Ορθοδοξία / Εκκλησία 

Η αξία της νηστείας

Ζωντανό Ιστολόγιο 2 Σχόλια ,,

Αναρωτιέστε γιατί τόσος κόσμος δεν κρατά την νηστεία! Επειδή δεν γνωρίζει τους καρπούς της νηστείας. Μια χήρα διηγήθηκε: Άρχισα να νηστεύω πέρσι για την Πεντηκοστή. Έτσι μου ήρθε ότι πρέπει να νηστεύω, εφόσον πηγαίνω στην εκκλησία και προσεύχομαι στο Θεό. Όσο ζούσε ο άνδρας μου δεν ξέραμε για την νηστεία και αρρωσταίναμε συχνά και οι δυο μας. Μόλις σηκωνόταν ο ένας έπεφτε ο άλλος στο κρεβάτι και έτσι πέρασε για μας σχεδόν όλος ο καιρός. Εγώ ήμουν συνέχεια θυμωμένη και η ελάχιστη προσβολή από κάποιον με έφερνε στα όριά μου. Είχα φόβο για όλα, ακόμα και από τις σκέψεις και τις προαισθήσεις.

Από τότε που άρχισα να νηστεύω —ένα χρόνο τώρα— είμαι ήρεμη και ήσυχη, χαρούμενη πραγματικά και ελαφριά στο σώμα και την ψυχή. Κανείς και τίποτα δεν μπορούν να με αγριέψουν και στην ψυχή μου ηχούν εκκλησιαστικά άσματα και προσευχές. Τα όνειρά μου είναι όμορφα και απαλά. Τίποτα στον κόσμο δε3ν έχω, ζω σε μια ευκατάστατη φίλη, αλλά αισθάνομαι σαν να είναι όλος ο κόσμος δικός μου. Είμαι εντελώς υγιής, αν και είμαι γριά. Τίποτα δεν φοβάμαι, ούτε τον θάνατο. Το μόνο που αχόρταγα θέλω είναι η ησυχία, η νηστεία και η προσευχή και σε αυτό βρίσκω απόλυτη ευτυχία.

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Δεν φτάνει μόνο η πίστη σ.281-282

Σπύρος Γκ.

Λέξεις κλειδιά: άγιος νικόλαος βελιμίροβιτς, άσκηση, νηστεία

2 σκέψεις σχετικά με το “Η αξία της νηστείας”

  • keko
    Μάιος 15, 2011, 1:16 μμ
    Permalink

    Μια βασική διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα είναι ότι τα ζώα δεν έχουν δυνατότητα ελευθερίας και ελέγχου του εαυτού τους. Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να πάει κόντρα ακόμα και στην ίδια του τη φύση (μπορεί να επιλέξει να πεθάνει από την πείνα όταν έχει φαγητό, μπορεί να επιλέξει να καταπιέσει ορμές του και τα ένστικτά του). Αυτή η ελευθερία χρειάζεται καλλιέργεια γιατί εύκολα χάνεται. Γι’ αυτό χρειάζεται η νηστεία και γενικότερα η εγκράτεια. Είναι μια άσκηση (σαν τη σωματική άσκηση) που κρατάει υγιή ένα κομμάτι της υπόστασής μας: την ελευθερία μας και την απόλυτη εξουσία μας πάνω στο σώμα μας.
    Διαφωνεί κανείς ? 😀

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ένας άνδρας ζούσε με τον γιο του και το πολυτιμότερο αγαθό τους, ένα άλογο. Μια μέρα το άλογο εξαφανίστηκε. Όταν οι συγχωριανοί πήγαν να τον παρηγορήσουν, εκείνος τους ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακοτυχία. Μετά κάμποσο καιρό το άλογο επέστρεψε μαζί με ένα κοπάδι άγρια άλογα. Ο άνδρας είχε γίνει ξαφνικά πλούσιος. Ήρθαν ξανά οι συγχωριανοί και αυτήν τη φορά τον συνεχάρησαν για την καλή του τύχη. Εκείνος τους απάντησε ξανά με μια ερώτηση: «Πώς ξέρετε ότι πρόκειται για καλοτυχία;» Όταν ο γιος του άρχισε να καβαλάει τα άλογα, ένα από αυτά τον πέταξε κάτω και έσπασε το πόδι του. Το πόδι θεραπεύτηκε αλλά το οστό έδεσε στραβά και ο γιος έμεινε κουτσός. Ξανά οι χωρικοί επισκέφθηκαν τον άνδρα για να τον παρηγορήσουν για το κακό που βρήκε την οικογένειά του, και ο άνδρας τούς ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακό. Όταν ξέσπασε πόλεμος στη χώρα και όλοι οι νέοι πήγαν στο μέτωπο, ο κουτσός γιος δεν εκλήθη για στρατιώτης και έμεινε στο σπίτι του ασφαλής».
    - Anonymous
    • Αρέσει σε %d bloggers: