Μια διαφορετική Άποψη για τη Σύγκρουση Πίστης και Αθεΐας (3/6)
Μέρος 3 από 6: « Η Θεωρία της Εξελίξεως»
Ένα δεύτερο παράδειγμα αποτελεί η θεωρία της εξελίξεως που εμφανίστηκε από τον Δαρβίνο τον 190 αιώνα. Δεν θα ασχοληθούμε με την εγκυρότητα ή όχι της θεωρίας αυτής γιατί αυτό αποτελεί αντικείμενο έρευνας των βιολόγων. Εκείνο όμως που θα μας απασχολήσει είναι η ανάμιξη της θρησκείας στην εσωτερική αυτή υπόθεση της επιστήμης.
Πολλοί θρησκευόμενοι επιστήμονες στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις προσχώρησαν στο στρατόπεδο των αντιεξελικτικιστών γιατί πιστεύουν ότι η νέα θεωρία δεν συνάδει με το κείμενο της περιγραφής της δημιουργίας στην παλαιά Διαθήκη. Μια προσεκτική όμως δεύτερη ανάγνωση του σχετικού κειμένου της Βίβλου με ευρύτητα πνεύματος διαπιστώνουμε ότι μία εν σπέρματι εξελικτική διαδικασία είναι καταγεγραμμένη στο κείμενο. Ο υλικός Κόσμος δεν δημιουργήθηκε συγχρόνως, αλλά σταδιακά από τα βασικότερα και ατελέστερα στα πλέον εξελιγμένα όπως ο άνθρωπος και όλα αυτά μέσα σε επτά ημέρες.
Σήμερα φυσικά όλοι δεχόμαστε την άποψη της επιστήμης ότι οι ημέρες της Δημιουργίας δεν έχουν καμία σχέση με τις ημέρες όπως τις εννοούμε σήμερα (24 ώρες) αλλά θεωρούνται μεγάλα χρονικά διαστήματα ίσως και εκατομμυρίων ετών. Και αυτό με την ευρύτητα της ερμηνείας του Κειμένου και γιατί όχι να μην μπορεί να δεχθεί το κείμενο αυτό ακόμη και συμβατότητα με την εξελικτική θεωρία υπό τη βασική προϋπόθεση ότι, ο θεός ρυθμίζει την εξελικτική διαδικασία μέσω των φυσικών νόμων που ο ίδιος νομοθέτησε και όχι η φύση από μόνη της. Και ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης(ΡG 44, 148C) δέχεται μια εξελικτική πορεία στη φύση: «Καθάπερ διά βαθμών η φύσις, των της ζωής λέγω ιδιωμάτων, από των μικροτέρων επί το τέλειον ποιείται την άνοδον».
Η κατά γράμμα ερμηνεία του κειμένου της Δημιουργίας ή οι αυθαίρετες προεκτάσεις των εννοιών του οφείλονται σε προβλήματα στενότητας μυαλού και δημιουργούν την εντύπωση ότι η θρησκεία και οι άνθρωποί της είναι πηγή σκοταδισμού, ακραίας συντηρητικότητας και εχθρική προς την επιστήμη.
Κλείνοντας την παράγραφο αυτή θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η μη απόρριψη της θεωρίας αυτής δεν σημαίνει και αποδοχή της. Η Θρησκεία θα πρέπει να μην εμπλέκεται σε επιστημονικές διαφωνίες, άσχετα αν οι άθεοι επιστήμονες εκμεταλλεύονται τις διαφωνίες αυτές για να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους. Η Θρησκεία θα πρέπει να βρίσκεται πάντα σε ειλικρινή διάλογο με την επιστήμη.
Π.Π