Η Πανοπλία του Αγίου

souper-manolis

Η αγιότητα προϋποθέτει αρχικώς και κυρίως την παραίτηση από κάθε ίχνος δύναμης, την πλήρη απογύμνωση. Η αδελφή μου είχε παραιτηθεί από όλα, δεν διεκδικούσε τίποτα, δεν ήθελε να πετύχει τίποτε. Ήταν η πρώτη και έγινε έσχατη. Της αρκούσε να ξημερωθεί καλά. Κάθε μέρα ήταν μια νέα μέρα, όπου όλα άρχιζαν από την αρχή. Ο άγιος πορεύεται μέσα στον κόσμο γυμνός και ανυπεράσπιστος. Ξαρμάτωτος…

π. Λίβυος

Μια σκέψη σχετικά μέ το “Η Πανοπλία του Αγίου

  • Αύγουστος 3, 2016, 12:03 πμ
    Permalink

    Πόσο παρήγορο το μήνυμα! Να δίνει ο Θεός να νιώθουμε μόνο τη νέα αρχή και όχι την απόγνωση της απώλειας.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Η πνευματική ζωή θέλει αφοσίωση, αφιέρωση, χρόνο, να το θυμάσαι. Αν για μια ξένη γλώσσα κάνεις τόσα χρόνια μαθήματα, πόσο μάλλον για να μάθεις τη γλώσσα του Θεού, της αγάπης, του Παραδείσου. Άρα, μη παραπονιέσαι όταν αργούν τα αποτελέσματα. Σημαίνει ότι δεν δίνουμε πολλά στο Θεό.
    - π. Ανδρέας Κονάνος
  • Αρέσει σε %d bloggers: