Η αντιμετώπιση μίας ατίθασης κόρης

αυτοδικαίωση περηφάνεια τατουάζ

Αγαπητέ μου αδελφέ κύριε Β.
«Χαίρε εν Κυρίω». Σχετικά με το παιδί σας πού μου γράφετε, έχω τη γνώμη ότι μια αυστηρή στάση θα το κάνει πολύ χειρότερα. Να του λέτε το καλό με καλό τρόπο και να μην το πιέζετε μετά αλλά να δείχνετε ότι στενοχωρείστε για τον δρόμο πού τραβάει (πράγμα πού θα φαίνεται μόνο του, γιατί ούτε η χαρά κρύβεται ούτε και η στενοχώρια) . θα κάνετε εσείς το καθήκον σας με τις συμβουλές και μετά να το εμπιστευθείτε στον Θεό. Νομίζω ότι περισσότερα αποτελέσματα θα φέρει, όταν ό πόνος αξιοποιηθεί στην προσευχή, παρά να πονάτε για τις αταξίες του παιδιού επιμένοντας, γιατί το παιδί τώρα είναι αναστατωμένο από την σάρκα και υπό την επίδραση του πονηρού, γιατί του έδωσε δικαιώματα.

Μπόρα είναι καί θα περάσει. Μην στενοχωρείστε, θα συνέλθει αργότερα. Ούτε και να το πάρετε κατάκαρδα, που θα χάση την αγνότητα του και τι θα γίνει μετά, γιατί οι άνθρωποι της εποχής μας έχουν άλλο τυπικό, την αμαρτία την έκαναν μόδα ο Θεός να μας ελεήσει. Κοιτάξετε όσο μπορείτε να μην το αποπαίρνετε, όπως ανάφερα, για να μην κόψη το σχοινί και φυγή από την οικογένεια, γιατί θα συνέλθει μετά και δεν θα θέλει να πλησίαση από εγωισμό, οπότε θα χαθεί τελείως. Ως αναφορά για τον γιατρό πού μου γράφετε. Στην κατάσταση που βρίσκεται και να παρουσίαζε και κάτι, νομίζω θα πάθη ζημιά, γιατί από το ένα μέρος ο μεγάλος εγωισμός του, από το άλλο μέρος ο λογισμός ότι κάτι έπαθε, μαζί με τις σαρκικές επιθυμίες πού δεν θα εκπληρώνονται, θα πάθη ένα τρακ, και θα γίνει χειρότερα, ενώ το παιδί δεν έχει τίποτα, παρά μόνο τη σαρκική παιδική τρέλα της ηλικίας, ή οποία έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό, γιατί άναψε μόνη της την πυρκαγιά με την απρόσεκτη ζωή της.

Εάν νομίζετε ότι κάτι έχει, και ο γιατρός σας λέγει να της δίνετε φάρμακα, δεν φέρω καμιά αντίρρηση, αλλά να κάνετε ένα μικρό διάστημα υπομονή, να παραβλέπετε τις αταξίες της, να σας πλησίαση λίγο περισσότερο, και με την πρώτη ευκαιρία πού θα σας δώσει ή ίδια (ότι νιώθει λίγο αδιάθετη) η έστω να βρείτε καμιά αφορμή με τρόπο, τότε να την πάτε στο γιατρό. Πάντως μη στενοχωρείστε, δεν θα αφήσει ο Θεός, ούτε και τις αμαρτίες των παιδιών της εποχής μας θα τις κρίνει με τις αμαρτίες των παιδιών της δικής μας εποχής.

Εύχεστε, καί εγώ θα εύχομαι, καί ό καλός Θεός να βοηθήσει καί το παιδί σας καί όλα τα παιδιά σας καί όλα τα παιδιά του κόσμου.

Με αγάπη Χριστού Μον Παΐσιος

Πηγή: Ορθόδοξη Γυναίκα

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η αντιμετώπιση μίας ατίθασης κόρης

  • Οκτώβριος 7, 2014, 10:47 πμ
    Permalink

    Πόση παρηγοριά και ανακούφιση τα λόγια του γέροντα. Ευχαριστούμε για τις όμορφες αναρτήσεις σας.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος αντιμετώπισε στη ζωή του το εμπόδιο της οικονομικής κατάρρευσης. Μέχρι τότε του πήγαιναν «όλα καλά». Έτσι νόμιζε. Καλή σύντροφος, παιδιά, χρήματα. Όμως τα παιδιά του έμπαιναν στην εφηβεία και τα πρώτα νεανικά φτερουγίσματα στον κόσμο της μεγαλουπόλεως έκρυβαν μεγάλους κινδύνους. Η οικονομική κατάρρευση τον οδήγησε κάπου μακριά από την Αθήνα. Νοίκιασε σπίτι κοντά σε έναν πολύ αγιασμένο τόπο. Τα παιδιά του συνδέθηκαν με παιδιά πολύ καλών χριστιανικών οικογενειών. Η οικονομική κατάρρευση ήταν ευεργεσία για αυτά. Όπου ο κόσμος βλέπει αδιέξοδα, ο πνευματικός άνθρωπος βλέπει θαυμαστές παρεμβάσεις της θείας χάριτος.
    - Aρχ. Αρσένιος Κωτσόπουλος
  • Αρέσει σε %d bloggers: