Άνάσταση, ή Έλπίδα τῶν Έλλήνων Απρίλιος 15, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
«….Ὁ ἑλληνορθόδοξος χριστιανικός λαός μας, παρά τίς ἀδυναμίες του, ἔχει τήν εὐλογία νά εἶναι λαός τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ κατ’ ἐξοχήν ἑορτή τῶν Ἑλλήνων εἶναι τό Πάσχα.. Γι’ αὐτό καί ὁ λαός μας ἔχει πάντα ἐλπίδα. Συμμαρτυρεῖ πρός τοῦτο τό πλῆθος τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων τῆς Τουρκοκρατίας καί ὁ πιστός μάρτυς τῆς ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεώς μας Μακρυγιάννης.
Ὅσοι μάχεσθε γιά τόν ἀθεϊσμό, μή προσπαθῆτε νά τόν ἐπιβάλετε στόν λαό μας. Σεβασθῆτε τήν παράδοσι καί τήν ἐλευθερία του. Πιστεύω ὅτι ἡ ἀθεΐα δέν ἐκφράζει οὔτε τόν ἰδικό σας βαθύτερο ἑαυτό, ἀφοῦ καί σεῖς εἶστε βαπτισμένοι καί προέρχεσθε ἀπό τά σπλάχνα τοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ μας.
Ἀφῆστε τόν λαό μας νά εἶναι ἀναστάσιμος, ὀρθόδοξος, νά ἐλπίζῃ καί ἡ ζωή του νά εἶναι Ἑορτή. Μή σκοτώνετε τήν ἐλπίδα ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Ἀδελφοί μου, «δεῦτε λάβωμεν Φῶς ἐκ τοῦ Ἀνεσπέρου Φωτός καί δοξάσωμεν Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν»
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!»
Μακαριστός Αρχ. Γεώργιος Καψάνης
Πηγή: Αναβάσεις
Ευχαριστίες στον Σπύρο
Μια διαφορετική Άποψη για τη Σύγκρουση Πίστης και Αθεΐας (6/6) Απρίλιος 5, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Κοινωνία, Ορθοδοξία / Εκκλησία , 1 comment so farΜέρος 60 « Πίστη και Αθεΐα στη ζωή μας»
Μέχρι τώρα συζητήσαμε για τις δύο κοσμοθεωρίες σε φιλοσοφικό επίπεδο. Το ερώτημα επομένως που τίθεται είναι: Πώς και πόσο επηρεάζουν οι δύο αυτές θεωρίες τη ζωή μας και τη λειτουργία μας στην κοινωνία;
Ομιλώντας για την Ελληνική κοινωνία μπορούμε να πούμε ότι αυτή έχει τους δικούς της ηθικούς νόμους οι οποίοι σχεδόν συμπίπτουν (ακόμη!!!) με τις αρχές της θρησκείας μας. Αυτό είναι αποτέλεσμα ζύμωσης επί είκοσι αιώνες της ελληνικής κοινωνίας με τη χριστιανική μας παράδοση. Η θρησκεία απλώς δημιουργεί τα ισχυρά πνευματικά ερείσματα σε αυτούς που την ακολουθούν ώστε η εφαρμογή των κοινωνικών νόμων και ηθών να λαμβάνεται πιο σοβαρά υπόψη (πάντα στατιστικά) συγκριτικά με αυτούς που έχουν διακόψει κάθε δεσμό με τη Θρησκεία. Άλλωστε ο ίδιος ο Δαρβίνος έγραφε «Η θρησκεία αποτελεί στρατηγική επιβίωση μιας φυλής». Επίσης έχει παρεξηγηθεί η φράση του Karl Marx ότι «Η θρησκεία είναι το όπιον του λαού». Το όπιο τα χρόνια του Μαρξ δεν ήταν ναρκωτικό. Ήταν νόμιμα διακινούμενη ουσία που χρησιμοποιούνταν ως αναλγητικό αλλά και ως φάρμακό εναντίον της χολέρας. Ήταν φάρμακο για τη θεραπεία ασθενειών. Το εδάφιο του Μαρξ λοιπόν, ηχεί ως ύμνος στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής και του θρησκευτικού συναισθήματος.
