Πέρα ἀπ’ τήν φωτιά

στίχοι – μουσική: Γιῶργος Φραντζολάς
ἑρμηνεία – κιθάρες: Κωνσταντίνος Φραντζολάς

«καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει» (Α΄ Κορ. γ΄, 13)

Τί θά μείνει ἀλήθεια ἀπ’ ὅλα αὐτά
Πού ’χουμε ζήσει
Τί θ’ ἀντέξει τελικά καί τί θά σβήσει

Εδῶ δέν ἔχει τόπο τ’ ὄνειρό μου νά ζήσω
Νά δέσω σέ λιμάνι
Μονάχα ἕνα ψέμα σά βουνό νά κλωτσήσω
Μά οὔτ’ αὐτό δέ φτάνει

Ἐδῶ τά πάντα ἀλλάζουν, πάντα κάποιος λείπει
Στοῦ χρόνου τό ποτάμι
Στό βλέμμα σου ἀπόψε ὅλος ὁ κόσμος τελειώνει
Μά οὔτε αὐτό δέ φτάνει

Νά μᾶς πάρει ὁ ἄνεμος ψηλά
Nά ταξιδεύουμε μακριά
Ἀπ’ τό ἐγώ κι ἀπ’ τό ἐσύ
Ἀκόμα πέρα ἀπ’ τή σιωπή

Νά μᾶς πάρει ὁ ἄνεμος ψηλά
Nά ταξιδεύουμε μακριά
Ἀπ’ τό ἐγώ κι ἀπ’ τό ἐσύ
Ἀκόμα πέρα ἀπ’ τή σιωπή
Ἐκεῖ πού σμίγουνε ὁ οὐρανός κι ἡ γῆ

Τί ἀξίζει ἀλήθεια ἀπ’ ὅλα αὐτά πού ’χουμε χτίσει
Τί θ’ ἀντέξει στή φωτιά καί τί θά σβήσει

Στό δρόμο μου μιά θάλασσα ἀπό ἥλιο καί δάκρυ
Μιά θάλασσα Μητέρα
Ἀπ’ τή γριά μου μοῖρα κλέβει τ’ ἀδράχτι
Καί σκίζει τά γραμμένα

Γκρέμισα πολλά καί γύρεψα ἄλλα τόσα
Καί χάθηκα στό δρόμο
Μά ἀπόψε σάν παιδί στήν ἀγκαλιά της
Ἁπλῶς νά κολυμπῶ θέλω μόνο

Νά μᾶς πάρει ὁ ἄνεμος ψηλά…

Ευχαριστίες στον Αργύρη Σ.