Ποντιακά κάλαντα Χριστουγέννων

Στίχοι:

Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον χα, καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα
Χα, καλόν παιδίν οψέ γεννέθεν

οψέ γεννέθεν, ουρανοστάθεν. Το εγέννεσεν η Παναΐα
Το ενέστεσεν αϊ-Παρθένος.

Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάρι
και εκατήβεν σο σταυροδρόμι Σταυρουδρόμιν και μυροδρομι

Έρπαξαν άτόν οι χιλ’ Εβραίοι
χίλ’ Εβραίοι και μίρ’ Εβραίοι
χιλ’ Εβραίοι και μιρ’ Εβραίοι.

Ασ’ ακρέντικα κι άσ’ σην καρδίαν
αίμαν έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν.
ούμπαν έσταξεν και μύρος έτον μύρος έτον και μυρωδία.

Εμυρίστεν ατ’ ο κόσμον όλεν
για μυρίστ’ άτό και σύ αφέντα. Σύ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα

Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρια
και θυμίζνε το νοικοκύρην
νοικοκύρη μ και βασιλέα.

Δέβα σο ταρέζ και ελα σην πόρτας
δως μας ούβας και λεφτοκάρια
κι αν ανοι’εις μας χαραν σην πόρτα ‘σ.

Μετάφραση στίχων:

Χριστός ’γεννέθεν χαράν ’ς σον κόσμον, χα καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα.
(Χριστός γεννήθηκε, χαρά στον κόσμο, να καλή ώρα, καλή σου ημέρα.)

Χα καλόν παιδίν οψέ ’γεννέθεν, οψέ ’γεννέθεν, ουρανοστάθεν.
(Να καλό παιδί χθες γεννήθηκε, χθες γεννήθηκε, ουρανοστάθηκε.)

Τον εγέννεσεν η Παναΐα, τον ενέστεσεν Αϊ Παρθένος (δις).
(Τον γέννησε η Παναγία, τον ανέστησε η Αγία Παρθένα.)

Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν κι εκατήβεν ’ς σο σταυροδρόμιν. Σταυροδρόμιν και μυροδρόμιν.
(Καβάλησε χρυσό πουλάρι και κατέβηκε στο σταυροδρόμι. Σταυροδρόμι και μυροδρόμι.)

Έρπαξαν Ατον οι  χίλ’ Εβραίοι, οι σκύλ’ Εβραίοι και μύριοι Εβραίοι.
(Τον άρπαξαν οι χίλιοι Εβραίοι, οι σκύλοι Εβραίοι και μύριοι Εβραίοι.)

Ας ακρεντικά κι ας σην καρδίαν αίμαν έσταξεν, χολή κ’ εφάνθεν.
(Απ’ τα άκρα κι απ’ την καρδιά αίμα έσταξε, θυμός δε φάνηκε.)

Ούμπαν έσταξεν, και μύρος έτον, μύρος έτον και μυρωδία.
(Όπου έσταξε ήταν μύρο, ήταν μύρο και ευωδία.)

Εμυρίστεν ατο ο κόσμος όλεν, για μυρίστ’ ατο κι εσύ αφέντα. Συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
(Το μύρισε ο κόσμος όλος, μύρισέ το κι εσύ αφέντη. Εσύ αφέντη, καλέ μου αφέντη.)

Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρα και θημίζ’νε τον νοικοκύρην, νοικοκύρη μ’ και βασιλέα.
Ήρθαν του Χριστού τα παλικάρια και ψάλλουν στο νοικοκύρη, νοικοκύρη μου και βασιλιά.

Δέβα ’ς σο ταρέζ’ κι έλα ’ς σην πόρταν, δος μας ούβας και λεφτοκάρα
(Πήγαινε στο ράφι κι έλα στην πόρτα, δώσε μας χουρμάδες και φουντούκια )

Κι αν ανοί’εις μας, χαράν ’ς σην πόρτα σ’.
(Κι αν μας ανοίξεις, χαρά στην πόρτα σου.)