Το κλείσιμο της πραγματείας αυτής ας μη γίνει με δικές μας σκέψεις αλλά με σκέψεις του γιατρού Carrel μέσα από το Βιβλίο του περί προσευχής (Βλέπε 40 Μέρος). «Από πικρή πείρα μάθαμε πως η εξαφάνιση του ηθικού και θρησκευτικού αισθητηρίου από την πλειονότητα των δημιουργικών στοιχείων ενός έθνους φέρνει στο έθνος αυτό την παρακμή και την υποδούλωσή του στους ξένους. Πριν από τον ξεπεσμό της αρχαίας Ελλάδος προηγήθηκε ένα ανάλογο φαινόμενο αθρησκίας και ανηθικότητας. Είναι ολοφάνερο πως η επιτυχία στη ζωή είναι ασυμβίβαστη με την κατάργηση των ψυχικών λειτουργιών που δόθηκε από τη φύση. Στην πράξη παρατηρείται πως οι ηθικές λειτουργίες είναι ενωμένες με τις θρησκευτικές. Λίγο μετά το αισθητήριο του Ιερού ξεψυχά και το ηθικό αισθητήριο. Ο άνθρωπος δεν πέτυχε να χτίσει, όπως θέλησε ο Σωκράτης, ένα σύστημα ηθικής ανεξάρτητο από κάθε θρησκευτική δοξασία. Οι κοινωνίες όπου εξαφανίζεται η ανάγκη της θρησκευτικότητας δεν απέχουν πολύ κυριολεκτικώς από τον εκφυλισμό».
Μήπως το κείμενο αυτό θυμίζει το δυτικό κόσμο αλλά και τη σημερινή μας Ελλάδα;
Π.Π
«Έξοδος 1826»: Μια άξια επική ιστορική ταινία Μάρτιος 25, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , add a commentΠριν από λίγες μέρες πήγαμε σινεμά και είδαμε την αξιόλογη επική ελληνική ταινία «Έξοδος 1826» του Βασίλη Τσικάρα. Αυτή είναι η πρώτη ταινία με θέμα την Επανάσταση του 1821 που γυρίστηκε 46 χρόνια μετά τη γνωστή ιστορική ταινία «Ο Παπαφλέσσας».
Η υπόθεση
Πρόκειται για ένα άγνωστο περιστατικό της Επανάστασης του 1821, η ιστορία μιας ομάδας 120 άντρων (εκ των οποίων γύρισαν πίσω ζωντανοί μόνο 33), που ξεκίνησαν από το χωριό της Σαμαρίνας Γρεβενών, προκειμένου να συντρέξουν τους κατοίκους του Μεσολογγίου, που πολιορκούνται από το στρατό των Τούρκων. Οι περιπέτειες των Σαμαριναίων (οι οποίες σημειωτέον ενέπνευσαν τη δημιουργία του γνωστού δημοτικού τραγουδιού «Τα παιδιά της Σαμαρίνας») στο 10ημερο ταξίδι τους προς το Μεσολόγγι και οι δυσκολίες που συνάντησαν αναπαρίστανται με δραματικό τρόπο στην ταινία «Έξοδος 1826». Αποφασισμένοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για την ελευθερία, οι άντρες προσπαθούν πάση θυσία να μη γίνουν αντιληπτοί από τουρκικές περιπόλους καθώς διασχίζουν τα άγρια βουνά. Αυτό όμως δεν στέκεται εφικτό, με αποτέλεσμα να δώσουν σκληρή μάχη πριν φτάσουν στο Μεσολόγγι…
Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή, συνολικού προϋπολογισμού …12.000 € που γυρίστηκε χωρίς ουδεμία κρατική αρωγή και με τη βοήθεια και την αγάπη πολιτιστικών Συλλόγων και απλών ανθρώπων που αγαπούν την χώρα τους και την ιστορία της.
Κριτική
Αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από την κριτική του Πρόδρομου Νικολαΐδη στη Huffington Post με την οποία συμφωνούμε:
[] Τι κάνει λοιπόν αυτή την ταινία να διαφέρει από τις υπόλοιπες επικές; Ο ρεαλισμός της.
Αν περιμένετε να δείτε ψευτοηρωισμούς τύπου Παπαμιχαήλ στον Παπαφλέσσα, θα απογοητευτείτε. Αν περιμένετε να δείτε μάχες γεμάτες ειδικά εφέ και χιλιάδες κομπάρσους, θα διαψευστείτε. Ο Τσικάρας αποφάσισε να αποδώσει την ιστορία όπως αυτή έλαβε χώρα. Ταλαιπωρία, άγχος, φόβος, μοναξιά. Ήρωες του ’21 που δεν ήταν δίμετροι παλικαράδες που τρώγανε δέκα Τούρκους στην καθισιά τους, αλλά απλοί άνθρωποι, βοσκοί και ψαράδες, ψηλοί, κοντοί, χοντροί κι αδύνατοι, που βάλανε μια στολή, πήρανε ένα κουμπούρι και πήγανε στον πόλεμο για να σώσουν την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους. Η Έξοδος λοιπόν είναι η αποτύπωση της δικής τους ιστορίας, μέσα από τα δικά τους μάτια. Δεν περιέχει μεγαλοστομίες, δεν περιέχει Έλληνες στρατιώτες να σκοτώνουν με 2 μαχαιριές 5 Τούρκους. Δεν περιέχει ρομάντζο και υποσχέσεις αιώνιας αγάπης μεταξύ των πρωταγωνιστών. Δείχνει ανθρώπους που αποφάσισαν συνειδητά να πάνε στον θάνατο για την πατρίδα τους και το συναίσθημα αυτό στο δημιουργεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Στο δρόμο φοβούνται, μουρμουράνε ότι δεν θα γυρίσουν πίσω, θυμούνται τις γυναίκες και τα παιδιά τους, ζητάνε παρηγοριά από τους συντρόφους τους. Όμως προχωράνε. Βλέπουν το τέλος τους να πλησιάζει και πηγαίνουν ολόισια καταπάνω του. Όπως δηλαδή έκαναν οι Έλληνες στο πρώτο μισό της επανάστασης, όταν υστερούσαν σε όλα έναντι των Τούρκων και σφαγιάζονταν επανειλημμένα για να κρατήσουν τη φλόγα της επανάστασης αναμμένη.
[] Η ταινία αυτή δεν προβάλλεται στις μεγάλες αίθουσες.[] Θα πρέπει να ψάξετε στο διαδίκτυο για να βρείτε μεμονωμένους κινηματογράφους που ανέλαβαν την προβολή της σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
[] Η «Έξοδος 1826» δε θα σε συγκλονίσει με τα εφέ της. Όμως θα σε συγκινήσει. Θα σου δώσει μια γεύση της πραγματικής εμπειρίας του να βρίσκεσαι στην Ελλάδα του 1826 και να φοράς τη στολή του τσολιά.
Οι συντελεστές της ταινίας μιλούν για αυτή:
Η προεπισκόπηση (trailer) της ταινίας:
Το κύριο μουσικό θέμα της ταινίας
Παιδιά της Σαμαρίνας (στίχοι)
Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ παιδιά καημένα
παιδιά της Σαμαρίνας
κι ας είστε λερωμένα.
Αν πάτε πάνω μωρέ στα βουνά
κατά τη Σαμαρίνα
μωρέ παιδιά καημένα
κατά τη Σαμαρίνα
κι ας είστε λερωμένα.
Τουφέκια μωρέ να μη ρίξετε
τραγούδια να μη πείτε
μωρέ παιδιά καημένα
τραγούδια να μη πείτε
κι ας είστε λερωμένα.
Κι αν σας ρωτήσει μωρ’ η μάνα μου
κι η δόλια η αδερφή μου
μωρέ παιδιά καημένα
κι η δόλια η αδερφή μου
κι ας είστε λερωμένα.
Μη πείτε πως μωρέ εχάθηκα
πως είμαι σκοτωμένος
μωρέ παιδιά καημένα
πως είμαι σκοτωμένος
κι ας είστε λερωμένα.
Πείτε τους μωρέ πως παντρεύτηκα
τη μαύρη γη πως πήρα
μωρέ παιδιά καημένα
τη μαύρη γη πως πήρα
κι ας είστε λερωμένα.
Περισσότερες πληροφορίες: Επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας Έξοδος 1826 |Έξοδος 1826 στο Facebook
Αναδημοσίευση κριτικής από: Huffington Post – Έξοδος 1826: Η Επανάσταση όπως έγινε
ΥΓ
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στην αυτόνομη δημοτική κίνηση «Κοινοτικόν» που οργάνωσε την α’ προβολή της ταινίας στην Πάτρα, η οποία είχε ενθουσιώδη και συγκινητική υποδοχή. Γι’ αυτό το λόγο θα ακολουθήσουν νέες προβολές τον Απρίλιο.
Η Μαυροφόρη Μάνα που Ανάβει Κεριά στους Τάφους Γερμανών Στρατιωτών Νοέμβριος 4, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , add a comment
Το 1952 ένας Γερμανός, ο Έρχαρτ Κέστνερ, θέλησε να επισκεφθεί το νησί της Κρήτης. Η γερμανική πρεσβεία πίστευε ότι ήταν πολύ νωρίς με τις νωπές μνήμες από τα ολοκαυτώματα στα χωριά της Κρήτης και τις πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες. Όμως, ο Γερμανός πήγε και επισκέφθηκε και το γερμανικό νεκροταφείο, εκεί που είχαν ταφεί οι Γερμανοί στρατιώτες που είχαν χάσει τη ζωή τους στη περίοδο της κατοχής. Και εκεί με έκπληξη είδε μια ζωντανή ψυχή, μια μαυροφορεμένη γυναίκα να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. «Την πλησίασα», λέει ο Κέστνερ «και τη ρώτησα:- Είστε από εδώ; – Μάλιστα. – Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς». Απαντά η γυναίκα: «Παιδί μου, από την προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα ’41 με ’44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με τον μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να ‘ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου».
Το παραπάνω μήνυμα του Μανώλη Γλέζου διαβάστηκε στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης, που έγιναν στο Bad Reichenhall της Βαυαρίας. Εκεί όπου χτυπούσε κάποτε η καρδιά του χιτλερικού καθεστώτος και εκπαιδεύονταν οι Ορεινοί Καταδρομείς της Βέρμαχτ.
«Μαζί Έλληνες και Γερμανοί αντιφασίστες θα κρατήσουμε αναμμένα τα καντήλια της μνήμης, τους έγραψε…
Από το βιβλίο εντυπώσεων στο στρατιωτικό γερμανικό νεκροταφείο στο Μάλεμε Χανίων. Οι πολίτες εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους για τον πόλεμο….
Πηγή: Μηχανή του Χρόνου
Ευχαριστίες στο Γιώργο
Αίτημα Μάνας που Έχασε το Παιδί της στον Πόλεμο του 1940 Οκτώβριος 25, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , 1 comment so far
Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως κ. Αλ. Κορυζήν
Ο υιός μου Ευάγγελος Ιωάννου Ιωαννίδης απωλέσθη εις τας επιχειρήσεις της Κλεισούρας. Παρήγγειλα εις τους τέσσαρας ήδη υπηρετούντας Χρήστον, Κώσταν, Γεώργιον και Νίκον Ιωάννου Ιωαννίδην να εκδικηθώσιν τον θάνατον του αδελφού των.
Κρατώ εις εφεδρείαν άλλους τέσσαρας Πάνον, Αθανάσιον, Γρηγόριον και Μενέλαον Ιωάννου Ιωαννίδην, κλάσεων 1917 και νεωτέρων.
Παρακαλώ κληθώσιν ονομαστικώς και ούτοι εις πάσαν περίπτωσιν ανάγκης της πατρίδας ή τυχόν απωλείας ετέρου τέκνου μου προς εκδίκησιν εχθρού.
Γνωρίσατε βασιλέα μας ότι ύστατον επιφώνημά μου θέλει είναι: Ζήτω η Πατρίς!
Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου, Κυπαρισσία
2 Φεβρουαρίου 1941
ΥΓ
Η Ελένη Ιωαννίδου τιμήθηκε από την Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής και το Δήμο Κυπαρισσίας, σε διήμερο εκδηλώσεων (28-29 Μαρτίου 2009) στην Κυπαρισσία υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, όπου ανακηρύχθηκε «σύμβολο της Ελληνίδας μητέρας του Έπους του 1940» και έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός της.
Πηγή: Βασίλης Φορτούνης
Διακήρυξη ΑΡΔΗΝ: Ένα πολιτικό κίνημα από τον Λαό Οκτώβριος 12, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Πολιτική , 1 comment so far
Ενδιαφέρον εγχείρημα από την Κίνηση Πολιτών Άρδην για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού κινήματος. Όποιοι/ες ενδιαφέρονται, μπορούν να σχολιάσουν και να προσυπογράψουν τη διακήρυξη.
————–
Ἢ θὰ ἐξακολουθοῦμε νὰ
γονατίζουμε
ὅπως αὐτὸς ὁ δραπέτης
ἢ θὰ σηκώσουμε ἄλλον πύργο
ἀτίθασο
ἀπέναντί τους.
Μιχάλης Κατσαρός,
Κατά Σαδδουκαίων
Τα έξι χρόνια σαρωτικής εθνικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης υπήρξαν το επιστέγασμα μιας ολόκληρης περιόδου παρακμής, επιδεινώνοντας όλες τις αρνητικές πλευρές δύο αιώνων κρατικής υπόστασης.
Όλοι συναγωνίζονται ποιος θα διαψεύσει ταχύτερα τις προσδοκίες του λαού, µε αποκορύφωμα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Η πολιτική ηγεσία, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ αλλά και οι λοιποί –κατ’ εξοχήν η Αριστερά, σε νεολαία, Πανεπιστήμια, συνδικαλισμό, ΜΜΕ–, σύσσωμος ο «πνευματικός κόσμος», πλην ελαχίστων, καθώς και οι επιχειρηματικές ελίτ, βρίσκονται σε βαθύτατη κρίση. Ακόμα και η Εκκλησία αδυνατεί να παίξει ρόλο αποτελεσματικού αναχώματος.
Έτσι πορεύονται οι εκπρόσωποί µας, στην πλειοψηφία τους, φαύλοι, μεταπράτες, υπηρέτες ξένων εξουσιών. Και, δυστυχώς, όσοι δεν είναι διεφθαρμένοι, είναι βαθύτατα φθαρμένοι.
Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία, η «μεταπολίτευση», έχει εξαντληθεί οριστικά: Αφού έδωσε ό,τι θετικό είχε έως το 1989, ολοκλήρωσε τη μεταβολή της χώρας σε παρασιτική απόφυση της Δύσης και έρμαιο του τουρκικού νεο-οθωµανισμού, ενώ απειλεί, μέσα από την παρακμή, να οδηγήσει σε οριστική έκλειψη έναν ιστορικό λαό.
Ποτέ άλλοτε, ακόμα και χωρίς ανεξάρτητο κράτος, δεν κινδυνεύαμε όσο σήμερα: Δημογραφική κατάρρευση, φυγή των νέων, οικονομική αποικιοποίηση, παραγωγική αποσάθρωση, πολιτισμική παρακμή, απειλή αλλοίωσης της εθνικής φυσιογνωμίας της χώρας, αποσύνδεση της ορθόδοξης παράδοσης από την ταυτότητά µας, γλωσσική αλλοτρίωση. Παράλληλα, ονεοθωµανισµός –στην Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη– και οι τεράστιες γεωπολιτικές ανατροπές σε µία χώρα-σύνορο Ανατολής και Δύσης, µας απειλούν άμεσα. Προηγήθηκαν τρεις μεγάλες εθνικές καταστροφές, η Μικρασιατική Καταστροφή, η Κατοχή/Εμφύλιος, η Κυπριακή Τραγωδία. Και τώρα κινδυνεύουμε µε την οριστική απώλεια της δυνατότητας να επιβιώσουμε ως ανεξάρτητο ιστορικό υποκείμενο και ως αυτόνομο κράτος.
Είμαστε κολλημένοι στον τοίχο από την ιστορία, χωρίς περιθώριο για νέα σφάλματα. Πρέπει να αντισταθούμε τελεσφόρα, διότι, πλέον έχει καταστεί σαφές ότι όλοι δοκιμάστηκαν – και απέτυχαν.
Πώς όμως θα μπορέσουμε να βγούμε από τη δεινή θέση που µας έφεραν; Έξι χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών διδάσκουν τι δεν πρέπει να κάνουμε, δηλαδή να πιστεύουμε σε λαοπλάνους και τυχοδιώκτες.
Ο λαός θα πρέπει, μέσα από τα σπλάχνα του, να αναδείξει τις δυνάμεις που θα οραματιστούν και θα κάνουν πράξη την αναγέννηση της πατρίδας. Να αντικαταστήσουμε τις ονειροφαντασίες µε όραμα, την τυχοδιωκτική μικροπολιτική µε στρατηγική, τα ρεσάλτα προς τις «καρέκλες» µε την ανασυγκρότηση της κοινωνίας, µε στόχο τη μεγάλη ανατροπή που χρειαζόμαστε.
Υπάρχουν δυνατότητες για µια καινούργια άνοιξη; (περισσότερα…)
Για τους Κληρονόμους του Περιβολιού που λέγεται Ελλάδα Σεπτέμβριος 30, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Λογοτεχνία - Ποίηση, Πολιτική , 1 comment so far
Παιδί μου, το Περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μη το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα
και πλούτισε τη χλώρη τουκαι πλάτυνε τη γή του.
Κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις.
Κι αν αγαπάς τ’ ανθρώπινα και όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά να φύγουν.
Και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής).
Κι αν είναι κι έρθουν χρόνια δίσεχτα,
πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιαγμένα,
κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δέ φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό.
Φωτιά! Τσεκούρι!
Τράβα, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,
για πόλεμο, για μάτωμα, για την καινούγια γένα,
π’ όλο την περιμένουμε,κι όλο κινάει για να ‘ρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει.
Κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν’απάνου απ’όλα.
Κωστής Παλαμάς – Oι Πατέρες
Το Θαύμα των Ελλήνων (La légende des sciences) Ιούλιος 19, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη , 1 comment so far
Ελλάδα, 6ος αιώνας π.Χ.
Στη γη των θεών γεννιούνται οι επιστήμες που φωτίζουν την ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.
Μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ. προσωπικότητες της επιστήμης, όπως ο πατέρας του έπους Όμηρος (λίγο προγενέστερος), ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Ιπποκράτης ο Κώος, ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος, ο ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, ο Εύδοξος ο Κνίδιος, ο Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος και άλλοι πολλοί Έλληνες πατέρες των επιστημών, της ποιητικής, της χαρτογραφίας, της ιατρικής, των μαθηματικών, της γεωμετρίας μας ταξιδεύουν και μας γνωρίζουν τον κόσμο των Ελλήνων.
Ο «θρύλος των επιστημών» (La légende des sciences) είναι μια σειρά βραβευμένων γαλλικών ταινιών τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) του Γάλλου φιλόσοφου και συγγραφέα Michel Serres που αναφέρεται στο θαύμα των Ελλήνων.
Συνδυάζοντας την αφήγηση με τα μοναδικά τοπία, τις ιστορικές και ποιητικές αναφορές, επιχειρεί να αναβιώσει τις θρυλικές μορφές της ιστορίας των Ελλήνων θεμελιωτών της παγκόσμιας σκέψης.
Η γαλλική σειρά των ντοκιμαντέρ θα μας θυμίσει το πόσο περήφανοι πρέπει να είμαστε που γεννηθήκαμε Έλληνες!
Πηγή: Χειροποίητο
Τα Μαθηματικά Αρδεύουν τη Σάμο Ιούνιος 24, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη, Ιστορία , 1 comment so far
Εξαιρετικό επιμορφωτικό βίντεο για το Ευπαλίνειο όρυγμα στη Σάμο, ένα από τα σημαντικότερα και δυσκολότερα τεχνικά έργα στην αρχαία Ελλάδα.
Mi Ultimo Tango en Atenas Ιούνιος 12, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη , add a comment
Μια χώρα που δεν μπορεί να βρει το βηματισμό της, που δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να φανταστεί το μέλλον της. Σε μια κοινωνία που έχει χάσει τη συνοχή της, σε μια καθημερινότητα που γίνεται όλο και πιο αβάσταχτη. Σε μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα, όπου κάποιοι «εγκέφαλοι» παίζουν και τζογάρουν πάνω στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων αποφασίζοντας ποιοι λαοί θα επιβιώσουν και ποιοι θα οδηγηθούν στον αφανισμό, ποιοι θα έχουν δουλειά και ποιοι θα οδηγηθούν στην αυτοκτονία, ποιοι θα μορφωθούν και ποιοι θα παραμείνουν αμόρφωτοι και εύκολοι στόχοι.
Οι APURIMAC παρέα με την Έλλη Πασπαλά, μας τραγουδάνε το Τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα τραγούδι με την εξής πρωτοτυπία: ενώ είναι γραμμένο στην ισπανική γλώσσα, ο δημιουργός του Daniel Armando (αργεντινός στην καταγωγή και με πείρα από κρίσεις και χρεωκοπία) χρησιμοποιεί 100 ελληνικές λέξεις δοσμένες στην ισπανική γλώσσα, οι οποίες περιγράφουν με πολύ δυνατές εικόνες όλη την πραγματικότητα που ζούμε στις μέρες μας.
Και γιατί το τελευταίο μας ταγκό; Γιατί αν δεν ξυπνήσουμε και δεν αντιδράσουμε σαν άνθρωποι άμεσα, τότε δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ένα ταγκό ακόμα…
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.