Η Πανοπλία του Αγίου

souper-manolis

Η αγιότητα προϋποθέτει αρχικώς και κυρίως την παραίτηση από κάθε ίχνος δύναμης, την πλήρη απογύμνωση. Η αδελφή μου είχε παραιτηθεί από όλα, δεν διεκδικούσε τίποτα, δεν ήθελε να πετύχει τίποτε. Ήταν η πρώτη και έγινε έσχατη. Της αρκούσε να ξημερωθεί καλά. Κάθε μέρα ήταν μια νέα μέρα, όπου όλα άρχιζαν από την αρχή. Ο άγιος πορεύεται μέσα στον κόσμο γυμνός και ανυπεράσπιστος. Ξαρμάτωτος…

π. Λίβυος

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η Πανοπλία του Αγίου

  • Αύγουστος 3, 2016, 12:03 πμ
    Permalink

    Πόσο παρήγορο το μήνυμα! Να δίνει ο Θεός να νιώθουμε μόνο τη νέα αρχή και όχι την απόγνωση της απώλειας.

    Σχολιάστε

Απάντηση σε Mama4 Ακύρωση απάντησης

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Επειδή υπάρχουν τόσοι άνθρωποι ανάξιοι της αγάπης του Θεού, θέλησε να τους αφήσει στερημένους από το αγαθό το οποίο δεν θέλουν. Δεν θα ήταν λοιπόν δίκαιο να φανερωνόταν μ’ έναν τρόπο ξεκάθαρα θεϊκό και απολύτως ικανό να πείσει όλους τους ανθρώπους. Αλλά δεν θα ήταν επίσης δίκαιο να ερχόταν μ’ έναν τόσο κρυφό τρόπο, ώστε να μην μπορούν να Τον αναγνωρίσουν εκείνοι που Τον γυρεύουν ειλικρινά…
    Υπάρχει αρκετό φως για κείνους που δεν επιθυμούν παρά να Τον δουν, και αρκετό σκοτάδι για κείνους που έχουν αντίθετη διάθεση.
    - Πασκάλ
  • Αρέσει σε %d bloggers: