Μία ανατρεπτική αντιμετώπιση της μοιχείας – απιστίας
Μια τολμηρή πρόταση εφαρμοσμένης θεολογίας από τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο για την περίπτωση απιστίας – μοιχείας στο γάμο.
Ορθόδοξη θεώρηση της μοιχείας - Λεμεσού ΑθανάσιοςΣυμφωνείτε ή διαφωνείτε; Τη θεωρείτε ρεαλιστική; Είναι «αποτελεσματική»; Γνωρίζετε σχετικές περιπτώσεις;
Απόσπασμα από την ομιλία 6040 «Οι τρεις γίγαντες των παθών«.
O Pnevmatikos sou omorfa sou ta eipe vre elevtherie, den sou eipe omws oti to na eisai avt8entikos einai kalitero apo to na eisai diploprosopos kai na maxerwneis pisoplata?
Evxaristw pantos gia tis paratirisis , tha tis prose3w
Ελευθέριε, είναι εύστοχα τα σχόλιά σου. Μακάρι να με πληροφορήσει κάποτε η χάρις του Θεού ώστε να ξέρω και εγώ να εκφράζομαι ακριβώς με τον τρόπο που πρέπει σε κάθε περίπτωση. Αλλά φυσικό είναι εκνευρίζεται κανείς βλέποντας την μοχθηρία ορισμένων οι οποίοι αγαπούν τόσο πολύ το ψεύδος και παραπληροφορούν τον κόσμο τόσο ελεεινά.
Μου έρχεται στο μυαλό αυτό που λέει στους Ψαλμούς του Δαβίδ: «Κύριε, ρύσαι την ψυχήν μου από χειλέων αδίκων και από γλώσσης δολίας.» (Ψαλμοί ρκ΄ 2)
ΥΓ. Το όνομα κομόντο είναι από τον δράκο του Κομόντο, μια μεγάλη σαύρα που ζει στην Ινδονησία. Είναι λίγο χαζούλικο όνομα, αλλά δεν πειράζει…
Ελευθέριος: «Αλλά και ο Λεωνίδας έχει ατράνταχτα επιχειρήματα εδώ που τα λέμε, έτσι; Κάτι το «καλόν ουκ έστιν καλόν…» κλπ, ή το περί αγωγής αντί μήνυσης, κ.ά .»
Ποιος????? Αυτός που δεν δίστασε να επικαλεστεί τα αποδεδειγμένα διαβολικά ψέμματα της παρέας του Γιοσάκη για να προκαλέσει εντυπώσεις? «τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, ταις γλώσσαις αυτών εδολιούσαν, ιός ασπίδων υπό τα χείλη αυτών· ων το στόμα αράς και πικρίας γέμει» (Προς Ρωμαίους γ΄ 13-14)
Για το θέμα της αγωγής ας προσθέσω και κάτι άλλο: Με την μήνυση οι εν προκειμένω δημοσιογράφοι θα το παίζουν μάρτυρες και «δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης» (!), ενώ με την αγωγή και δεν θα τους γίνει αυτή η χάρη και το χτύπημα θα είναι εκεί που τους «πονάει» (δηλαδή στην τσέπη τους) και θα τους κατεβάσει από το καλάμι τους.
Εξάλλου οι βατοπαιδινοί δεν θέλουν να στείλουν κανέναν στην φυλακή. Οι άλλοι είναι που θέλουν να τους κλείσουν μέσα…
Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό, το οποίο έγινε ενώπιον πολλών, αν θέλετε το πιστεύετε: Μια φορά δίδασκε ο άγιος γέροντας Ιωσήφ και ήταν εκεί και ο π. Βασίλειος Γοντικάκης, ο οποίος σχολίασε σαρκαστικά, «Μπλέξαμε την μύξα με το σάλιο». Και ξέρετε τί έκανε ο γέροντας; Πήγε μπροστά στον π. Γοντικάκη, του έβαλε μετάνοια, και μετά αποχώρησε χωρίς να πει τίποτα!!!
Αυτός είναι ο άνθρωπος που βρίζουν οι Γιοσάκηδες και οι λοιπές κραγμένες!
Την ίδια πραότητα έχουν και ο γέροντας Εφραίμ, και ο Λεμεσού και όλοι οι Βατοπαιδινοί. Όταν, όμως, έχει παραπλανηθεί από κάποιους επιτήδειους όλος ο κόσμος εναντίον της Εκκλησίας, πρέπει επιτέλους να ξεμπροστιάσουν τις ψευτιές. «Καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν» (Εκκλησιαστής γ΄7).
Είναι καλό να έχει κανείς καλούς λογισμούς αλλά όχι επιλεκτικά.
Δε μπορεί να έχεις καλούς λογισμούς για τα έργα και τις ημέρες των βατοπεδινών με τα 77 ΑΦΜ και για τους συμμάχους του παπαροκάδες, και να κατηγορείς τον π.Βασίλειο Γοντικάκη , μόνο και μόνο επειδή διαφωνεί μαζί τους.
Όταν αυτό συμβαίνει αποδεικνύει οπαδική νοοτροπία, μεροληπτικότητα και εμπάθεια.
Όσον αφορά την ποιότητα του π.Ιωσήφ, αξίζει να σημειωθούν και κάποια πράγματα από την άλλη πλευρά για να υπάρχει η συνολική εικόνα.
Λέει ο Κόμοντο (κόμοντο είναι μια σαυρα με τοξικό, γεμάτο επικίνδυνους μικροοργανισμούς σαλιο και Κόμοδος ήταν ένας ημίτρελος ρωμαίος αυτοκράτορας) ότι ο π.Ιωσηφ έβαλε μετάνοια στον π.Βασίλειο.
Το δέχομαι αν και δεν το γνωρίζω.Γνωρίζω όμως ότι επί π.Ιωσήφ διώχτηκε σαν σκυλί από το Βατοπέδι ο 80χρονος π.Γαβριήλ από την Σαντορίνη επειδή έγραψε μερικές σελίδες για την εκκοσμίκευση του Αγίου Όρους και ενάντια στον οικουμενισμό.Ο γέροντας θα πάρει τα στεφάνια της υπομονης του αλλά είναι αυτή χριστιανική συμπεριφορά;
Και μετά κάνουμε στον έγγαμο υποδείξεις να υπομείνει την μοιχεία; Είναι ωραία τα λόγια αλλά έχουν μικρή αξία ή ισως να γίνονται επικίνδυνα μνημεία υποκρισίας όταν δεν συνοδεύονται από ανάλογες πράξεις
Να πω και κάτι στον Πέτρο για τα όσα γράφει για τον π.Μεταλληνό.
Νομίζω πως ο π.Μεταλληνός αντιμετωπίζει αυτό που βλέπουμε όλοι μας να εξελισσεται , δηλαδή την ολομέτωπη επίθεση των οπαδων του άθρησκου-άθεου κράτους εναντίον των ορθοδόξων παραδόσεων συνολικά σε όλα τα επίπεδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι συγκεκριμένοι κύκλοι χρησιμοποιούν το σκάνδαλο Βατοπεδίου για να περάσουν συνολικές ρυθμίσεις παντελούς αποξένωσης της Εκκλησίας από την κοινωνική ζωή:
Δαρβινισμός (ως διαψευστής της βιβλικής διήγησης για την δημιουργάι του κόσμου), απομάκρυνση εικόνων από τα δημόσια κτίρια, απαγόρευση διδασκαλίας των θρησκευτικών,απαγόρευση της εξομολόγησης στα σχολεία, υστερίες για την απαγόρευση και της πρωινης προσευχής, κραυγές περί δήμευσης της εκκλησιαστικής περιουσίας (την στιγμή που το κράτος ξεπουλά την δημόσια περιουσία σε πλούσιους ιδιώτες), απόπειρα θεσμοθέτησης των γάμων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και υιοθεσίας από αυτούς παιδιά και … και…
Αυτή την μεθόδευση την βλέπουν και οι τυφλοί πλέον.Μόνο οι υπεύθυνοι της Μ.Βατοπεδίου δε δείχνουν να χαμπαριάζουν και συνεχίζουν απτόηστοι να σφυρίζουν αδιάφορα, μη αντιλαμβανόμενοι πόσο κακό κάνουν τελικά σε αυτό που ισχυρίζονται ότι προασπίζουν.Ενώ εάν εξ αρχής είχαν αποδεχθεί το μερίδιο ευθύνης τους, κατά το καλογερικό έθος, ο θόρυβος θα είχε καταλαγιάσει.
Αντ΄αυτού προτίμησαν ολομέτωπη αντιπαράθεση , η οποία θα δούμε πού θα καταλήξει.
Οντι, Κομόντο, καλή σας μέρα .
¨Οτι «υβριστικό» και να λέει ο οιοσδήποτε Πέτρος, τι έχει να κάνει μ εσένα προσωπικά βρε Όντι μου; Τον εαυτό του δεν είναι που μειώνει; Πως μπορεί να μειώνει και προσβάλει εσένα, ή εμένα δεν το καταλαβαίνω. Αυτό που βγάζει είναι αυτό που έχει στην καρδιά του δε λέμε; Ας θυμόμαστε και το Λασκαράτο.
Μόλις παρακάτω λες : » O Pnevmatikos sou omorfa sou ta eipe vre elevtherie, den sou eipe omws oti to na eisai avt8entikos einai kalitero apo to na eisai diploprosopos kai na maxerwneis pisoplata?» Πες μου παρεπιμπτόντως για ποιόν το λες, για μένα, ή τους άλλους. Συγγνώμη δεν καταλαβαίνω όπως το διατυπώνεις, είμαι σε σύγχυση.
Ωστόσο ποιός Πατέρας της Εκκλησίας είναι που δε μιλάει για εγκράτεια στο λόγο και στα οιαδήποτε πάθη ; Μήπως το περί αυθεντικότητας αναφέρεται σε άλλες περιπτώσεις και χρειάζεται την μέγιστη των αρετών, τη διάκριση να δούμε που; Ξέρεις μια διάθεση που έχω μερικές φορές ακόμη και να σκοτώσω ( μη γένοιτο) κάποιον πάνω σε αιφνίδιο θυμό μου ; ( Κοίτα μην είσαι μπροστά μου εκείνη την ώρα καημένε μου…) .
Γενικά μπαγασούλη φαίνεται να μη σε πείθει ούτε καν θεωρητικώς ο Μέγας Χρυστόστομος στην αναφορά που σου έκανα περί σιωπής υπό συνθήκες. Τον αγνόησες πλήρως. Έτσι λοιπόν γινόμαστε η άλλη όψη του ιδίου νομίσματος που βλέπει στο όνομα Πέτρος, ή Λεωνίδας, ή άλλος. ¨Ετσι δεν είναι αδελφέ μου;
Λες κάπου «;mporeis na mou peis an the na sou dosoume vravio kaloproeresis?» Δεν κατάλαβα σε μένα το λες; Αν ναι, κανένα πρόβλημα για μένα.
Επίσης να τονίσουμε το αυτονόητο , πως είναι διαφορετική η θέση μας για τον οποιοδήποτε Πέτρο σαν προσωπο και διαφορετική για τις θέσεις που παίρνει στα προβλήματα. Άρα αντιστεκόμαστε, ή συμφωνούμε σ αυτά, αλλά δε μας πειράζει ο χλευασμός, ή η ύβρις, τις οποίες Πατερικώς υπερβαίνουμε. Σου θυμίζω το Πατερικό επίσης, που ρωτάει όταν δεις έναν να τον βαράνε εσύ θα πας να βαράς τον παθόντα; ή θα τον συμπονέσεις και θα τα βάλεις με τους θύτες; ¨Η μήπως εμας νομίζεις …….μας έχει στο απυρόβλητο ;
Κομόντο, όταν είσαι έτσι λοιπόν θέλγεις .
Κοίτα δε θα σου πω για τον εκνευρισμό που μου λες. Δείχνεις πολύ διαβασμένος…..
Επέτρεψέ μου σε παρακαλώ να έχω αμφιβολίες για την όλη τακτική των συγκεκριμένων πατέρων. Δεν είναι που δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως άνθρωποι είναι κι αυτοί όχι αλάνθαστα ρομπότ και όχι στο απυρόβλητο. Πόσοι και πόσοι πατέρες που εκ των υστέρων μπορεί να αγιάσανε δε περάσανε απο πλάνες και επανήλθαν; Ας προσευχόμεθα στην περίπτωση που έσφαλαν, όντως να τους λυπηθεί ο Θεός και να τους φωτίσει το Πνεύμα το¨Αγιο . Τώρα αν τους ξέρετε προσωπικά, μάλλον καλά κάνετε και τους υπερασπίζεστε, είτε έτσι είναι τα πράγματατε, είτε αλλιώς.
Προσωπικά μέχρι τώρα, εμμένω μόνο στον τρόπο, στον οποίο οι Πατέρες δίνουν μέγιστη σημασία. Δεν έχει σημασία μεγάλη μόνο αυτό που έχεις να πεις, αλλά και ο τρόπος που το λες, μας λένε.
Πιστέυω πως αυτό που ισχυρίζεται ο π. Φιλόθεος Φάρος περί του να βγάζουμε το θυμό μας, αναφέρεται ίσως σε άλλες συνθήκες, δε ξέρω, αλλά αν θέλετε το βλέπουμε άλλη φορά, μακρηγόρησα φοβάμαι.
Χαίρετε εν Κυρίω αδελφοί.
@ Ελευθέριο
Καταλαβαίνω πως όταν αναφέρομαι και σχολιάζω (καυστικά και χωρίς να χαρίζομαι, πολλές φορές) συμπεριφορές και συνήθειες, αυτό το παίρνουν προσωπικά κάποιοι.
Θέλουν όμως και το παίρνουν.
Ο σχολιασμός μου δεν έχει στόχο τα πρόσωπα αλλά τις συνήθειες. Όπου δηλαδή σχολιάζω την παράνοια, τον θρησκευτικό τρόπο σκέψης ή κακοφορμισμένες παραδόσεις, ξέρω και το αναγνωρίζω ότι είμαι κι εγώ μέτοχος του φαινομένου, γιατί κι εγώ έχω μεγαλώσει και είμαι μέλος της ίδιας κοινωνίας. Απευθύνομαι και σε εμένα προσωπικα και μιλάω συγκεκριμένα.
Δεν έχω στόχο τον συνομιλητή, ούτε ισχυρίζομαι πως ότι λέω είναι κάτι παραπάνω από τη φτωχή προσωπική μου άποψη. Δεν παρουσιάζομαι δηλαδή ως μαχητής πνευματικής αλήθειας, ούτε περιγράφω τους άλλους ως όργανα του σατανά.
Όσο όμως είμαστε επηρεασμένοι από τον θρησκευτικό τρόπο σκέψης, αισθανόμαστε ότι είμαστε στρατιώτες στον πνευματικό πόλεμο.
Παίρνουμε τον σχολιασμό, την κριτική, την αμφισβήτηση προσωπικά. Βιώνουμε σύγκρουση με πρόσωπο.
Ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε οι μαχητές του θεού και αντιλαμβανόμαστε κατευθείαν τους άλλους ως υπερασπιστές του σατανά.
Αυτό είναι ένα εσωτερικευμένο νοητικό μοντέλο πολύ ισχυρό.
Δεν το ξεκαθαρίζω αυτό για να υποστηρίξω τη «δημόσια εικονα» μου.
Επιμένω να το λέω γιατί θεωρώ ότι ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα που συζητάμε κι εδώ. Είναι το νοητικό σχήμα που έχουμε εσωτερικεύσει και μας δημιουργεί το συλλογιστικό κόνφλικτ, την αδυναμία να συνεργαστούμε, την αδυναμία μας να αποκτήσουμε αίσθηση ταυτότητας που να μην είναι συγκρουσιακή.
Είναι αυτό που μας κάνει να παίρνουμε στρατόπεδα, να γινόμαστε οπαδοί, να αγιοποιούμε ή να δαιμονοποιούμε τον άλλο.
Αυτό το γνωρίζω από παλιά, δεν είναι κάτι νέο που με ξενίζει. Γνωρίζω δηλαδή, πως με την παραμικρή κριτική στάση απέναντι σε θέματα θρησκευτικά, δαιμονοποιείσαι.
Εννοείται πως δεν περιμένω ότι θα αλλάξει αυτή η συμπεριφορά, γιατί είναι από τις θεμελιώδεις συνεκτικές δυνάμεις της πίστης.
Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτή η συνήθεια (που είναι πολύ κοντά σε αυτό που ονομάζεις οπαδισμό) μας τελείωσε για τον πολιτικό χώρο. Ο κομμουνισμός πριν είκοσι χρόνια, ο καπιταλισμός πρόσφατα. Έχουν πέσει πλέον οι μάσκες και βαίνουμε δραματικά μεταβατική περίοδο. Η ιστορία θα δείξει αν τελικά βρούμε ένα βελτιωμένο τρόπο να συνεργαστούμε, ή αν θα αναζητήσουμε άλλες πίστεις και στην πολιτική. Πραγματικά, είναι μεγάλο το στοίχημα.
Ο ψεύτης Λεωνίδας ξαναχτυπά: «Γνωρίζω όμως ότι επί π.Ιωσήφ διώχτηκε σαν σκυλί από το Βατοπέδι ο 80χρονος π.Γαβριήλ από την Σαντορίνη επειδή έγραψε μερικές σελίδες για την εκκοσμίκευση του Αγίου Όρους και ενάντια στον οικουμενισμό.»
Να σου και ο γερο-Γαβιήλ!
Λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή;
Πάντως πρέπει να συνενοηθείς με τους φανατικούς ζηλωτές μοναχούς που έγραψαν την ψυχοπαθολογική επιστολή τους εναντίον των «Κύπριων», με την οποία μας «συγκλόνισε» ο Χαρδαβέλλας, για να αποφασίσετε επιτέλους τί θα λέτε, γιατί αυτοί γράφουν ότι ο Γαβριήλ έφυγε κρυφά για να μην τον σκοτώσει ο Γέροντας Εφραίμ, ο οποίος (ΑΚΟΜΑ!!) τον ψάχνει!!!!!!! Ξέρω, είναι δύσκολο το δίλημμα, και οι δυο εκδοχές σας είναι πολύ εντυπωσιακές…
Ο φίλος σου ο γερο-Γαβριήλ έφυγε μόνος του από το Βατοπαίδι, όπως είχε φύγει πρωτύτερα ΚΑΙ από το μοναστήρι του στην Σαντορίνη (του Προφήτη Ηλία) ΚΑΙ από την Μονή… Εσφιγμένου. Το θέμα είναι ότι αυτός ο άνθρωπος θεωρεί όλο τον κόσμο πλανεμένο εκτός από τον εαυτό του. Για πήγαινε στο κελλίον του για να δεις πώς κοινωνάει, ενώ ο ίδιος δεν είναι ιερέας και ούτε αναγνωρίζει κανέναν!! Φτιάχνει δική του «θεία κοινωνία» και «κοινωνάει» μόνος του. Αν αυτό δεν είναι πλάνη, τότε τί είναι???? Ούτε οι Παπικοί δεν κάνουν τέτοια κόλπα….
Ε, αν αυτός είναι ο υπέρμαχος της ορθόδοξης πίστης και παράδοσης…
Ο γερο-Γαβριήλ πήγαινε στους προσκυνητές που είχαν φωτογραφική μηχανή και τους φώναζε «Θα πας στην Κόλαση! Θα πας στην Κόλαση!». Σύμφωνα με αυτόν, και οι φωτογραφικές μηχανές και οι υπολογιστές είναι εφεύρεση του σατανά, και όσοι τα χρησιμοποιούν (είτε είναι κοσμικοί είτε μοναχοί) θα πάνε στην Κόλαση. Αυτά και πολλά άλλα έλεγε στους προσκυνητές…
Και αυτό που έγραψε (αναφέρομαι στο «Κερί») είναι ένα βιβλίο φανατικής «ζηλωτικής» προπαγάνδας, γεμάτο ψέμματα και ύβρεις.
Ένα μοναστήρι είναι μοναστήρι και όχι σπίτι!!!!!!!!!!!!! Δεν μπορεί κάποιος να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο μοναστήρι και να έχει την απαίτηση να μένει εκεί!!! Το Βατοπαίδι δεν είναι ιδιοκτησία ούτε του Εφραίμ ούτε του Αρσένιου ούτε του Γαβριήλ ούτε κανενός άλλου μοναχού. Αν κάποιος έχει ξεγράψει τους θείους κανονισμούς, όποιος και να είναι αυτός, δεν έχει κανένα δικαίωμα να μένει στην μονή. Ξέρεις πολύ καλά ότι σε ένα μοναστήρι αν κάποιος μοναχός είναι αμετανόητος, ακόμα και αν δεν θέλει από μόνος του να φύγει, πρέπει να εκδιώκεται.
Και το ότι εκείνη την εποχή ήταν 74 ετών (και όχι 80, όπως ψευδώς ΠΑΛΙ ισχυρίζεσαι) δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το ότι είναι πολλά τα χρόνια που έχει περάσει μέσα στην διαστροφή και τον εγωισμό δεν του δίνει δικαίωμα να ανακατεύει τις ψυχές των προσκυνητών αλλά και άλλων μοναχών. Ούτε τον καθιστά υπεράνω των νόμων και των ιερών κανόνων. Απεναντίας τα άσπρα του γένια τον καθιστούν ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί έτσι πιο εύκολα τον εμπιστεύεται ο άλλος…
Μακάρι να μπορούσε κάποιος να τον πετάξει έξω από το Άγιο Όρος! Όχι μόνο επειδή παραβαίνει τους κανονισμούς του, που θεσπίστηκαν από τον άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, αλλά και επειδή είναι επικίνδυνος.
Άνθρωποι έχουν πάει σε ψυχιατρεία επειδή έμπλεξαν με τρελόγερους «ζηλωτές» σαν τον Γαβριήλ στο Άγιον Όρος. Στο Περιβόλι της ΠΑΝΑΓΙΑΣ πάει ο κόσμος για να ισορροπήσει ψυχικά, και όχι για να τον αποτελειώσουν πονηροί ψευτοασκητές όπως ο Γαβριήλ. Και δεν λέω για τους Εσφιγμενίτες. Αυτοί έχουν κάποιες απόψεις, και αν και διαφωνώ με την τακτική τους, παραδέχομαι ωστόσο ότι έχουν μια σοβαρότητα.
Λεωνίδα, και ο Παντελεήμων πρώην Αττικής κάπου τόσο είναι στην ηλικία. Μήπως δεν έπρεπε να πάει στην φυλακή ή να καθαιρεθεί;
Και κάτι άλλο: Αφού τόσο πολύ αντιπαθούσε το Βατοπαίδι και τους πατέρες του, τότε γιατί παραπονιέται πως δήθεν τον διώξανε;
Αγαπητέ, ξεχνάς βλέπω ότι η αδελφότητα του γερο-Ιωσήφ γηροκόμησε όλους τους παλιούς βατοπαιδινούς (εκτός από τους ομοφυλόφιλους που τα μάζεψαν και έφυγαν), ακόμα και τον γερο-Ραφαήλ που κάποτε είχε βγάλει και πιστόλι να σκοτώσει έναν μοναχό της συνοδίας!!!! Το καλό πάντως είναι ο συγκεκριμένος μετανόησε και μάλιστα είχε οσιακό τέλος, αφού κοιμήθηκε το Πάσχα.
Τί άλλο θα μας πεις τώρα? Για τον παπα-Μπύρα (Ιωαννίκιο) από τις Καρυές?
Για περισσότερα εδώ:
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/02/05/%ce%bf-%ce%b1%ce%b8%ce%ad%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%8c%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%bf/
Άνθρωποι έχουν πάει σε ψυχιατρείο επιδή εμπιστεύθηκαν τυφλά κάποιους ιερωμένους γενικώς.
Υπάρχει μια παλιά εκπομπή του π.Στρατηγόπουλου με μερικά τέτοια «ωραία» αποτελέσματα υπακοής.
Τα φαινόμενα καθεστωτικών «μοναχών» να σκοτώνουν όσους δε συμφωνούν μαζί τους δεν είναι νέο φρούτο στο Αγιο Όρος.Υπάρχει προηγούμενο με τους κολλυβάδες οσίους τους οποίους κυνήγησαν και κάποιους από αυτούς θανάτωσαν άνθρωποι που έμεναν σε γειτονικά κελλιά!
Γνωρίζω με προσωπική αντίληψη και το φαινόμενο των μπράβων, διαφόρων «γεροντάδων» που κυκλοφορούν με πολυτελή τζιπ και είναι διατεθειμένοι μέχρι και αίμα να χύσουν για τον γέροντα τους , κατά το παράδειγμα του απ.Πέτρου (έτσι τους λένε οι «γεροντάδες» )
Τα όσα έγιναν με τον π.Γαβριήλ τα διηγείται ο ίδιος και δεν χρειάζεται καμμιά επιστολή να μάθουμε τι συνέβη.
Τώρα προσπαθείτε να κάνετε το μαύρο άσπρο, αλλά ευτυχώς δε χάσαμε ακόμα τα λογικά για να υποστηρίξουμε την απανθρωπιά και την κτηνωδία.
Αυτή την κτηνωδία φαίνεται ότι καλλιεργεί συστηματικά και στους υποστηρικτές της η συνοδεία των Κυπρίων, αλλίως δεν εξηγείται η χολή και η κακία έναντι όλων όσων δεν συμφωνούν με τις πρακτικές της (π.Βασίλειος Γοντικάκης, μητρ.Ναυπάκτου κ Πειραιώς, Γιανναρά κλπ)
Να προσθέσω κι ενα ακόμα του π.Φιλοθέου Φάρου ο οποίος είπε ότι η συνοδεία των κυπρίων μάλλον θεωρεί όλους τους υπόλοιπους βλάκες προσπαθώντας να κρύψει την πραγματιοκότητα.
(τώρα πείτε και για τον π.Φιλόθεο τα γνωστα περί νεορθοδόξων κλπ, εσείς οι παραδοσιακοί με τα Land Rover, τα ελικόπτερα και τους μεγαλοβιομήχανους κολλητούς)
«Άνθρωποι έχουν πάει σε ψυχιατρείο επιδή εμπιστεύθηκαν τυφλά κάποιους ιερωμένους γενικώς.»
ΛΑΘΟΣ. Αν κάποιος είναι άνθρωπος του Θεού, δεν οδηγεί όποιον του έχει εμπιστοσύνη και του κάνει υπακοή στο ψυχιατρείο.
Άκου τί λέει η Αγία Γραφή: «Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε, αυτοί γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες, ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσιν και μη στενάζοντες· αλυσιτελές γαρ υμίν τούτο. (Προς Εβραίους ιγ΄ 17) !!!!!!!!!!
Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ είπε, «Απόκτησε την ειρήνη μέσα σου, και χιλιάδες θα βρουν κοντά σου την σωτηρία». Αντίθετα, ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ, είτε παπάς, είτε μοναχός, είτε γονιός ή δάσκαλος ή οτιδήποτε άλλο, κάνει και τους άλλους γύρω του ψυχοπαθείς. Αυτό είναι ένα βασικό δεδομένο της ψυχολογίας.
Όμως εσύ αυτά που λες τα λες επειδή ξέρεις τα καμώματα των «ζηλωτών» τύπου Γαβριήλ πρώην (ευτυχώς!) Βατοπαιδινού και γι’ αυτό πας να το εξηγήσεις αλλιώς.
Λεωνίδας: «Τα φαινόμενα καθεστωτικών «μοναχών» να σκοτώνουν όσους δε συμφωνούν μαζί τους δεν είναι νέο φρούτο στο Αγιο Όρος.»
Ωπ!!!!!
Λεωνίδα, πολύ ωραία όλα αυτά. Κανα στοιχείο έχεις;
Εννοώ πέρα από τους μοναχούς με την επιστολή (γιατί ΜΟΝΟ αυτοί τα λένε) που λένε πως ο Γαβριήλ έφυγε κρυφά και για κάτι «φτωχά γεροντάκια» που πέθαναν «από την στεναχώρια τους» όταν η Μονή Βατοπαιδίου τους πήρε τις χρυσές λίρες που έκρυβαν στα κελλία τους????
Λεωνίδας: «Αυτή την κτηνωδία φαίνεται ότι καλλιεργεί συστηματικά και στους υποστηρικτές της η συνοδεία των Κυπρίων, αλλίως δεν εξηγείται η χολή και η κακία έναντι όλων όσων δεν συμφωνούν με τις πρακτικές της (π.Βασίλειος Γοντικάκης, μητρ.Ναυπάκτου κ Πειραιώς, Γιανναρά κλπ»
Ακούστε «λογική»: Αφού λέω ποιοι είναι ο Γοντικάκης και ο Γιανναράς, που το ξέρει όποιος ρίξει μια ματιά στα καμώματα και την διδασκαλία τους, ΑΡΑ οι βατοπαιδινοί σκοτώνουν μοναχούς!!!!!!! Ε αφού αυτό είναι το καλύτερο επιχείρημα που διαθέτεις, αυτό θα χρησιμοποιήσεις.
Λεωνίδας: «(τώρα πείτε και για τον π.Φιλόθεο τα γνωστα περί νεορθοδόξων κλπ, εσείς οι παραδοσιακοί με τα Land Rover, τα ελικόπτερα και τους μεγαλοβιομήχανους κολλητούς)»
Βεβαίως θα τα πούμε! Και εσύ άλλωστε τα ξέρεις, αλλά πολύ πονηρά προσπαθείς να προκαταλάβεις τους αναγνώστες…
Πάντως για όσους δεν ξέρουν θα σημειώσω ότι ο π. Φιλόθεος Φάρος είναι ένας σχεδόν αιωνόβιος γέρος «άγαμος» παπάς αμπελοφιλόσοφος που βάφει τα μαλλιά του και αναγνωρίζει την ομοφυλοφιλία.
Για τον Γοντικάκη αρκεί αυτό που είπα προηγουμένως ότι είχε πετάξει έξω τον Γέροντα Παϊσιο. Πήγαινε και ρώτα τον: «Οσιολογιώτατε, να σας κάνω μια ερώτηση, ποιον θεωρείτε καλύτερο, τον Γέροντα Παϊσιο ή τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Χρήστο Γιανναρά;». Να δούμε τί θα σου πει για τον μεν και τί για τους δέ.
Για το φίλο του Γοντικάκη «πάνσοφο» και «ειδήμονα» επί παντός επιστητού (ή μη) Χρήστο Γιανναρά, τον αυτοαποκαλούμενο «ο δάσκαλος του γένους», που λοιδορεί ΓΡΑΠΤΩΣ το αειπάρθενο της Παναγίας, απορρίπτει τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, την Φιλοκαλία και την αγραμματοσύνη των αποστόλων (!) και πολλών ασκητών, θεωρεί τον Γέροντα Παϊσιο και τον Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη «υστερικές ανέραστες γεροντοκόρες» κλπ κλπ είναι περιττό να μιλήσουμε.
Σε αυτή την περίπτωση οι Βατοπαιδινοί είναι οι κολλυβάδες και οι άλλοι, παπα-Μπίρες, ψυχοπαθείς Γαβιήληδες που φτιάχνουν δική τους «θεία κοινωνία» χωρίς να είναι ιερείς (ούτε καν με «ζηλωτική» χειροτονία) και διαολοστέλνουν όσους έχουν φωτογραφικές μηχανές, είναι το κατεστημένο του ξεπεσμού. Μη ξεχνάς ότι τους κολλυβάδες, ενώ εκείνοι ήταν οι παραδοσιακοί, τους έλεγαν ΝΕΩΤΕΡΙΖΟΝΤΕΣ και ΑΛΛΟΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ και γι’ αυτό τους κυνηγούσαν. (Τα ίδια έλεγαν και για τον ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΙΤΗ, τον ιδρυτή του αθωνικού κοινοβιακού μοναχισμού!) Πάντως αν υπήρξαν δολοφονίες, οι θάνατοι ήταν από την πλευρά της οικογένειας του Γέροντα Ιωσήφ (Ξηροποτάμου Εφραίμ, Μαχαιρά Αρσένιος). Ο παπα-Μπίρας (γερο-Ιωαννίκιος) μια χαρά τα κοπανάει κάθε μέρα στα καπηλειά των Καρυών, όπως και ο Γαβριήλ την υποτιθέμενη «θεία κοινωνία» του στο σπίτι όπου μπορεί πλέον να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να λογοδοτεί στον γέροντα και τους παραδερφούς του….
Όσο για τους μεγαλοβιομήχανους κολλητούς, ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ο οποίος πήγαινε σε δείπνα στα σπίτια των τελωνών!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
@κόμοντο
Πές μου αγαπητέ, μήπως έβαλε κι ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης μεγαλοδικηγορικά γραφεία να κάνουν αγωγές εναντίον των κατηγόρων του, ζητώντας εκατομμύρια ευρώ ;
Μήπως ο Χριστός μας έπαιρνε εκατομμύρια ευρώ «δωρεές», χτήματα και πολυτελή ακίνητα από τους τελώνες και πόρνες με τους οποίους συναναστρεφόταν;
(όπως έκαναν οι βατοπεδινοί χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες τους με τους ευλαβείς προσκυνητές Ρουσόπουλο, Βουλγαράκη, Πελέκη κλπ)
Μήπως το γαιδουράκι που δανείστηκε για να ανηφορίσει στα Ιεροσόλυμα είναι το αντίστοιχο των πολυτελών τζίπ και των ελικοπτέρων με τα οποία περιφέρονται ανά την επικράτεια οι βατοπεδινοί , πουλώντας αγιορειτισμό;
Ξέρεις, μπορείς να δουλεέυεις λίγους ανθρώπους για λίγο καιρό.Πολλούς ανθρώπους επι πολύ καιρό είναι αδύνατον.
Ψεύτη Λεωνίδα, όλα έχουν απαντηθεί στα προηγούμενα ποστ του odi και εμού, και εσύ έχεις παρακάμψει ΟΛΑ τα στοιχεία, και το μόνο που κάνεις είναι, κάθε φορά που καταρρίπτεται ένα ψέμμα σου, προχωρείς ακάθεκτος και πετάς ένα άλλο.
Ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης με εκατομμύρια ευρώ βεβαίως έχτισε την Μεγίστη Λαύρα, αν και ο ίδιος ήταν ένας ακτήμονας ασκητής.
Ο δε Ναός του Σολομώντος που χτίστηκε κατ’ εντολήν του Θεού, που ο Χριστός τον έλεγε «οίκο του Πατρός Του», λίγα κόστισε νομίζεις; Η Κιβωτός του Μαρτυρίου, που κατασκευάστηκε πάλι κατ’ εντολήν του Θεού, ο Οποίος έδωσε και ακριβείς οδηγίες για το πώς πρέπει να γίνει, πόσο κόστισε;
Τα λεφτά που μάζεψε ο απόστολος Παύλος για την συντήρηση των χριστιανών στην Ιουδαία όπου είχε πέσει λιμός, ΛΙΓΑ ΛΕΣ ΝΑ ΗΤΑΝ??
Επικολλώ κάποια πραγματάκια από τα πάρα πολλά που έγραψα προηγουμένως:
«Διάβασε στον προφήτη Αγγαίο που παραπονιέται ο Θεός που οι Εβραίοι επιστρέφοντας από την εξορία έχτιζαν τα σπίτια τους και δεν αναστήλωναν τον πολυτελέστατο Ναό του Σολομώντα; Και μάλιστα λέει: «Δικό μου είναι το χρυσάφι και το ασήμι». Ο Χριστός όταν είδε την πάμφτωχη χήρα να βάζει το δίλεπτό της στο γαζοφυλάκιο του Ναού δεν είπε τί κάνει η καημένη εκεί πέρα, αλλά την επαίνεσε και είπε ότι καλά έκανε.»
«Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ναι μεν δεν έχουν *υποχρέωση* οι μοναχοί να αυξήσουν την περιουσία της Μονής, έχουν όμως και παραέχουν υποχρέωση να προστατέψουν την ήδη υπάρχουσα. Χορταράκια τρώνε και στο Βατοπαίδι. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Η διαβίωση του Γέροντα και των πατέρων είναι πολύ λιτή, αυστηρή και ασκητική. Το θέμα είναι ότι οι ΜΟΝΟΙ που έχουν να κερδίσουν από την περιουσία της συγκεκριμένης Μονής είναι ο κόσμος και η κοινωνία.
Γιατί δεν διαβάζεις για την ασκήτρια και μάρτυρα Αγία Φιλοθέη που είχε τσακωθεί με την μισή Αθήνα επειδή τα λαμόγια καταπατούσαν την περιουσία της Μονής της; Γιατί δεν διαβάζεις για τον άγιο Ιωσήφ του Βολοκολάμσκ; Γιατί δεν διαβάζεις για τον άγιο Διονύσιο τον Μικροαθωνίτη, κτίτορα της Μονής Διονυσίου στο Άγιον Όρος; Γιατί δεν διαβάζεις για τον άγιο Ιγνάτιο ηγούμενο του Βαθέος Ρύακος (27 Σεπτεμβρίου η γιορτή του); Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος, που ήταν μοναχός (και είναι σαφές ότι όλη η ζωή του ήταν κόποι και ταλαιπωρίες και στερήσεις και διωγμοί), με ποιο δικαίωμα μάζεψε χρήματα για τους πιστούς στην Ιουδαία που πεινούσαν γιατί είχε πέσει λιμός;»
«Ο παπα-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης είχε μεγάλη αδυναμία στον Γέροντα Ιωσήφ, τον Γέροντα Εφραίμ και την αδελφότητά τους, και μάλιστα τους επισκεπτόταν στον Βατοπαίδι, και αυτοί εκείνον! Και έλεγε ότι ο Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός είναι της δικής του γενιάς και τον έλεγε ανιψάκι του και παιδάκι του. Ο Γέροντας Παϊσιος είχε κι αυτός στενή σχέση με τον Γέροντα Εφραίμ και την αδελφότητα και τον ενθάρρυνε να φτιάξει το Μοναστήρι που ήταν ερείπιο. (Δείτε και τί επιβλητική παρουσία έχει το μοναστήρι που έχτισε ο Γέροντας Παϊσιος στην Σουρωτή.) Το ίδιο και ο διορατικός Γέροντας Αμβρόσιος της Δαδιάς ο οποίος μάλιστα προφήτευσε ότι στις δύσκολες μέρες το Βατοπαίδι θα σώσει την Ελλάδα! Σε μεγάλη υπόληψη είχε τους βατοπαιδινούς γέροντες και πατέρες και ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ. Ο δε Γέροντας Εφραίμ της Αμερικής λέει ότι τον Γέροντα Εφραίμ τον Βατοπαιδινό θα τον κάνουν από τώρα άγιο αυτοί που τον συκοφαντούν.»
Δεν μου λες, πόσο φθηνό ήταν το πανάκριβο μύρο με το οποίο άλειψε τα πόδια και το κεφάλι του Χριστού η (πρώην) πόρνη και σε άλλη περίσταση η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου; Και σε τί διαφέρει η αντίδραση του Ιούδα από την δική σου;
Όντως ο Χριστός δεν κυκλοφορούσε με τζιπ, αλλά ούτε και με σακαράκα!!! Πολύ απλά αυτά δεν υπήρχαν τότε.
Το θέμα δεν είναι τα «εφέ», αλλά η ουσία.
Ο ηγούμενος είναι ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ. Φυλάει το βάζο με το μέλι, που είναι της Παναγίας και προορίζεται για δικά της έργα, αλλά Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΒΟΥΤΑΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΤΟΥ.
Η μετακίνηση με τζιπ είναι πρακτική ανάγκη μιας ασκητικής αλλά μεγίστης μοναστηριούπολης που έχει και επαφές με ηγεσίες κρατών. (ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΑΦΕΣ! Στο Βυζάντιο επί αγίων αυτοκρατόρων και πατριαρχών και ηγουμένων τί γινόταν;) Όταν έρχεται δηλαδή ο Πρόεδρος της Ρωσίας ή ο Πρόεδρος της Ελβετίας, θα απαιτήσεις από αυτόν να ανέβει στο… γαϊδουράκι????????? Τί καραγκιοζιλίκια είναι αυτά? Ή μήπως θα πεις να μην πηγαίνουν?
Εκτός αυτού συχνά είναι πολλά τα πρόσωπα που πρέπει να μετακινηθούν (μοναχοί για συγκεκριμένες ανάγκες ή επισκέπτες), και πρέπει η μετακίνηση να είναι γρήγορη (γιατί όλοι έχουν και τις δουλειές τους), και τα αμάξια να αντέχουν στους γεμάτους πέτρες χωματόδρομους του Αγίου Όρους (που τον χειμώνα με τις βροχές γίνονται ΛΑΣΠΟΔΡΟΜΟΙ).
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε αντί για λίγα γερά (αυτό είναι το θέμα) αμάξια, να πάρουν πολλές σακαράκες που δεν εξυπηρετούν και δεν αντέχουν.
Εξάλλου έχω μπει σε αμάξι της Μονής, και η μετακίνηση δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ευχάριστη.
Δείτε τα εξής δύο άρθρα:
Σε ποιόν ανήκει η περιουσία της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου; (Με άλλα λόγια: Γιατί ήταν και είναι ΚΑΘΗΚΟΝ του Γέροντα Εφραίμ να προστατέψει την περιουσία της Μονής;
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/01/17/%cf%83%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%b9%cf%8c%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%ae%ce%ba%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%82-%ce%bc/
ΚΑΙ
Τροχοφόρα παραμύθια… τα τζιπ του Αγίου Όρους
http://vatopaidi.wordpress.com/2008/11/10/jeeps/
Μια φορά τότε που μαινόταν ο πόλεμος εναντίον της Μονής, μιλούσα με μια ρωσίδα κυρία, και της είπα ότι δεν υπάρχουν ελικόπτερα στο Βατοπαίδι και ότι αυτά που λέγονται είναι ψέμματα. Αυτή με κοίταζε παραξενεμένη και μου λέει: «Γιατί; Κακό είναι να έχουν ελικόπτερα; Γιατί να έχει το κράτος και να μην έχει η Εκκλησία;». Αυτό είναι σχόλιο μιας απλής γυναίκας του λαού. Ξέρετε, στις άλλες χώρες ο κόσμος δεν είναι τόσο ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΣ όσο εδώ στην Ελλάδα. Θα έπρεπε όλοι να χαιρόμαστε όταν η Εκκλησία μας έχει δύναμη και μέσα, αρκεί να τα διαχειρίζεται κάποιος που είναι ΟΝΤΩΣ άνθρωπος του Θεού και να ζει ασκητικά την κάθε του μέρα.
Και για να σας δώσω άλλο ένα παράδειγμα του πόσο απαράδεκτοι είμαστε.
Ένας γνωστός από την Γεωργία μου έλεγε πως στην Γεωργία ο κόσμος δεν έχουν να φάνε, και αυτό που τους ενδιαφέρει είναι όλο να χτίζουν εκκλησίες.
Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν και τέτοιοι ευλογημένοι άνθρωποι που σκέφτονται σωστά!
