Τό Τρελοβάπορο ἡ Ἑλλάς

Το τρελοβάπορο» του Δημήτρη Λάγιου και του Οδυσσέα Ελύτη – Φινάλε των παραστάσεων »…και με φως και με θάνατον ακαταπαύστως» που δόθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τα έτη 1994 και 1995.

Σολίστ: Γιώργος Νταλάρας, Σαβίνα Γιαννάτου, Λυδία Κονιόρδου

Το Τρελοβάπορο (»Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»)
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης

Στίχοι:

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες “βίρα μάινα” την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς

Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Επειδή υπάρχουν τόσοι άνθρωποι ανάξιοι της αγάπης του Θεού, θέλησε να τους αφήσει στερημένους από το αγαθό το οποίο δεν θέλουν. Δεν θα ήταν λοιπόν δίκαιο να φανερωνόταν μ’ έναν τρόπο ξεκάθαρα θεϊκό και απολύτως ικανό να πείσει όλους τους ανθρώπους. Αλλά δεν θα ήταν επίσης δίκαιο να ερχόταν μ’ έναν τόσο κρυφό τρόπο, ώστε να μην μπορούν να Τον αναγνωρίσουν εκείνοι που Τον γυρεύουν ειλικρινά…
    Υπάρχει αρκετό φως για κείνους που δεν επιθυμούν παρά να Τον δουν, και αρκετό σκοτάδι για κείνους που έχουν αντίθετη διάθεση.
    - Πασκάλ
  • Αρέσει σε %d bloggers: