Δέηση Αποστόλου Παύλου
προς Εφεσίους, κεφάλαιο 3, 14-21
14 Τούτου χάριν κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
15 ἐξ οὗ πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται,
16 ἵνα δῷη ὑμῖν κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον,
17 κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίστεως ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
18 ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος,
19 γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
20 Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν,
21 αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων· ἀμήν.
Ευχαριστίες στον Γιώργο Μακρή για την επισήμανση των χωρίων
KALHSPERA SE OLOUS 🙂
EYXARISTOUME…POLY WRAIO…
MOU ARESAN PIOOOOO POLYYYYYYYYY AYTA TA 2->
-18 ἐν ἀγάπῃ ἐρριζωμένοι καὶ τεθεμελιωμένοι, ἵνα ἐξισχύσητε καταλαβέσθαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, τί τὸ πλάτος καὶ μῆκος καὶ βάθος καὶ ὕψος,
+19 γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
PERI AGAPHS….
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ ο Μεγαλομάρτυς
Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, από πατέρα χριστιανό, πού ονομαζόταν Χριστόφορος, και μητέρα ειδωλολάτρισσα, τη Θεοδοσία. Όταν μεγάλωσε ο Προκόπιος, ή μητέρα του κατάφερε, όταν ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός (290) πήγε στην Αντιόχεια, να τον κάνει δούκα Αλεξανδρείας. Και μάλιστα, του ανέθεσαν το διωγμό κατά των χριστιανών. Όμως, το θέλημα του Κυρίου ήταν άλλο. Ενώ κάποια νύκτα βάδιζε με τη συνοδεία του, είδε σταυρό κρυστάλλινο και άκουσε φωνή να του λέει: «εγώ ειμί ο εσταυρωμένος Ιησούς, ο του Θεού Υιός». Έκπληκτος από το όραμα και τη φωνή, διέκοψε τη συγκεκριμένη πορεία του και πήγε στην Ιερουσαλήμ, όχι πλέον σαν διώκτης, αλλά εύαγγελιζόμενος το Χριστό. Όταν το έμαθε ή μητέρα του, τον κατήγγειλε στον έπαρχο Ούλκίωνα όπου ο Προκόπιος ομολόγησε ότι είναι χριστιανός. Τότε υπέστη σκληρά βασανιστήρια, και μισοπεθαμένος ρίχτηκε στη φυλακή. Έπειτα τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον οδήγησαν σε ειδωλολατρικό ναό, να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως ή σκέψη του Προκοπίου σκίρτησε στα λόγια της Άγιας Γραφής, «ότι ουδέν είδωλον εν κόσμω, και ότι ουδείς θεός έτερος ει μη εϊς»1. Δηλαδή, κανένα είδωλο δεν έχει ύπαρξη πραγματική στον κόσμο και κανένας άλλος θεός δεν υπάρχει, παρά μόνο ένας, ο αληθινός Θεός. Έτσι σκεπτόμενος και προσευχόμενος ο Προκόπιος, γκρέμισε το ναό, με αποτέλεσμα να πιστέψει ή μητέρα του και άλλοι πολλοί. Τελικά, αμετακίνητος στην πίστη του, αποκεφαλίστηκε από τον διάδοχο του Ούλκίωνος, Φλαβιανό.
1. Α’ προς Κορινθίους, η’ 4.
+Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Άγρευθείς ούρανόθεν προς την εύσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ώσπερ ο Παύλος Χριστώ, των Μαρτύρων καλλονή Μάρτυς Προκόπιε· όθεν δυνάμει του Σταυρού, αριστεύσας εύκλεώς, κατήσχυνας τον Βελίαρ· ου της κακίας άτρωτους, σώζε τους πόθω σε γεραίροντας.