Εμείς, όμως, είμαστε σαν τους Εβραίους της εποχής του προφήτη Αγγαίου, που είχε αγανακτήσει ο Θεός επειδή πρώτα κοιτούσαν να τακτοποιηθούν αυτοί και οι οικογένειές τους, χωρίς να ενδιαφέρονται για το Ναό που ήταν ερειπωμένος… πρώτα τα βιοτικά και τα βιολογικά, και μετά τα θεία και πνευματικά!
Μιλάμε για χώρες που βάφτηκαν με αίματα χιλιάδων και χιλιάδων νεομαρτύρων πριν από λίγα μόλις χρόνια. Αυτό με το οποίο βάφεται το κομπλεξικό σημερινό Ελλαδιστάν είναι τα αίματα των παιδιών που σκοτώνουμε με τις εκτρώσεις…. (και μετά, βέβαια, μας σκανδαλίζει ο Εφραίμ που πάει στο Μαξίμου!)
Eίναι τέτοια η κατάντια μας που χάνουμε κάθε μέτρο.
Γιατί να μην έχει ελικόπτερα, λοιπόν, ο κάθε ηγούμενος , κακό είναι;
Του Γέροντα Παϊσιου
Μετά τη μεγάλη φωτιά του καλοκαιριού στο Άγιον Όρος, είχα πάει να δω το γέροντα. Ήταν «θυμωμένος» και φώναζε.
«Σκαμπίλι από την Παναγία ήταν. Άρχισε την πρώτη μέρα της νηστείας και τελείωσε την τελευταία (με το παλιό εορτολόγιο που γιορτάζει το Όρος). Λέγανε ότι θα σβήσει πιο μπροστά, γιατί δε φυσούσε και όμως έσβησε την τελευταία μέρα κι ας είχε αέρα. Λες και την οδηγούσε ένα χέρι, πήγαινε γύρω-γύρω από ‘κεί που δεν την περιμένανε και παρέκαμπτε τις ζώνες ασφαλείας.
Κάηκαν τα δάση! Κάηκε το κοσμικό φρόνημα;
— Ένα μοναστήρι ζητούσε ενίσχυση.
— Αυτοί πάλι δεν κατάλαβαν τίποτα πνευματικό. Μια κοσμική εξυπνάδα έχουν. (Θύμωσε). Γίνονται αιτία να βλασφημείται το όνομα του Θεού. Παντού έβρεχε, σ’ όλη την Ελλάδα!! Μόνο στο Άγιον Όρος δεν έβρεχε!! Για να λέει ο κόσμος που είναι η Παναγία τους; Γιατί δεν τους βοηθάει; Που να γνωρίζει ο κόσμος ότι αυτό είναι χαστούκι της Παναγίας; Είναι μερικοί άνθρωποι που συμφωνούν με την οργή του Θεού και δεν κάνουν ούτε ένα κομποσχοίνι για τη φωτιά (εννοούσε τον εαυτό του).
— Γέροντα, φοβάμαι, πως τα λέτε έτσι!
— Τι θα μου κάνουν πόλεμο και οι καλόγεροι;
— Ναι, γέροντα!
— Εμ, ας μου κάνουν… Εγώ από αγάπη τα λέω. Ξέρεις τι είπε ο π. Ηρωδίωνας, όταν του είπαν να κάνει προσευχή για τη φωτιά;
— Τι είπε;
— Όχι προσευχή για τη φωτιά. Πολύ πράσινο, πολύ καλαμπαλίκι οι καλόγεροι. Λίγο πράσινο, όχι καλαμπαλίκι(= αργολογία).
Αυτοί τόχουν σχέδιο να κάνουν δρόμους, νάρχονται τουρίστες, θα κουράζονται οι καλόγεροι απ’ τη φιλοξενία, μετά θα πουν «Να σας κάνουμε κανένα ξενοδοχείο, για να μην κουράζεστε και σεις». «Ναι, θα πουν, σωστά». Μετά θα δώσουν χρήμα για συντήρηση των ναών. Μετά θα πουν «Κοίτα δεν κάνει να καις κεριά και λιβάνι• τόσα χρήματα δώσαμε για συντήρηση. Διάλεξε που θές στην περιοχή του μοναστηριού να σας κτίσουμε μια εκκλησία». Μετά θα βάλουν κανένα φύλακα με γένια και ράσα νάχει τη γυναίκα του στην Ουρανούπολη… θα μας κάνουν Μουσείο…
ΔΕ ΛΕΩ ότι θα το επιτρέψει αυτό η Παναγία, αλλά αυτό είναι το σχέδιο τους. Και είναι και μερικοί που το θέλουν κιόλας… καλόγεροι, ακούς!… Τον τελευταίο λόγο τον έχει η Παναγία. Αν δε συνέλθουν, θα φάνε κι άλλο χαστούκι.
http://oode.wordpress.com/2009/07/05/ekkosmikeysi-ag-orous/
Αναρωτιόμουν πότε θα το έβαζες!!!
Επειδή τίποτα που λες δεν μένει χωρίς να γκρεμιστεί, σκαρφίζεσαι διαρκώς καινούργια τεχνάσματα (δηλαδή τα γνωστά του ρεπερτορίου του Misha και των λοιπών ορκισμένων αντιβατοπαιδινών) για να δημιουργείς εντυπώσεις και να ΠΑΡΑΠΛΑΝΑΣ τον κόσμο!
Μιλάς σαν να αναφέρεται ο Γέροντας Παϊσιος στους Βατοπαιδινούς και τις δραστηριότητές τους. Αυτό θέλεις να πιστέψει ο κόσμος. Και πάλι, όμως, ΛΕΣ ΨΕΜΜΑΤΑ!
Η πυρκαγιά στην οποία αναφέρεται η συζήτηση είναι η μεγάλη πυρκαγιά που έγινε τον Αύγουστο του 1990. Εκείνη την εποχή η συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ δεν είχε καλά-καλά αναλάβει τα ηνία της Μονής Βατοπαιδίου. Ούτε είχαν αρχίσει ακόμα οι γνωστές οικονομικές δραστηριότητες της μονής. Επιπλέον η πυρκαγιά ήταν πολύ νοτιότερα της περιοχής της Μονής Βατοπαιδίου.
Ο Γέροντας Παϊσιος μιλάει για την εκκοσμίκευση του Βασίλειου Γοντικάκη, ηγούμενου της Μονής Σταυρονικήτα και αργότερα της Ιβήρων, ο οποίος παράτησε τον καλογερικό τρόπο ζωής και, με τις κουλτουριάτικες intellectual συναντήσεις με τους φίλους του Γιανναρά, Ζουράρη, Τσαρούχη κλπ, έκανε τα μοναστήρια του καφετέρια καλλιτεχνών και διανοητών του στυλ Montmartre.
Προσέξτε τί λέει ο Γέροντας Παϊσιος: ΑΡΓΟΛΟΓΙΑ και ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΞΥΠΝΑΔΑ.
Η αργολογία, αν μη τι άλλο, τί σχέση έχει με το Βατοπαίδι; Οι βατοπαιδινοί όλο μέσα στην άσκηση είναι, και στα χείλη τους είναι διαρκώς ο Ιησούς.
Αρκεί να διαβάσει κανείς μία ομιλία του Γοντικάκη για να καταλάβει ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που απλώς κυνηγά διανοητικές συγκινήσεις και που προσπαθεί να εντυπωσιάσει με τον κουραστικό βερμπαλισμό του, χωρίς να ζει με την καρδιά του τίποτα απ’ όσα λέει. Αυτό το μαρτυρεί άλλωστε και όλος ο βίος και η πολιτεία του.
Για τον Γοντικάκη και την «θεολογία» του, σημασία έχει η Σορβόννη και τα λεκτικά πυροτεχνήματα, κι όχι η Χάρις του Θεού.
Ο Γοντικάκης, βέβαια, ήταν εκείνος που, ως ηγούμενος της Σταυρονικήτα, ΠΕΤΑΞΕ ΕΞΩ τον τον Παϊσιο, που ήταν ο γέροντάς του, στις 13 Μαϊου 1979 από το σταυρονικητιανό κελλί του Τιμίου Σταυρού όπου έμενε. Και ο λόγος ήταν ότι ο Γέροντας Παϊσιος τον επέπληξε για την διαγωγή του.
Είναι τυχαίο που ο Γοντικάκης σε ομιλίες του κλπ δεν αναφέρει ΠΟΤΕ τον Γέροντα Παϊσιο, παρότι εκείνος είναι η πιο γνωστή φυσιογνωμία του σύγχρονου αγιορείτικου μοναχισμού και μάλιστα στην αρχή ήταν ο γέροντάς του (μέχρι που τον πέταξε έξω); Μη ξεχνάτε ότι ο Γοντικάκης πολύ συχνά αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα όταν μιλάει (πχ Ηράκλειτο, Γιάννη Τσαρούχη, Χρήστο Γιανναρά κλπ, ή και σε αγίους – αναγκαστικά – που ΟΜΩΣ έζησαν σε άλλους τόπους ή χρόνους και ΠΟΤΕ του χωροχρονικού περιβάλλοντός του). Όπως μάλιστα δεν μιλάει ΠΟΤΕ για τον Παϊσιο, έτσι δεν μιλάει ποτέ ούτε για την συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή (Εφραίμ Κατουνακιώτη, Χαράλαμπο Διονυσιάτη, Αρσένιο Σπηλαιώτη, Ιωσήφ Βατοπαιδινό και Εφραίμ της Αμερικής).
Και ό,τι δεν μπορεί να πει ο ίδιος ξεκάθαρα για να μην εκτεθεί, έχει τον φίλο του τον «Χρηστάκη» (όπως τον λέει) να τα λέει και να τα γράφει αντ’ αυτού.
Δείτε εδώ ένα δείγμα από τις πλάνες και τις ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ του Γιανναρά:
http://www.orthros.org/Greek/Bibliokrisia/B_GianaranEvaggelion.htm.
Και στο ακόλουθο λινκ μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για την φιλία που συνδέει τους δύο «φωστήρες», καθώς και για τους γεμάτους νόημα στοχασμούς του «γέροντα Βασίλειου»:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/basileios_gontikakhs/mia_synomilia_me_ton_geronta_basileio.htm
Αυτό που λέει για τους καλόγερους ότι θα του κάνουν πόλεμο, είναι και αυτό σαφές ότι αναφέρεται στον Γοντικάκη και τους δικούς του εντός αλλά και εκτός Αγίου Όρους.
Αντίθετα, η συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ και του γέροντα Εφραίμ είχε ΣΤΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ με τον Γέροντα Παϊσιο ήδη από την εποχή που ήταν στην Μονή Κουτλουμουσίου. Ο π. Αρσένιος Βατοπαιδινός, μάλιστα, όταν γνώρισε τον Γέροντα Παϊσιο πίστεψε στον Χριστό και από κνίτης έγινε μοναχός. Και μια από τις γνωστότερες φωτογραφίες όπου ποζάρει ο Γέροντας Παϊσιος είναι τραβηγμένη από βατοπαιδινό μοναχό. Ο γέροντας Εφραίμ επισκεπτόταν πολύ συχνά τον Γέροντα Παϊσιο και τον συμβουλευόταν και εκείνος τον ενθάρρυνε στην αναστήλωση της μονής και το πνευματικό του έργο. Σε αντίθεση με τον Γοντικάκη, ο γέροντας Εφραίμ τον αναφέρει σχεδόν πάντα στις ομιλίες του τον Γέροντα Παϊσιο. Και το Βατοπαίδι (γραφεία, διάδρομοι κλπ) είναι γεμάτο από φωτογραφίες του. Ακόμα και στο ηγουμενείο έχει. Στην Ιβήρων ή τη Σταυρονικήτα ή τη Λαύρα ή το «κελλίον» όπου μένει ο Γοντικάκης (όταν δηλαδή δεν είναι στην Αθήνα ή στην Κωνσταντινούπολη ή ποιος ξέρει πού αλλού), ΠΟΣΕΣ φωτογραφίες του Γέροντα Παϊσιο έχουν;;;;;;
Έχει πολλή πλάκα που σε πειράζει τόσο πολύ που «ο Εφραίμ» πέταξε έξω (υποτίθεται) τον ανισόρροπο και αιρετικό Γαβριήλ Μάινα, ενώ τον Γοντικάκη που πέταξε έξω τον άγιο γέροντα Παϊσιο τον υποστηρίζεις και τον ακολουθείς, χωρίς να έχεις το παραμικρό πρόβλημα μαζί του. Έγνοια σου, έχεις δείξει ποιος πραγματικά είσαι…
Το Βατοπαίδι είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφει ο Γέροντας Παϊσιος στην προτελευταία παράγραφο.
Μόνο μουσείο δεν είναι το Βατοπαίδι σήμερα. Εκεί μέρα-νύχτα δεν σταματάει ούτε στιγμή η άσκηση και η ευχή. Στο Βατοπαίδι καίνε κερί και λιβάνι και ανάβουν καντήλια και με το παραπάνω, και στο καθολικό και σε όλα τα παρεκκλήσια. Και μάλιστα την εκκλησία δεν την έχουν σε καμμιά γωνίτσα, αλλά είναι από τα λίγα μοναστήρια όπου λειτουργούνται καθημερινά ΟΛΑ τα παρεκκλήσια (εκτός των Κυριακών και των μεγάλων εορτών, βέβαια, οπότε η Θεία Λειτουργία γίνεται στο Καθολικό)! Το λατρευτικό πρόγραμμα στο Βατοπαίδι είναι από τα πιο αυστηρά και απαιτητικά σε ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο!!!!!!!!!!!!!!! Το 1/3 κάθε 24ωρου το περνούν ΟΛΟΙ μέσα στο ναό προσευχόμενοι!
Εσύ θα άντεχες να ζήσεις 3 μέρες στο Βατοπαίδι, με το πρόγραμμα του Γέροντα και των πατέρων;; Για πήγαινε δοκίμασέ το, και μετά έλα να μας πεις…
Αλλού είναι πολύ εύκολα και χαλαρά. Για να μην αναφέρω εκείνους τους «κελλιώτες» μοναχούς που κατηγορούν τους βατοπαιδινούς, που ακολουθούν το ρητό: «ύπνος, ξάπλα και φαϊ – καλογερική ζωή» (βέβαια η παροιμία παραλείπει και το ποτό, ένα άλλο βασικό στοιχείο της ασκητικής ζωής του π. Ιωαννίκιου των Καρυών και πολλών άλλων φίλων του).
Επίσης, ούτε δρόμους άνοιξε ποτέ στο Άγιον Όρος η Μονή Βατοπαιδίου.
Αλλά ούτε και αληθινές ανέσεις έχει το Βατοπαίδι. Το φαγητό των μοναχών είναι λίγο, λιτό και φτωχικό, και… ανακυκλώνεται συνεχώς (!), τα κελλάκια τους είναι επίσης απλά και φτωχικά, τα κρεββατάκια τους μικρά και σκληρά, το σκέπασμά τους είναι από εκείνα που σου προκαλούν φαγούρα κλπ κλπ.
Ο Γέροντας Παϊσιος ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ τον Γέροντα Ιωσήφ και την συνοδία του. Δεν θεωρούσε εκκοσμίκευση το ότι ο Γέροντας Εφραίμ συνέχιζε, όπως όφειλε, την παράδοση των προκατόχων του ΑΓΙΩΝ κτιτόρων και ηγουμένων και μοναχών του Βατοπαιδίου. Εκκοσμικευμένοι είναι οι καλοπερασάκηδες και αυτοσύμβουλοι (Γοντικάκης, Ιωαννίκιος κλπ), αυτοί που δένονται ψυχικά με τα πράγματα του αιώνος τούτου.
Ο Γέροντας Παϊσιος είχε πει: «Το Βυζάντιο γέννησε το Άγιο Όρος. Το Άγιο Όρος, αν αντισταθεί και δεν αλλοιωθεί από το κοσμικό πνεύμα, μπορεί να γεννήσει το Βυζάντιο» (π. Διονύσιου Τάτση, ο Γέροντας Παϊσιος, σελ. 160).
Το Βυζάντιο ήταν ένα κράτος με υλική υπόσταση. Και αποστολή του Αγίου Όρους είναι να το αναγεννήσει. Πώς λοιπόν λες ότι ένα μέγιστο αγιορείτικο κοινόβιο δεν πρέπει να ανακατεύεται με μπίζνες και με την πολιτική εξουσία;
Η συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ ήταν που έκανε Οι άλλοι που το είχαν γυφταριό και όλα τα κτίρια και τους ναούς μισογκρεμισμένους και τις εικόνες πεταμένες στα πατώματα, μόνο μοναχοί δεν ήταν. Δεν είναι τυχαίο που ούτε λειτουργίες δεν γίνονταν στο Βατοπαίδι πριν πάνε . Άλλωστε τα παιδιά του παππού Ιωσήφ του Ησυχαστή (ο οποίος ήταν από την Πάρο και όχι από την Κύπρο – για τους κομπλεξικούς), που αναγνωρίζεται γενικώς ως άγιος, είναι που αναγέννησαν τον μοναχισμό στο Άγιο Όρος, σε συνεργασία με τον Γέροντα Παϊσιο.
Ας μην ξεχνάμε και ότι ο Γέροντας Παϊσιος έφτιαξε το μοναστήρι των μαθήτριών του στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης, το οποίο είναι ένα πλούσιο και δυναμικό μοναστήρι σαν το Βατοπαίδι. Εκεί μάλιστα ήταν που κοιμήθηκε και ενταφιάστηκε. Και, αν και κελλιώτης μοναχός, είχε σχέσεις με πολιτικούς και άλλους επιφανείς. Και αεροπλάνο είχε πάρει να πάει στην Αυστραλία, όπου τον είχε καλέσει ο Αρχιεπίσκοπος προς ωφέλεια και καταρτισμό των ομογενών.
Άφησα μια πρόταση μισή: Η συνοδία του Γέροντα Ιωσήφ ήταν που έκανε το Βατοπαίδι πάλι μοναστήρι.
Και κάτι ακόμα:
Την εποχή που έγινε η πυρκαγιά και τα είπε αυτά ο Γέροντας Παϊσιος, τότε ήταν που βρισκόταν σε έξαρση το γοντικακικό/γιανναρέικο κίνημα των «νεορθόδοξων» και που όλοι οι δρόμοι του Αγίου Όρους (σχηματικά μιλάω) περνούσαν από την Μονή Σταυρονικήτα. Τότε όλοι λίγο-πολύ που πήγαιναν στο Άγιο Όρος, πήγαιναν για να δουν τον Γοντικάκη. (Οι υπόλοιποι πήγαιναν να δουν τον Γέροντα Παϊσιο.)
Πάντως, για να μην είμαι άδικος, οφείλω να παραδεχτώ ότι ο π. Βασίλειος είναι πράγματι ένας καλός διανοητικός θεολόγος (και μάλιστα καλύτερος από τον Γιανναρά), και πολύ μορφωμένος, αλλά ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ…
Και πάλι, όμως, είναι αυτό που είπε ο Γέροντας Παϊσιος: «Μια κοσμική εξυπνάδα έχουν.»
Aν είπε τέτοια ο γέροντας για την Σταυρονικήτα (είναι γνωστό ότι δεν τα είπε μόνο για την Σταυρονικήτα και το ξέρεις καλά) τι θα έλεγε για όσους έχουν στην πραγματικότητα σχέδια να κάνουν τουριστικές εγκαταστάσεις (είναι δημοσιευμένα τα σχετικά σχεδια των βατοπεδινών) , έχουν γεμίσει το Άγιο Όρος με πολυτελέστατα τζιπ (τα ξέρουμε, τα έχουμε δει και έχουμε μπεί σε κάποια) και αμαξητούς δρόμους τους οποίους μισούσε κυριολεκτικά ο πατήρ Παϊσιος ;
Ο επιχειρηματικός μοναχισμός ο οποίος εκφράζεται από μια μερίδα αγιορειτών , με κραυγαλέα περίπτωση την συνοδεία των κυπρίων αλλά όχι μόνο, αλλά και άλλα μοναστήρια (τύπου παπαροκάδων,Μεταμόρφωση Ναυπάκτου κλπ) είναι πληγή κακοφορμισμένη στο σώμα της Εκκλησίας και ενδεικτική των ημερών μας.
Γι αυτό και υπ αυτές τις συνθήκες είναι ευχής έργο η διακοπή χρηματοδότησης προς το Άγιο Όρος που φέρεται ότι θα εφαρμόσει το ελληνικό κράτος, αν και πρόσφατα δημοσιεύματα λένε ότι οι Βατοπεδινοί ήδη έχουν εξασφαλίσει την οικονομική υποστήριξη του εφοπλιστικού κυπριακού λόμπυ.
Το άγιο όρος ήταν πάντα εξαρτημένο από χρηματοδότηση πακτολού χρημάτων.
Χτίστηκε την Βυζαντινή περίοδο με χρήματα της αυτοκρατορικής εξουσίας, ξαναχτίστηκε με χρήματα της τσαρικής εξουσίας, και ξαναχτίζεται με χρήματα της Ε. Ένωσης κι εφοπλιστών.
Κανένα πρόβλημα δεν έχω επ’ αυτού. Ούτως ή άλλως, ότι οικοδόμημα-μνημείο υπάρχει στην Ευρώπη ή αλλού, είναι χτισμένο με αντίστοιχο τρόπο.
Βεβαίως πολλά έχουν δοθεί και από τον λαουτζίκο όταν πάει να προσκυνήσει μέσα στο φόβο του τα θαυματουργά κειμήλια (σίγουρα όχι είδωλα) που βγάζουν στη γύρα κάθε τόσο οι μοναχοί: εικόνες, ζώνες, ανθρώπινα μέλη κ.α. αλλά αυτά είναι απλά ως ένα έξτρα εισόδημα.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα έχουμε τελικά.
Ποτέ δε γινόταν αλλιώς και ποτέ δε θα γίνεται αλλιώς.
Είναι θέμα απλών αληθειών κυβερνητικής κι εξουσίας.
Δεν είναι και κανα θαύμα, δα!
Φαντάσου τότε θαύματα που γίνονται στο βατικανό, για να έχουν χτίσει ό, τι έχτισαν…
Τα περί μοναχικού βίου, ούτως ή άλλως μαγειρεύονται και παρουσιάζονται όπως μας αρέσει.
Υ.Γ. Αν θυμάμαι καλά, η μονή Σταυρονικήτα ήταν το πρώτο σύγχρονο κοινόβιο; Κάνω λάθος;
Πέτρος .
συμφωνώ, όταν λες πως δαιμονοποιούμε το συνάνθρωπο, αρκεί να έχει διαφορετική άποψη απο εμάς.
Ναι και στο θέμα του οπαδισμού, της δαιμονολογίας αντί της Χριστολογίας κλπ. Απλά συμφωνώ με την ορθόδοξη θέση, πως είμαστε συνέχεια εκτεθειμένοι στη δαιμονική επήρεια και ενεργούμε πάμπολες φορές κάτω απ αυτήν.
Το αστείο είναι πως δεν έχω προσωπικά τις περισσότερες φορές αντίληψη του γεγονότος, όταν μου συμβαίνει κάτι τέτοιο, ή κάποιες άλλες μπορεί να έχω, αλλά βρίσκω χίλιες δυο προφάσεις, ή το ερμηνεύω κατ άλλο τρόπο, και όλα μέλι γάλα.
Αυτό που βιώνω έντονα επίσης είναι η δυσκολία να διακρίνω στην πράξη πολλές φορές, πολλά πράγματα. Ένα απ αυτά για παράδειγμα, είναι η λεπτή απόχρωση διαφοράς μεταξύ του μαχητή του Χριστού, όπως λες και του ομολογητού Του. Πότε, που και πως εκφράζεται αυτό, πότε κινδυνεύω να είμαι έτσι ή αλλιώς. Αναρωτιέμαι μήπως έχει σχέση κι εδώ με τον τρόπο με τον οποίο το αγκαλιάζω το θέμα. Και επιπλέον σκέφτομαι, έχει ανάγκη ο Χριστός απο υπερασπιστές ; Αν το βάζω έτσι, τότε αλλάζει η διάθεση παρατηρώ, άρα και το «προφίλ».
Μετά είναι ο ρημάδης ο εγωισμός. Έτσι; Ίσως και άλλα.
Και μια και το λέμε, η λογική μου εμένα, φθάνει μέχρι ένα όριο. Άσε που αδυνατεί να αντιμετωπίσει και τα πάθη, όταν αυτά καταλαμβάνουν όλο το είναι. Και άντε μετά να τα βγάλεις πέρα μ όλα αυτά. Άστα λοιπόν να πάνε.
Κομόντο , λες στον Λεωνίδα : «Το Βυζάντιο ήταν ένα κράτος με υλική υπόσταση. Και αποστολή του Αγίου Όρους είναι να το αναγεννήσει. Πώς λοιπόν λες ότι ένα μέγιστο αγιορείτικο κοινόβιο δεν πρέπει να ανακατεύεται με μπίζνες και με την πολιτική εξουσία;» Σε παρακαλώ πολύ και συγχώρα με. Πείσε με όμως, δε ξέρω πως.
Ειδικά βρε παιδάκι μου αυτό το ασύμβατο «μπίζνες» , αλλά και τι είδους σχέσεις με την πολιτική εξουσία μπορεί να αναπτύσσει ένα μοναστήρι σαν Εκκλησία Χριστού, ώστε να μείνει αλώβητο;
Αν διαβάσουμε το Φλωρόφσκι στο «Πολιτισμός και Χριστιανισμός», για μένα ένα θαυμάσιο βιβλίο για την περίπτωση, θα δούμε πόσο η πολιτική εξουσία στο Βυζάντιο, δε μπόρεσε να συνυπάρξει με την Εκκλησία, εκτός εξαιρέσεων.(Προσοχή δεν αφήνω αιχμές για τίποτε περισσότερο ως προς το Βυζάντιο, που καταπολεμείται άλλοτε δικαίως, άλλοτε αδίκως, πολύ και δη από εμάς τους Έλληνες). Αποτέλεσμα δε αυτού ήταν η αθρόα φυγή στις ερήμους πλήθους ανθρώπων για ευνόητους λόγους. Δε ξέρω, έχεις κάτι άλλο, να συγκεράσουμε τις απόψεις;
Εκ προοιμίου σε προδιαθέτω πως είμαι κατά των πολυελαίων και του χρυσαφιού.
Σέβομαι αυτό που λες για τον Κύριο και τον Ιούδα με το μύρο, δεν καταλαβαίνω τον συσχετισμό πλήρως ωστόσο με το θέμα. Έχω την αίσθηση πως ίσως, ο Χριστός έκανε κάτι το στιγμιαίο, που είναι τελείως διάφορο μάλλον. Δεν συνέχισε ένα τέτοιο πλαίσιο ζωής. Αντίθετα μάλιστα. Πουθενά δεν φαίνονται σχέσεις με πολιτικές εξουσίες, μπίζνες, λούσα, κλπ.
Προς το παρόν μένω στην άποψη πως είναι ασύμβατη η εικόνα που μας δίνεται( αι, όχι ε), λαμβάνοντας υπ όψη τη συνοδεία του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή (Εφραίμ Κατουνακιώτη, Χαράλαμπο Διονυσιάτη), που είχα την ευλογία να διαβάσω, πριν 3 χρόνια, των 2 εξ αυτών, βιβλία τους, με τα εκτεθέντα παραπάνω.
Μάλιστα εντύπωση μου έκανε σαν δίδαγμα και στάση ζωής, που ο Γέρων Ιωσήφ ενώ είχε περιέλθει το μοναστήρι σε κακή οικονομική κατάσταση, αυτός επέμενε πως οι χορηγίες προς τους αναξιοπαθούντες, θα έπρεπε να συνεχίσουν να δίνονται όπως πάντα. Πουθενά δε δεν αντιλήφθηκα πολυτέλειες, ή σχέσεις με υψηλά ισταμένους κλπ.
Θα πρέπει να μου δώσεις να καταλάβω πως γίνεται κατόπιν των ανωτέρω, να συσχετίζουμε την διαχείριση του νυν ηγουμένου, με την των πρώην αγίων αυτών ανθρώπων.
@ Ελευθέριο
Το νοητικό μοντέλο του «πνευματικού πολέμου» που έχουμε εσωτερικεύσει δε μας αφήνει πολλά περιθώρια…
Θα ήταν ενδιαφέρον απλά να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη των ιδεών – νοητικών μοντέλων μέσα στην ιστορία.
Τουλάχιστον να ξέρουμε γιατί αντιδρούμε έτσι, γιατί σκεφτόμαστε έτσι.
Δεν σκεφτόταν ο κόσμος πάντα έτσι.
Δεν αντιδρούν όλοι έτσι.
Είναι πολιτιστικώς προκαθορισμένα αυτά.
