Γιατί θυμώνεις;

θυμός οργή

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί θέλεις το δικό σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν κατανοείς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν σέβεσαι τον άλλον.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η αυτογνωσία.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η υπομονή.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί ξέχασες το: ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί λησμονείς τις αμαρτίες σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η αίτηση αοργησίας.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί ξεχνάς πως αυστηρά θα κριθείς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν σέβεσαι την θεία παρουσία.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί αθέτησες κάποιες ιερές υποσχέσεις σου.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί κατέκρινες σκληρά κάποιους που …θυμώνουν.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπει η ταπείνωση.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί δεν έμαθες να αγαπάς.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί έχεις υπέρμετρο εγωισμό.

Γιατί θυμώνεις;
Γιατί σου λείπουν και πνευματικό πένθος και συντριβή και δάκρυα απορρυπαντικά.

Γιατί θυμώνεις; Γιατί……….

Ω, αν μελετούσες βαθιά και συγκλονιστικά την άπειρη μακριθυμία του Θεού Πατρός, το «άφες αυτοίς» του Υιού στον Σταυρό και την ακούραστη εναντί σου ανοχή του Πανάγιου Πνεύματος, δεν θα χρειαζόσουν αυτό το ερωτηματολόγιο.

32 σκέψεις σχετικά με το “Γιατί θυμώνεις;

  • Αύγουστος 13, 2010, 4:26 μμ
    Permalink

    Ομορφες, απλουστευτικές απαντήσεις σε ένα σύνθετο ερώτημα…
    Αλήθεια, ποιός είναι ο συντάκτης αυτού του κειμένου;

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 13, 2010, 9:26 μμ
    Permalink

    οταν καποιοι βριζουν και βλαστημανε τον Κυριο μας -εκτος απο θλιψη νιωθουμε και θυμο-οταν δεν σταματανε με το καλο…….

    ειναι παραλογος αυτος ο θυμος?

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 14, 2010, 10:54 πμ
    Permalink

    Πράγματι, μου έχει τύχει και σ’ εμένα πολλές φορές παρόμοια αντίδραση. Είτε δια ζώσης είτε γραπτά γράφουν πράγματα απαίσια για την Εκκλησία και υβρίζουν. Νομίζω ότι δεν πρέπει να θυμώνουμε όμως. Ομολογούμε φυσικά την πίστη μας, δηλώνουμε την ενόχλησή μας κι απομακρυνόμαστε. Δεν νομίζω ότι ο Κύριος έχει ανάγκη βοηθείας από εμάς (πλην φυσικά της δημόσιας ομολογίας μας) και ο Κύριος ξέρει πώς θα συνεφέρει τους συγκεκριμένους. Θα έρθει η στιγμή για τον καθένα που θα ζητήσει τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας και θα μετανοιώσει για όσα έχει εκστομίσει. Έτσι πιστεύω τώρα πλέον.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 14, 2010, 12:42 μμ
    Permalink

    @Ευδοκία………….
    «θυμώνουμε» σε εισαγωγικα-
    με το θρασσος και με την αμετανοησια…………
    διοτι το να επιμενουν να βριζουν τον Χριστο μας
    ειναι εκτος απο θλιβερο και εξοργιστικο
    διοτι ο διαβολος δεν τολμαει να βρισει τον Θεο….

    δεν ειπα οτι εχει αναγκη απο δικη μας βοηθεια ο Κυριος μας-
    ειπα οτι θλιβεσαι+δεν μπορεις να σιωπησεις…

    δεν μπορω να σιωπησω,….
    και δεν μπορω να μην νιωσω τιποτα……..
    θλιβομαι και στεναχωριεμαι………..
    θυμωνω οταν ο αλλος επιμενει στην κακια/εμπαθεια
    και δεν σεβεται τιποτα.
    Συγνωμη…………….

