Χαρά μου, χαρά μου: μια σύγχρονη χριστιανική ιστορία αγάπης
Κατά το τελευταίο προσκήνυμά μου στο Άγιο Όρος, ο περίεργος τίτλος και το εξώφυλλο του βιβλίου, μου τράβηξαν την προσοχή στην έκθεση της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. Όταν άρχισα την ανάγνωσή του, το διάβασα απνευστί.
Βιβλιοκριτική
Το βιβλίο του Κώστα Λόη από τις εκδόσεις Σαββάλας περιγράφει τους χαρακτήρες, τις αναζητήσεις, τις αγωνίες και τις επιθυμίες δύο νέων ανθρώπων, οι διαδρομές των οποίων συναντώνται στην σύγχρονη Ελλάδα. Πέραν από την τρυφερή ιστορία αγάπης, το πραγματικό και σπάνιο επίτευγμα του βιβλίου είναι ο όμορφος και διακριτικός, απαλός τρόπος που παρουσιάζει τη μεταμορφωτική δύναμη της εμπειρίας της εν Χριστώ ζωής στην καθημερινότητα.
Η «Χαρά μου, χαρά μου» συνίσταται και ως μια πρακτική εισαγωγή και ενημέρωση για το τι ουσιαστικά κερδίζει κανείς όταν ζει συνειδητά μέσα στην Εκκλησία. Μην το χάσετε!
Υπόθεση
Κανένας δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτό που είναι, μα απόλυτα υπεύθυνος για τούτο που εξακολουθεί να είναι… Η ζωή είναι ένα δώρο γλυκό, όπως ένα κουτί σοκολατάκια. Το περιτύλιγμα το επιλέγουμε μόνοι… Μέσα στα όρια της δικής μας ελευθερίας…
Η Χαρά, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, συναντά τυχαία έναν άντρα σε μια καφετέρια και τον ερωτεύεται. Σε μια σύντομη συνάντηση, μερικών μόνο δευτερολέπτων, δεν καταφέρνει καν να μάθει το όνομά του.
Ξημεροβραδιάζεται στην ίδια καφετέρια, στην ίδια πολυθρόνα, ελπίζοντας σε μια νέα συνάντηση. Μάταια… Καταφεύγει στο θείο Πάρη, τον άνθρωπο που τη μεγάλωσε μετά την εγκατάλειψή της από τον πατέρα της, είκοσι χρόνια πριν, όταν ήταν μικρό παιδί πέντε‐έξι χρονών.
Ο θείος, άνθρωπος νηφάλιος και ειρηνικός, δίνει το ερέθισμα στη Χαρά να αναζητήσει τη χαμένη ταυτότητά της, να κλείσει τις πληγές του παρελθόντος και να βρει τη… χαρά της.
Η αγωνία για το αβέβαιο μέλλον και ο φόβος της μοναξιάς αναχαιτίζονται. Αλυσιδωτές εξελίξεις την οδηγούν σε μια επαναστατική αλλαγή του εαυτού της. Και τότε… ο κόσμος απλώνεται μπροστά της… Κάποιες φορές, κάποια πράγματα είναι τόσο κοντά μας…
Καλησπέρα , επειδή εμπιστεύομαι και εκτιμώ τον ιστοχώρο πήρα και διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο, και εγώ απνευστί. . . είχε αρκετές καλοδιατυπωμένες σκέψεις αλλά δε βρήκα » τους χαρακτήρες, τις αναζητήσεις, τις αγωνίες και τις επιθυμίες δύο νέων ανθρώπων» . Γενικά το έκλεισα και δεν μου άφησε κάτι ωφέλιμο ή όμορφο, με τον τίτλο και την περιγραφή που είχα διαβάσει περίμενα κάτι καλύτερο . Παρακαλώ αν και κάποιος άλλος το έχει διαβάσει ας πει τη γνώμη του. . . απλά κατέθεσα τη προσωπική υποκειμενική μου άποψη. . .
Ελισάβετ κι εγώ το διάβασα πριν από λίγο καιρό. Αν εννοείς ότι το βιβλίο δεν έχει μεγάλη έκταση και λεπτομέρειες, θα συμφωνήσω μαζί σου. Δεν είναι βίπερ, είναι σύντομο και διαβάζεται εύκολα. Ομοίως δεν είναι πνευματικός οδηγός με φιλοσοφικούς στοχασμούς, είναι μυθιστόρημα, μια όμορφη ιστορία.
Κατά τα άλλα στο Χαρά μου, χαρά μου εγώ βρήκα και κάπου ταυτίστηκα με τη διαδρομή, τις σκέψεις και τις αρχικές προσπάθειες των δύο νέων να βρουν την ευτυχία με τους κοινούς κοσμικούς τρόπους και με τα συνηθισμένα αποτελέσματα: αποτυχία, απογοητεύσεις, πόνος. Η εξέλιξη και η παρουσίαση της πλοκής γίνεται με στρωτό, διακριτικό τρόπο χωρίς διδακτισμό ή ευσεβιστικούς εξωραϊσμούς. Προσωπικά μου άρεσε πολύ.
Έχεις κάποια άλλη πρόταση βιβλίου που σου άρεσε;
καλημέρα!! Πιστεύω πως θα συμφωνήσετε πως το πιο όμορφο , βιβλίο γεμάτο αγωνίες , θαύματα, επιτυχίες αλλά και δυσκολίες είναι αυτό που ο καθένας μας γράφει με την καθημερινότητα του . το βιβλίο της ζωής του!! από τα υπόλοιπα που κυκλοφορούν στην κάθε ψυχή θα μιλήσει και διαφορετικός συγγράφεας και διαφορετικό στυλ ανάλογα με τις ανησυχίες της. Ενα υπέροχο βιβλίο που το έχω δύο φορές στο σπίτι ( ένα για μένα και ένα για να το δανείζω ) είναι ο βίος της Μαρίας Κιουρί γραμμένος από την κόρη της. κάθε σελίδα γεμάτη πάθος και έμπνευση , αγάπη κ πόνο. ειδικά όταν περιγράφεται η διάρκεια των σπουδών της στο Παρίσι σε ένα τόσο κρύο δωμάτιο που το νερό στο ποτήρι γινόταν πάγος. . με αντίξοες συνθήκες ένα ορφανό κορίτσι από την Πολωνία γίνεται η πρώτη που παίρνει δύο πτυχία σε γαλλικά πανεπιστήμια και τα δύο με άριστα. . . Η δύναμη της θέλησης που όλοι κρύβουμε μέσα μας κι ας μην το ξέρουμε!!!
Μπορείτε να μας πείτε τον ακριβή τίτλο και τον εκδοτικό οίκο; Ευχαριστώ
«Mαρία Κιουρί » της Ειρήνης Κιουρί Ζολιό εκδόσεις Ωκεανίδα.
Να είστε καλά και καλή Σαρακοστή!
Το πήρα και το διάβασα. Η αλήθεια είναι ότι δεν απαντά σε βαθιές λογοτεχνικές απαιτήσεις. Αλλά όταν το τελείωσα σκέφτηκα πόσο θα ήθελα κι εγώ έναν τέτοιο μέντορα στη ζωή μου. Ο χαρακτήρας του οποίου by the way είναι ρεαλιστικός και όχι σαν αυτές τις ψεύτικες «άγιες» φιγούρες που συναντά κανείς σε χριστιανικά λογοτεχνήματα.
και μια και συζητούσαμε για βιβλία διαβάστε αν θέλετε το «Σχεδόν Άγιοι». εξαιρετικό , αληθινό και βιωματικό. . . να γλυκαθούμε λίγο από το μέλι της πίστης και να μειωθεί μέσα μας η αντίδραση και η αγωνία που βλέπω στα περισσότερα σχόλια σε διάφορες αναρτήσεις του ιστολογίου. . . αν κρίνω από το γενικότερο πνεύμα οι πιο πολύ είμαστε νεαρά άτομα.. .ας μην σπαταλάμε τα όμορφα μας νειάτα σε γκρίνιες και γογγυσμούς . . . μια ζωή την έχουμε. . .καλή ανάγνωση!!
Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Χαρά, το Μονοπάτι προς την Αγάπη – Συνέντευξη με τον Κώστα Λοή