Ω, ο πόλεμος, μαμά…
Η ιστορία αυτής της φωτογραφίας πονά και συγκλονίζει. Πρόκειται για ένα
πραγματικό γεγονός το οποίο αποτυπώνεται μέσα από την ψυχή ενός παιδιού…
Το κοριτσάκι αυτό έχασε τη μητέρα του στον πόλεμο. Πήγε στο ορφανοτροφείο
για να μπορέσει να επιβιώσει.
Στην αυλή του ορφανοτροφείου ζωγράφισε τη μητέρα της με κιμωλία και
κουλουριάστηκε στην αγκαλιά της, όπως όταν ήταν έμβρυο.
Έβγαλε τα παπούτσια της, σαν να πατούσε κάτι ιερό, αποδεικνύοντας ότι η
αγάπη είναι ο πιο ιερός μας τόπος…!!!
Ευχαριστίες στη Ζωή Τ.
Pingback:Με τίς προσευχές των μικρών παιδιών μπορούμε να κάνουμε θαύματα (γ. Παΐσιου) | Αντ-έχουμε
Λυπάμαι που σας το χαλάω, αλλά η φωτογραφία αυτή δεν κρύβει κάποια ιδιαίτερη ιστορία από πίσω της. Είναι δημιουργία μιας φωτογραφου, νομίζω κορεάτισσας, που έχει φτιάξει και άλλες παρόμοιες με άλλα παιδιά και άλλα σχήματα. Κάτι ανάλογο με αυτήν που έβαζε παιδιά σε γλάστρες για όσους θυμούνται. Αν και στην περίπτωση μας οι φωτογραφίες είναι πολύ πιο συμβολικές…