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 14, 2010, 11:09 μμ
    Permalink

    » Ἀληθινά , ἡ Παναγία εἶναι ἡ βοήθειά μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί μόνο τ’ ὄνομά της χαροποιεῖ τήν ψυχή . Ἀλλά κι’ ὅλος ὁ οὐρανός κι’ ὅλη ἡ γῆ χαίρονται μέ τήν ἀγάπη της. Ἀξιοθαύμαστο κι’ ἀκατανόητο πράγμα . Ζεῖ στούς οὐρανούς καί βλέπει ἀδιάκοπα τή δόξα τοῦ Θεοῦ , ἀλλά δέν λησμονεῖ κι ἐμᾶς τούς φτωχούς κι’ ἀγκαλιάζει μέ τήν εὐσπλαγχνία της ὅλη τή γῆ κι’ ὅλους τούς λαούς »

    Ὅσιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 15, 2010, 12:03 μμ
    Permalink

    +euxes se olous+oles oses giortazoun timwntas empraktws tin Panagia mas!!!!!!!!!!!

    xronia polla eulogimena+Theoxaritwta.
    amin

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 15, 2010, 4:28 μμ
    Permalink

    Η αγάπη είναι ανώτερη από τη γνώση

    Περί του οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου *

    του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,

    μητροπολίτου Αχρίδος

    Όταν κάποιος επισκεφθή το Άγιον Όρος και δη τους ταπεινούς καλογήρους, μπορεί να συλλογισθή και να σκεφθή ότι αυτοί τεμπέλικη ζωή και χωρίς σκοπό. Αυτό φαίνεται έτσι, όταν κάποιος βλέπει τα πράγματα εξωτερικά. Γιατί λίγοι είναι εκείνοι που θα μπορούσαν να καταλάβουν το φοβερό και χωρίς διακοπή πόλεμο που γίνεται μέσα στις ψυχές των μοναχών.

    Αυτός ο πόλεμος είναι σχεδόν υπερφυσικός, αόρατος και (διεξάγεται) όχι μόνο εναντίον των δαιμονικών δυνάμεων των αρχόντων του σκότους, αλλά για τους αρχαρίους και εναντίον της σαρκός, δηλαδή κατά της σαρκικής επιθυμίας και των παθών.

    Στα γραπτά του ο πατήρ Σιλουανός περιγράφει πως αυτός ο πόλεμος τον έφερε στην απόγνωση και σχεδόν μέχρι την αυτοκτονία. Η Παναγία Θεοτόκος φανερώθηκε σ’ αυτόν όταν περνούσε το δυσκολότερο πόλεμο κατά των παθών και τον απεκάθηρε από τις ακαθαρσίες, τις σαρκικές επιθυμίες και τους λογισμούς. Ο Χριστός φανερώθηκε σ’ αυτόν και τον ενδυνάμωσε, ώστε να νικήση και να βασιλεύση επάνω στους γήινους λογισμούς και τα πονηρά πνεύματα. Και έτσι αφού πέρασε ένα τέταρτο αιώνος με δυνατό και κοπιαστικό πόλεμο, έφθασε στη νίκη. Ενώ μέχρι τότε αναζητούσε τον Θεό, έφθασε στην θεογνωσία, και από μαθητής, έγινε δάσκαλος.

    Ο Γέροντας Σιλουανός ήταν και δικός μου δάσκαλος. Μία φορά τον ρώτησα: «Πάτερ Σιλουανέ, μήπως αυτός ο πολύς κόσμος φέρνει ταραχή στον νου σας και στην προσευχή σας; Δεν θα ήταν καλύτερα για σας να πάτε σ’ ένα ασκητήριο στα Καρούλια και εκεί να ζήτε μέσα στην ειρήνη, όπως ο π. Αρτέμιος, ο π. Δωρόθεος και ο π. Καλλίνικος; Είτε να ζήτε σ’ ένα απομονωμένο σπήλαιο, όπως ο π. Γοργόνιος;». «Εγώ ζω στο σπήλαιο», μου απάντησε ο π. Σιλουανός. «Το σώμα μου είναι το σπήλαιο της ψυχής μου. Και η ψυχή μου είναι σπήλαιο του Αγίου Πνεύματος. Και εγώ αγαπώ τον λαό του Θεού και τον διακονώ, χωρίς να βγαίνω από το σπήλαιό μου».

    Παρά τη προθυμία του να διακονή τον κάθε ένα και την θαυμαστή μετριοφροσύνη και την πρόθυμη φιλοστοργία του, μιλούσε για τον Θεό με εξαίρετο ενθουσιασμό και με την παρρησία που θα μιλούσε κάποιος για ένα φίλο του: «Εγώ γνωρίζω τον Θεό. Αυτός είναι φιλόστοργος, αγαθός, ταχύς εις βοήθειαν». Όταν τα έλεγε αυτά ο Γέροντας, κάποιος μοναχός, ο π. Θεοφάνης, τα άκουγε με φόβο και σκεπτόταν ότι ο Σιλουανός είχε χάσει το φόβο του Θεού. Αργότερα όμως, όταν διάβασε τα συγγράμματα του π. Σιλουανού, ο π. Θεοφάνης άλλαξε γνώμη και είπε: «Ο π. Σιλουανός προχώρησε και έφθασε στα μέτρα των Πατέρων της Εκκλησίας».

    Εγώ νομίζω ότι τα κείμενα του πατρός Σιλουανού θα έπρεπε να πάρουν θέση ανάμεσα στα βιβλία της ψυχολογίας. Αν και για κανένα άλλο λόγο, τουλάχιστον για να επιβεβαιώσουν ότι (ο συγγραφέας τους) ήταν ένας πνευματικός πολεμιστής του 20ου αιώνος και για να επικυρώσουν όσα εδίδαξαν και έγραψαν δοξασμένοι Πατέρες της Εκκλησίας.

    Υπάρχει και κάτι καινούριο ανάμεσα στις διδαχές του πατρός Σιλουανού: «Κράτα τον νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι». Εκφράζει (με το λόγο αυτό) μία παρότρυνση και υπόμνηση κατά της μελαγχολίας και της ακηδίας. Εγώ προσωπικά ποτέ δεν άκουσα τέτοια λόγια.

    Σπουδαία είναι και η άλλη έκφρασις: «Η αγάπη είναι ανώτερη από τη γνώση (γνωσιολογία)». Αυτή είναι η καθημερινή και θεμελιώδης διδασκαλία του αγίου Σιλουανού.

    Με την αγάπη του, που συνοδευόταν από την μετά δακρύων προσευχή του, συγχωρούσε τις αμαρτίες των αμαρτωλών, στήριζε τους αδυνάτους, διόρθωνε αυτούς που έκαναν πονηρά έργα, θεράπευε τους αρρώστους, ειρήνευε τους ανέμους. Στο μοναστήρι έκανε κοπιαστική εργασία. Είχε την αποθήκη με τα βαριά αντικείμενα.

    Κάποτε του είπα ότι οι Ρώσοι μοναχοί βρίσκονταν σε μεγάλη ταραχή, λόγω της τυραννίας των μπολσεβίκων στην ρωσική εκκλησία του Θεού. Τότε αυτός απήντησε: «Και εγώ στην αρχή είχα ταραχή γι’ αυτό το θέμα. Μετά όμως από πολλή προσευχή μου ήρθαν οι εξής λογισμοί: «;Ο Κύριος αγαπά ανέκφραστα όλους»;. Εκείνος γνωρίζει τα σχέδια όλων και τον καιρό του καθενός. Ο Κύριος επέτρεψε τον διωγμό στο Ρωσικό λαό για κάποιο μελλοντικό καλό. Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω ούτε να το σταματήσω. Μου μένει μόνο η προσευχή και η αγάπη. Αυτά λέω στους αδελφούς που έχουν ταραχή: «;Εσείς μπορείτε να βοηθήσετε την Ρωσία μόνο με την προσευχή και την αγάπη. Ο θυμός και οι κραυγές εναντίον των άθεων δεν διορθώνουν τα πράγματα»;».

    * Περιοδικό Πρωτάτον, Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2007

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2010, 7:08 μμ
    Permalink

    Θερμά ευχαριστούμε όποιον ανέβασε τις σκέψεις περί θυμού και όποιον έκανε τον κόπο να γράψει το απόσπασμα από τον άγιο Βελιμίροβιτς.
    Δόξα τω Θεώ για την πνευματική συντροφιά της ιστοσελίδας και τις δροσερές ανάσες που πέρνει η ψυχή όταν σεργιανίζει στα μονοπάτια του συγκεκριμένου ιστολογίου.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2010, 7:49 μμ
    Permalink

    🙂
    PARAKALOYME «xa»-sxolio 8.!!! 🙂

    den einai kopos na kaneis copy/paste=antigrafi,diladi!

    einai poly aplo!
    to mono poy xreiazetai na exei kaneis
    einai ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ,,,
    ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΟΛΑ=ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
    ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δικο μου,,,

    ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!+

    ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙ’ΕΥΧΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ+ΑΜΗΝ

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2010, 10:21 μμ
    Permalink

    Ναι, κόπος δεν είναι να κάνεις copy/paste θρησκευτικούς λόγους,κόπος είναι να τους εφαρμόζεις…
    και να είσαι αληθινός, δηλαδή να αντέχεις να βλέπεις τον εαυτο σου όπως είναι,εμπαθή και τιποτένιο
    και τότε να δοξάζεις το Θεό…
    Αλλιώς ,ο καλός παράδεισος που εύχεσαι ακούγεται σαν απειλή ή σαν άπιαστο όνειρο…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 16, 2010, 11:42 μμ
    Permalink

    ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΔΕΙΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!
    🙂
    απειλη?! ελεος!! μόνο αν εισαι δαίμονας-βλεπεις σαν απειλη την ευχη=ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ+.

    διακρινω μια εμπαθεια στα λογια σου=αδελφε/αδελφη ανωνυμη…

    λυπαμαι πολυ…………….. 🙁

    καλη σας νυχτα-
    θλιβομαι με την απουσια της ΑΓΑΠΗΣ…

    ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ+
    ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ ΑΜΗΝ+

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 12:02 πμ
    Permalink

    Και που να δεις και τα έργα μου τι εμπαθή που είναι!
    Μη λυπάσαι και θλίβεσαι,όπου περίσσεψε η αμαρτία υπερπλεόνασε η Χάρη και το έλεος του Κυρίου που μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας.
    Κάνε υπομονή ,ο Χριστός σε αγαπάει γιάυτό που είσαι κι όχι γι’αυτό που φαντάζεσαι…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 12:56 πμ
    Permalink

    🙁
    πιο πολυ σε λυπαμαι 🙁
    για τη βεβαιοτητα σου
    να λες πραγματα που νομιζεις οτι ξερεις…

    _+τι φανταζομαι οτι ειμαι …ανωνυμε /η παντογνωστη..???

    ο Χριστός μας-μας αγαπαει ολους
    αλλα χαιρεται μόνο οταν εχουμε αγαπη-μετανοια+ταπεινωση.

    αλλιως-μας αγαπαει πολυ θλιμενος….

    λες=και που να δεις τα εργα μου τι εμπαθη που ειναι=
    Το λες με καμαρι? γελας?
    χαιρεσαι?

    Ευλογησον+

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 1:00 πμ
    Permalink

    να τα λεμε σωστα αδελφη ανωνυμη……….

    διοτι αν τα λεμε και λαθος και τα ακολοθουμε λαθος……

    ζητω που καηηηηηκαμεν,

    ευλογησον.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 1:05 πμ
    Permalink

    δοξάζουμε τον Θεο που μας αγαπάει και μας σκεπάζει….

    δεν δοξαζουμε τον Θεο για την εμπαθεια μας
    ουτε για το ότι ειμαστε τιποτενιοι….

    καταλαβες?
    εχεις μια καποια συγχιση νοος ανωνυμε/η
    των σχολίων 10 και 12 αριθμων….

    πρεπει να πας και για εξομολογηση και για συζητηση με εμπειρο και καλο γεροντα….

    εχεις μπερδεψει πολλα….

    καλη μετανοια
    και καλο ξεμπερδεμα καραμπλεγμενε….

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 10:36 πμ
    Permalink

    Λοιπόν άκου τώρα…
    Ομοιοπαθείς άνθρωποι είμαστε όλοι μας,εμπαθείς και τιποτένιοι μπροστά στην Αγάπη και τη μεγαλοσύνη του Θεού.
    Δε χαίρομαι και δε καμαρώνω γι’αυτό,αλλά έχω τη βεβαιότητα ότι το έλεός Του μας καταδιώκει όλες τις μέρες της ζωής μας και περιμένει με ανοιχτές αγκάλες την επιστροφή μας και κατεργάζεται με κάθε τρόπο τη σωτηρία μας.

    Τίποτα δεν είναι δεδομένο και ούτε κανείς έχει το Θεό στο τσεπάκι του αν με τα λόγια Τον επικαλείται αλλά η ζωή του και οι διαθέσεις της καρδιάς του είναι ξένες και μακρυά απ’Αυτόν.Κι επειδή είναι ο μόνος που μπορεί να τα γνωρίζει όλα αυτά,είναι μεγάλη βλασφημία και γελάνε κι οι δαίμονες μαζί μας, όταν παρουσιαζόμαστε μπροστά του όπως νομίζουμε οτι μας θέλει ενώ η αλήθεια μας απέχει παρασάγγες….

    Οι πτώσεις μας είναι πολλές,να ευχηθούμε η τελευταία μας να είναι στα πόδια Του, για να έχουμε ΤΟΤΕ καλό Παράδεισο!

    Ζητώ συγνώμη αν σε σκανδάλισα…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 1:26 μμ
    Permalink

    EYLOGHSON+
    TIPOTENIA EIMAI MONO egw …kai mono gia mena mporw na milaw….

    SYGNWMH,ALLA EMPA8HS DEN EIMAI.
    KAI OUTE THA GINW…
    EXW ALLA ELLATWMATA.
    KAI EMPATHIS DEN MPOREI NA EINAI ENAS ANTHRWPOS TOU XRISTOU.
    H EMPATHEIA EINAI ek tou ponirou.
    einai H APOUSIA THS AGAPHS.

    O THEOS NA SE SYGXWRESEI GIATI ME LYPHSES\KAI
    THLIVOMAI….

    +EULOGHSON.
    THN HMERA THS KRISEWS 8A KATALABEIS POLLA…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 2:07 μμ
    Permalink

    Τα ελαττώματά μας είναι εκφράσεις των παθών μας.
    Δε γεννιόμαστε ελαττωματικοί,δεν είμαστε προιόντα ,αλλά ελεύθερα παιδιά του Θεού και κάθε φορά επιλέγουμε να αξιοποιούμε τη ροπή που έχουμε μέσα μας να τη στρέψουμε είτε προς το Θεό,είτε προς τον εαυτό μας.
    (γνωστά αυτά από την εποχή του Αδαμ).

    Αν είμαστε ή όχι άνθρωποι του Χριστού αυτό το ρισκάρουμε σε κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας και όπως λέει και η φίλη σου η Σαλογραία , η τρεπτότητα της ανθρώπου είναι ασύληπτη,γι’αυτό έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ-πρωί…

    και μόνο αν σε εγκαταλείψει το έλεος του Θεού να θλίβεσαι!
    (πράγμα αδύνατο-έχει άπειρους τρόπους να μας αναζητάει οΘεός,ακόμα και μέσω των παθών που μας ταπεινώνουν έμπρακτα-μη τα αρνείσαι τα πάθη σου,γιατί η ταπείνωση μένει στα λόγια και γελάνε μαζί σου και οι δαίμονες)

    Πολλά λόγια σου είπα,σταματάω αλλά… σε πάω-εκφράζεις δημόσια αυτά που όλοι σκεφτόμαστε κρυφά μέσα μας…

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 17, 2010, 2:27 μμ
    Permalink

    🙂
    sygnwmi alla den arnithika oyte ta ellatwmata moy
    oyte ta opoia pa8H EXW….

    EIPA APLA=DEN EIMAI EMPA8HS.TELOS.
    DEN KRATW KAKIA KAI DEN EXW EMPATHEIA ME KAMIA PSYXH.

    DEN TO MPORW KAI DEN TO EPITREPW STON EAYTO MOY.
    EINAI DWRO THEOY ALLWSTE…

    OSO GIA toys daimones-SYGNWMH DEN KSERW OYTE POTE GELANE-OYTE KAI ME NOIAZEI.
    TOUS PERIFRONW KAI DEN ASXOLOYMAI.

    OI AGIOI EIPA NA KANOYME XRISTOLOGIA-AGIOLOGIA
    KAI NA MHN ASXOLOUMASTE ME ta tou ponirou.
    MATHAME TIS PAGIDES tou kai TO APOVLAKOMENO pneuma /tropo pou skeftetai kai dra…
    ARKEI.-
    DEN ASXOLOUMAI.
    PAW STON PNEYMATIKO MOY
    KAI OTI EXW NA PW TO LEW.

    SE PARAKALW POLY,
    MHN LES PRAGMATA POY OYTE KANW-OYTE SKEFTOMAI-OYTE NIWTHW-GIATI TO NA LES KATI AVASIMO-ZHMIWNESAI ESY
    KAI H PSYXH SOU.

    EYLOGHSON+
    KAI EYXARISTW…

    DEN MPORW PARA NA SKEFTOMAI DYNATA.
    APO NHPEIO ETSI EIMAI.
    MILAW KAI LEW PANTA DYNATA OSA SKEFTOMAI
    KAI OSA NIWTHW.
    ALLWSTE O KYRIOS MAS ZHTAEI NA EIMASTE APLOI STA TA NHPIA
    KAI NA MHN YPOKRINOMASTE….

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 18, 2010, 4:09 μμ
    Permalink

    …ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ..
    ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΠΑΛΙ Ο ΕΜΠΑΘΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ=ΑΔΕΛΦΗ…ψυχη.
    ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ.
    ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ….

    ΠΟΛΥ ΕΠΙΘΕΣΗ…
    ΚΑΙ ΝΑΜΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ,ΝΑ ΠΩ….
    ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ….

    ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.
    ΕΛΕΟΣ.
    ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ
    αδελφη που μας επιτιθεσαι και μας συκοφαντεις οτι τσακωνομαστε εμεις με μοναχους!

    ποιους μοναχους?

    εχει μοναχους εκει μεσα-στο κολωνακιον?
    μονο κοσμικους με ρασα βλεπουμε-εκει μεσα- να σκανδαλιζουν το κοσμο,βαζοντας γυναικες στα κελλια τους
    νυχτα-μερα-μεσημερια-απογευματα κλπ/./////

    +ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ.-
    +ΤΕΛΟΣ.-

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 20, 2010, 11:38 μμ
    Permalink

    γιατί ειμαι ανθρωπος και έχω πάθη προσπαθώ να τα πολεμησω αλλά δεν τα κατεφέρνω πάντα

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 21, 2010, 3:15 μμ
    Permalink

    Ο Άγιος Αντώνιος έλεγε:
    «Παρακάλεσα τον Θεό ζητώντας να μου δείξει με ποια βοήθεια είναι προικισμένος ο Μοναχός για την καλογερική χάρη και μου έδειξε μεγάλη πύρινη λαμπάδα και πλήθος οπλισμένων Αγγέλων, οι οποίοι κυκλώνουν τον Μοναχό που προθυμοποιείται να σωθεί.
    Και ακούστηκε φωνή από το Άγιο Πνεύμα η οποία έλεγε στους Αγγέλους: «Σε όλη του τη ζωή να μην απομακρυνθείτε από αυτόν».
    Όταν είδα τόσο μεγάλη βοήθεια, αναστέναξα και είπα στον εαυτό μου. Αλίμονο σε σένα, Αντώνιε!
    Πόση βοήθεια σου έστειλε ο Θεός για να σε προφυλάξει και εσύ αμελείς!
    Πάλι έκανα προσευχή και είπα: «Κύριε, πώς εξαπατά ο Διάβολος και παραπλανά τον Μοναχό, όταν αυτός είναι περικυκλωμένος με τόση βοήθεια;» Και άκουσα πάλι εκείνη τη φωνή να μου λέει:
    «Να το ξέρεις ότι ο Διάβολος δεν έχει δύναμη να νικήσει τον Μοναχό επειδή με την ενσάρκωσή μου κομμάτιασα τη δύναμή του, αλλά ο καθένας νικιέται από την δική του αμέλεια και την ελλιπή φροντίδα».
    Και εγώ είπα∙ «Κύριε, άραγε όλοι οι Μοναχοί έχουν τέτοια βοήθεια;»
    Και μου έδειξε ο Κύριος μεγάλο πλήθος Μοναχών και καθένας από αυτούς είχε την προσωπική του βοήθεια την οποία είδα την πρώτη φορά, δηλαδή μια μεγάλη λαμπάδα πύρινη και γύρω από αυτόν μια στρατιά Αγγέλων.
    Όταν τα είδα αυτά είπα: Μακάριο είναι και ευτυχισμένο το γένος των χριστιανών και ιδιαίτερα μακάριοι είναι οι Μοναχοί οι οποίοι έχουν για βοήθειά τους τέτοιον Δεσπότη καλό, φιλάνθρωπο και ελεήμονα. Λοιπόν και εμείς, αδελφοί, ας φροντίζουμε χωρίς αμέλεια για την σωτηρία της ψυχής, για να αξιωθούμε την Βασιλεία των Ουρανών, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον Οποίο ταιριάζει κάθε δόξα μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν».

    Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία
    Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη»

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 21, 2010, 8:02 μμ
    Permalink

    +το καλυτερο πραγμα -ο καλυτερος τροπος ειναι η περιφρονηση στους λογισμους του πονηρου και η αδιαφορια γενικα στον ιδιο τον πονηρο.
    να μην ασχολουμαστε μαζι του,
    να μην του δινουμε αξια,
    να μην επαναλαμβανουμε συνεχως τα ιδια και τα ιδια κανοντας διαβολολογια,
    ας κανουμε Χριστολογια+Αγιολογια.
    να χαιρονται οι Αγγελοι του Χριστου+

    με την ενασχοληση των αγαθων Του Χριστου μας
    η ψυχη χαιρεται.
    με τον πονηρο ταραζεται+

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 21, 2010, 9:41 μμ
    Permalink

    ΚΑΤΙ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 22, 2010, 1:22 μμ
    Permalink

    ΝΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑθατε εσεις οι ΑΝΩΝΥΜΕΣ!
    ΚΑΙ βλεποντας σε διάφορα ιστολογια και μπλογκς μερικες να βαζουν στον εαυτο τους φωτος
    με φωτοστεφανα στα κεφαλια,και να μιλανε συνεχεια αρνητικα…ΕΜΑΘΑ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΩς ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΑΡΑΖΟΝΤΑΙ-ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΔΕΛΦΗ….

    +ΔΙΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ+ΜΗΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ
    ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ+
    +ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 30, 2010, 6:17 μμ
    Permalink

    ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
    Ή ανακομιδή της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β’. Ή μεταφορά έγινε από την Ιερουσαλήμ στην Κωνσταντινούπολη και την τοποθέτησαν σε μια χρυσή θήκη, πού ονομάσθηκε αγία Σωρός. Όταν πέρασαν 410χρόνια, ό βασιλιάς Λέων ό Σοφός άνοιξε την αγία αυτή Σωρό για τη βασίλισσα σύζυγο του Ζωή, πού την διακατείχε πνεύμα ακάθαρτο. Όταν λοιπόν άνοιξε την αγία Σωρό, βρήκε την τίμια Ζώνη της Θεοτόκου να ακτινοβολεί υπερφυσικά. Και είχε μια χρυσή βούλα, πού φανέρωνε το χρόνο και την ήμερα πού μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Αφού λοιπόν την προσκύνησαν, ό Πατριάρχης άπλωσε την τιμία Ζώνη επάνω στη βασίλισσα, και αμέσως αυτή ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο. Όποτε όλοι δόξασαν το Σωτήρα Χριστό και ευχαρίστησαν την πανάχραντη Μητέρα Του, ή οποία είναι για τους πιστούς φρουρός, φύλαξ, προστάτις, καταφυγή, βοηθός, σκέπη, σε κάθε καιρό και τόπο, ήμερα και νύκτα.

    +Απολυτίκιο. Ήχος πλ. δ’.
    Θεοτόκε Άειπάρθενε, των ανθρώπων ή σκέπη, Έσθήτα και Ζώνην του αχράντου σου σώματος, κραταιάν τη πάλει σου περιβολήν έδωρήσω, τω άσπόρω τόκω σου άφθαρτα διαμείναντα’ επί σοι γαρ και φύσις, καινοτομείται και χρόνος. Διό δυσωπούμεν σε, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2010, 3:01 μμ
    Permalink

    σας παρακαλω ευχεσθε να απαλλαγω απο το κακο μου εαυτο,ακουω χεβυ μεταλ και βλεπω ασχημες ταινιες,δεν εξομολογουμαι ολα οσα πρεπει και εχω την κακη συνηθεια να αποκρυπτω την αληθεια.

    ευχαριστω.
    Γεωργιος Σιγκ-θεολογος
    και της ανωτερας.
    Ωρωπος αττικης

    Σχολιάστε
  • Αύγουστος 31, 2010, 3:17 μμ
    Permalink

    +Γεωργιου-Χρηστου-Νικολαου-Σπυριδωνος-Ευαγγελου-
    Κων/νου-Αλεξανδρου-Ευριπιδου-Στυλιανου-Μιχαηλ-Διονυσιου-
    Θωμα-Γεωργιου-Φωτιου-Ανδρεου-Κων/νου-Νικολαου-Χρηστου

    ευχαριστουμε

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 1, 2010, 2:50 πμ
    Permalink

    Ο γέροντας Πορφύριος δίδασκε, στοιχούμενος και σε πολλούς άλλους Πατέρες που γνωρίζω, ότι ο θυμός είναι καλό πράγμα, και απαιτείται μακροθυμία, αποθήκευση και σωστή χρήση. Απλώς, υπάρχουν δύο είδη θυμού: ο εγωιστικός, και ο ταπεινός- ατάραχος. Μην ξεχνάτε, ότι τα πάθη μας μεταμορφώνονται σε αρετές και δεν χάνονται ή απαλείφονται· έτσι, λοιπόν, και με τον θυμό. (Αναφέρομαι και στον αδ. Γεωργιο Σιγκ. Συχνά, αδελφέ, μην ξεχνάς, ισχύει κάτι παρόμοιο με αυτό που είχε πη ο προορατικός γέροντας Πορφύριος σε προσερχόμενο για εξομολόγηση: «μόνο το 3 και το 5 είναι αμαρτίες» -από αυτά που είχε γραμμένα σε χαρτάκι. 🙂 Εύχου. )

