Καί τί μ’ αὐτό;

Τραγούδι του Γιώργου Φρατζολά για όσους είναι υπερήφανοι για τα επιτεύγματά τους…

Τοῦ τό ’πε ὁ δάσκαλος στόν ἐνθουσιασμό του Πώς ἦταν τέλειο ξυράφι τό μυαλό του Καί λίγο λίγο, τό πίστεψε κι αὐτός Πώς εἶναι μέσ’ στούς ἐκλεκτούς Ὁ Ἐκλεκτός

Καί τί μ’ αὐτό; Ἔ! Καί τί μ’ αὐτό; Τοῦ φώναζε τό φάντασμα τοῦ Πλάτωνα Καί τί μ’ αὐτό;

Ὅλα τά ἔργα του διαβάστηκαν παντοῦ Ἀπό τό Ἀνόβερο μέχρι τό Κατμαντού Κέρδισε φόβο, φθόνο, φήμη καὶ λεφτά Για τίς ἀνάγκες μιᾶς γυναίκας ἀρκετά Καί τί μ’ αὐτό;

Ἔ! Καί τί μ’ αὐτό; Μουρμούρισε τό φάντασμα τοῦ Πλάτωνα Καί τί μ’ αὐτό;

Τά πιό τρελά του ὄνειρα εὐοδωθῆκαν Σπίτι ἀπόχτησε παλιό καί πῆρε προῖκαν Ἕνα περβόλι μέ πολλές δαμασκηνιές Πού περιδιάβαζαν σοφοί καί ποιητές Καί τί μ’ αὐτό;

Ἔ! Καί τί μ’ αὐτό; Τραγούδαγε τό φάντασμα τοῦ Πλάτωνα Καί τί μ’ αὐτό; «Το ἔργο μου τό ἔχω πιά ὁλοκληρώσει», Εἶπε ὅταν γέρασε, καί «Πόσο ἔχω ματώσει. Κάτι τό τέλειο κατόρθωσα ἐγώ Πάνω στό σχέδιο μου τό νεανικό» Καί τί μ’ αὐτό;

Ἔ! Καί τί μ’ αὐτό; Του ἀπάντησε τό φάντασμα τοῦ Πλάτωνα Καί τί μ’ αὐτό;