Η Ευλογία της Καταστροφής

melagxolia-parathyro

Είναι σκληρό να κοιτάς τον ουρανό, να μιλάς στο Θεό, και να αισθάνεσαι την απόλυτη σιωπή. Να νιώθεις μοναξιά που σκοτεινιάζει κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου. Εκείνη την στιγμή δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Νιώθεις θλίψη και πλήρη ακινησία. Καμία όρεξη για ζωή. Μα και η πίστη σου χαμένη σε μαύρες σκέψεις και θύελλες λογισμών. Όμως, να θυμάσαι, μετά από λίγο καιρό ίσως και χρόνια, με τα ίδια μάτια, θα κοιτάς τον ουρανό και πάλι, και θα λες στο Θεό: «Σε ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με άκουσες τότε και δεν έκανες αυτά που σου ζητούσα. Σε ευχαριστώ όπως λέει και ένας φίλος μου, «που με άφησες να καταστραφώ και βρήκα τον εαυτό μου».

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (FB)

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η Ευλογία της Καταστροφής

  • Σεπτέμβριος 10, 2016, 7:22 πμ
    Permalink

    Σε ευχαριστώ Χριστέ μου ,που ΔΕΝ με άφησες να καταστραφώ και μου έδειξες Την Οδό για να μη χαθώ απο κοντα Σου. Δόξα Σοι Κύριε Δόξα Σοι.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ο εν αμίλλαις πονηραίς αθλιώτερος ο νικήσας
    - Αρίστιππος
  • Αρέσει σε %d bloggers: