Η Πανοπλία του Αγίου

souper-manolis

Η αγιότητα προϋποθέτει αρχικώς και κυρίως την παραίτηση από κάθε ίχνος δύναμης, την πλήρη απογύμνωση. Η αδελφή μου είχε παραιτηθεί από όλα, δεν διεκδικούσε τίποτα, δεν ήθελε να πετύχει τίποτε. Ήταν η πρώτη και έγινε έσχατη. Της αρκούσε να ξημερωθεί καλά. Κάθε μέρα ήταν μια νέα μέρα, όπου όλα άρχιζαν από την αρχή. Ο άγιος πορεύεται μέσα στον κόσμο γυμνός και ανυπεράσπιστος. Ξαρμάτωτος…

π. Λίβυος

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η Πανοπλία του Αγίου

  • Αύγουστος 3, 2016, 12:03 πμ
    Permalink

    Πόσο παρήγορο το μήνυμα! Να δίνει ο Θεός να νιώθουμε μόνο τη νέα αρχή και όχι την απόγνωση της απώλειας.

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Mama4 Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Σημάδι πνευματικής προόδου είναι κι αυτό: ένα καλό που έχεις δεν το θεωρείς σπουδαίο και το παραμικρό καλό του άλλου το βλέπεις πολύ ανώτερο από το δικό σου, πάντα δηλαδή εκτιμάς το καλό των άλλων. Τότε έρχεται άφθονη η θεία Χάρις.
    - Γέροντας Παΐσιος
  • Αρέσει σε %d bloggers: