Ἀναζήτηση στή Μέθη τῶν Ὀνείρων

agalma-sea-sunset

Ανιχνεύοντας τον ορίζοντα, όπου βρίσκω
το σύμπαν να ορθώνεται μέσα μου
Μέσα στα κοχύλια των λευκών αμμουδιών,
στα βότσαλα των ξεχασμένων ονείρων,
ψηλαφώντας τ’ αστέρια
Ανάμεσα στις θύμησες των παιδικών οραμάτων,
που ζητούν σπαράζοντας να ζωντανέψουν
Μέσα σε στίχους αρμονικά συμμετρικούς
με το τραγούδι των πουλιών,
που ενώνονται για να γίνουν ελπίδες
Στις περιπλανήσεις ενός δειλινού,
αγγίζοντάς με, μια αίσθηση πρωτόγνωρη
Τυλίγομαι στη μέθη των ονείρων
Ανακαλύπτω τη διάσταση της ύπαρξης
και σ’ αναζητώ,
αν υπάρχεις…

Ποίημα «Μέθη των ονείρων» τῆς 13χρονης Αναστασία Ματζιάρη, 1ο βραβεῖο διαγωνισμοῦ ποίησης 2015 Δημοτικῆς Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης

Πηγή: Δημοκρατία

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ο Θεός δουλεύει το σχέδιό Του σε ψυχές που έχουν αυτές τις δύο ιδιότητες: ακακία καρδίας και σύνεση χειρών, όπως ο Δαβίδ. Σε αυτές σε ώρα που δεν προσδοκούν και δεν γνωρίζουν (βλ. Ματθ. κδ 50) δίδει εκπλήξεις τρισχαριτωμένες. Είναι αυτοί που έχουν τις δύο μεγάλες προϋποθέσεις για να επιτελέσουν ευλογημένο έργο στον κόσμο. Είναι δηλαδή «φρόνιμοι ως οι όφεις» (σύνεση χειρών) και «ακέραιοι ως οι περιστεραί» (ακακία καρδίας).
    - Aρχ. Αρσένιος Κωτσόπουλος
  • Αρέσει σε %d bloggers: