Η Ανταπόδωση της Καλοσύνης
Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό. Τελικά όμως, ό,τι δίνεις, παίρνεις! Όμορφη ταινία μικρού μήκους.
Ευχαριστίες στον Σπ.Γκ.
Κέρασμα
Πατρίς είναι μία λέξις διά της οποίας όλοι κοινώς εννοούσι την γην, εις ην εγεννήθησαν, οι μόνον ελεύθεροι όμως δύνανται να καταλάβωσι την μεγάλην αυτής σημασίαν, αι διά τούτο οι δούλοι αδιαφόρως προφέρουσι τοιούτον όνομα
Τι ωραία ναταν έτσι οι ανθρώπινες σχέσεις!
Σαν Παράδεισος στη γη…
Κάπως έτσι ήρθε στο δρόμο μου ένας φίλος του πατέρα να με στηρίζει σαν αληθινός πατέρας, εδώ και 2 χρόνια αφού εκείνος ταξίδεψε για πάντα στα 58 του… Ούτε ανταλλάγματα, ούτε χάρες, Μόνο προσφορά, χωρίς αντίκρισμα!
Τί σημασία έχουν από δω και πέρα τα κληρονομικά ή τα εξ αδιαιρέτου…(Εξαίρετο μέτρο! ειδικά για τους ασώτους).
Κι όμως πόσο τυφλός ήμουν, ώστε έχασα πολύτιμο χρόνο υπολογίζοντας σε χωμάτινα παλάτια και διάφορους άλλους συμψηφισμούς. Έχασα το δίκιο μου, προτάσσοντας επιχειρήματα αξιοσύνης…
Το φως βρίσκεται διάχυτο, αλλά συμβαίνει να φοράμε μαύρα γυαλιά. Μπορεί να ρίχνει, έστω και λίγες ψιχάλες καλοσύνης αλλά εμείς να κρατάμε ομπρέλα.
Οι καλοί δε χάνονται. Όντως, το καλό δεν έχει γραμμικό ή καθρεπτικό χαρακτήρα. Σίγουρα όμως κρατάει χαρακτήρα, αφού ό,τι δίνεις, παίρνεις και μάλιστα σε μορφή που δε τη φαντάζεσαι!!!