Στρουμφάκια & κομμουνισμός
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο με χαμόγελο και κρίνετε μόνοι σας…
—-
Τα στρουμφάκια προβάλλουν τον κομμουνισμό!
Η θεωρία ότι τα αθώα στρουμφάκια προβάλλουν την κομμουνιστική θεωρία κυκλοφορεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ενώ οι συνοδευτικές θεωρίες συνομωσίας (ο,τι δηλαδή είναι πράγματι φτιαγμένα έτσι από τους σοβιετικούς για να έχουν τα παιδιά επαφή με τα κομμουνιστικά ιδεώδη) αντικρούονται ώς υπερβολικές, τα σημάδια ότι, ηθελημένα ή μή, το χωριό των αγαπημένων ηρώων των παιδικών μας χρόνων είναι στην πραγματικότητα μιά μικρογραφία της ουτοπικής κομμουνιστικής κοινωνίας είναι αδιάψευστα.
Αρχίζει πρώτα κανείς από το γεγονός ότι το χρήμα απόυσιάζει από το στουμφοχωριό. Οι δουλειές έχουν μοιραστεί στα μισά περίπου στρουμφάκια που έχουν στερεοτυπικούς ρόλους μέσα στην στρουμφοκοινωνία: ο Προκοπής είναι οι εργάτες, ο Κηπευτής (Φάρμερ) είναι η αγροτική τάξη, ο Ζωγράφος και ο Ντορεμί οι καλλιτέχνες, ο Λιχούδης ο μάγειρας και ο Ράφτης είναι… ο ράφτης. Όλοι αυτοί κάνουν ο καθένας τη δουλειά του για όλα τα στρουμφάκια του χωριού χωρίς να ζητά αντάλλαγμα. Τα άλλα μισά στρουμφάκια είναι παραδείγματα ελαττωμάτων που η κοινωνία των στρούμφ βλέπει ως αρνητικά.
Ο Χουζούρης έχει την τεμπελιά του, ο Λιχούδης την λαιμαργία, ο Μελένιος τη ματαιοδοξία. Τα περισσότερα επεισόδια με κεντρικούς ήρωες τέτοιους χαρακτήρες έχουν ηθικό δίδαγμα το πόσο κακό είναι το αντίστοιχο ελάττωμα για τη στρουμφο-κοινωνία. Και φυσικά το δίδαγμα το εκφράζει πολύ συχνά η συμβουλευτική φωνή του πάνσοφου Παπαστρούμφ. Ο «κόκκινος πατέρας» όλου του χωριού που φροντίζει για τη ευημερία αλλά και την ισότητα στο χωριό, είναι ο μοναδικός αξιωματούχος στο χωριό και ο μοναδικός που αναγνωρίζεται ως κοινωνικά ανώτερος από οποιοδήποτε άλλο στρουμφάκι. Συγκεκριμένα τα κόκκινα ρούχα του έχουν εμπνεύσει και το (σχεδόν σίγουρα retroacronym) S.M.U.R.F = Socialist Men Under a Red Father. Παρά την οπτική ομοιότητα του όμως με την επίσης γενειοφόρα φιγούρα του Μαρξ ο ρόλος του στη στρουμφο-κοινωνία είναι ο ίδιος με του Στάλιν. Η μεγαλύτερη βέβαια απόδειξη για τον παραλληλισμό με το σοβιετικό καθεστώς είναι ο Σπιρτουλης. Ο Σπιρτούλης είναι ο Τρότσκι. Λέει ότι είναι βοηθός (και διάδοχος σε ένα επεισόδιο) του Παπαστρούμφ, αν και σε ένα άλλο επεισόδιο κάνει ένα από τα πραξικοπήματα που έχουν γίνει στο στρουμφοχωριό και γίνεται βασιλιάς απόυσία του παπαστρούμφ (τα μισά στρουμφάκια διοργανώνουν αντίσταση). Και φυσικά το κλασσικό πέταγμα του Σπιρτούλη από το χωριό είναι παραλληλίσιμος με την εξορία του Τρότσκι. Και ο Δρακουμέλ; Απλώς ένας κακός μάγος που κυνηγάει τα στρουμφάκια για να τα φάει; Να τα φάει από ένα σημείο και μετά γιατί στα αρχικά επεισόδια θέλει να πιάσει έξι από αυτά για να τελειώσει το ξόρκι που δα του επιτρέψει να φτιάξει χρυσάφι. Έτσι κάποιος μπορεί να δει το Δρακουμέλ σάν ενσάρκωση του καπιταλισμού που σκοπό έχει να καταστρέψει την ουτοπική κοινωνία των στρούμφ για το κέρδος. Την Ψιψινέλ μπορούμε να τη δούμε ως το προλεταριάτο-τον εξαρτώμενο εργάτη τον οποίο εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο(Δρακουμέλ) ώστε να υλοποιήσει τα σχέδια του. Και βέβαια υπάρχουν συγκεκριμένα επεισόδια που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς ως επιχειρήματα. Το επεισόδιο με τα σοκολατένια νομίσματα είναι το πιό συχνά αναφερόμενο. Ο Δρακουμέλ και η μαμά του στέλνουν το σατανικό σπόρο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα τα οποία δοκιμάζει ο Λιχούδης. Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα άλλα στρουμφάκια (τι πιο φυσιολογικό στην κομμουνιστική κοινωνία) τα θεωρεί δικά του (ιδιοκτησία = καπιταλισμός) και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκοπή, την τσάπα του κηπουρού, τα εργαλεία του ξεφτέρη). Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του παπαστρούμφ που εξηγεί στο λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.
Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρι οδηγεί τα στρουμφάκια σε υπερκατανάλωση με απότέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση απότρέπει ο Παπαστρούμφ μετά από καταστροφή της μηχανής με ένα πενταετές πλάνο*… εεε.. δηλαδή με μια απόθήκη με φαγητό.
Πραξικόπημα στο χωριό γίνεται 2 φορές. Μία από τον Σπιρτούλη και μία από τη Στρουμφίτα που θέλει να γίνει «Βασίλισσα για μιά μέρα». Και τα δύο καταλήγουν σε μάχη που όμως σταματά ο Παπαστρούμφ βάζοντας τέλος σε ιδέες περί βασιλείας. Η Στρουμφίτα τί ρόλο παίζει; Είναι πλήρως εξισωμένη στο Στρουμφοχωριό, αν και είναι το αντίθετο φύλο και προφανώς τα Στρουμφάκια μοιράζονται και αυτή και αρκούνται με μία όπως και τους φυσικούς πόρους, φαγητό κτλ.
Επίσης, το παρακάτω γίνεται πιό εμφανές στο Αγγλικό version. Όλα τα στρουμφάκια αναφέρονται το ένα στο άλλο κολλάνε από πίσω το ‘Smurf’ π.χ Papa Smurf, farmer Smurf, Painter Smurf. Κάτι σαν το “Comrade Stalin” δηλαδή. Τέλος να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε πίστη σε θρησκεία ή κάτι άλλο στο Στρουμφοχωριό. Συνεπώς ούτε Ιερατείο και ναοί, και «Παπάς» Στρούμφ.
Πηγή: ΑΓΓΕΛΙΟΧΩΡΟΣ 31.10.2006
Για περαιτέρω μελέτη: Στρουμφάκια & κομμουνισμός (wikipedia)
Και λοιπόν; Εδώ είμαστε φούλ με την ‘αγιοποίηση» της μεγάλης ιδιοκτησίας=καπιταλισμός που μας προβάλλεται σχεδό από παντου πια….
«Του Κυρίου η Γη και το πλήρωμα αυτής…»
Αυτο το ξεχνούν συδτυχώς και οι ορθόδοξοι, πιασμένοι από τα δόκανα του καλβινισμού….
Ας μετανοήσουμε αδελφοί…
Σε μια τηλεοπτική σειρά που αγαπήσαμε στα παιδικά μας χρόνια, μου έκαναν εντύπωση οι εύστοχες παρατηρήσεις του άρθρου.
