Από την σύλληψη στη γέννα (οπτικοποίηση)

Ο Αλέξανδρος Τσιάρας, επικεφαλής της επιστημονικής απεικόνισης στο Τμήμα της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Yale, χρησιμοποιεί νέες τεχνολογίες απεικόνισης για να προβάλει το ανθρώπινο σώμα. Για αυτό που ανακάλυψε, μας λέει, «μόλις δημιουργήσαμε ένα θαύμα».
Χρησιμοποιώντας μικρομαγνητική τομογραφία, ο κος. Τσιάρας παρακολούθησε την ανάπτυξη του βρέφους από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση. (Δείτε το βίντεο παρακάτω)
Ο κος. Τσιάρας υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη του ανθρώπινου σώματος είναι «τόσο τέλεια οργανωμένη, που είναι δύσκολο να μην αισθανθείς την παρουσία του Θεού».
«Όταν αρχίζει η ουσιαστική επεξεργασία σε αυτά τα δεδομένα, είναι αρκετά θεαματικό», είπε σε συνέντευξή του στο TED (Technology, Entertainment, Design).
Στο βίντεο οι θεατές βλέπουν τη στιγμή που το ωάριο γονιμοποιείται. Η πρώτη κυτταρική διαίρεση του εμβρύου, λαμβάνει χώρα εντός 24 ωρών και χωρίζεται εκ νέου κάθε 12 έως 15 ώρες.

Σε τέσσερις εβδομάδες, τα κύτταρα του μωρού αναπτύσσονται τώρα σε ένα εκατομμύριο κύτταρα ανά δευτερόλεπτο.
Μετά από 25 μέρες, μπορεί κανείς να δει την ανάπτυξη του καρδιακού θαλάμου. Μέσα σε 32 ημέρες τα χέρια και τα πόδια. Σε 52 ημέρες έχουν αναπτυχθεί, ο αμφιβληστροειδής του εμβρύου, η μύτη και τα δάχτυλα.
Ο κος. Τσιάρας αποκαλεί την όλη διαδικασία,» μια απίστευτη μηχανή» – αρχίζοντας με δύο απλά κύτταρα και καταλήγοντας σε αυτό που λέει να είναι η «μαγεία του εσένα και εμένα».

«Η μαγεία των μηχανισμών οι οποίοι, μέσα σε κάθε γενετική δομή μας λέει ακριβώς πού πρέπει να πάνε τα κύτταρα και με ποιο τρόπο . Τα μαθηματικά μοντέλα για το πώς είναι δομημένα αυτά τα κύτταρα , είναι πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση, αν και είμαι μαθηματικός».
«Είναι ένα μυστήριο, είναι μαγεία, είναι θεϊκό», λέει ο κος Τσιάρας, προσθέτοντας ότι η πολυπλοκότητα της κατασκευής του ανθρώπινου οργανισμού σε ένα ενιαίο σύστημα είναι «πέρα από κάθε σημερινή μαθηματική έννοια.»
Η γνώμη μου για αυτό: Η αλήθεια που αποκαλύφθηκε μέσω της επιστήμης ποτέ δεν θα έρχεται σε αντίθεση με την Θεία Αλήθεια.

Ο συγγραφέας των ψαλμών και ο κος Τσιάρας, θα είχαν πολλά κοινά, εάν θα μπορούσαν να συνομιλήσουν μαζί για αυτό. Σίγουρα ο αρχαίος συγγραφέα θα ξεκινούσε με τις γραμμές από τον Ψαλμό 139 «Με ενώνεις με τη μήτρα της μητέρας μου. Σε δοξάζω, επειδή με Έπλασες με φοβερό και θαυμαστό τρόπο «. Ο κος Τσιάρας θα απαντήσει ότι η ανθρώπινη εξέλιξη είναι » πέρα από την κατανόησή μας, είναι μαγεία, η ύπαρξή μας , αυτό που είμαστε εμείς «.

Και οι δύο θα ήταν μαγεμένοι και γοητευμένοι από το θαύμα του ανθρώπινου σώματος. Και οι δύο θα συμφωνούσαν ότι υπάρχει κάτι περισσότερο στην ανθρώπινη ύπαρξη από ό, τι βλέπει για πρώτη φορά το μάτι. Υπάρχει η αθάνατη ψυχή που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την αφαιρέσει από κανένα έμβρυο – θαύμα του Θεού…

Πηγή: Πενταπόσταγμα, Συνοδοιπορία