Τρελοβάπορο η Ελλάς
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα μαινα»
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ τις δυό μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λόστρομο αθώο, ναύτη πονηρό.
Απο τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Ελα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ,
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε,
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινο τον Ηλιο τον Ηλιάτορα!
Οδυσσέας Ελύτης
πως Χριστέ μου, να πάει μπροστά+ψηλά και Πνευματικά…
η Ελλάδα μας…όταν ένας λειτουργός σου…τολμάει και
λειτουργεί με ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΠΗΣ….ΜΕ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΣΟΣ…? ΠΩς ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΥ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΡΙΕ,
ΚΑΙ ΠΩς ΣΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΚΥΡΙΕ….?
ΚΑΙ ΠΩς
ΝΑ ΠΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΩΣΤΑ,
ΟΤΑΝ Ο ΠΑΤΗΡ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ?
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΓΑΠΑ?
ΠΩΣ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ…
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΙΝΑ
ΑΦΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΕΨΥΓΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ?
ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ.
ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ-
ΑΜΗΝ+
……………………………………+
ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΩΡΑ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ?
Υπέροχα τραγούδια και στίχοι.
¨Ομως θέλω να επισημάνω κάτι που με είχε απασχολήσει, μου λύθηκε η απορία και πιθανόν να απασχολεί και κάποιους άλλους.
Δηλαδή η διαφοροποίηση μεταξύ του ανθρώπου και του έργου του.
Έτσι κι εδώ, είχα θεοποιήσει τον ίδιο τον Ελύτη, αντί απλά να θαυμάζω το έργο που έβγαινε μέσα από έναν παθόντα άνθρωπο κι όχι το Θεό, ή τέλος πάντων ίσως σε τέτοια έργα, με τη φώτιση του Θεού.
Φανταστείτε το σοκάρισμα, όταν είχα διαβάσει ελεεινό διάλογο του Ελύτη με τον Ανδρέα Εμπειρίκο, που απεκάλυπτε παιδεραστική διαστροφή τους. Το ξέρατε εσείς αυτό;
Εγώ όχι.
¨Αραγε το ίδιο δεν επιδιώκουν και οι Άγιοί μας, να μην υπάρχει προσωπολατρεία, αλλά να εστιάζουμε στου Θεού το Θέλημα.
Το λέω, γιατί ήμουν παθών και συνεχίζω να παρασύρομαι που και που, με «ωραίους γέροντες», υπέροχα μοναστήρια και πάει λέγοντας, άρα και na απογοητεύομαι όταν κάτι «ανακαλύπτω» .
Από κει και πέρα κάποιος ίσως μου πει , πως όταν θαυμάζεις τον αγώνα για κάθαρση και φωτισμό του τάδε Αγίου, αυτό δε συνιστά προσωποποίηση .
Ναι , αλλά ποιός μου λέει αν πρακτικά μπλέκομαι και θαυμάζω και τον Άγιο Γέροντα και δημιουργώ σχέση εξάρτησης πιθανόν μαζί του;
το ποήμα του Ελυτη ειναι ενα ποιημα για την Ελλαδα…
το σχολιο ηταν για την Ελλαδα επισης
μια Ελλαδα που σημερα κινδυνευει απο την αμελεια ολων μας…
αν εμβαθυνουμε λιγο,καταλαβαινουμε τον συσχετισμο….
Η Ελλαδα μας σημερα ειναι ενα βαπορι ετοιμο να βουλιαξει….
το σχολιο ειναι μια κραυγη οδυνης…
αν δεν μπορουν μερικοι να το νιωσουν
ειναι γιατι δεν πονανε,
πολυ απλα.
Ευλογησον+
καλη μετανοια….
αμην+
αδελφέ Χαιρε,
ποιος μιλησε για προσωπολατρεια?
Η μηπως ειδες καπου αυτο το φαινομενο?
εχεις δικιο ομως,μερικα ατομα κολλανε πανω στον γεροντα τους
σε βαθμο…………..προσωπολατρειας…..
ομως τον μονο που μπορουμε να λατρευουμε
ειναι τον Θεο μας-τον Χριστό μας………..
οι ανθρωποι ειναι απροβλεπτα απανθρωποι
μερικες φορες
και πολυ συχνα μας κακοποιουν-κυριως ψυχικα…
χαίρε αδελφή – αδελφέ εν Κυρίω.
ωραία τα λες.
Είναι αλήθεια, ενεργούμε απροβλέπτως απάνθρωπα και κακοποιούμε ο ένας τον άλλο.
Θυμάμαι πάντα που λένε οι Άγιοι Πατέρες μας, πως έχουν δολοφονήσει και θα έπρεπε να πάνε φυλακή, γιατί έχοντας όπλο τη γλώσσα τους έχουν φαρμακώσει πολλούς δυστυχείς.
Ας σκύβουμε λοιπόν το κεφάλι και ας προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον, όσο μπορούμε.
ξανά χαιρε αδελφε…
σ’ευχαριστω….
απλα την αληθεια εγραψα.
δυστυχως ομως δεν ειναι ευχαριστη
οντως…ειμαστε δολοφονοι και με το λογισμο
και πολλες φορες με το λογο.
και γω πολλες φορες λεω
ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ
ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ…
ΚΑΘΑΡΙΣΟΝ ΜΕ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΚΥΡΙΕ,
ΗΜΑΡΤΟΝ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ,
παραπίκρανα Σε Κυριε,
Ημαρτον Ημαρτον Ημαρτον….
ναι να προσευχομαστε
αφου εχουμε συγχωρεσει
καθε προσωπο που μας κακοποιησε
εν γνωση-εν αγνοια του
εξ αμελειας ή εκ προμελετης….
προσευχη με πολλη αγαπη
και πολλη ταπεινωση
παντα εν μετανοία.
αμην+
Ευλογησον+
αμήν αδελφέ-ή
ευλόγησον.
Pingback:Κάθε τρελό παιδί « areti maurogianni
Αν σας ενδιαφέρει, μπείτε στην ιστοσελίδα μου
http://www.evaggelatos.com και δημοσιεύσετε ό,τι σας ενδιαφέρει. Απλώς κοινοποιείστε το όποτε το κάνετε στο e-mail μου. Η ανάγκη να έχουμε συνδεση, ένοποίηση, αλληλεγγύη προέχει όλων. Ευαγγελάτος Γεώργιος