Προτεραιότητες στη ζωή

Γάτα βάζο ζωή προτεραιότητες

«Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές του στη φιλοσοφική σχολή, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα. Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να μιλήσει, γέμισε ένα βάζο του γλυκού με μπαλάκια του τένις. Όταν πλέον δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Απάντησαν, ναι.

Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, κουνώντας το για να πάνε στα κενά που άφηναν τα μπαλάκια του τένις. Όταν δε χωρούσε άλλα, τους κοίταξε και τους ρώτησε αν το βάζο ήταν γεμάτο. Με κάποια αμηχανία, απάντησαν, ναι!

Στη συνέχεια, ο καθηγητής πήρε άμμο και άρχισε να γεμίζει τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και τα μπαλάκια του τένις. Όταν δε χωρούσε άλλη άμμος, τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε. Απάντησαν όλοι μαζί, ναι!

Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο του δύο κούπες με καφέ και τις άδειασε μέσα στο βάζο. Οι φοιτητές του κοιτούσαν απορημένοι και γελούσαν.

Ο καθηγητής άρχισε να τους λέει:

«Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

Οι μπάλες του τένις αντιπροσωπεύουν τα πλέον μεγάλα και σημαντικά πράγματα στη ζωή όπως η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες. Πράγματα που ακόμα κι αν όλα τα άλλα χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν τη ζωή σας.

Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως η δουλειά σας, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι.

Η άμμος αντιπροσωπεύει άλλα μικρότερα πράγματα.

Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.

Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας! Αν ξοδέψετε την ώρα και την ενέργεια σας με μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και πιο σημαντικά για σας πράγματα.

Φροντίστε πρώτα τα μπαλάκια του τένις και τα χαλίκια. Τα υπόλοιπα είναι άμμος.»

Ένας φοιτητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε τι αντιπροσωπεύει ο καφές. Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε:

«Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη κι αν είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφέ με κάποιο φίλο».

Πηγή: Ιστολόγιο Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας Πάτρας

27 σκέψεις σχετικά με το “Προτεραιότητες στη ζωή

  • Μάιος 15, 2010, 1:57 μμ
    Permalink

    ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ,
    ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ?

    ΘΑ ΜΠΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ?
    ΘΑ ΜΠΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ?
    ΘΑ ΜΠΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ?
    ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΡΗΤΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΙ ΑΠΟ ΚΕΙ…?
    ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΝ ΑΓΑΠΑΩ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ?
    ΟΤΑΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΩ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΛΕΩ ΚΑΝ
    _ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ-
    ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ?

    ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΚΑΙ
    ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΕΙΜΑΙ?

    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ,
    ΡΩΤΑΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ.
    ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΛΗ,ΛΕΝΕ,ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ….

    ΔΕΣΕ ΜΕ ΕΣΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ…
    ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ ΕΧΩ…
    ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ
    +ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ
    ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΜΕ ΦΥΛΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΩΖΕΙΣ ΠΑΝΤΑ
    ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ,ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΙΝΔΥΝΟ,ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΘΑΝΑΤΟ.

    Σ’ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ.
    η τρελλη…+

    Σχολιάστε
  • Μάιος 15, 2010, 11:08 μμ
    Permalink

    «Είναι κανείς εδώ;»
    αφιερωμένο σ εσένα .

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:11 πμ
    Permalink

    για το ασμα…
    αλλα ζητησα ανθρωπο.
    ειμαι κωφαλαλη…
    δεν μπορω νάκουσω τι λεει ο πορτοκαλογλου

    διψασα-
    νερακι?

    παρε μια πετρα
    και περιμενε….

    ευχαριστω+

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:14 πμ
    Permalink

    παιδι μου
    Ανθρωπος εδω δεν υπαρχει…

    κανε υπομονη

    εχουν παει ολοι στον ουρανο

    οι ΑΝθΡΩΠΟΙ-

    εδω μεινανε οι αλλοι?

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:19 πμ
    Permalink

    Έ, άνθρωπος στο στέλνει και οχι έτσι για να σπάσει πλάκα.
    Το αισθάνεται και θέλει να πει πως να εδώ, νοερά κάποιος νοιάζεται….. έστω έτσι απλά.
    Και οι στίχοι και η μουσική δεν είναι και για πέταμα, κάτι ψηλαφούν εσωτερικά.

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:20 πμ
    Permalink

    ena…
    sxolio gia to=
    ===========Κέρασμα
    Αν υπάρχουν Άγιοι άνθρωποι, τότε υπάρχει και ο Θεός.
    – Anonymous

    oi agioi tha ekleipsoun sta esxata
    omws o 8eos tha yparxei panta….panta panta

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:23 πμ
    Permalink

    ευχαριστω Ελευθεριε
    σε παρακαλω μη θυμωνεις
    καταλαβε κατι
    σημαντικο
    η μουσικη+οι στιχοι ειναι για τους ακουοντες

    ευχαριστω
    απλα ζητησα ανθρωπο
    γραπτα
    εδω μεσα…

    καταλαβαινεις τι ζητησα?

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 12:33 πμ
    Permalink

    Αν θες πίστεψέ το, το έγραψα μέσα σε πλήρη νηφαλιότητα.

    Για να μαι ειλικρινής όχι δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς.
    Μόνο υποθέσεις κάνω μέσα απ όσα διαβάζω στο ιστολόγιο.

    Συγγνώμη ειλικρινά που πρέπει να φύγω τώρα.

    Καλό Παράδεισο όπως λες καμιά φορά και μ αρέσει.