Έτσι, για να μην τα ρίχνουμε όλα στον έξαποδώ…
Αγαπητοί φίλοι,
Παρακαλώ ας μην λησμονούμε όλοι τη δέουσα αγάπη στο πρόσωπο των συνομιλητών μας και το σεβασμό στην ελευθερία να εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις τους…
Επίσης, εκτός από το ΤΙ λέμε ή γράφουμε, ο ΤΡΟΠΟΣ που γράφουμε καθορίζει εξίσου το συνολικό μήνυμα που εκπέμπουμε…
Τέλος, θα πρότεινα να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις κρίσεις μας. Πέραν του διαχωρισμού προσώπων και πράξεων, καλό είναι να θυμόμαστε ότι στην Εκκλησία υπάρχει ποικιλία χαρισμάτων και τρόπων. Εμείς ας έχουμε ως προτέραιότητά μας να ωφελούμαστε απ’ ό,τι μας ταιριάζει περισσότερο.
Α, και αν κάπου βλέπουμε κάτι στραβό, τι θα λέγατε να προσπαθούμε να φέρουμε στα χείλη πρώτα το «Κύριε ελέησον» πριν από το «Ανάθεμα»;
Φιλικά,
Υ.Γ.
Εάν θέλετε να ενημερώνεστε αυτόματα για νέα σχόλια που αποστέλλονται στο Ζωντανό Ιστολόγιο, παρακολουθείτε την ακόλουθη ροή δεδομέων RSS:
http://feeds.feedburner.com/istologio_comments
@Σαλογραία
Περί του ποιοι μπορούν να εκφέρουν έγκυρη άποψη για τα του γάμου, η θέση σου μου έφερε στο νου το παρακάτω γνωστό απόσπασμα συμβουλών προς άντρες:
«Λόγια αγάπης να της λες:… Εγώ από όλα τη δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι τόσο βασανιστικό ή δυσάρεστο, όσο το να βρεθώ κάποτε σε διάσταση μαζί σου. Κι άν όλα χρειασθή να τα χάσω, κι αν γίνω φτωχότερος από τον Ίρο, κι αν στους έσχατους βρεθώ κινδύνους, ό,τιδήποτε κι αν πάθω, όλα μου είναι ανεκτά κι υποφερτά, όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά τότε μου είναι περιπόθητα εφ’ όσον εσύ μας συμπαθείς… Ίσως κάποτε σου πη: Ποτέ ως τώρα δεν ξόδεψα από τα δικά σου, έχω ακόμα τα δικά μου, που μουδωσαν οι γονείς μου. Τότε πες της: Τι λες καλή μου; Έχεις ακόμα τα δικά σου; Ποια λέξη μπορεί ναναι χειρότερη από αυτή; Σώμα δεν έχεις πια δικό σου κι έχεις χρήματα; Δεν είμαστε δυο σώματα μετά το γάμο, αλλά γίναμε ένα. Δεν έχουμε περιουσίες, αλλά μία… Όλα δικά σου είναι, κι εγώ δικός σου είμαι, κορίτσι μου. Αυτό με συμβουλεύει ο Παύλος, λέγοντας ότι ο άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του αλλά η γυναίκα. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου αλλά εσύ, πόσο μάλλον δικά σου είναι τα χρήματα… Ποτέ να μην μιλάς με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή, με αγάπη πολλή. Να την τιμάς, και δεν θα βρεθή στην ανάγκη να ζητήση τιμή από άλλους΄ δεν θα χρειασθή να ζητήση επαίνους αλλού, αν έχη τους δικού σου. Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για την σωφροσύνη της, και να την εγκωμιάζης. Να κάνης φανερό ότι σ’ αρέσει η συντροφιά της κι ότι προτιμάς να μένης στο σπίτι για νασαι μαζί της, απο το να βγαίνης στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά που σου χάρισε, κι αυτά εξ αιτίας της να τα αγαπάς.»
Τι λες;
Ζωντανό Ιστολόγιο
Λέτε : «καλό είναι να θυμόμαστε ότι στην Εκκλησία υπάρχει ποικιλία χαρισμάτων και τρόπων. Εμείς ας έχουμε ως προτέραιότητά μας να ωφελούμαστε απ’ ό,τι μας ταιριάζει περισσότερο».
Προσωπικά ευχαριστώ πολύ για τις δυνατότητες που μας δίνετε μέσω του μπλόκ σας με την ωραία δουλειά ως προς τα θέματα αλλά και της όλης παρουσίασης.
Συγχωράτε με, μα θα ήθελα να βοηθηθώ, μαθαίνοντας αν στην ποικιλία χαρισμάτων συμπεριλαμβάνεται και η μπίζνα για τους μοναχούς, ή η χλιδή και η άνεση.
Θα μου πείτε ίσως, τι έχει να κάνει αυτό με εσένα, γιατί δεν κάνεις αυτό που σου ταιριάζει περισσότερο και άσε τους άλλους να τους κρίνει ο Θεός για να μην αμαρτάνεις κιόλας. Και για το σκανδαλισμό, ή μη του κόσμου, υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι να απαντήσουν, όπως είναι πχ οι φωτισμένοι γέροντες, ή οι Αρχιερατικοί Σύνοδοι ας πούμε. Πείτε μου και γι αυτό , χρήσιμο θα μου είναι.
Προηγουμένως θα ήθελα ωστόσο να σας προλάβω, πως δεν αισθανόμαστε καλλυμένοι, για παράδειγμα νοιώθουμε πως δεν «κουνιέται φύλλο», σε ένα θέμα που σίγουρα έχουμε λόγο οι πιστοί και η Εκκλησία για τους γνωστούς λόγους και που είναι το θέμα της Κυριακάτικης εργασίας!!! που έχει προταθεί εκ της Πολιτείας. Τι λέτε;
Πέτρος
Είναι αλήθεια πως τόσο καιρό που σε παρακολουθώ δείχνεις να εμμένεις στο θέμα των μοντέλων κλπ .
Καταλαβαίνω μάλλον, πως παρ όλα αυτά δέχεσαι να χρεώσεις κάποια έστω απ τ δεινά στον εξαποδώ. Υπάρχει λοιπόν, ή είναι νοητικό κατασκεύασμα;
Θα μου ήταν επίσης, ίσως ωφέλιμο να καταλάβω πρώτον αν δεν ήταν έτσι , τι άλλο θα ήταν στην ιστορία δυνητικά καλύτερο να έχει συμβεί. Και δεύτερον τι προτείνεις να γίνει για να απαλλαχθούμε, αν πρέπει και γίνεται, απ αυτά τα μοντέλα .
Πες μου αν θέλεις πάλι, αν συμφωνείς με την αδυναμία της λογικής να λύσει προβλήματα που την υποσκελίζουν. Και αν τελικά είναι και χρήσιμο στον άνθρωπο πέραν ενός σημείου να πρέπει να βιώνει καταστάσεις τέτοιες, ώστε να «φτύνει τη σκέψη» .
@Ελευθέριε,
Προσωπικά δεν είμαι μοναχός. Από όσα γνωρίζω, εκτιμώ ότι για ΚΑΘΕ χριστιανό, λαϊκό ή μοναχό, άνεση, χλιδή και ύποπτες «μπίζνες» μάλλον τον βλάπτουν πνευματικά παρά τον ωφελούν.
Τώρα, έχοντας επισκεφθεί σχεδόν όλα τα μοναστήρια που αναφέρθηκαν κατά τη συζήτηση, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι (απ’ όσα αντιλήφθηκα) ΔΕΝ συνάντησα προσωπικά τίποτα από τα παραπάνω και ότι σε όλα ωφελήθηκα πνευματικά. Θα ενθάρρυνα εσένα και κάθε φίλο, αν έχει τη δυνατότητα, να κάνει το ίδιο ώστε να σχηματίσει ιδία άποψη για το θέμα αυτό και πολλά άλλα…
Τέλος, για μένα ποικιλία τρόπων σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να σωθεί (= γίνει σώος) πορευόμενος εν Χριστώ τόσο σε μια σπηλιά, όσο και στην Ομόνοια. Στην αφρικανική σαβάνα αλλά και σε μια ασιαστική μεγαλούπολη με ουρανοξύστες.
Ευτυχώς. 🙂
Υ.Γ.
Κάθε σκέψη ή άποψη επί του θέματος της καταχώρησης είναι πολύ ευπρόσδεκτη!
Φιλικά,
Ζωντανό Ιστολόγιο ,
ευχαριστώ πολύ .
Πάντως καταλαβαίνω απ τη σύντομη παράθεσή σας, πως ακριβολογώντας περισσότερο , θα αποκλείατε τις «μπίζνες» γενικώς απ τους μοναχούς και όχι μόνο τις ύποπτες. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αν δηλαδή «νομιμοποιείται» από την Πατερική Παράδοση, ο μοναχός να διάγει τέτοιο βίο.
Επίσης, σέβομαι το γεγονός πως μάλλον για δικούς σας προσωπικούς λόγους, δεν απαντήσατε στο καυτό θέμα της Κυριακάτικης απασχόλησης. Εννοείται προφανώς πως δεν πρόκειται για καθαρά συνδικαλιστικό θέμα.
Αν σας κουράζω πείτε μου σας παρακαλώ να σταματήσω.
Απλά, θεωρώ πως έχετε αυτό το λόγο παραπάνω σαν ιερέας που είστε…
Αγαπητοί φίλοι,
Στο θέμα με παρέπεμψε άλλος φίλος επειδή κάποιος από τους συνομιλητές αναφέρθηκε στις παρατηρήσεις μου για την επιχειρηματική δραστηριότητα της νεοβατοπεδινής ηγεσίας.Δεν θα πω τίποτα επ΄αυτού, μόνο ότι και οι κρίνοντες κρίνονται.
Επί του θέματος, κατά την προτροπή του διαχειριστή λοιπόν:
Έχω την ευλογία να γνωρίζω δύο γυναίκες παλιάς κοπής, εκ των οποίων η μεν πρώτη έμεινε χήρα 20 ετών και από τότε δεν γύρισε να κοιτάξει άντρα αλλά μεγάλωσε το ολίγων μηνών παιδάκι της και η δεύτερη υπέμεινε τις απιστίες (συνεχείς και χρονίζουσες ) τού συζύγου της για χάρη τών παιδιών της, στην αρρώστια του οποίου στάθηκε κερί αναμμένο στην κυριολεξία.
Νομίζω πως αυτές οι γυναίκες θα είχαν πολλά να πουν για το ζήτημα, μαζί με τον π.Πορφύριο o oποίος σε μια περίπτωση πτώσεως μιας πνευματικής του κόρης, τής έδωσε ευλογία να κοινωνήσει την επόμενη Κυριακή, αποτρέποντας έτσι τον φόνο που σχεδίαζε να διαπράξει ο υποψιασμένος σύζυγος της , ο οποίος περίμενε ένα πιθανό επιτίμιο του π.Πορφυρίου για να επιβεβαιώσει τις υποψίες του.
Μια παρόμοια περίπτωση ελληνοαμερικανού γιατρού ο οποίος είδε το άκτιστο Φως χάρη στην υπομονή του, στις μακροχρόνιες εξωσυζυγικές περιπέτειες τής συζύγου του , αναφέρει ο γέρων Παίσιος.
Ένα σχετικό περιστατικό αναφέρει και ο όσιος Σιλουανός ο οποίος συμβούλεψε έναν φαντάρο να δεχτεί να αναθρέψει τον καρπό τής μοιχείας της γυναίκας του.
Πάντως είναι βαρύς σταυρός όλο αυτό το σκηνικό , κυρίως επειδή πλήττεται η εμπιστοσύνη μεταξύ των συζύγων, αλλά και αφορμή αυτογνωσίας για τον απατημένο για να δεί τι παρέλειψε να κάνει ώστε να κρατήσει την σχέση του με τον σύντροφο του ζωντανή , ενδιαφέρουσα και δημιουργική.
Συμφωνώ με τον αγαπητό μας διαχειριστή. Αυτά που λέει είναι πολύ σημαντικά.
Και το δικό σου σχόλιο, αγαπητέ Misha, είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικό.
Μόνο που είναι λίγο άστοχο αυτό που λες στο τέλος «αλλά και αφορμή αυτογνωσίας για τον απατημένο για να δεί τι παρέλειψε να κάνει ώστε να κρατήσει την σχέση του με τον σύντροφο του ζωντανή , ενδιαφέρουσα και δημιουργική».
Γνωρίζω περίπτωση ενός που ήταν παντρεμένος (και μάλιστα από έρωτα) με μια γυναίκα που ήταν η ομορφότερη αλλά και η πιο καλή του χωριού, που ήταν προκομμένη εν παντί, ο οποίος την απατούσε με μια ξαδέρφη της που ήταν το ακριβώς αντίθετο απ’ όσα ανέφερα – όχι μόνο ήταν δύσμορφη, αλλά και πολύ κακιά και αντιπαθητική. Από μάγια πρέπει να ήταν ο σατανικός αυτός έρωτας, διότι η σύζυγος και γενικά η οικογένειά της (ο άνδρας της, τα παιδιά της, το νοικοκυριό της κλπ) ήταν ο φθόνος όλου του χωριού.
Ας θυμηθούμε και την περίπτωση της αγίας Θεοδώρας της Άρτας!!!
Αυτό που λες είναι αυτό ακριβώς με το οποίο αυτοβαυκαλίζονται όλοι όσοι απατούν τις ή τους συζύγους τους, ότι δηλαδή κάπου φταίει τάχα ο απατημένος ή η απατημένη. Τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά μια ψευτιά (που καμμιά φορά αυτοί που τα λένε είναι τόσο δαιμονισμένοι που τα πιστεύουν και τα αισθάνονται). Ισχύει σε λίγες μόνο περιπτώσεις (κυρίως γυναικών που απατούν τους συζύγους τους). Αλλά ακόμα και τότε εκείνος που επικαλείται τέτοιες δικαιολογίες είναι σαν τον Αδάμ που είπε «δεν φταίω εγώ που έφαγα τον καρπό, η Εύα φταίει» ή σαν την Εύα μετά που είπε «δεν φταίω εγώ, το φίδι φταίει». Βεβαίως έφταιγε και το φίδι και η Εύα και ο Αδάμ (και όλοι εμείς, γιατί και εμείς να ήμασταν, το ίδιο θα κάναμε, γι’ αυτό και η πίστη μας διδάσκει όσα διδάσκει για το προπατορικό αμάρτημα).
Το ότι ο Ιούδας πρόδωσε («απάτησε») τον Χριστό για τριάκοντα αργύρια δεν σημαίνει πως ο Χριστός είχε παραλείψει να κάνει κάτι και πως ο Ιούδας ήταν δικαίως «απογοητευμένος».
Το θέμα είναι ο απατημένος να έχει πραότητα και αγάπη εν Χριστώ, όχι να τον φορτώνουμε με ανησυχίες και ανασφάλειες και «γιατί;» και ανυπόστατες και μάταιες ενοχές που έχουν οδηγήσει ανθρώπους σε ψυχιατρεία (όπως κάνει ο γερο-Γαβριήλ, η αρσενική – αλλά και πιο προηγμένη – εκδοχή της Ελένης Λουκά, ο οποίος στην Σαντορίνη είχε διαλύσει και οικογένειες). Πολύ συχνά ο απατημένος (συνήθως η απατημένη) δεν φταίει πουθενά.
Ελευθέριος: «Πάντως καταλαβαίνω απ τη σύντομη παράθεσή σας, πως ακριβολογώντας περισσότερο , θα αποκλείατε τις «μπίζνες» γενικώς απ τους μοναχούς και όχι μόνο τις ύποπτες. Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αν δηλαδή «νομιμοποιείται» από την Πατερική Παράδοση, ο μοναχός να διάγει τέτοιο βίο.»
Αγαπητέ, το ερώτημά σου έχει ήδη απαντηθεί στα posts υπ’ αριθμόν 4, 14, 15, 16, 22, 29, 46, 63 και 65 (καθώς και τα υπόλοιπα των συνομιλητών που έγραψαν τα παραπάνω).
Είναι και το # 68.
Ελευθέριος: «Θα πρέπει να μου δώσεις να καταλάβω πως γίνεται κατόπιν των ανωτέρω, να συσχετίζουμε την διαχείριση του νυν ηγουμένου, με την των πρώην αγίων αυτών ανθρώπων.»
Η διαφορά συνίσταται στο ότι ο γέροντας Εφραίμ δεν είναι γέροντας ενός κελλίου, ούτε μιας σχετικά μικρής μονής, αλλά μιας αχανούς μονής με ένα πολύ ιδιαίτερο δυναμικό.
Όταν η συνοδεία του Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού (συμπεριλαμβανομένου και του Γέροντα Εφραίμ) ήταν στο κελλί του Ευαγγελισμού στη Νέα Σκήτη, ακολουθούσαν το σύστημα των σκητιωτών. Όταν τους ανατέθηκε η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, έπρεπε να ακολουθήσουν το αντίστοιχο σύστημα. Ένα τεράστιο μοναστήρι όπως το Βατοπαίδι δεν διοικείται όπως ένα κάθισμα ή ένα πιο μικρό μοναστήρι.
ΑΓΓΑΙΟΣ
ΚΕΦ. Α΄
1 Κατά το δεύτερον έτος της βασιλείας του Δαρείου, την πρώτην του έκτου μηνός, ωμίλησεν ο Κυριος δια μέσου του προφήτου Αγγαίου και είπε τα εξής· “Ειπέ προς τον Ζοροβάβελ, τον υιόν του Σαλαθιήλ, που κατάγεται από την φυλήν Ιούδα και προς τον Ιησούν, τον υιόν του Ιωσεδέκ, τον αρχιερέα τα εξής·
2 Αυτά λέγει προς σας και γνωστοποιεί ο Κυριος, ο παντοκράτωρ. Ο ισραηλιτικός αυτός λαός, που επέστρεψεν από τον τόπον της εξορίας του, λέγει· Δεν έχει έλθει ακόμη ο κατάλληλος χρόνος δια την ανοικοδόμησιν του ναού του Κυρίου.
3 Δια μέσου πάλιν του προφήτου Αγγαίου ωμίλησεν ο Θεός εναντίον των ραθυμούντων προς ανοικοδόμησιν του ναού και λέγει·
4 μήπως είναι μεν καιρός να μένετε εις τα καλοφτιασμένα σπίτια σας, δεν ήλθε δε καιρός να εργασθήτε δια τον ναόν και έτσι ο ναός αυτός μένει εις ερείπια; Οχι βέβαια.
5 Και τώρα αυτά λέγει Κυριος ο παντοκράτωρ· εξετάσατε μέσα εις τας καρδίας σας τους δρόμους, τους οποίους ακολουθείτε.
6 Εσπείρατε πολύν σπόρον και εμαζεψατε ολίγον καρπόν. Εφάγατε και δεν εχορτάσατε, επίετε οίνον και δεν ευρήκατε ανάπαυσιν. Εφορέσατε ενδύματα και δεν εζεσταθήκατε από αυτά και εκείνος, που εισέπραξε χρήματα, τα εμάζευσεν εις τρυπημένο σακκούλι και τα έχασε.
7 Αυτά λέγει ο Κυριος ο παντοκράτωρ· Προσέξατε καλά το εσωτερικόν σας και τον τρόπον της ζωής σας·
8 αναβήτε εις τα όρη, κόψετε ξύλα, ανοικοδομήσατε τον ναόν. Εγώ δε θα τον περιβάλω με ευμένειαν και αγάπην και θα δοξασθώ εις αυτόν, είπεν ο Κυριος.
9 Απεβλέψατε και υπελογίσατε ότι θα αποκτήσετε πολλά εισοδήματα· και όμως ήσαν ολίγα. Τα μετεφέρατε όλα στον οίκον σας, και εγώ με ένα φύσημα το διεσκόρπισα.
Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος ο παντοκράτωρ· Επειδή ο ναός μου μένει ακόμη έρημος εις ερείπια, και καθένας από σας φροντίζει, πως να οικοδομήση το ιδικόν του σπίτι,
10 δια τούτο ο ουρανός θα αναστείλη την δροσιά του από την γην, τα δε χωράφια σας θα αναστείλουν την παραγωγήν των.
11 Θα επιφέρω έτσι την θλίψιν της ανομβρίας εις την γην σας, εις τας πεδιάδας και τα όρη, εις τα χωράφια του σίτου και στους αμπελώνας, εις τα ελαιόδενδρα και εις όλα τα αλλά προϊόντα, που αποφέρει η χώρα δια σας και δια τα ζώα σας και εις όλα τα γεωργικά έργα των χειρών σας.
…
ΚΕΦ. Β΄
…
7 Θα συγκλονίσω όλα τα έθνη· ο,τι δε ωραίον και εκλεκτόν έχουν όλα τα έθνη θα προσκομισθή εδώ και θα γεμίσω αυτόν τον ναόν από δόξαν, λέγει Κυριος παντοκράτωρ.
8 Iδικόν μου είναι το αργύριον, ιδικόν μου το χρυσίον, λέγει Κυριος παντοκράτωρ.
…
Και αυτά δεν είναι μόνο στην Παλαιά Διαθήκη. Σας έδωσα και παραδείγματα από την Καινή.
@κόμοντο
Kατηγορείς για διάλυση οικογενειών τον π.Γαβριήλ ενώ ξερεις ότι για διαλύσεις οικογενειών έχει κατηγορηθεί και η ηγεσία της Μ.Βατοπεδίου.
Κάνεις μια σωστή παρατήρηση , η οποία είχε ξαφνιάσει και τους λοιπούς αγιορείτες . Όταν έφυγαν από την Νέα Σκήτη οι κύπριοι μεταλλάχθηκαν σε επιχειρηματίες !
Αφήνω τον κανονικό προσηλυτισμό προς άγρα νέων μοναχών, σε πανεπιστημιακές σχολές και αλλού.
(τα σχετικά αφηγήθηκε σε μένα αγιορείτης ιερομόναχος, φίλος του νεοδιορισθέντος τότε ηγουμένου της Μ.Βατοπεδίου )
Φιλικά , σού προτείνω να διαβάσεις όσα σχετικά με το θέμα των μοναστηριακών επιχειρήσεων έχει γράψει ο μητροπολίτης Ναυπάκτου, ο οποίος βιώνει το πρόβλημα μέσα στη μητρόπολη του γι αυτό και έχει πάρει σαφέστατα θέση απέναντι στις δραστηριότητες της Μ.Βατοπεδίου.
Λεωνίδας: «Kατηγορείς για διάλυση οικογενειών τον π.Γαβριήλ ενώ ξερεις ότι για διαλύσεις οικογενειών έχει κατηγορηθεί και η ηγεσία της Μ.Βατοπεδίου.»
Δεν εννοώ για μοναχισμό!! Το να γίνεται κάποιος μοναχός είναι κλήση του ίδιου του Χριστού. Όταν λέω ότι ο Γαβριήλ διέλυσε οικογένειες, δεν εννοώ πως έφερνε ανθρώπους στο μοναχισμό…
Όσο για τα άλλα, εγώ σου απάντησα από την Αγία Γραφή και τους αγίους πατέρες, και εσύ μου λες για τον Ναυπάκτου????? Είναι πράγματι καλός μητροπολίτης ο Ναυπάκτου, αλλά αν ολόκληρη η θεία παράδοση κάτι, δεν μπορεί εκείνος να πει αλλιώς. Απλώς ο σεβασμιώτατος έχει ένα κόλλημα με τον θεολόγο π. Ιωάννη Ρωμανίδη και βλέπει όλο το σύμπαν υπό αυτό το πρίσμα.
Πάντως άλλα έλεγε πρώτα ο σεβασμιώτατος για το Βατοπαίδι: http://www.parembasis.gr/1998/98_05_02.htm. Πώς γίνεται από τη μια να «οσφραίνεται» στο Βατοπαίδι «την μυστική ημέρα», και από την άλλη να τους καταγγέλει ότι είναι αμαρτωλοί.
Η ειρωνία πάντως είναι το εξής: «Απευθυνόμενος [δηλαδή ο Ιερόθεος] στον Ηγούμενο π. Εφραίμ του θύμισε τις δυσκολίες που τον περιμένουν αλλά και το ότι έχει γέροντα από πίσω του, που και αυτός γέροντα υπηρέτησε και γι’ αυτό πρέπει να έχει εμπιστοσύνη.»
Ας μην ξεχνάμε ότι και το 2007, που γίνονταν κανονικά οι «μπίζνες», έτρεχε στα συνέδρια που διοργάνωνε η Μονή και μιλούσε (http://istologio.org/?p=181, βλ. Δ΄ Συνεδρία).
Και πριν αρχίσουν τα ΜΜΕ την εκστρατεία εναντίον της Μονής Βατοπαιδίου, μια χαρά είχε δεχτεί ο Ναυπάκτου την οικονομική ενίσχυση από την Μονή του περιοδικού του «Εκκλησιαστική Παρέμβαση».
Και στο μοναστήρι του οποίου είναι πνευματικός ο Ιερόθεος, δηλαδή την Μονή Πελαγίας κοντά στη Λειβαδειά, οι μοναχές του έχουν στήσει ολόκληρο εκδοτικό οίκο. Και καλά κάνουν!
Εν πάση περιπτώσει, ο Ναυπάκτου ΔΕΝ αντιμετωπίζει το ίδιο θέμα γιατί η Μονή Μεταμορφώσεως δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ σαν το Βατοπαίδι, ούτε ο Σπυρίδων είναι γέροντας σαν τον γέροντα Εφραίμ. Το αν κάποια στιγμή υπήρξε μια επικοινωνία δεν σημαίνει τίποτα. Αυτή έληξε όταν η Μονή Βατοπαιδίου συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για αθεράπευτα κοσμικό μοναστήρι.
Λεωνίδας: «Όταν έφυγαν από την Νέα Σκήτη οι κύπριοι μεταλλάχθηκαν σε επιχειρηματίες !»
Ο π. Αρσένιος, που δικό του διακόνημα είναι οι μπίζνες της Μονής, Κύπριος είναι;
Αρκετά.
Ϊσως είναι κάτι που δε μπορώ να πιάσω με το φτωχό μυαλό μου και να υπάρχει δίκηο εκεί που δε το βλέπω.
Η αίσθησή μου πάντως παραμένει όπως πριν.
Ευχαριστώ πάντως, αν θέλει ο Θεός θα με φωτίσει.
@Μισα,
Σε ευχαριστώ για το εποικοδομητικό σου σχόλιο #80.
@Ελευθέριε,
Στο σχόλιο σου #79 αναφέρεσαι σε ενδεχόμενη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στην Ελλάδα;
– Περί ποικιλίας τρόπων
Προσωπικά είμαι λαϊκός και δεν γνωρίζω απόλυτους κανόνες για το αν και τι ακριβώς επιτρέπεται και τι όχι σε μοναχούς και λαϊκούς. Γνωρίζω όμως ότι το κάθετι που κάνουμε οφείλει, καλό είναι να κινείται μεταξύ δύο αξόνων, 1ον της διάκρισης και 2ον της υπακοής, ευλογίας (βλέπε και π. Παϊσιο περί κανόνων και ..κανονιών). Κάτι το οποίο σε εσένα καλώς το επιτρέπει ο πνευματικός σου σήμερα, σε εμένα μπορεί να είναι ολέθριο. Και το ανάποδο. Ο κάθε άνθρωπος ως ασθενής χρειάζεται την εξατομικευμένη θεραπευτική αγωγή του.
– Προσοχή στους ορισμούς
Επίσης, αρχή σοφίας η των λέξεων επίσκεψις.
Π.χ. εάν μπιζνες = οικονομική κίνηση για υλικό όφελος μετά από εμπαθή κίνηση του νου, τότε ασφαλώς είναι επιζήμια για κάθε χριστιανό.
Όμως αν μπιζνες = δραστηριότητα προς δόξα Θεού, για ιεραποστολή και ακτινοβολία της Ορθοδοξίας στον κόσμο, τότε μάλλον επιβάλλεται όλοι οι συνειδητοί χριστιανοί να γίνουμε (με ευλογία) τηρουμένων των αναλογιών «πνευματικοί μπιζνεσμεν»! 😉
Φιλικά,
@Kόμοντο
Δεν σε τιμά ο τρόπος, αλλά είναι ενδεικτικός της συνολικής νοοτροπίας.
Άλλο πράγμα η έκδοση κάποιων βιβλίων από την Μ.Πελαγίας , την Μ.Παρακλήτου ή κάποια άλλα μοναστήρια και άλλο πράγμα η κτηματομεσιτική δραστηριότητα, τα 77 ΑΦΜ, η δημιουργία εξωχώριων εταιρειών , τα παιχνίδα με τεράστια ποσά σε χρηματιστήριο και τραπεζικά χαρτοφυλάκια της Μ.Βατοπεδίου.
Εντάξει μπορεί και να το δικαιολογήσεις λέγοντας ότι όταν πάμε από σκήτη προς μοναστήρι φτιάχνουμε εκδόσεις , και όταν πάμε από μοναστήρι προς Μεγίστη Μονή φτιάχνουμε πολυεθνική εταιρεία ή και hedge funds.
Για την οικονομική ενίσχυση προς το περιοδικό της μητροπόλεως Ναυπάκτου ,η οποία δόθηκε μετά το ξέσπασμα του θορύβου προς δημιουργία εντυπώσεων και συμμαχιών, ο κ.Ιερόθεος έχει δώσει καταλυτική απάντηση σε τοπική εφημερίδα της περιφέρειας του.
Ασφαλώς μέχρι τότε ούτε γνώριζε , ούτε υποψιαζόταν τα τεράστια οικονομικά παιχνίδια που παίζονταν κάτω από τον μανδύα των επιστημονικών συνεδρίων και τις περιφορές της Αγίας Ζώνης.
Όσον αφορά την Μ.Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου είναι σημαντική η παραδοχή σου, γιατί είναι αλήθεια. Πες μας αν έχεις την καλωσύνη και τη γνώμη σου για τους παπαροκάδες των οποίων ο ιδρυτής εμφανίζεται φανατικός υπερασπιστής των σημερινων ενοίκων της Μ.Βατοπεδίου και παρελαύνει σε πλειάδα φωτογραφιών στο σχετικό ιστολόγιο .
Ζωντανό Ιστολόγιο,
ναι , ακριβώς γι αυτή την κατάργηση. Γίνεται κάτι απο πλευράς Εκκλησίας και δεν το παίρνουμε είδηση; Δε μιλάω βέβαια για τις σίγουρες προσευχές των γεροντάδων, αλλά θέλει και το συν Αθηνά και χείρα….
Ως προς τα άλλα ήδη έγραψα στο #90. Ευχαριστώ πάντως.
@ Ελευθέριος
«…τι προτείνεις να γίνει για να απαλλαχθούμε, αν πρέπει και γίνεται, απ αυτά τα μοντέλα .»
Προτείνω παρατήρηση συγκεκριμένης κατάστασης και βιωματική ανάλυση. Όχι θεωρητικολογίες.
Προτείνω να καταλάβουμε πως πρόκειται για μοντέλα. Να αναγνωρίσουμε ποια είναι αυτά. Να μάθουμε ότι μεταβάλλονται κι εξελύσσονται σαν ιδέες. Άλλα υπήρχαν στο παρελθόν, άλλα θα υπάρχουν στο μέλλον. Είναι φτιαγμένα από εμάς, για να εξυπηρετήσουν εμάς. Η ευθύνη μας είναι να επιλέξουμε τα λειτουργικά μοντέλα, όχι να θυσιαστούμε για να τα υπηρετήσουμε κάποια θεωρητικά δόγματα.
Όσον αφορά στο θέμα της λογικής (να το πω «θεωρίας»;) και την αδυναμία στην επίλυση προβλημάτον, θα σου απαντήσω στο τέλος.
Να δούμε στο συγκεκριμένο παράδειγμα της μοιχείας πώς βλέπουμε τη λειτουργία των μοντέλων;
Μπορείς να ακούσεις την ομιλία του ιερομόναχου Αθανάσιου και να διακρίνεις όλα τα νοητικά μοντέλα που υπαγορεύουν την θεωρητική προσέγγισή του.
«Αγάπη δε σημαίνει να παίρνεις, αλλά να δίνεις.»
Κι όμως, το να μπορείς να πάρεις είναι ίσως σημαντικότερο από το να νομίζεις ότι δίνεις, λέω εγώ, έτσι, για να πω κάτι άλλο…
«Εγώ σε αγαπώ, έστω κι αν εσύ δεν προσφέρεις τίποτε.»
Δεν αγαπάμε τον αέρα, αλλά ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που λειτουργεί ένα συγκεκριμένο ρόλο σε μια συγκεκριμένη σχέση. Αν αγαπάω κάποιον που απουσιάζει ως πρόσωπο, τότε δεν αγαπάω αυτόν, αλλά την απουσία του ή εμένα στην απουσία του. Πρέπει να το ψάξω το θεματάκι…
«Να αποδείξει την αγάπη του…» (?)
Η αγάπη δεν είναι επένδυση σε οικόπεδο, να πάμε να το μετρήσουμε, εκεί να περιμένει, ορισμένη και τοπογραφημένη. Είναι λειτουργία. Εξ αρχής τα δύο πρόσωπα αγαπήθηκαν, ήρθαν κοντά, γιατί συνέτρεχαν κάποιοι λόγοι, δεν αγαπιούνται όλοι στην τύχη, ούτε τους επιβλήθηκε. Τώρα που αλλάζουν τα δεδομένα, είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι μιλάμε για την ίδια αγάπη; Μα ούτε για τα ίδια πρόσωπα δε μιλάμε πλέον.
Κι αυτό δεν είναι η δαιμονική επιβουλή, είναι το πώς λειτουργεί το ζευγάρι, πώς είναι οι ρόλοι και ποια λειτουργία επιτελεί. Δεν σχηματίζουμε ζευγάρια απλά για να περάσει η ώρα. Κάποια λειτουργία εξυπηρετούμε.
Το νοητικό σχήμα της ταπείνωσης ή της απόδειξης της αγάπης, είναι μια διανοητική εικόνα, ένα στερεότυπο, όχι μια λειτουργική έννοια.
Πάμε λοιπόν για μια λειτουργική ανάλυση της μοιχείας κι ας αφήσουμε προς στιγμήν στην άκρη τις θεωρητικές θεολογίες.
Το ζευγάρι μετά το περιστατικό της μοιχείας, είναι δύο κυριολεκτικά άγνωστοι και στη συνέχεια πλέον ένα τελείως νέο ζευγάρι, αν παραμείνει ζευγάρι.
Θα χρειαστεί να αναθεωρήσουν τα πάντα. (Εκτός αν έχουν κάνει στη ζωή τους ρουτίνα τέτοιες καταστάσεις, ή αν θεωρείται από πριν δεδομένο ότι θα γίνει, όπως π.χ. οι γυναίκες παλιά έλεγαν: «Ε, άντρας είναι, θα τα κάνει.» Επίσης σε άλλες κοινωνικές αντιλήψεις, δεν είναι θέμα προσωπικότητας, οπότε δεν ενδιαφέρει, ούτε δημιουργεί πρόβλημα.)
Πρώτο και σημαντικότερο είναι να ξεκαθαρίσει ο καθένας το αν θέλει να παραμείνει στη σχέση. Δεν μπορεί να παραμείνει στο ζευγάρι μόνο το ένα μέρος και να συνεχίσει να θεωρεί ότι από μόνο του «είναι» ΤΟ ζευγάρι. Αυτό είναι παρωδία και κατ’ επίφαση ζευγάρι. Πολλά γύρω μας είναι έτσι. Και νομίζουν ότι θυσιάζονται, κιόλας.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για αγάπη, αν η απατημένη γυναίκα αισθάνεται τώρα τον έρωτα ως βιασμό από έναν που είναι «αλλού», ή αν αισθάνεται ο απατημένος σύζηγος ότι είναι ανίκανος.
Το θέμα δεν είναι θεωρητικό, θα βρίσκεται πίσω από κάθε σκέψη, κάθε αντίδραση, κάθε στιγμή. Μετά τη μοιχεία, έχει καταστραφεί (πιθανώς για καλό, δεν ισχυρίζομαι πως αναγκαστικά θα είναι κακό) η ιδέα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του, για τον άλλο, για τη σχέση τους.
Είναι ένας αγώνας πρώτα προσωπικός. Δηλαδή ο απατημένος, πρέπει πρώτα πρώτα να ξεπεράσει την προσωπική ακύρωση και να δώσει μερικές βασικές απαντήσεις στον εαυτό του. Αν αρκεστεί απλά στην ταπείνωση, δε θα μπορεί να έχει έλεγχο στις αντιδράσεις του. Θα έχει βιάσει τον εαυτό του και οι συναισθηματικές (συνειδητές ή αποθημένες) αντιδράσεις του θα είναι στην ουσία ανεξέλεγκτες. Μπορεί να αισθάνεται θυσιαζόμενος, εν πλήρη ταπεινώσει, αλλά τελικά θα είναι απλά εξουθενωμένος κι ακυρωμένος.
Αν κι εφόσον ξεπεραστεί αυτός ο πρώτος προσωπικός αγώνας και ξεκαθαριστεί και από τα δύο μέρη το ότι θέλουν να το προσπαθήσουν, μετά έχει να αναγνωρίσει ο καθένας το νέο πρόσωπο απέναντί του. Για να το πω απλά, πλέον ο καθένας (κυρίως ο απατημένος) θα αγαπήσει ένα «νέο» πρόσωπο. Δεν είναι δεδομένο πως θα το αγαπήσει, ούτε είναι υποχρεωμένος. Συνήθως αισθάνεται πως μέχρι τότε είχε αγαπήσει κάποιον που ποτέ δεν υπήρχε, που τον είχε στη φαντασία του.
Μπορώ να πώ πολλά ακόμα και να το αναλύω για καιρό, αλλά θα ήμουν χαζός αν νόμιζα ότι για όλα αυτά δεν έχετε οι περισσότεροι από εσάς μεγάλη εμπειρία. Συμφωνώ και με ότι είπε η σαλόγραια και ο κόμοντο στο συγκεκριμένο θέμα.
Ένα από τα κείμενα που μου αρέσουν περισσότερο, είναι ο ύμνος στην αγάπη, του αποστόλου Παύλου. Αν βάλουμε κάτω μία μία τις προτάσεις του, θα δούμε πώς το τι κατανοείται και το πώς κατανοείται, έχει να κάνει με το ποια νοητικά σχήματα έχουμε.
Π.χ. Στο «ου ζητεί τα εαυτής» μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι τελικά αυτό που ακριβώς ζητεί είναι «τα εαυτής». Θεωρητική προσέγγιση όμως και δεν με ενδιαφέρει. Το αναφέρω μόνο γι’αυτούς που δίνουν πρωτεραιότητα στις θεωρητικές διατυπώσεις.
Τι θέλω λοιπόν να πω εδώ:
Είδα ότι για άλλη μια φορά ενώ υπάρχει ένα θέμα που σχετίζεται με τα βιώματα όλων μας, δεν μας ενδιαφέρει να προχωρήοσυμε σε παρατήρηση και ανάλυση βιωματική.
Μας αρκεί να ακούσουμε μια μειλίχια φωνή η οποία επαναλαμβάνει τα στερεότυπα νοητικά μας σχήματα. Ακυρώνουμε την εμπειρία μας, γιατί η ασφάλεια που παρέχει η θρησκευτική αυθεντία μας αρέσει περισσότερο. Δε χρειάζεται να σκεφτούμε, αποφεύγουμε τιν έκθεση της προσωπικής μας άποψης. Ακούμε και χαμογελάμε μισοναρκωμένοι.
Όσων αφορά στη λογική.
Συμφωνώ με εσένα ότι τελικά δεν είναι η «λογική» (με την έννοια του κλειστού ολοκληρωτικού θεωρητικού συστήματος με τα νοητικά μοντέλα του) που μας οδηγεί σε λύσεις.
Είναι η εμπειρία, το βίωμα.
Οπότε ας χρησιμοποιούμε με πολύ φειδώ τα νοητικά μοντέλα μας, όσο μόνο μας υπηρετούν σωστά.
@ 76 ΣΧΟΛΙΟ…
ΘΕΟΣ! Ο ΑΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΛΛΑ…ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΝΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΣΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΑ…ΓΙ ΑΥΤΟ…ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΕΤΑ Ο ΕΞΑΠΟΔΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΗΚΩΝΕΙ…
Αρχή σοφίας ονομάτων επί-σκεψις είναι το σωστό ρητό, και σημαίνει αρχή σοφίας είναι η σκέψη επί των εννοιών, ο ορισμός των εννοιών πρώτιστα…
ο κισσινγκερ ειπαι καποτε οτι αν θελης να υποταξης τονυε ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΤΥΠΗΣΗΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟ ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΑ ΠΑΣ ΠΕΡΙΦΗΜΑ ΠΟΛΥ ΣΟΥ ΤΗΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ
o π. Αθανάσιος έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο. Πρέπει και επιβάλλετε να συγχωρούνται όλα στο όνομα της πραγματικής αγάπης. Είμαστε άνθρωποι αλλά εαν μοιάζουμε του Θεού γινόμαστε «θεάνθρωποι». Για να φτάσει κάποιος σύζυγος (άνδρας ή γυναίκα) στη μοιχεία σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα και τις περισσότερες φορές είναι επικοινωνιακό, υπάρχει αδιαφορία και θεωρείτε ο άλλος δεδομένο. Ο απατημένος τις πιο πολλές φορές αισθάνεται «αδικημένος» αλλά δεν είναι έτσι διότι δε βλέπει πέρα απ’τον εγωϊσμό του διότι νομίζει ότι δεν έχει φταίξει πουθενά. Εαν αναλογιστούμε πόσο σύντομη είναι η ζωή και πόσο μετράει να αγαπάς πραγματικά η αιωνιότητα φαντάζει μόνο θεϊκή. Για έναν παπά που δεν είναι παντρεμένος ο άνθρωπος είναι ΑΣΤΕΡΙ!
Αυτό που προτείνει ο σεβασμιώτατος, πραγματικά θα το έπραττε ο ιδανικός άνθρωπος. Βάζω τον ευατό μου στη θέση του απατημένου συζύγου και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντιδράσω έτσι. Και δεν ξέρω πραγματικά πόσοι εκτός από εμένα θα αντιδρούσαν έτσι. Μόνο κάποιοι σαν τον αββά που ανέφερε στην ομιλία του. Η αιτία είναι ο πληγωμένος εγωισμός μας!
Αγαπητοί μου η μοιχεία μέσα στο Γάμο προετοιμάζει στον απατημένο τα μεγαλύτερα άφθαρτα στεφάνια γιατί εν υπομονή και συγχωρητικότητα με ειλικρινή χριστιανική αγάπη που τα πάντα υπομένει και ουδέποτε εκπίπτει αγιάζεται σε βαθμό που να μοιάζει του ίδιου του Χριστού που ενώ δια των αμαρτιών μας είμαστε η Γενεά η άπιστος και μοιχαλίδα και όμως παραμένουμε πάντοτε κάτω από την ανοχή και την αγάπη του. Εάν ο αμαρτάνων δεχθεί την αγάπη μας μπορεί από φιλότιμο να μετανοήσει και να σωθεί ενώ αν τον απομακρίνουμε γιατί πληγώνεται ο εγωϊσμός μας τότε το ποιο πιθανό είναι τελεσίδικα να οδηγηθεί στην ψυχική απώλεια εξάλλου η πραγματική αγάπη έχει πάντα θυσία και δάκρυα ας μην το ξεχνάμε.