Ο σταυρός στον ηλεκτρικό
Μπαίνω στον Ηλεκτρικό στο Θησείο και ακούω μιά συζήτηση πέντε νεαρών ναρκομανών. Όλοι ασχολούνταν με ένα φίλο τους που ξέχασε το Σταυρό που φορούσε στο σπίτι του και δεν ήθελε να πάει πουθενά χωρίς Σταυρό στο λαιμό. Πολλά τα επιχειρήματά τους, αλλά αυτός ανένδοτος. «Χωρίς Σταυρό δεν πάω πουθενά».
Συγκινήθηκα πολύ και διακριτικά έβγαλα ένα πάνινο Σταυρό από το λαιμό μου και λίγο πριν ανοίξει η πόρτα στην Ομόνοια του τον έδωσα, με τη παρατήρηση ότι είναι Αγιορείτικος. Κοκκάλωσαν όλοι τους και ένας του είπε: Είδες ρε, είναι και Αγιορείτικος και εκείνος δάκρυσε και δεν μίλησε.
Από τον φίλο Ι.Κ.
Μόλις χθες, στην πλατεία Κουμουνδούρου, η οποία έχει καταντήσει χώρος εμπορείας για ό,τι μπορεί να φανταστείτε, καθώς έβγαινα από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, είδα έναν νέο να κάνει χρήση ναρκωτικών. Κάθισα λίγο έξω από την εκκλησία για κάποιο λόγο, μόλις αυτός μας πήρε είδηση άρχισε να ψέλνει το απολυτίκιο των Χριστουγέννων, όλο απ’ έξω! Σκέφτηκα ότι μικρός θα πήγαινε κατηχητικό ή τέλος πάντων θα είχε μια σχέση με την Εκκλησία. Κατόπιν μπήκε μέσα στο ναό, κάθιδρος και με δάκρυα στα μάτια παρακαλώντας τον Θεό και την Παναγία να τον βοηθήσει να απεξαρτηθεί.
Σταμάτησα σε ένα φανάρι με το αυτόκίνητό μου και δίπλα μου σταμάτησε ένας μηχανόβιος. Φορούσε κράνος. Τρυπημένο μπλου-τζιν, σαγιονάρα, μακριά μαλλιά, ατιμέλητο λουκ. Πριν ανάψει το πράσινο πρόλαβα να ακούσω: «Σώσον Κύριε τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου!»
Είμαι στο Πανεπιστήμιο και ακούω συζήτηση μεταξύ δύο θεούσων συμφοιτητριών. Η μία λέει «Δεν πηγαίνω πουθενά χωρίς το σταυρό μου, απορώ πως μπορεί ο κόσμος και βγαίνει έξω χωρίς να φοράει σταυρό…».
Μετά από λίγο η κουβέντα γυρνάει στην αυθαιρεσία ενός καθηγητή της Νομικής. Μια φίλη (Φ) της προλαλλήσασας δίνει προφορικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν ο καθηγητής (Κ) της λέει:
Κ – Βγάλε σε παρακαλώ το σταυρό σου.
Φ – Γιατί;
Κ – Γιατί με ενοχλεί, δεν γουστάρω να βλέπω σταυρούς εδώ μέσα. Δικαίωμα μου δεν είναι;
Φ: Βγάζει το σταυρό, με έναν μορφασμό δυσαρέσκειας.
Κ – Πολύ ωραία δεσποινίς, περάστε έξω γιατί κοπήκατε.
Φ – Γιατί, δεν το καταλαβαίνω!
Κ – Γιατί δεν μπορείτε να δίνετε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και να αγνοείται ότι είναι δικαίωμα σας η πίστη σας και το τι θα φοράτε, όταν αυτό δεν προκαλεί τη δημόσια αιδώ!
Εδώ κάπου επεμβάινω εγώ για δύο σχόλια:
Α. Είναι τρελή αυθαιρεσία του καθηγητή το ότι ο σταυρός δεν αποτελεί προσβολή δημοσίας αιδούς. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντιαισθητικό στον πλανήτη.
Β. Δεν είδα να την προφύλαξε και πολύ ο σταυρός την κοπέλα… ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!!!
Το περιστατικό, το οποίο διηγείσαι Batcic, θεωρώ ότι αποδεικνύει ότι πολλές φορές είμαστε πολύ «λίγοι» και πολύ «μικροί» για να συνειδητοποιούμε το τι σημαίνει ο Σταυρός στην ζωή μας…και όχι απλά σαν κάτι το οποίο κάποιος το φέρει πάνω του αλλά και τι σημαίνει ο Σταυρός σαν βίωμα, πράξη, συνειδητοποίηση…!
Μπορεί να μοιάζουν όλα αυτά λόγια και μόνο λόγια αλλά ειλικρινά το πιστεύω ακράδαντα πως αν κάποιος προσπαθήσει να συνειδητοποιήσει τι είναι ο Σταυρός όχι μέσα από έναν συντηρητικό δρόμο αλλά μέσα από έναν δρόμο που ξεχειλίζει από αγάπη τότε θα γλυκαθεί τόσο πολύ…
Και πίστεψε με, παραδείγματα ανθρώπων που γνωρίζουν τι πραγματικά συμβολίζει ο Σταυρός, που γνωρίζουν γιατί τον φορούν, που τον ζουν, υπάρχουν…
Φιλικά,
Α.
Για τον batcic…
Οι θεούσες πολλές φορές δεν έχουν πίστη…(οι συγκεκριμένες μάλλον δεν είχαν).Και το γεγονός ότι τις συγκεκριμένες δεν τις βοήθησε ο σταυρός δεν λέει κάτι.Δεν αποδεικνύει αδυναμία του σταυρού-αν λειτουργούσε αυτόματα ο σταυρός(με κάποιο μαγικό τρόπο) θα τον χρησιμοποιούσαμε όλοι για όλα!
Δηλαδή έχουμε 3 περιπτώσεις
α)ο σταυρός είναι μαγικό-άκυρη γιατί πολλοί κάνουν το σταυρό τους αλλά δεν γίνεται αυτό που θέλουν
β)ο σταυρός έχει δύναμη όταν αυτός που τον χρησιμοποιεί έχει πίστη-θέλει ψάξιμο…(και δεν σημαίνει πως όταν λέω «πιστεύω» ότι αυτό ισχύει)
γ)ο σταυρός δεν έχει ποτέ καμιά δύναμη-αυτή ισχύει αν δεν ισχύει η πρηγούμενη
Όποιος θέλει μπορεί να ψάξει,όποιος θέλει μπορεί να είναι δογματικός σ’αυτά που πιστεύει χωρίς βάση…ευτυχώς υπάρχει σχετική ελευθερία!
Θελω να φοραω Σταυρο αλλα οχι να κουβαλω Σταυρο….Θελω την προστασια Του αλλα οχι το βαρος Του. Ποσο εγωιστικο ακουγεται αραγε Θεε μου?
Συμφωνώ με τον Φυσικό.
Ο σταυρός βέβαια δεν είναι απαραίτητο να είναι «φυσικός» ή υλικός σταυρός. Το σταυρό του Χριστού τον φέρουμε μέσα μας και πάνω μας όσοι είμαστε πλυμένοι με το αίμα που χύθηκε πάνω σ’αυτόν. Είναι η υπακοή μας, η υπομονή μας, η αγάπη μας για τον ανώνυμο πλησίον. Είναι η αιχμαλωσία των αρνητικών εννοιών που τρυγυρνάνε στο μυαλό μας.
Ειρήνη σε όλους.
Δηλαδη μονο αυτοι που φορανε σταυρο εχουν υπακοη, υπομονη και αγπη για τον αλλον ε; Καπως εγωϊστικα δεν μας τα παρουσιαζεις didi;
Ειρηνη και σε σενα