Αη Δημήτρη μου εσύ

Αη Δημήτρη μου εσύ
που ανθίζεις μεσ’ τα κρύα
τη μυρωδιά σου την βουβή
τα κρίνα έχουνε κλέψει

Έλα να στολίσεις το χειμώνα μου
που ρέει στο κορμί μου
για να ζηλέψει η άνοιξη
το χρόνο να πλανέψει

Μες στην καρδιά μου σαν κρυφτείς
δεν θα σε προδώσω πάλι
γιατί τα αγκάθια έδιωξα
άφησα μόνο εμένα

Τώρα μπορώ να ζω
στο άνθος σου να ελπίζω
στην παραδείσια άβυσσο
τα χνάρια μου να αφήνω

Κι όταν θα τρέχεις μακριά
στα πέρατα του απείρου
θα έχω αποδράσει απ’ τη γη
στον ίσκιο σου θα φεύγω

Δημήτρης Τριαντακωνσταντής

φωτογραφία: walking disaster

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Αη Δημήτρη μου εσύ

Απάντηση σε Ανώνυμος Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Τί είναι ελευθερία;
    Συνήθως χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη, για να δηλώσουμε την ικανότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες δυνατότητες. Είμαστε ελεύθεροι να έρθουμε ή όχι σ' αυτή τη διάλεξη· είμαστε ελεύθεροι να ψηφίσουμε αυτό ή το άλλο κόμμα, κ.λπ. Άλλα αυτή είναι σχετική καί όχι απόλυτη ελευθερία. Περιορίζεται από τις δυνατότητες πού μας δόθηκαν. Καί ακριβώς αυτό το δεδομένο (αυτό πού μας δόθηκε) αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ελευθερία. Γιατί να επιλέγω ανάμεσα σε ό,τι μου δόθηκε, καί να μην είμαι ελεύθερος να δημιουργήσω τις δικές μου δυνατότητες; Μπορείτε να δείτε πώς το ερώτημα της ελευθερίας καί το ερώτημα της δημιουργίας εκ του μηδενός, είναι αλληλένδετα: αν κάποιος δημιουργεί με υλικό πού του δόθηκε, είναι δεσμευμένος από το υλικό αυτό αν όμως δημιουργεί εκ του μηδενός, τότε είναι ελεύθερος με την απόλυτη έννοια του ορού.
    - Επίσκοπος Περγάμου Iωάννης Ζηζιούλας
  • Αρέσει σε %d bloggers: