Ας μην τους ξεχάσουμε (Βόρεια Ήπειρος)
Μια ομάδα επιστημόνων από 30 άτομα (Αθήνα και Πάτρα) πήγαμε για να συνεορτάσουμε την Εθνική μας Εορτή της 25ης Μαρτίου με τους αδελφούς μας της Β. Ηπείρου – εκεί όπου η ιστορική αυτή μνήμη εορτάζεται μάλλον ως ήθος και εθνικό φρόνημα παρά ως ιστορική τοπική πραγματικότητα. Πήγαμε εκεί για να πάρουμε λίγη από τη φλόγα της γιορτής τους και να ζήσουμε την 25η Μαρτίου όπως τη ζούσαμε παλιά στην Ελλάδα όταν ήμασταν παιδιά. Πήγαμε όμως και για εκείνους που όταν μας συναντούν χαίρονται ιδιαίτερα και μας ευχαριστούν που δεν τους ξεχάσαμε.
Επισκεφτήκαμε πρώτα τους Βουλιαράτες αγνοώντας τις συστάσεις, για να μην πάμε, της πρεσβείας μας στα Τίρανα και της αλβανικής αστυνομίας. Ας σημειωθεί ότι ήμασταν η πρώτη ομαδική επίσκεψη στο χωριό μετά τη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Πρώτα πήγαμε στο σπίτι του Κωνσταντίνου για να πούμε δυο λόγια παρηγοριάς στη χαροκαμένη Μάνα στον Πατέρα και στις αδελφές του. Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο κοιμητήριο όπου ο Ιερέας που είχαμε μαζί έψαλε επιμνημόσυνή δέηση στον τάφο του Κωνσταντίνου.
Ανήμερα την 25η Μαρτίου μεταβήκαμε στη Δερβιτσάνη όπου πραγματοποιήθηκε η Εθνική Εορτή. Πρώτα Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Επίσκοπο Αργυροκάστρου Δημήτριο στην Εκκλησία του χωριού και στη συνέχεια κατάθεση στεφάνων και παρέλαση στην πλατεία από τα αγόρια και τα κορίτσια με τοπικές ενδυμασίες. Μετά τη μεγαλειώδη σε εθνικό παλμό παρέλαση, πραγματοποιήθηκε η γιορτή στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού που περιελάμβανε, εκτός από την εμπνευσμένη ομιλία του γενικού πρόξενου της Ελλάδας, σκετς χορούς και τραγούδια από τα νέα παιδιά των Ελληνικών σχολείων της μειονότητας. Οι επισυναπτόμενες φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους για την εθνική έξαρση και το μεγαλείο ψυχής αυτών που στις μέρες μας κρατούν Θερμοπύλες εκεί πάνω.
Τους αποχαιρετίσαμε με γεμάτες τις μπαταρίες μας από Ελλάδα λέγοντάς τους ότι δεν θα τους ξεχάσουμε και επιστρέψαμε στην ελληνική μίζερη πραγματικότητα. Αποκομίσαμε γνώσεις, εικόνες και συγκίνηση από όσα ζήσαμε.
Για όλους εμάς ήταν ένα σοκ που θα μείνει ανεξίτηλο στις καρδιές και στη μνήμη μας.
Π.Π.