Βίντεο Ελληνισμός / Ρωμιοσύνη Ιστορία Λογοτεχνία - Ποίηση 

Τό Τρελοβάπορο ἡ Ἑλλάς

Ζωντανό Ιστολόγιο 0 Σχόλια ,,,,

Το τρελοβάπορο» του Δημήτρη Λάγιου και του Οδυσσέα Ελύτη – Φινάλε των παραστάσεων »…και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως» που δόθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα έτη 1994 και 1995.

Σολίστ: Γιώργος Νταλάρας, Σαβίνα Γιαννάτου, Λυδία Κονιόρδου

Το Τρελοβάπορο (»Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»)
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης

Στίχοι:

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες “βίρα μάινα” την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς

Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα

Λέξεις κλειδιά: 1821, 1821ελλας2021, 200χρονια, γιώργος νταλάρας, οδυσσέας ελύτης

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Ὁ ἔρωτας πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι κάτι ἄλλο. Δὲν ἔχει τέλος, δὲν ἔχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει ὑγεία, δίνει, δίνει, δίνει... Κι ὅσο δίνει, τόσο πιὸ πολὺ ὁ ἄνθρωπος θέλει νὰ ἐρωτεύεται. Ἐνῷ ὁ ἀνθρώπινος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὸν τρελάνει. Ὅταν ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, ὅλες οἱ ἄλλες ἀγάπες ὑποχωροῦν. Οἱ ἄλλες ἀγάπες ἔχουν κορεσμό.. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει κορεσμό. Ἡ σαρκικὴ ἀγάπη ἔχει κορεσμό. Μετὰ μπορεῖ ν᾿ ἀρχίσει ἡ ζήλια, ἡ γκρίνια, μέχρι κι ὁ φόνος. Μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ σὲ μῖσος. Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη δὲν ἀλλοιώνεται. Ἡ κοσμικὴ ἀγάπη λίγο διατηρεῖται καὶ σιγὰ-σιγὰ σβήνει, ἐνῷ ἡ θεία ἀγάπη ὁλοένα μεγαλώνει καὶ βαθαίνει. Κάθε ἄλλος ἔρωτας μπορεῖ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀπελπισία. Ὁ θεῖος ἔρως, ὅμως, μᾶς ἀνεβάζει στὴ σφαῖρα τοῦ Θεοῦ, μᾶς χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οἱ ἄλλες ἡδονὲς κουράζουν, ἐνῷ αὐτὴ διαρκῶς δὲν χορταίνεται. Εἶναι μία ἡδονὴ ἀκόρεστος, ποὺ δὲν τὴν βαριέται κανεὶς ποτέ. Εἶναι τὸ ἄκρον ἀγαθόν.
    - Γέροντας Πορφύριος
    • Αρέσει σε %d bloggers: