Ἡ Ἄσκηση τῶν Σχέσεων

«Οἱ σχέσεις εἶναι ἄσκηση τόσο γιατί πρέπει νά καταλαβαίνουμε τούς ἄλλους, ἀλλά καί γιατί ἔχουμε εὐθύνη νά ἔχουμε λόγο καί ποιότητα»

Χρήσιμη καί πρακτική ὀμιλία τοῦ Ἀρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου.

• Ὁ ἄνθρωπος που ἔχει σχέση καί εἶναι στραμμένος προς τό Θεό μπορεί νά μπαίνει στή θέση τῶν ἄλλων καί νά τούς καταλαβαίνει, νά τά βρίσκει μαζί τους
• Γιά τούς περισσότερους ἀπό ἐμάς, οἱ σχέσεις μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους εἶναι ἕνα ἀποκούμπι
• Γιά νά συνάψουμε ὑγιείς σχέσεις πρέπει πρώτα νά ἐκτιμοῦμε τόν ἐαυτό μας καί νά πιστεύουμε στήν ἀξία μας
• Ποιό εἶναι τό κίνητρό μας στίς σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους;
• Πνευματική ἀνάλυση τῆς κακῆς συμπεριφορᾶς συνανθρώπων μας
• «Τό πνεύμα τοῦ Χριστοῦ βλέπει τήν ὀμορφιά πίσω ἀπό τήν ἀσχήμια, πίσω ἀπό τήν ἀμαρτία, τή δυνατότητα ἁγιότητας»
• Ἡ σωστή ὑπομονή στίς σχέσεις (μέ λόγο, ἐπίγνωση καί ἀνδρεῖο φρόνημα)
• Ὁ (κακός) διαχωρισμός (& διάθεση μέσα μας) ἀνθρώπων σέ «ἐντός καί ἐκτός Ἐκκλησίας»
• «Ἡ μεγαλύτερη ἀμαρτία εἶναι ἡ στενοχώρια» (=ἔνδειξη ἐγωισμοῦ)
• Μετάνοια = θλίψη, πένθος & χαρά, ἄνοιγμα πρός τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους
• Χωρίς πυξίδα, κατεύθυνση ζωῆς, ἀν δέν ξέρουμε τί θέλουμε στή ζωή, πληγωνόμαστε εὔκολα καί δέ μποροῦμε νά σχετιστοῦμε

• Εἶναι εὐθύνη δική μας νά (ἀλλάξουμε, νά γίνουμε τέτοιοι ὤστε νά) μάς χαίρονται οἱ ἄνθρωποι (καί ὄχι εὐθύνη τῶν ἄλλων νά μάς ἀγαποῦν)
• Ὄσοι θέλετε νά παντρευτεῖτε βρείτε ἀνθρώπους, που ἔχουν αὐτοεκτίμηση, ἀρχοντιά καί χαρά
• Κανείς δέ μπορεί νά γεμίσει τά δικά μας κενά & ἐλλείψεις
• «Ἀν δέν εἴμαστε πλήρεις, δέν εἴμαστε ἔτοιμοι γιά σχέση»
• Ὁ σύντροφος εἶναι ὁ συνοδοιπόρος στήν ἀνεύρεση τοῦ Θεοῦ, αὐτός που θά μέ ἀσκήσει
• «Ἡ ἀπώλεια μας γιά χάρη τοῦ ἄλλου εἶναι κέρδος μας»
• Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά ἀλλάξουμε τόν ἄλλον, ἐμείς (μποροῦμε νά) ἐμπνέουμε τόν ἄλλον μέ τήν συμπεριφορά μας
• Δείκτης τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς εἶναι πόσο μάς θέλουν οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι κοντά τους
• Ἡ φυγή, ἡ ντροπή (τῆς ἀπομόνωσης) εἶναι πληγωμένος ἐγωισμός
• Τό μεγαλύτερο πρόβλημα στήν οἰκογένεια εἶναι ἡ ἀνία, ἡ βαριεστημάρα, ἡ ἔλλειψη χαρᾶς
• Τό πιό δύσκολο, ἡ πιό μεγάλη ἄσκηση στά ζευγάρια εἶναι νά βροῦμε τρόπους νά χαιρόμαστε, ἡ ὕπαρξη, γέννηση ἑνός κοινοῦ (ὄμορφου) λόγου ζωῆς
• Ἡ ἠσυχία (τό ἄδειασμα ἀπό τούς λογισμούς), ἡ σιωπή μάς ἐπιτρέπει νά ἀκούσουμε τόν ἄλλο
• Γιά νά μπορέσουμε νά πεθάνουμε μέ ἠρεμία -στόχος ζωῆς γιά ἕναν χριστιανό- χρειάζεται νά μάθουμε νά πεθαίνουμε κάθε μέρα γιά τόν ἄλλον
• Τά βήματα ἀπαλλαγῆς από τούς λογισμούς καί βιωματικῆς εἰσόδου στήν Ἐκκλησία

Πηγή: Ὁμιλίες π. Βαρνάβα (1/12/2015)

Φωτογραφία: Γεώργιος Κόρδης