    Πολλές ευχές και ειλικρινά ευχαριστούμε για την εξαίρετη ανάρτησι.
    🙂

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 1, 2010, 3:31 μμ
    Permalink

    @philalethe-…

    ευχαριστουμε- αλλα δεν σε καταλαβαινω.
    συγνωμη-…μπορεις να γίνεις λίγο πιό σαφής?
    και τι εννοεις,μόνο το 3 και το 5 ειναι μονο αμαρτιες?

    σιγουρα ο θυμος ειναι ενα συπτωμα.
    ο εγωιστης θυμωνει οταν του πεις την αληθεια και αυτη περιεχει μια δοση συμβουλης…
    ο ταπεινος δεν θυμωνει,αλλα οργιζεται με την αδικια και την υποκρισια.
    και Ο Κυριος μας θυμωνε με τους υποκριτες και τους αμετανοητους που με την υπερηφανια τους εδιωχναν την ευλογια που θα μπορουσαν να δεχτουν.

    ερωτηματα->προς ναυτιλομενους!!!
    -«οταν λεμε οτι αγαπαμε τον Χριστο,
    γιατι δεν ξερουμε και δεν θελουμε να αγαπαμε τον καθε διπλανο μας?
    γιατι κανουμε διακρισεις?
    γιατι μερικα προσωπα τα περιφρονουμε?
    γιατι μερικα προσωπα τα διωχνουμε ή τα αποκλειουμε?
    γιατι δεν ξερουμε να συγχωρουμε?
    γιατι δεν προσευχομαστε για τις ψυχες των αγνωστων αδελφων μας-κεκοιμημενων ή μη?
    γιατι ειμαστε τοσο κλειστοι?
    γιατι δεν ανοιγουμε την αγκαλια μας?
    γιατι σε πολλα μπλογκς μερικα ατομα δεν θελουν καν να ακουσουν μια αληθεια-και απλα αρεσκονται σε κολακειες και σε φιλοφρονησεις,ευγενιες και καλα λογια υπερβολικα που καθολου δεν ωφελουν την ψυχη?
    γιατι δεν εμβαθυνουμε στα παντα και γιατι δεν αγκαλιαζομαστε και δεν αγαπιομαστε ολοι εν Χριστω?
    τι ζορι τραβανε μερικοι ανθρωποι και ουτε καν χαμογελανε
    στο διπλανο τους μη μπορωντας ακομα και μια καλημερα να πουνε?»

    ευλογησον.
    αλλα δεν καταλαβαινω τι ειδους Χριστιανοι λεμε οτι ειμαστε…

    ευχαριστω και συγνωμη.
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ+ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ+ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ
    ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

    Σχολιάστε
  • Σεπτέμβριος 21, 2010, 12:11 μμ
    Permalink

    ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΩΜΑ . ΘΥΜΟΣ ΙΣΟΝ ΑΜΥΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὅποιος ζεῖ τὸν Χριστό, γίνεται ἕνα μαζί Του, μὲ τὴν Ἐκκλησία Του. Ζεῖ μία τρέλα! Ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶναι διαφορετικὴ ἀπ᾿ τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι χαρά, εἶναι φῶς, εἶναι ἀγαλλίαση, εἶναι ἀνάταση. Αὐτὴ εἶναι ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ζωὴ τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. «Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ἡμῶν ἐστίν» (Λουκ. 17,21). Ἔρχεται μέσα μας ὁ Χριστὸς κι ἐμεῖς εἴμαστε μέσα Του. Καὶ συμβαίνει ὅπως μ᾿ ἕνα κομμάτι σίδηρο ποὺ τοποθετημένος μὲς στὴ φωτιὰ γίνεται φωτιὰ καὶ φῶς· ἔξω ἀπ᾿ τὴ φωτιά, πάλι σίδηρος σκοτεινός, σκοτάδι.
    - Γέροντας Πορφύριος
  • Αρέσει σε %d bloggers: