Ἀναζήτηση στή Μέθη τῶν Ὀνείρων

agalma-sea-sunset

Ανιχνεύοντας τον ορίζοντα, όπου βρίσκω
το σύμπαν να ορθώνεται μέσα μου
Μέσα στα κοχύλια των λευκών αμμουδιών,
στα βότσαλα των ξεχασμένων ονείρων,
ψηλαφώντας τ’ αστέρια
Ανάμεσα στις θύμησες των παιδικών οραμάτων,
που ζητούν σπαράζοντας να ζωντανέψουν
Μέσα σε στίχους αρμονικά συμμετρικούς
με το τραγούδι των πουλιών,
που ενώνονται για να γίνουν ελπίδες
Στις περιπλανήσεις ενός δειλινού,
αγγίζοντάς με, μια αίσθηση πρωτόγνωρη
Τυλίγομαι στη μέθη των ονείρων
Ανακαλύπτω τη διάσταση της ύπαρξης
και σ’ αναζητώ,
αν υπάρχεις…

Ποίημα «Μέθη των ονείρων» τῆς 13χρονης Αναστασία Ματζιάρη, 1ο βραβεῖο διαγωνισμοῦ ποίησης 2015 Δημοτικῆς Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης

Πηγή: Δημοκρατία

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ένας πολύ δικός μου άνθρωπος αντιμετώπισε στη ζωή του το εμπόδιο της οικονομικής κατάρρευσης. Μέχρι τότε του πήγαιναν «όλα καλά». Έτσι νόμιζε. Καλή σύντροφος, παιδιά, χρήματα. Όμως τα παιδιά του έμπαιναν στην εφηβεία και τα πρώτα νεανικά φτερουγίσματα στον κόσμο της μεγαλουπόλεως έκρυβαν μεγάλους κινδύνους. Η οικονομική κατάρρευση τον οδήγησε κάπου μακριά από την Αθήνα. Νοίκιασε σπίτι κοντά σε έναν πολύ αγιασμένο τόπο. Τα παιδιά του συνδέθηκαν με παιδιά πολύ καλών χριστιανικών οικογενειών. Η οικονομική κατάρρευση ήταν ευεργεσία για αυτά. Όπου ο κόσμος βλέπει αδιέξοδα, ο πνευματικός άνθρωπος βλέπει θαυμαστές παρεμβάσεις της θείας χάριτος.
    - Aρχ. Αρσένιος Κωτσόπουλος
  • Αρέσει σε %d bloggers: