Φιλότιμο και Θεία Πρόνοια
Στην Κόνιτσα ήμουν στη μονή Στομίου. Μετά την πανήγυρη στις 8 Σεπτεμβρίου, οι προσκυνητές τα είχαν αφήσει όλα άνω-κάτω. Εκεί που τακτοποιούσα κάτι, βλέπω, κάθησε η αδελφή μου και μια άλλη κοπέλα να συμμαζέψουν. Αυτή η καημένη είχε ακόμη δύο αδελφές οι οποίες είχαν παντρευτεί και αυτή που ήταν μεγαλύτερη είχε μείνει ακόμα ανύπαντρη. Τι φιλότιμο είχε! Αφού τα τακτοποίησαν όλα στο τέλος μου λέει: «Αν χρειάζεται πάτερ κάτι να καθήσουμε να κάνουμε και τίποτε άλλες δουλειές». Τόσο πολύ φιλότιμο! Λέω μέσα μου. Πάω στο εκκλησάκι και λέω με όλη μου την καρδιά: Παναγία μου, οικονόμησέ την εσύ. Εγώ δεν έχω τι να της δώσω-και να είχα δεν θα το δεχόταν κιόλας. Ε, μόλις πήγε στο σπίτι της, την περίμενε ένας που ήμασταν μαζί στρατιώτες, ένα πολύ καλό παιδί, κομμάτι μάλαμα και από καλή οικογένεια. Παντρεύτηκαν, μια χαρά! Πώς την πλήρωσε η Παναγία!
Πηγή: Γέροντος Παισίου Αγιορείτου: Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
Ευχαριστίες στον Σπύρο Γκ. για την αποστολή του κειμένου
auta na ta akoume kai emeis pou xanoume thn pisth mas etsi eukola…!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»
ΚΑΙ ΤΟ «ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΕΛΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
ΘΕΩΡΙΑ ΠΕΡΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Δανείζομαι την παρακάτω παράγραφο, για να σας υποβάλω κάποια ερωτήματα και σκέψεις μου χωρίς να θέλω να πουλήσω πνεύμα , απλά πιστεύω ότι μέσα από αυτό το διάλογο μας θα ωφεληθούν και άλλοι άνθρωποι.
Ο Μάξιμος Ομολογητής μάλιστα διασαφηνίζει τούτο το δόγμα λέγοντας ότι τούτη η αποκατάσταση στην αρχαία τάξη θα γίνει με την επίγνωση και όχι με τη μέθεξη Θεού. Μένει να εξεταστεί τι είναι αυτή η επίγνωση. Το σίγουρο είναι ότι οι κολασμένοι με τον Σατανά χάνουν τη μνήμη του κακού -επομένως την οδύνη- όμως δεν θεώνονται! Και όταν λέμε σίγουρο, εννοούμε τη διδασκαλία του Μάξιμου Ομολογητή.
Δεν απορρίπτω τον Άγιο Μάξιμο Ομολογητή απλά έχω αυτά τα ερωτήματα , δεν είμαι θεολόγος.
Ερωτήματα μου
1) Πότε θα γίνει αυτό αστραπιαία με την Δεύτερη έλευση του Χριστού, ή σε βάθος χρόνου κάτι δισ. χρόνια;
2) Και πως μπορεί να υπάρχει κάποιος σε κανείς σε κατάσταση μη οδύνης έστω κάποιας λύπης χωρίς μέθεξη Θεού;
Σκέψεις μου:
Ας υποθέσουμε το πυρ της Άκτιστης Ενέργειας σε βάθος χρόνου εξαλείψει την αμαρτία και την μνήμη του κακού, όμως ο κολασμένος έχοντας την ελευθερία του που αυτήν δεν καταργείται θα αλλάξει τότε και θα δεχτεί τον Θεό, πράγμα που δεν γίνεται αφού εν τω Άδη δεν υπάρχει μετάνοια. Φαντάσου τον εαυτό σου σε ένα δωμάτιο χωρίς οδύνη και χωρίς χαρά ατελεύτητα αυτό για όλους τους κολασμένους και δαίμονες ίδια κατάσταση από μόνο του αντικρούει την Θεία Δικαιοσύνη. Ένας πολύ αμαρτωλός χωρίς μνήμη με το Σατανά χωρίς μνήμη χωρίς βαθμιδωτή οδύνη, αιώνια χωρίς δυνατότητα θείας μέθεξης. Μη ξεχνάς ότι ο διάβολος είχε εμπειρία της θείας μέθεξης πριν την πτώση οπότε μπορεί πιο εύκολα τότε, να γυρίσει στην προηγούμενη κατάσταση που βρίσκονταν, ενώ οι περισσότεροι κολασμένοι χωρίς εμπειρία της χάριτος από αυτή την ζωή δεν μπορούν να διαλέξουν κάτι που δεν γεύτηκαν. Βλέπεις ότι η θεωρία περί αποκατάστασης μπορεί να είναι σωστή αλλά δεν καταργεί το ατελεύτητο της κόλασης , διότι αιώνια χωρίς οδύνη και χωρίς μέθεξη σαν να υπάρχεις και να μην υπάρχεις είναι από μόνο του μια κόλαση.
Ηλίας
Εύχομαι Παναγία μου να με αξιώσεις να κάνω μια σωστή οικογένεια