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 10:27 πμ
    Permalink

    ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ 9-
    Η ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ,ΠΟΥ ΚΟΛΑΕΙ?
    ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΝΗΦΑΛΙΟΣ?!
    ΣΥΓΝΩΜΗ-
    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ,
    ΝΑ ΡΩΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝ εχεις καταναλωσει αλκοολ Η κατι αλλο….!

    ευχαριστω.
    χτες βραδυ διεκοπη η σύνδεση
    {Η μου βαλανε ######!!!!!!!!!!}
    και δεν μπορεσα να πω

    οτι να θυμασαι
    πως δεν εχουν ολοι τα ιδια γουστα
    στα ποιηματα-στα τραγουδια και στα νοηματα τους.

    οι στιχοι οταν ειναι απαισιοδοξοι και
    μπερδεμενοι…με θλιβουν…
    συγχωρα με…

    +ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ+
    επισης,αμην σε ολους μας…
    +καλη μερα να γινει…

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 1:48 μμ
    Permalink

    Καλημέρα εν Κυρίω αδελφή,

    άντε μ έκανες να ανατρέχω πρωί πρωί στου Φυτράκη τα λεξικά. Το νηφάλιος το δίνει όχι μόνο για το άπιοτος- αμέθυστος, αλλά και ήρεμος , νηπτικός. ΓΙα το τελευταίο δε ξέρω μακάρι με το θέλημα Του Θεού να γίνεται νηπτικά οι δουλειές μου όλες, αλλά ως προς το πρώτο ναι δεν θύμωσα, ήμουν ήρεμος.

    Να δούμε λίγο το άλλο τώρα; Κάτσε, ναι σίγουρα είναι υποκειμενική η κάθε εκτίμηση για οτιδήποτε.
    Ξέρεις σ αυτές τις περιπτώσεις φοβάμαι κι εγώ την αυτολύπηση, που οι Πατέρες αναθεματίζουν.
    Και σίγουρα θα μάθω κάτι παραπάνω αν με βοηθήσεις να καταλάβω το περί θλίψης που λες πως σου προκαλεί.

    Αλλά για πες μου, εγώ δε βλέπω να μπορεί να προκαλέσει θλίψη το παρακάτω, αλλ αντίθετα νοιώθω πως δίνει ενέργεια και δύναμη :

    Καιρός να ξυπνήσεις
    να βγεις απ τη σκιά
    καιρός να τολμήσεις
    καιρός να ζήσεις ξανά ( κλπ κλπ και μετά λέει ) :

    Είναι κανείς
    είναι κανείς εδώ
    την πόρτα
    την πόρτα μου να σπάσει
    είναι κανείς
    είναι κανείς εδώ
    τα φώτα
    τα φώτα μου ν ανάψει.

    Αισθάνομαι στο ρεφρέν, τον αρχικό εγκλωβισμό και το κάλεσμα βοήθειας να σπάσει η πόρτα να μπει το φως, όταν ταυτόχρονα στο παραπάνω στιχάκι, αλλά και στα υπόλοιπα στιχάκια, προτρέπει σε μεταμόρφωση καθολική.
    Υπάρχει θλίψη μήπως στο μοτίβο της μουσικής ;
    Πριν μου πεις τη γνώμη σου σου θυμίζω το μινόρε του πλαγίου Α που ψέλνουμαι στην Εκκλησιά.
    Πες μου, πραγματικά θέλω να το δω και σ ευχαριστώ .

    σε χαιρετώ εν Κυρίω.

    :

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 1:58 μμ
    Permalink

    συγνωμη
    …δεν ήξευρα οτι έχει και αλλες εννοιες-σημασιες
    η λέξις νηφάλιος…

    μα και κανεις δεν σε ειπε ΑΝΗΣΥΧΟ=Η ΜΗ ΝΗΠΤΙΚΟ!!!
    ΟΠΟΤΕ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ!!!

    ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ….

    ΤΟ ΑΣΜΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΜΟΝΟ
    ΑΥΤΑ…
    ΛΕΕΙ
    ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΟΝΟΤΟΝΟ ΡΥΘΜΟ
    ΟΧΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΑΝΤΩΣ-ΣΥΓΝΩΜΗ-

    καιρος να χασεις ξανα
    να μοιρασεις τα χαρτια και αλλα
    ακαταλαβιστικα
    και
    σε τελικη αναλυση δεν με αναπαυει…

    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΛΕΩ ΤΥΠΙΚΕΣ ΕΥΓΕΝΕΙΕΣ
    ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΕΣ…

    ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Ο ΣΤΙΧΟΣ…

    ΚΑΙ ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
    ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΦΩς ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…
    ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ πυγολαμπιδες….γυρω γυρω….!!!!!!!!!

    και κατι αλλο.

    ΣΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
    ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΜΟΝΟ
    ΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ-ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΗΧΟΙ
    ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΗΝ ΜΕΓ.ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
    +ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ-ΥΠΟΦΕΡΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑΡΘΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
    Ν’ΑΚΟΥΣΩ-ΣΤΗΝ 1Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ
    +ΑΝΑΣΤΑ Ο ΘΕΟΣ!!!!!!!!!!!

    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ
    ΕΙΜΑΙ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΣ.

    +ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.
    ΕΥΧΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΑΣΗΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
    ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΗΝΟΥ ΑΣΧΗΜΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΟΥ…

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
    +Α=Α+

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 2:09 μμ
    Permalink

    :-)…
    ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ…

    ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ…ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ….

    ΕΝΑ ΑΣΜΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ,
    ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ.

    ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟ-ΜΟΝΟΤΟΝΟ
    ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ…

    ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ…

    ΑΝ ΦΩΝΑΞΕΙΣ-ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ?

    ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ Ν’ΑΚΟΥΣΕΙΣ=
    ΝΑΙ-εγω ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ…ΠΕΣΜΟΥ…Σ’ΑΚΟΥΩ,,,ΜΙΛΑ ΜΟΥ!!!

    ΟΧΙ-ΑΡΠΑ ΕΝΑ ΑΣΜΑ ΚΑΙ
    ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?!

    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ.
    ΟΤΑΝ ΔΙΨΑΣ -ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΝΕΡΑΚΙ.
    ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ
    ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΕ ΒΡΥΣΟΥΛΕΣ 🙁 ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ!!!!

    ΜΑΚΙΑ ΜΟΥΚΙΑ!!!
    η τρελλη!!!! 🙂

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 3:35 μμ
    Permalink

    Βρε συ, δε μου είπες τις προάλλες »μη θυμώνεις» ;
    Γι αυτό λοιπόν, τα περί ηρέμου καταστάσεως.

    Κοίτα, σ ευχαριστώ γι αυτά που λες και επίσης οι περιττές ευγένειες χωρίς μέτρο, συμφωνώ δε βοηθούν.
    Αλλά φαίνεται να έχω διαφορετικές φοβίες απ τις δικές σου.
    Σου είπα το φόβο το δικό μου.
    Μη περιπίπτω στην αυτολύπηση όταν αυτή βγάζει μουρίτσα με τα διάφορα άσματα. όπως λες, που είναι αυτολυπητερά.
    Εδώ όμως, οι στίχοι δε με υποψιάζουν.
    Γιατί να αποκλείσουμε πως είναι στο φως του Χριστού; Αλλά δε ξέρω για τη μουσική επένδυση αν είναι . Και εκεί ζητώ βοήθεια.

    Καταλαβαίνω αυτό που λες περί ανθρώπινης επικοινωνίας. Πολύ όμορφο.
    Και κατά τον Εκκλησιασμό βέβαια το ίδιο γίνεται. Κοινωνούμε μεταξύ μας πριν, ή μετά τα ψαλτικά ακούσματα.
    Πρόκειται να, ή έχει ήδη ευφρανθεί η καρδία μας απ αυτά.

    Τώρα αν οι φοβίες οι δικές σου σε οδηγούν σε κατάσταση τέτοια που πρέπει να αποφεύγεις το μινόρε της αυγής που λέμε, πάω πάσο.

    Ως προς το στίχο λίγο ακόμη, αν μου επιτρέπεις :

    Καιρός να μοιράσεις
    απ την αρχή τα χαρτιά
    καιρός να κερδίσεις
    καιρός να χάσεις ξανά

    Δηλαδή το ερμηνεύω με την υποκειμενική μου σύλληψη, πως καιρός να μεταστραφώ, ή ν αλλάξω γωνία είδασης, ή πράξις, επι μέρους πραγμάτων,
    Και πως θα υπάρξει ο καιρός του σηκώματος και ο καιρός του πεσίματος και του ξανασηκώματος, όπως μας συμβουλεύουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, θεωρώντας το σαν φυσιολογικό, ώστε χωρίς ενοχές να αποφεύγουμε την οριστική πτώση στην κατάσταση της απελπισίας.

    Ένα άσμα δε νοιώθω όπως εσύ, πως λέει τα δικά του.
    Και εγώ μέσα απ αυτό βγάζω έξω τη δική μου ζωή και την προβάλω πάνω του.
    Ο στιχουργός καταλαβαίνω, πως δε γράφει έχοντας εμένα για βάση των στίχων, απ την άλλη όμως ταυτόχρονα νοιώθει πως βοηθάει, διότι ξέρει μεν, πως δεν είναι ακριβώς ίδια γεγονότα εξωτερικά, όμως εσωτερικά υπάρχει το κοινό της ανθρώπινης ύπαρξης.
    Την ίδια στιγμή φωνάζεις, είναι κανείς εδώ και ναι είναι. Ζητείτε και θα σας δοθεί μας λέει ό Ίδιος ο Χριστός μας.

    Και δε σου έστειλα ένα άσμα και άντε γειά.
    Μη το λες, μη το λες,….. που λέει με έμφαση και μια φίλη με την Καναδέζικη προφορά της.
    Και μη μου πεις πως οι παρόντες εξαιρούνται, γιατί θα το περάσω γι αστείο.

    ¨Οταν σου δίνει ένας νεράκι, γιατί να μη σου τραγουδήσει κιόλας. Δεν καταλαβαίνω.

    Έχε (υ)γειά εν Χριστώ.

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 3:56 μμ
    Permalink

    ΣΥΓΝΩΜΗ,

    ΑΛΛΟ ΤΟ ΘΥΜΩΣΕΣ…?ΜΗ ΘΥΜΩΝΕΙΣ…
    ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΑΛΛΟ…. ΤΟ ΝΗΠΤΙΚΟΣ.

    ΟΚ.
    ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!!!

    ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΝΕΡΑΚΙ!!!
    ΕΥΛΟΓΗΣΟΟΟΟΝ!

    ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΑΣΜΑ
    ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ
    ΑΝ ΘΑ Μ’ΑΡΕΣΕΙ
    ΑΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΣΜΑ ΚΛΠ.

    ΣΥΓΝΩΜΗ.
    ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.
    ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΜΕΣΩ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΩΝ.

    ΚΑΠΟΙΕς ΣΤΙΓΜΕΣ
    ΕΧΩ-
    ΣΑΝ ΧΤΕΣ-ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΟΜΙΛΟΝΤΑ
    {ΑΝ ΤΟ ΛΕΩ ΣΩΣΤΑ-ΑΝ ΟΧΙ-ΣΥΓΝΩΜΗ=
    ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ ΕΙΜΙ}

    ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ
    ΧΤΕΣ
    ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ.
    ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ….
    -ΑΠΛΑ ΦΩΝΑΞΑ.
    ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ
    ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ=
    ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ?ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΚΑΤΙ?
    ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ?

    ΜΙΑ ΑΑΑΛΛΗ ΒΡΑΔΙΑ -ΠΑΛΙΑΑΑΑΑ….
    ΕΙΧΑ ΦΩΝΑΞΕΙ
    ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ {Η ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ?!}
    ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ
    …………….»ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ!»!!!!!!!!!!!!!!

    ΕΛΕΟΣ.
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΛ/ΣΕΙΣ ΜΕΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
    ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΟΥ….

    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ εγω-ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΩ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΣΩ
    ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ
    ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΠΟΝΗ ΚΟΠΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΡΑ….

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ
    ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ-ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΝ-{?}
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ…
    ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΣ…

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ
    ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.
    ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΝΑΕΙ
    ΛΥΠΑΤΑΙ
    ΤΙ ΕΙΝΑΙ?
    ΓΙΑ ΣΚΟΤΩΜΑ?
    ΤΙ ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ ΜΟΥ ΛΕΣ…?
    ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ…

    Η ΟΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΗ
    ΠΟΥ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
    ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ
    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ…

    ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ>?
    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ+

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 8:40 μμ
    Permalink

    Βρε συ σου εξήγησα, δε λέω για το «νηπτικός». Αυτό το λέει το λεξικό. Λες και το κάνεις επίτηδες να πάρει η ευχή.

    Παρακάτω όμως με την αυτολύπηση.
    Λυπάμαι τον εαυτό μου.
    Λυπάμαι που μου φέρθηκε έτσι ο τάδε, ή ο δείνα και μ έκανε να πονέσω.
    Λυπάμαι γιατί οι γονείς μου χώρισαν και με πλήγωσαν.
    Λυπάμαι που μόνο αυτοί φταίνε, ενώ ήμουν ένα άγιο παιδί και πριν την γέννησή μου ακόμη και πάντα αντιδρούσα καθώς έπρεπε, δίχως εγωισμό. ¨Ολο το φταίξιμο το χαν αυτοί.
    Λυπάμαι που δεν είμαι ο, η σταρ Ελλάς, ή δε μ αναγνωρίζει η κοινωνία για σοφό, για δυνάμει Πρωθυπουργό, ή και άγιο ακόμη.
    Λυπάμαι και μου φταίει ο Θεός τελικά με άλλα λόγια, που μ έκανε έτσι και μου όρισε να έχω αυτό το περιβάλον γύρω μου που με βρίζει, με καταπιέζει, με διώχνει, δε με καταλαβαίνει ο Ελευθέριος και μου στέλνει ο μπαγλαμάς άσματα και δεν και δεν και δεν …..
    Και καλά εντάξει ίσως να με φωτίζει να καταλαβαίνω, πως κάποιος λόγος υπάρχει που γίνονται όλα αυτά εδώ στον κόσμο και πως καλώς τα τραβάω και άλλα χειρότερα να μου αναλογούσαν ίσως κι εμένα, αλλά δε κουνάω και το δακτυλάκι μου να πάω παρακάτω, ν αλλάξω πράγματα μέσα μου, να μη μένω στη θεωρία, να μην κάθομαι να τεστάρω τη βρώμικη κοινωνία, δίκην Θεού.
    Όλα αυτά και άλλα πολλά ίσως αντιλαμβάνομαι πως εμπεριέχονται στην κατά τους Πατέρες αυτολύπηση για τον άνθρωπο. Η αυτολύπηση σαν αντίθετη προς την κατά Θεόν λύπηση. Δηλαδή :
    Δε λυπάμαι και δεν κλαίω για τον άλλο που ο καημένος αδυνατεί να με δει με αγάπη και συμπόνοια.
    ΔΕ λυπάμαι που δε μπορεί να κάνει κάτι, να υπερβεί τη μιζέρια του.
    Δε λυπάμαι και δεν κλαίω που δε μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του και με βρίζει και με κτυπάει.
    Δε λυπάμαι που έτσι κινδυνεύει και παίζει με την Κόλαση ο καημένος.
    Δε λυπάμαι και δεν κλαίω για το πρόβλημα του άλλου.
    Δε λυπάμαι για τις καχυποψίες μου, που είτε δικαιολογημένα, είτε όχι, αναγκάζομαι να έχω για τους γύρω μου.
    Δε λυπάμαι που αμαρτάνω.
    Δε λυπάμαι που δεν μπορώ να προσφέρω κάτι σε σένα τώρα να σε βοηθήσω.

    Όχι δε σε έστειλα σε κανένα πνευματικό προσωπικά.
    Πες μου τέλος , μήπως ζητάς περισσότερα απ όσα μπορεί να προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, μέσω αυτού του ιστολογίου;

    Συγχώρα με

    Ο εν Χριστώ αδελφός σου.

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 9:07 μμ
    Permalink

    @ΕΛΕΥΘΕΡΙΕ ,

    ΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ!!
    (και το δε λυπάμαι δε σημαίνει οτι χαίρομαι υποθέτω,αλλα ότι δε καταβάλομαι,δεν χάνω την ελπίδα.Ετσι δεν είναι;)

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 9:23 μμ
    Permalink

    λυπαμαι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ…
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΟΗΤΑ…

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.\\ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΚΟΣ ΤΕΛΙΚΑ?

    ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑΡ ΕΛΛΑΣ?
    ΕΛΕΟΣ.
    ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΝΑΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
    ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ->ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
    ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ…

    ΚΑΛΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ
    ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ/

    ΦΑΝΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΟΥ,
    ΦΑΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΝ
    ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΞΕΖΑΛΑ ΜΑΣ…

    ΕΛΕΥΘΕΡΙΕ,ΚΡΙΝΕΙΣ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ.

    ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΝΑ ΚΛΑΜΠΑΚΙ
    ΕΙΡΩΝΙΑΣ.

    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ.
    ΣΥΓΝΩΜΗ.
    ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ,ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΕΛΠΙΣΩ
    ΟΤΙ ΜΕΣΑ Σ’ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ
    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
    ΠΗΞΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.
    Α ΚΑΙ
    ΠΟΛΛΑ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΔΑΣΚΑΛΙΤΣΕΣ ΣΑΣ
    ΚΑΙ ΣΤΑ κολονακια σασ.
    ΒΥΕ.-
    {ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ+}

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 10:25 μμ
    Permalink

    Όχι, όχι Γεώργιέ μου ,
    συγχώρα με, φαίνεται να μη τα έχω εξηγήσει καλά.

    Εννοώ, πως θα έπρεπε να λυπάμαι και να κλαίω.
    Το ότι δε λυπάμαι, έχει σχέση με αυτό που δυστυχώς συμβαίνει μέσα μου την ώρα του συμβάντος. Δυστυχώς.

    ¨Οπως λένε οι Πατέρες υπάρχουν τρία στάδια πνευματικής ανάπτυξης.
    Αν θυμάμαι καλά, το πρώτο , με βρίζει ο άλλος και θυμώνω αλλά δε μιλάω , πνίγω το θυμό.
    Το δεύτερο , με βρίζει και καταφέρνω και χαμογελάω και λέω δεν πειράζει θα του περάσει, ας κάνω υπομονή.
    Το τρίτο και ανώτερο, λυπάμαι και κλαίω για τον αδελφό που έπεσε και στο οποίο ανα πάσα στιγμή θα πέσω και γω αν δεν προσέξω.
    Τώρα δεν ξέρω αν συνεχίζεις να συμφωνείς, όχι με μένα βέβαια, αλλά με τους Πατέρες.

    # Στην ή στον αδελφό που υποφέρει με μένα που βρήκε στο δρόμο του,της.
    Συγχώρα με που και εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι για σένα.
    Ειλικρινά λυπάμαι και νοιώθω την αδυναμία μου να σε βοηθήσω, όπως θα έπρεπε.
    Πάντως δε αναφερόμουν ειδικά σε σένα για κάποια απ αυτά, όπως με το σταρ ελλάς.
    Φταίω που δε τα διευκρίνισα. Ασφαλώς και αναφερόμουν σε μένα, η και σε μένα.
    Γιατί ποιός σου είπε, πως η αυταρέσκειά μου δε συνελήφθη επανειλημμένως. να με θέλει τον ομορφότερο του εκάστοτε περιβάλλοντος μου;
    Αλλά και για όλα τα υπόλοιπα;
    Δε μιλάω ως εκ τούτου, ειδικά για σένα αδελφή -έ

    Αγώνας γίνεται και μέσα στον αγώνα γίνονται λάθη. Με τη λήξη να δούμε όπως και συ λες για την κρίση πολύ ωραία.

    Γι αυτό, ειλικρινά προσεύχου για μένα, για αυτά που λες πως είμαι κακός, υποκριτής, χωρίς αγάπη και ανθρωπιά και σ ευχαριστώ εκ των προτέρων. Δείχνεις να καταλαβαίνεις πως ίσως χρειάζομαι πιο πολύ βοήθεια εγώ από σένα.

    σε χαιρετώ εν Χριστώ αδελφέ,ή

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 11:17 μμ
    Permalink

    ΣΥΓΝΩΜΗ…
    και με χτυπησαν
    και με εβρισαν
    και με εδιωξαν
    και με κακοποιησαν
    ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΑΝ ΑΔΙΚΩΣ
    και με πεταξαν στα σκουπηδια…
    ομως με την χαρη του Θεου
    δεν θυμωσα
    δεν φωναξα
    ειπα ευχαριστω
    και εκανα το σταυρο μου
    αλλα
    ομως
    ξερεις ποσες φορες εκλαψα γιατι ολοι αυτοι,με ρασα Η χωρις…ο ταδε και ο δεινα
    δεν θελουν να αγαπανε οπως ο Χριστος…?

    εκλαψα γιατι δεν αγαπανε μια ψυχη
    +οχι εμενα-
    εκλαψα-στεναχωρεθηκα-απογοητευθηκα
    κλονιστικα
    και απορησα…
    γιατι δεν νοειται ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ…

    ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΟΛΑ
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ
    ΚΙ ΑΝ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ
    ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ…ΕΨΥΓΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ…
    ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ.

    ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΕ+
    ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ
    ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ.

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 11:24 μμ
    Permalink

    Ακριβώς.
    Αν τα έχεις κάνει όλα αυτά και συνεχίζεις να αγωνίζεσαι να τα κρατάς, τότε καλά λέω και επιβεβαιώνεται, πως και πιο μεγάλο μισθό έχεις να παίρνεις και είναι, που εμεις θέλουμε βοήθεια από σένα ευλογημένη-ε μου, όχι εσύ από μας.

    συγχώρα με και μένα και πάλι και καλό ξημέρωμα.-

    Σχολιάστε
  • Μάιος 16, 2010, 11:47 μμ
    Permalink

    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΩ ΕΝΩΠΙΟΝ ΟΛΩΝ
    ΟΤΙ Η ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ
    ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ+
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ
    ΚΑΜΙΑ ΑΡΕΤΗ
    ΑΠΛΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ
    ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΛΕΜΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ
    ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ…
    «ΚΑΝΕ ΜΕ ΚΥΡΙΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
    Ν’ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΚΙΑ
    ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΗΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΜΩΝΩ
    ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ…»

    ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ
    ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΝ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ
    ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΛΥΠΗ ΜΑΣ
    ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΜΑΣ…

    ΕΙΜΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΜΑΡΤΩΛΗ
    ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ
    ΑΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΟΣΜΟΥ

    ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ
    ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΟΛΟΥΣ
    Μ’ΕΣΩΣΕ
    ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ
    ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ.
    ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ ΕΧΩ,
    ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

    ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ
    ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ.

    ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΑΣ ΛΥΠΗΣΑ.
    ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ

    Σχολιάστε
  • Μάιος 20, 2010, 5:19 μμ
    Permalink

    Μέσα στην Καινή Διαθήκη, είναι πουθενά γραμμένο,
    αυτό που λέει ο Ανώνυμος, οτι το να αγαπιόμαστε είναι κακό?
    Λέει πουθενά ότι ο Κύριος μας είπε,
    μην αγαπάτε κανέναν? διότι αυτό σημαίνει πως όποιος ζητάει Αγάπη είναι εγωιστής?
    ΚΑΙ Μήπως ζήτησε αγάπη για τον εαυτό του/της ο συνάνθρωπος μας που λέει οτι πονάει…
    επειδή εψύγει η αγάπη των πολλών?
    ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΚΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΕΛΕΙΜΕΝΟΙ…?
    για να κάνει ο καθένας την αυτοκριτικη του
    ΑΝ ΕΧΕΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ…
    και ας δει γιατι τον ενοχλει ακομα και η συζήτηση περί αγάπης?!
    Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙΕΙ ΤΟΥΣ δαίμονες
    γιατί Η ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΓΩΙΣΜΟΣ
    Η ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ λεει
    ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΡΑΤΩ ΚΑΚΙΑ
    ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
    Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ
    ΚΑΙ
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
    γιατι εσύ που με μισεις
    {δεν ξερω γιατι-εσυ ξερεις γιατι?!-}
    εσυ που με εχεις για εχθρο σου
    ΕΝΩ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΠΕ
    ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΑΣ…!!!
    ΜΕ βλεπεις σαν εχθρο σου…
    ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ?
    ΣΟΥ ΕΚΛΕΨΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ?
    ΤΟ ΠΑΙΔΙ?
    ΤΟ ΣΠΙΤΙ?ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ?
    ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΑΣ…

    Η ΟΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
    ΓΕΝΙΚΑ
    ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
    ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙ Ο ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

    ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗ.

    ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ
    ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΘΕΟΥ
    ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥ ΛΕΜΕ=

    «»»-ΒΟΥΛΩΣΤΟ ΡΕ ΤΡΕΛΛΕ,ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ,
    ΠΑΛΙΟΕΓΩΙΣΤΗ!!!!-
    Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ,ΕΣΕΝΑ ΕΙΔΙΚΑ-ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΨΥΧΗ-ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΞΙΑ-ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΣΚΟΤΩΜΑ!!!»»

    ΟΚ!!
    ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΗΦ8Η+
    ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ….

    +Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ…+
    ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ+

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 4, 2010, 12:03 πμ
    Permalink

    Ἀδελφοὶ, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους
    Καὶ οὔς μὲν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα· καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὀδὸν ὑμῖν δείκνυμι. Αδέλφια μου, εσείς όλοι αποτελείτε το σώμα του Χριστού και είσθε μέλη του, όπου ο καθένας έχει τη δική του θέση. Και πρώτα μεν ετοποθέτησε ο Θεός τους αποστόλους, σε δεύτερη θέση τους προφήτες, σε τρίτη θέση οι διδάσκαλοι. Έπειτα ο Θεός άλλους έθεσε να ποιούν θαύματα, άλλους θεραπείες, άλλους να προστατεύουν τους αδυνάμους και ασθενείς, σε άλλους έδωσε χαρίσματα κυβερνήσεως και σε άλλους χαρίσματα ξένων γλωσσών. Δεν είναι όλοι απόστολοι, ούτε όλοι προφήτες, ούτε όλοι διδάσκαλοι. Δεν είναι όλοι θαυματουργοί, ούτε όλοι θεραπευτές, ούτε όλοι ομιλούν και διερμηνεύουν ξένες γλώσσες. Εσείς επιδιώκετε με ζήλο τα καλύτερα χαρίσματα, και για τούτο το λόγο σας δεικνύω μία οδό ανώτερη:
    Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.
    Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἐαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.
    Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμουν· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ έπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει αλλά μένει πάντοτε ισχυρή: τα χαρίσματα είτε είναι προφητείες θα καταργηθούν, είτε είναι ξένες γλώσσες θα παύσουν, είτε είναι γνώση θα καταργηθεί και αυτή. Διότι τώρα εν μέρει και όχι τέλεια γνωρίζουμε και προφητεύουμε, όταν όμως έλθει το τέλειον, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο μιλούσα, ως νήπιο σκεπτόμουν, ως νήπιο συλλογιζόμουν. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Διότι τώρα βλέπομε όπως σε ένα κάτοπτρο θαμπά και μας μένουν ανεξήγητα αινίγματα. Όταν όμως έλθει το τέλειο, θα ιδούμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας, τότε όμως θα λάβω τόσο τέλεια γνώση, όσο με γνωρίζει ο Παντογνώστης.
    νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.
    ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ ΑΓΑΠΗ+

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 4, 2010, 12:07 πμ
    Permalink

    ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ=κατὰ Ματθαῖον, ε´ 44 .
    … ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῦς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκώντων ὑμᾶς… … ἐγὼ δὲ σᾶς λέγω, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, εὔχεσθε πρὸς Θεὸν ἀγαθὰ δι᾿ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι σᾶς καταρῶνται, εὐεργετεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σᾶς μεταχειρίζονται ὑβριστικῶς καὶ περιφρονητικῶς καὶ σᾶς καταδιώκουν ἀδίκως…
    κατὰ Μάρκον, ιβ´ 30-31 .
    … καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου, αὕτη πρώτη ἐντολή. καὶ δευτέρα ἐντολὴ αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι. … καὶ ὀφείλεις νὰ ἀγαπήσῃς Κύριον τὸν Θεόν σου μὲ ὅλην τὴν καρδία σου καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχή σου καὶ μὲ ὅλον τὸν νοῦ σου καὶ μὲ ὅλη τὴν ἰσχύ σου, αὑτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή. καὶ δευτέρα ἐντολὴ εἶναι αὑτή· νὰ ἀγαπήσῃς τὸν πλησίον σου ὡς τὸν ἐαυτόν σου. Μεγαλύτερη ἐντολὴ ἀπὸ αὐτὲς δὲν ὑπάρχει.
    κατὰ Λουκᾶν, στ´ 35 .
    … ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε ὑιοὶ Ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστὸς ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηροὺς. … νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ ἐπίζετε σὲ ἀναπόδοση· καὶ θὰ εἶναι πολλὴ ·η ἀνταμοιβή σας ἀπὸ τὸν Θεόν· θὰ εἶσθε τέκνα τοῦ Ὑψίστου κατὰ χάρη καὶ θὰ τοῦ ὁμοιάζετε, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς εἶναι εὐεργετικὸς πρὸς τοὺς ἀχάριστους καὶ πονηρούς.
    Κατὰ Ἰωάννην, ιγ´ 34-35 .
    ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾱτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾱς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἔν ἀλλήλοις. Σᾶς δίδω νέα ἐντολή· νὰ ἀγαπᾶτε δηλαδὴ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, ὅπως ἐγὼ ἠγάπησα ἐσᾶς, ἔτσι καὶ ἐσεῖςνὰ ἀγαπᾶσθε μεταξύ σας. Ἔτσι, θὰ μάθουν ὅλοι, ὅτι εἶστε μαθητές δικοί μου, ἐὰν ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας.
    Παύλου πρὸς Ρωμαίους, ιβ´ 18-21 .
    εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες. μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ· ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος. Ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν· ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. μὴ νικῷ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν. Ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς, προσπαθεῖτε νὰ ἔχετε εἰρηνικὲς σχέσεις μὲ ὅλους. Μὴ ζητῆτε, ἀγαπητοί, νὰ ὑπερασπίζετε τὸν ἑαυτόν σας μὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ δότε τόπο στὴν ὀργή. διότι, καθὼς εἶναι γραμμένο τὴν ἀνταπόδωση θὰ τὴν δώσει ὁ Κύριος. Ἐὰν λοιπὸν πεινᾶ ὁ ἐχθρός σου, τάιζέ τον· ἐὰν διψᾶ, πότισέ τον· διότι, ἔτσι θὰ μαζεύσης στὴν κεφαλή του τύψεις καὶ ντροπὴ πολλή, ὡς κάρβουνα ἀναμμένα. Μὴ νικᾶσαι ἀπὸ τὸ κακό, ὥστε νὰ παρασύρεσαι σὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ νίκα τὸ κακό μὲ τἠν ἀγαθοεργία σου.
    Α´ Πέτρου, δ´ 8-9 .
    πρὸ πάντων δὲ εἰς τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἡ ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν· φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους ἄνευ γογγυσμῶν· ἐπάνω δὲ ἀπὸ ὅλα, φροντίσατε νὰ ἔχετε μεταξὺ σας ἀγάπη διαρκῆ καὶ θερμή, διότι ἔτσι ἡ άγάπη θὰ σκεπάσει καὶ θα συγχωρήσει ὅλες τὶς ἁμαρτίες σας· νὰ γίνετε φιλόξενοι, χωρὶς νὰ γογγύζετε.
    Α´ Ἰωάννου, δ´ 16 .
    Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 4, 2010, 12:15 πμ
    Permalink

    ΑΓΑΠΗ εἶναι ἡ ἀγαθὴ ἐκείνη διάθεσις τῆς ψυχῆς, πού, τίποτε ἀπὸ ὅσα ὑπάρχουν ἄλλο, δὲν προτιμᾶ περισσότερο ἀπὸ τὴ γνῶσι τοῦ Θεοῦ. Εἶναι δὲ πρᾶγμα ἀδύνατο νὰ ἀποκτήση κανεὶς τὴ συνήθεια αὐτῆς τῆς ἀγάπης, ὅταν ἔχη προσκόλλησι σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ ἐπίγεια πράγματα.

    γ’.— Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει στὸ Κύριο, φοβᾶται τὴν κόλασι (ποὺ εἶναι χωρισμὸς αἰώνιος ἀπ’τὸ Θεό). Κι’ ἐκεῖνος ποὺ φοβᾶται τὴ κόλασι, προσέχει τὸν ἑαυτό του καὶ δὲν τὸν ἀφήνει ἐλεύθερο νὰ γίνη ἕρμαιο τῶν παθῶν. Κι’ αὐτὸς ποὺ φυλάγεται ἀπὸ τὰ πάθη, ὑπομένει τὶς θλίψεις. Ὑπομένοντας δὲ τὶς θλίψεις, ἀποκτᾶ τὴν ἐλπίδα στὸ Θεό. Αὐτὴ τώρα ἡ ἐλπίδα στὸ Θεό, κάνει τὸ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἀποχωρίζεται ἀπὸ κάθε γήινη προσκόλλησι καὶ ἐπιδίωξι• ἀφοῦ δὲ πιὰ ὁ νοῦς ἀποχωρισθῆ ἀπ’ αὐτὲς τὶς ἀσχολίες, τότε ἀποκτᾶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸ Θεό.

    στ’.— Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ νοῦ του στραμμένο καὶ προσηλωμένο στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, περιφρονεῖ ὅλα ὅσα φαίνονται στὸν κόσμο αὐτό, ὡς καὶ τὸ ἴδιο του τὸ σῶμα, ποὺ τὸ θεωρεῖ σὰν ξένο καὶ ὄχι δικό του κτῆμα.

    ζ’— Ἀφοῦ ἡ ψυχὴ εἶναι ἀνωτέρα τοῦ σώματος, καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἄπειρες φορὲς ἀνώτερος τοῦ κόσμου, ἀφοῦ ὁ ἴδιος τὸν ἔπλασε, τότε ἐκεῖνος ποὺ προτιμᾶ νὰ περιποιεῖται περισσότερο ἀπ’ τὴ ψυχὴ τὸ σῶμα, καὶ ν’ ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπ’ τὸ Θεὸ τὸν κόσμο, ποὺ μολαταῦτα ὁ Θεὸς τὸν ἐδημιούργησε, δὲν διαφέρει καθόλου ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες.

    ια’.— Ὅλες βέβαια οἱ ἀρετὲς βοηθᾶνε τὸν νοῦ ν’ ἀποκτήση τὸν θεῖο ἔρωτα. Περισσότερο ὅμως ἀπ’ ὅλες, ἡ προσευχὴ ποὺ γίνεται μὲ καθαρὴ καρδιά. Γιατί μὲ τὴ βοήθειά της, ὁ νοῦς ἀνυψωνόμενος στὶς σφαῖρες τοῦ Θεοῦ, ἀποχωρίζεται καὶ ἀπομακρύνεται ἀπ’ ὅλα τὰ ὄντα.

    ιγ’.— Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Θεό, δὲν μπορεῖ νὰ μὴ ἀγαπήση καὶ κάθε ἄνθρωπο σὰν τὸν ἑαυτό του, ἂν καὶ γιὰ ὅποιους δὲν ἔχουν ἀκόμη ἀποκτήσει τὴν ψυχικὴ καθαρότητα ἀποβάλλοντας τὰ πάθη, αἰσθάνεται κάποια δυσκολία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅταν μάθη πὼς αὐτοὶ διωρθώθηκαν, χαίρει μὲ χαρὰ ποὺ οὔτε λέγεται, οὔτε μετριέται.

    ιζ’.— Εἶναι εὐτυχὴς ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει τὴν δύναμι νὰ ἀγαπήση στὸν ἴδιο βαθμὸ κάθε ἄνθρωπο.

    Σχολιάστε
  • Ιούνιος 4, 2010, 12:24 πμ
    Permalink

    Τι κάνει η αγάπη?
    1. Ζεσταίνει την καρδιά
    2. Ομορφαίνει τον κόσμο
    3. Αυξάνει το κουράγιο και τη δύναμη
    4. Διεγείρει την αισιοδοξία
    5.ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ….
    6.ΘΑΥΜΑΖΕΙ
    7.ΕΥΕΡΓΕΤΕΙ
    8.ΣΥΜΠΟΝΑ
    9.ΧΑΙΡΕΤΑΙ
    10.ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
    11.ΣΕΒΕΤΑΙ
    12.ΜΑΚΡΟΘΥΜΕΙ
    13.ΣΤΗΡΙΖΕΙ
    14.ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ
    15.ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ
    16.ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ
    17.ΠΕΤΑΕΙ ΨΗΛΑ
    18.ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ
    19.ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ
    20.ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ….!!!!!!!!!!!!!

    +ΑΓΑΠΗ +ΑΓΑΠΗ +ΑΓΑΠΗ.-

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ελληνες. Ενας μικρός λαός με μεγάλες απαιτήσεις. Αναζητούν την αλήθεια. Αγαπούν την καλλιέπεια και πάνε πέρα απ' αυτή.

    Ψάχνουν, ζητούν σε όλους τους τομείς να βρουν την πρώτη αιτία· να βρουν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα για τον άνθρωπο, τον κόσμο, τον Θεό. Είναι έτοιμοι να ακούσουν καθετί νέο. Να ασπαστούν την αλήθεια που τους πείθει. Να απορρίψουν ό,τι δεν τους αναπαύει. Ταξιδεύουν, μελετούν, μαθαίνουν. Κάνουν τη μελέτη του θανάτου φιλοσοφία· τα προσωπικά τους προβλήματα και τις ιστορικές συμφορές τέχνη και τραγωδία.

    Δεν αναπαύονται στην τέχνη (και την πιο υψηλή) ούτε στη φιλοσοφία («παίδων αθύρματα»). Θέλουν να προχωρήσουν προς κάτι τολμηρότερο και θεϊκότερο· προς κάτι που τους σπρώχνει και τους προετοίμασε η μέχρι τώρα πορεία, κατάκτησις και δίψα τους.
    - π. Βασίλειος Γοντικάκης
  • Αρέσει σε %d bloggers: