Οικονομική Κρίση και Αφρική

Μόλις είχε τελειώσει η Αρχιερατική, μεγαλοπρεπής, πρωτόγνωρη θεία λειτουργία στον Άγιο Ανδρέα της Κανάγκα του Κονγκό στην Κεντρική Αφρική.Ιερουργούσε ο Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικης κ. Νικηφόρος.
Πολλά παιδιά μέσα και έξω από την εκκλησία. Γυρνάς το βλέμμα σου και βλέπεις παντού παιδιά όλων των ηλικιών. Ακόμη και πολύ μικρά στις «ειδικές » υφασμάτινες απλές θήκες στις πλάτες των μητέρων τους.

Αφού πήραμε όλοι με εξαιρετική ομολογουμένως τάξη και σειρά ,το αντίδωρο από τα χέρια του Δεσπότη, κατευθυνθήκαμε στο προαύλιο του Ιεραποστολικού Κλιμακίου.
Τα παιδάκια με το που αντιλήφθηκαν ότι κάτι καλό είχα στις τσέπες μου έτρεξαν κατά πάνω μου. Με 20- 30 καραμέλες (δυστυχώς δεν είχα περισσότερες εκείνη την στιγμή) στήθηκε πραγματικό πανηγύρι με τα παιδιά να φωνάζουν και να χαίρονται. Εμπειρία
συγκλονιστική.Να προσφέρεις χαρά με κάτι ευτελούς αξίας. Δυστυχώς η «γιορτή» γύρω μου τελείωσε μιας και τελείωσαν οι καραμέλες.

Μετά από λίγο ένα μικρό αγοράκι , όχι μεγαλύτερο από 5 χρονών, με ύψος μέχρι τη μέση μου, με είχε αγκαλιάσει.Με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια του να με κοιτάζει και χωρίς να λέει τίποτα, να με παρακαλάει δυνατά!
«BONBON !-BONBON!» Moυ είπε μόνο. Τίποτε άλλο. Κάτι ένοιωσα εκείνη τη στιγμή.Ένοιωσα τη γη να υποχωρεί κάτω απο τα πόδια μου! Δεν είχα!
Έψαξα, ξαναέψαξα. Μάταια. Θυμήθηκα ότι στο πορτοφόλι είχα κάποιες λίγες εικόνες της Παναγιάς μας. Του έδωσα μια. Την πήρε με λαχτάρα και την ασπάσθηκε αμέσως. Χαμογέλασε!
Αυτόματα θυμήθηκα τα παιδιά της Ελλάδος. Η στέρηση μερικές φορές ωφελεί, ψέλλισα…

Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να βρεθώ εκεί. Ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που βοήθησαν και βοηθούν να υπάρχουν όλα αυτά.
Τον ευχαριστώ, γιατί έμαθα και διδάχθηκα πολλά από τον Κονγκολέζικο λαό. Δεν μπορείς εύκολα να ξεχάσεις το χαμόγελο και την αισιοδοξία που σου εκπέμπει ένας λαός, ο οποίος βρίσκεται, όχι στα όρια της φτώχειας που μιλάμε στην Ελλάδα, αλλά στην όντως φτώχεια!
Στην Αφρική δεν απογοητεύονται όμως, δεν απελπίζονται, δεν μιλάνε για οικονομική κρίση, γιατί την ζουν καθημερινά, δεν αυτοκτονούν…
Ξέρουν ότι ο Θεός είναι παρών και στέλνει λύσεις. Μέσα στις λύσεις είμαι και εγώ και εσύ και εσείς! Όλοι μπορούμε να γίνουμε λύσεις και βοήθεια !

Ανδρέας Ε. Θεοδωράτος
Πολιτικός Μηχανικός

Αποσπάσματα από αρθρο του περιοδικού ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ (περιοδ. ορθ. εξωτ. ιεραπ.)

Ευχαριστίες στην Ιωάννα Ιωαννίδου για την αποστολή του κειμένου

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η απόσταση ανάμεσα στον εαυτό μας και στον πλησίον μας αρχίζει τη στιγμή που διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.
    Αυτή η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας δείχνει ανασφάλεια και έλλειψη πληρότητας. Είναι επίσης το μέτρο της αγάπης που μας λείπει. Γιατί αγάπη είναι να ξεχνάς τον εαυτό σου και να δέχεσαι τους άλλους. Αποκαλύπτει την έλλειψη πίστης στη ζωτικότητα της ύπαρξής μας και την ανικανότητά μας να δίνουμε πίστη στην αγάπη των άλλων.
    - Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Μπλουμ
  • Αρέσει σε %d bloggers: