π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος

Μέρες μπορώ να μην φάω, να μην πιω, να μην κοιμηθώ, να κουραστώ και να αγωνιστώ, για να σε δω,

Το μεσημέρι έφαγα σουπιές με μάραθα. Δε λέω καταπληκτικό φαγητό. Αλλά με διέλυσε βρε παιδί μου. Πόση ώρα τώρα και

Γιορτή της ασημαντότητας, αυτό θα πει. Να μπορείς να φωτίζεις τα απλά και καθημερινά. Να χαίρεσαι στα λίγα που γίνονται

[] δεν υπάρχει ζωή εκεί που δεν ζει ο έρωτας. Γιατί ο έρωτας είναι κίνηση και παραίτηση προς τον άλλον.

Η χαρά είναι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στη χαραυγή, στο καφέ ή τσάι που φτιάχνεις ή πίνεις. Στην προσευχή που

Αφιερωμένο στα χρόνια που χάθηκαν… Ένα μικρό κορίτσι με γιασεμιά στα μάτια, συνάντησε το όταν και το ρώτησε, Εσένα ποια

*στην Μαρία που ανέβηκε στον Σταυρό απο μικρό παιδί και περιμένει με χαμόγελο την ανάσταση… Χρειάστηκε για μερικές μέρες, να

«Ἡ ζωή εἶναι μικρή, ἡ στιγμή τεράστια» π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος Φωτογραφία: Θαῦμα Χαραυγῆς Νέας Ήμέρας, CC Λέξεις κλειδιά: π. Χαράλαμπος

Μεγάλο αγαθό μέσα σε μία διαπροσωπική σχέση να γνωρίζονται οι άνθρωποι. Διότι συνήθως ο αδελφός δεν ξέρει τον συνασκητή του,

Την γνωρίζω καλά αυτή την μελαγχολία της Κυριακής και μάλιστα του απογεύματος της. Ξέρεις γιατί το απόγευμα είναι πάντα πιο