Άλλωστε αν δούμε τα στοιχεία με άλλο μάτι θα παρατηρήσουμε ομοιότητες της οργάνωσης & ζωής του χωριού και με τον Ορθόδοξο κοινοβιακό μοναχισμό.
Φιλικά,
Φίλε μου έχεις απόλυτο δίκαιο με το στρουμφοχωριό αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί το λες συνομοσία της ΕΣΣΔ? Προτιμάς τις Αμερικάνικες αηδίες που προβάλει μόνο τον ατομικισμό και τον ρατσισμό επίσης…Και καλά στοιχεία ανθρωπισμού να δείχναν πάνω απ’όλα το κεφαλαίο να’ναι καλά. Αν είδες αρκετά επεισόδια όταν χανόταν ένα στρούμφ τα άλλα έτρεχαν να το βρούν(συλλογικότητα) και ακόμη και ο Σπιρτούλης(Τρότσκι) να χανόταν έψαχναν να τον βρούν. Και ακόμη είναι ταξιδιώτες, δημιουργούν τeχνολογία και βοηθάνε καθε ξένο που δε θέλει να τους κάνει κακό. Νομίζω ότι το μέγεθος τους δείχνει ότι είναι ταπεινοί και όχι μεγαλομανείς. Είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά να το βλέπουν…
Όπως λέει και ό stylianos 27 /12 στο μήνυμά του ,θυμίζει Ορθόδοξο μοναχισμό ένα καθεστώς τέτοιο, .
Ασφαλώς , θα μπορούσαμε να προσθέσουμε πως οι θεωρίες αυτές δεν είναι συμβατές στην ανθρώπινη φύση και δεν ευοδώνονται χωρίς τήν επίκληση της Θείας Χάριτος και του Αγίου Πνεύματος και μέσω των μέσων που μας παραδόθηκαν απο τον Θεάνθρωπο Χριστό και τους Αγίους Πατέρες μας , γιατί μόνο »Θεός όπου βούλεται , νικάται φύσεως τάξις » .
Θυμάμαι νεαρός ακόμη και αριστερίζων όπως πολλοί απο εμάς που δόξα τω Θεώ ψαχνόμαστε , διάβαζοντας Κάρλ Γιούνγκ, έπεσα σ αυτό που έλεγε, πως η Μαρξιστική θεωρία προσκρούει σαφώς πάνω στα ανθρώπινα πάθη με βασικότερη την απληστία , που αδυνατεί να περιοριστεί ασφαλώς σε ένα πακέτο μακαρόνια , ή ένα αυτοκίνητο μόνο κλπ., και γι αυτό το λόγο πρόκειται για μια ουτοπική θεωρία .-
Μπορεί και να ευσταθούν οι απόψεις που διαπώνονται στο άρθρο. Η προσωπική μου άποψη είναι πως τα Στρουμφάκια είναι μία απ’ τις ευφυϊέστερες παιδικές σειρές, γεγονός που αναδεικνύεται όχι μόνο από την κεντρική ιδέα, όσο κι απ’ την εμπνευσμένη μεταγλώτισση.
Δεν βλέπω που είναι το πρόβλημα να μεταφέρονται ανθρωπιστικά μηνύματα χωρίς να πατρωνάρονται από την όποια εκκλησία. Ειδικά στη δική μας περίπτωση, των Ορθοδόξων, που η πρώτη και μεγαλύτερη αρετή είναι η Διάκριση. Όταν Του ζητάμε Διάκριση για να κρατάμε το καλό και να απορρίπτουμε το επιζήμιο (το οποίο, επιμένω, δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη παιδική σειρά), τότε τι είδους θέμα μας προβληματίζει;
για αυτό το συμπάθησα αυτό το καρτούν από μικρός =D
Συμφωνώ απόλυτα με τον Γιώργο_1917 και δεν θεωρώ πως το να μάθουν οι άνθρωποι να καλύπτουν τις πραγματικές τους ανάγκες (σπίτι, φαγητό, ένδυση, ψυχαγωγία, υγεία, παιδεία) και να μην αφήνονται έρμαια σε μια άσκοπη γι’ αυτούς, αλλά αναγκαία για τα μεγάλα κεφάλαια, υπερκατανάλωση αγαθών είναι ουτοπία…! Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να έχουν τα μισά απ’ όσα κάποιοι άλλοι πετούν στα σκουπίδια, λόγω τις συγκέντρωσης του πλούτου στους λίγους. Εξάλλου, η ανθρώπινη φύση αλλάζει : απόδειξη ότι πια δεν είμαστε ωμοφάγοι και ούτε, βέβαια, ζούμε ακόμη στις σπηλιές. Επομένως, γιατί να μην επιτύχουμε κάποτε να οργανώσουμε κομμουνιστικές κοινωνίες , έχοντας σφυρηλατήσει συνείδηση για την οποία η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα ισοδυναμεί με τον κανιβαλισμό;
Για να είμαι ειλικρινής αυτο με τα στρουμφάκια και τον κομμουνισμό μου φαινεται κάπως υπερβολικό! Τώρα για αυτά που λέει η Χριστίνα, πιστεύω οτι η θεωρία του κομμουνισμού ίσως αρχικά είχε κάποια θετικά στοιχεία, ωστόσο ξεκίνησε από λάθος βάση και όλοι ξέρουμε ποιά είναι τελικά τα αποτελέσματα της εφαρμογής του. Πιστεύω οτι αν ο κομμουνισμός δεν είχε μια καθαρά ανθρωπιστική μορφή αλλά είχε ως κινητρο την γνήσια και αληθινή αγάπη στον συνάνθρωπο που μόνο κάποιος που πιστεύει πραγματικά(και πίστη σημαίνει βίωμα) μπορεί να έχει(αφού ο Θεός αγάπη εστί και όποιος πιστεύει αληθινά γίνεται όμοιος με τον Θεό)τότε η εφαρμογή του στην κοινωνία θα ήταν παραπάνω από αναγκαία. Ο κομμουνισμός όμως όχι μόνο δεν ξεκινά από τέτοια βάση αλλά αποτελεί καθεστώς αθείας. Θεωρώ ότι η καλύτερη και πιο γνήσια εφαρμογή της θεωρίας του κομμουνισμού είναι ο ορθόδοξος μοναχισμός, οπου κίνητρο εκεί είναι η γνήσια αγάπη στο συνάνθρωπο δια της αγάπης προς τον Θεό!
Για όσους δεν το ξέρουν τα Στρουμφάκια δημιουργήθηκαν από ένα Βέλγο συγγραφέα κόμικς(το Βέλγιο είναι καπιταλιστική χώρα) ενώ ο ίδιος ο γιος του συγγραφέα αυτού έχει δηλώσει ότι ο πατέρας του δεν ήταν καθόλου <> με ΚΑΝΕΝΑ κόμμα!!Εγώ πιστεύω λοιπόν πως όλα αυτά γίνονται μόνο και μόνο για να μας πείσουν πως η ιδεολογία του κομμουνισμού είναι ουτοπική και πως αφού προσπαθούν να μας το περάσουν υποσυνείδητα είναι <> με αποτέλεσμα να ενισχύεται ο καπιταλισμός!!!
(το ξαναγράφω γιατί δύο λέξεις στις οποίες είχα βάλει εισαγωγικά δεν τις εμφάνισε)
Για όσους δεν το ξέρουν τα Στρουμφάκια δημιουργήθηκαν από ένα Βέλγο συγγραφέα κόμικς(το Βέλγιο είναι καπιταλιστική χώρα) ενώ ο ίδιος ο γιος του συγγραφέα αυτού έχει δηλώσει ότι ο πατέρας του δεν ήταν καθόλου πολιτικοποιημένος με ΚΑΝΕΝΑ κόμμα!!Εγώ πιστεύω λοιπόν πως όλα αυτά γίνονται μόνο και μόνο για να μας πείσουν πως η ιδεολογία του κομμουνισμού είναι ουτοπική και πως αφού προσπαθούν να μας το περάσουν υποσυνείδητα είναι κακό με αποτέλεσμα να ενισχύεται ο καπιταλισμός!!!