Οικογένεια / Παιδί

Όταν «συννεφιάζει» στη ζωή μας και ξεσπά καταιγίδα, μοιάζουμε με τον παράλυτο της Βηθεσδά. Απελπισμένοι, ανήμποροι, μόνοι. Τότε μας πολιορκούν

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα. Πρέπει να δράσουμε για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.

Με σκαμπανεβάσματα στην υγεία του, ο ξάδερφός μου κατέληξε ήσυχα και απλά προχθές το πρωί. Χθες τον επιστρέψαμε στη γη «εξ ης ελήφθη», με μια κηδεία πραγματικά χριστιανική, με μια ομιλία γεμάτη ανάσταση από το δεσπότη, που τον γνώριζε και τον εκτιμούσε. Και ρωτώ: πώς είναι δυνατόν ο Θεός να πήρε αυτό τον άνθρωπο τόσο νωρίς;

Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε, «Γιατί ρωτάς;

Ψυχωφελής ὁμιλία του π. Νικόλαου Λουδοβίκου για το θαύμα στήν Χαναναῖα μέ σχόλια σέ ἐπίμαχα ζητήματα τῆς ἐπικαιρότητας περί τῆς φύσεως τῆς οἰκογενείας καί τοῦ γάμου.

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της. Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας, αλλά δεν ανήκουν σε σας.

Αν πάθω άνοια, θα ήθελα η οικογένειά μου να κρεμάσει αυτή τη λίστα επιθυμιών στον τοίχο, του οικήματος όπου μένω. Θέλω να θυμούνται αυτά τα πράγματα:

Η Ναταλία περιγράφει την εμπειρία της με το χάπι της άμβλωσης όταν έμεινε έγκυος 20 ετών.