». Θυμωμένος τότε ό έπαρχος, αμέσως αποκεφάλισε και την ‘ίδια, για να μιμηθεί έτσι τη γενναία μητέρα των Μακκαβαίων, για την οποία λέει ή Άγια Γραφή: «Ύπεραγόντως δε ή μήτηρ θαυμαστή και μνήμης αγαθής αξία, ήτις απολυμένους υιούς επτά συνορώσα μιας υπό καιρόν ημέρας εύψύχως έφερε δια τας επί Κύριον ελπίδας»1. Δηλαδή, είναι αξιοθαύμαστη και άξια αγαθής μνήμης ή μάνα, πού αν και έβλεπε να πεθαίνουν τα επτά παιδιά της μέσα σε μια μέρα, αυτή το υπέμεινε γενναία, διότι στήριζε τις ελπίδες της στον Κύριο.
1.Β’ Μακκαβαίων, ζ’ 20.
+Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ή καλλιμάρτυς του Χριστού Ιουλίττα, συν τριετεί αμνώ αυτής τω Κηρύκω, δικαστού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες. την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυρράνων και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται. Χριστώ παριστάμενοι.