Ἡ φωνή τοῦ Ξένου

Για τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής. Κι όχι μόνο για κείνους.

Στίχοι, μουσική: Γιώργος Φραντζολάς

Στίχοι

Ήταν η φωνή του ξένου και του ναυαγού Κι ένα βλέμμα που αντικρίζει σύρματα παντού Σ’ ένα δρόμο δίχως τέρμα, δίχως γυρισμό Ούτε θέλω να θυμάμαι ούτε να ξεχνώ Καραβάνια με τους μπόγους πάνω στα βουνά Στη φωτιά παραδομένοι, χάνονται παιδιά Ο καπνός ανηφορίζει πάνω και ψηλά Και ο ήλιος ταξιδεύει μ’ αναφιλητά Δίχως τα χαρτιά στα χέρια πάνω στις γραμμές Μέσα σ’ ένα σκυλοπνίχτη τέσσερεις γενιές Απ’ τον Ίστρο στον Ευφράτη μια βαθιά πληγή Είναι η φωνή του ξένου απ’ την ανατολή Ένα ρεύμα που τινάζει και αιμορραγεί Είναι η φωνή του ξένου απ’ την ανατολή Μες στου κόσμου την αρένα Ένα βλέμμα σκοτεινό Σύννεφο χωρίς σταγόνα Κόκκινη βροχή στο χώμα