Ανάβαση στο ήθος
Μια εκπληκτική ιδέα των δασκάλων στο 7ο Δημοτικό Σχολείο Νίκαιας,
που φανερώνει την αγάπη των δασκάλων για την δουλειά τους.
Και είναι τόσο απλή!…
πηγή: Χανιώτικα νέα
Κέρασμα
Ένας άνδρας ζούσε με τον γιο του και το πολυτιμότερο αγαθό τους, ένα άλογο. Μια μέρα το άλογο εξαφανίστηκε. Όταν οι συγχωριανοί πήγαν να τον παρηγορήσουν, εκείνος τους ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακοτυχία. Μετά κάμποσο καιρό το άλογο επέστρεψε μαζί με ένα κοπάδι άγρια άλογα. Ο άνδρας είχε γίνει ξαφνικά πλούσιος. Ήρθαν ξανά οι συγχωριανοί και αυτήν τη φορά τον συνεχάρησαν για την καλή του τύχη. Εκείνος τους απάντησε ξανά με μια ερώτηση: «Πώς ξέρετε ότι πρόκειται για καλοτυχία;» Όταν ο γιος του άρχισε να καβαλάει τα άλογα, ένα από αυτά τον πέταξε κάτω και έσπασε το πόδι του. Το πόδι θεραπεύτηκε αλλά το οστό έδεσε στραβά και ο γιος έμεινε κουτσός. Ξανά οι χωρικοί επισκέφθηκαν τον άνδρα για να τον παρηγορήσουν για το κακό που βρήκε την οικογένειά του, και ο άνδρας τούς ρώτησε πώς ήξεραν ότι αυτό που συνέβη ήταν κακό. Όταν ξέσπασε πόλεμος στη χώρα και όλοι οι νέοι πήγαν στο μέτωπο, ο κουτσός γιος δεν εκλήθη για στρατιώτης και έμεινε στο σπίτι του ασφαλής».
Αγαπητέ ιστολόγε Στέλιο,
επειδή ο όρος »ήθος», μας παραπέμπει ( πολλούς) και το μπλέκουμε με την υποκρισία ( εκεί βέβαια μιλάμε για ηθικισμό ή ηθικοπλαστικού περιεχόμενου αντιλήψεις), αλλά και επειδή, ακόμη σημαντικότερο, αυτά που έχουν γραφεί στα σκαλοπάτια, είναι σωτηριολογικού περιεχομένου για το όν άνθρωπος, προσωπικά θα έβαζα κάτι με τον όρο οντολογία, γιατί εμένα με βάζει μέσα με τη μία…
συγχώρα με..
Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Ανάβαση στο ήθος | Ῥωμηῶν Ἐνημέρωση
Pingback:Το Zωντανό Iστολόγιο » Ο «Ύμνος» του Ζωντανού Ιστολογίου