Η κατασκήνωση και τα χρήματα

Μια φορά, διηγείτο ο μακαριστός μητροπολίτης Σισανίου Παύλος, είχα πάει στον άγιο Ιάκωβο της Εύβοιας. Εκεί που κουβεντιάζαμε, και χωρίς να του έχω πει κάτι νωρίτερα , με ρωτά: «Πάτερ θα κάνετε φέτος την κατασκήνωση; Ξέρετε έχουμε δυσκολίες γέροντα και προβληματίζομαι». Όλα αυτά τη στιγμή που μια οικογένεια μας είχε παραχωρήσει το εξοχικό της μαζί με τον γύρω ελαιώνα για να τα χρησιμοποιήσουμε όπως θέλαμε, όμως δεν υπήρχαν χρήματα. «Όχι πάτερ επέμεινε ο γέροντας, πρέπει να κάνετε την κατασκήνωση, γιατί τα παιδιά ωφελούνται πάρα πολύ». Και αμέσως βγάζει και μου δίνει ένα ποσό. Κατόπιν φώναξε έναν μοναχό και του είπε να δώσει η μονή όσα περισσότερα τρόφιμα. Ήταν και αυτό ένα δείγμα του πόσο φρόντιζε την περιοχή ο γέροντας και ειδικότερα τους νέους.

Όταν έμεινα μόνος (συνεχίζει ο μετέπειτα μητροπολίτης Παύλος) είδα ότι τα χρήματα ήταν 70.000 δραχμές, ποσό αστρονομικό για εκείνη την εποχή και έτσι η κατασκήνωση έγινε.

Πηγή: +Παύλου μητρ. Σιατίστης: «Άνθρωπος που δεν είναι ταπεινός δεν μπορεί να αγαπήσει» σ. 77-79

Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ.