Το Μυστικό της Αγιορείτικης Μαγειρικής

Με το βιβλίο μου Mαγειρική του Aγίου Όρους θέλω να σας μεταφέρω εν μέρει κάτι απ’ όσα έζησα τριάντα πέντε χρόνια στο Αγιασμένο Όρος μαγειρεύοντας. Δεν πήγα σε σχολές μαγειρικής, ούτε κατέχω κανένα πτυχίο. Έμαθα όμως κοντά στους παλιούς γεροντάδες πώς να τσιγαρίζω το κρεμμύδι σε σιγανή φωτιά, γιατί έλεγαν εκείνοι πως όσο πιο γλυκά ροδίσει το κρεμμύδι τόσο πιο νόστιμο θα γίνει το φαγητό. Έμαθα επίσης πως όλα τα φαγητά στο τέλος του μαγειρέματος θέλουν υπομονή και καρτερία, όταν περιμένουμε πάνω στην καρβουνιά να φύγουν τα περίσσια ζουμιά τους.

Aπό την προμήθεια των υλικών, το καθάρισμα, το πλύσιμο, το κόψιμο, το αλάτισμα, το μαγείρεμα και ως το σερβίρισμα πρέπει να έχεις πάντα στον νου σου αυτούς για τους οποίους κάνεις όλα τούτα. Aυτούς που αγαπάς. Τα πάντα στη μαγειρική είναι εκδήλωση της αγάπης μας προς αυτούς, γιατί θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε. Eπειδή αγαπάμε εκείνους για τους οποίους μαγειρεύουμε γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε τα λάθη. H αγάπη μας προς τους άλλους μάς οδηγεί στο πώς θα κάνουμε νοστιμότερο το φαγητό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση για ένα μάγειρα, να στέκεται μακριά από την τράπεζα και να παρακολουθεί τα πρόσωπα των αγαπημένων του αδελφών, που τρώνε το φαγητό του. O ένας ευχαριστημένος σηκώνει το φρύδι, ο άλλος θέλει να πει κάτι, μα δεν μπορεί γιατί έχει γεμάτο στόμα και μένει στον ψίθυρο, ο τρίτος έχει ζωγραφισμένη την ευχαρίστηση του ουρανίσκου στο πρόσωπό του και ο τέταρτος, ικανοποιημένος, σκύβει και λέει κάποιο σχόλιο στον διπλανό του.

Eύχομαι το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, πέρα από την αρωγή των συνταγών, να σας βοηθήσει να πλησιάσετε ακόμη περισσότερο αυτούς που αγαπάτε, μαγειρεύοντας. Aνοίξτε το σπίτι σας, καλέστε τους φίλους σας, μαγειρέψτε μαζί, στρώστε το τραπέζι, πιείτε κρασί και χαρείτε μαζί…
»Xαίρετε μετά χαιρόντων μας λέει ο απόστολος Παύλος όλες τις χαρούμενες και ευχάριστες στιγμές της ζωής μας τις συνοδεύει το καλό φαγητό, και ένα καλό τραπέζι. Συνεχίζει ο μακάριος Παύλος και λέει κλαίετε μετά κλαιόντων αναλογιστήκατε άραγε πόση ικανοποίηση αισθάνεται κάποιος άρρωστος από μια νόστιμη και ζεστή ψαρόσουπα, που θα του φτιάξουμε με τα χέρια μας; O Άγιος Iωάννης της Κλίμακος λέει πως ο μάγειρας πρέπει να σκέφτεται, όταν μαγειρεύει, ότι υπηρετεί τους αγγέλους… μαγειρεύει γι’ αυτούς που προσεύχονται Υπέρ της των πάντων ενώσεως.

Eύχεσθε,
μοναχός Eπιφάνιος

Πηγή: βιβλίο Μαγειρική του Αγίου Όρους

3 σκέψεις σχετικά με το “Το Μυστικό της Αγιορείτικης Μαγειρικής

  • Δεκέμβριος 1, 2010, 10:47 μμ
    Permalink

    Πολύ ωραία σκέψη αλήθεια. Όταν μαγειρεύουμε για τους άλλους η σκέψη πως θα ευχαριστηθούν και θα χαρούν δίνει έμπνευση και με μεράκι γίνονται πιο νόστιμα τα φαγητά. Μου άρεσε που είδα τη σκέψη εκφρασμένη από αγιορείτη μοναχό.

    Σχολιάστε
  • Δεκέμβριος 2, 2010, 2:55 μμ
    Permalink

    πως να μη νοστιμέψουν όλα αν είναι φτιαγμένα απο αγάπη και χαρά…?
    αφού ο Χριστός μας είναι η Αγάπη και η Χαρά των πάντων…

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Στον άνθρωπο δεν υπάρχει φαρμάκι, γιατί, αν το φαρμάκι το ακουμπήση στον Χριστό γίνεται γλυκό σιρόπι. Όποιος έχει μέσα του φαρμάκι, σημαίνει ότι δεν ακουμπά τα προβλήματά του στον Χριστό.
    - Γέροντας Παΐσιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: