Η απαγωγή, η καλύβα και ο Θεός
Το βιβλίο «η καλυβα» απο τις εκδόσεις Κέδρος ξεκινά ως ενα αστυνομικό μυθιστόρημα με εξαιρετική πλοκή που ολη η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια κατασκήνωση σε ενα τοπίο φυσικου κάλλους στο Ορεγκον των Η.Π.Α. Η κόρη του πρωταγωνιστη Μακ πέφτει θύμα ενός απαγωγέα ο οποίος απαγάγει και υστερα σκοτώνει μικρά κορίτσια χωρις ποτέ να εχουν βρεθεί τα θύματά του. Παρότι ο Μακ και η σύζυγός του είναι χριστιανοί και μέχρι την απαγωγή της Μάγκι νομίζουν ότι γνωρίζουν αληθινά το Θεο το περιστατικο ανατρέπει όλη την αγάπη που έτρεφε για τον Θεο ο Μακ. Αρχίζει να βασανίζεται απο αμειλικτα ερωτήματα γύρω από την αγάπη του Θεου προς πλάσματα του αθώα όπως η εξάχρονη Μάγκι, σκέφτεται πως δολοφόνοι σαν αυτόν της κόρης του μένουν ελεύθεροι έχοντας την δυνατότητα να το επαναλάβουν, ότι αυτός που ζούσε συνειδητά κοντά Του τώρα υποφέρει φρικτά μην μπορώντας να καλύψει το κενο της Μάγκι παρόλο που εχει αλλα 4 παιδιά. Εν ολίγοις αναρωτιέται γιατι άφησε να γίνει κάτι τόσο φρικτό γι αυτόν και την οικογένεια του. Για τρία ολόκληρα χρόνια ζει εχοντας θαμμένα μέσα του όλα αυτα τα συναισθήματα. Καποια μέρα έρχεται όμως η ανατροπή. Ο Θεός με ενα ανώνυμο γράμμα του ζητάει να επιστρεψει στον τόπο «καλύβα» οπου για τελευταία φορα ο δολοφόνος είχε οδηγησει την κόρη του και όπου βρέθηκαν απο την αστυνομία τα τελευταια ματωμένα ιχνη της. Κάνει την υπερβαση και οδηγείται εκει απο μια εσωτερικη παρόρμηση. Εκεί θα ζήσει για 2 ολόκληρες μέρες την εμπειρία του Θεού, θα δει την Αγία Τριάδα στο πρόσωπο 3 παράξενων προσώπων και ο τριαδικός Θεός θα απαντήσει σε όλες του τις προκλητικές ερωτήσεις και θα απαλύνει σταδιακά όλες τις πληγές του οδηγώντας τον στην γνωση της μόνης αλήθειας του ίδιου του Θεου. Θα επιστρέψει πίσω στο σπίτι του και θα γίνει ενας ανθρωπος που θα ακτινοβολει την χαρα, την ηρεμία και την πληρότητα σε όλη την μετεπειτα ζωη του.
Ενα έργο που νομίζω αξίζει να διαβαστεί ,γιατί συχνα στην καθημερινότητά μας αρνούμαστε να πούμε το ΄»σε ευχαριστώ θεε μου ελέησε τον κόσμο σου και εμένα». Αυτό το σε ευχαριστώ εμπερικλείει μια ξεκάθαρη και γνήσια στάση εναντι του Θεού. Δύσκολο αλλά πραγματοποιήσιμο με την βοήθεια του.
Κλείνοντας θα γράψω ότι κάποια σημεία στην όλη σχέση του τριαδικου Θεου με τον Μακ μου φάνηκαν υπερβολικα ανθρωποκεντρικά και οι ανάγκες των 3 προσώπων ανθρώπινες αλλά τελικά σε καθε περίπτωση η δύναμη του διαλόγου μεταξυ Μακ και τριαδικου Θεου εμπεριέχει όλη την ορθόδοξη άποψη για τα παραπάνω υπαρξιακα ερωτήματα.
Μακρίνα
Υ.Γ.
Σύντομη συνέντευξη του συγγραφέα για το βιβλίο Καλύβα (αγγλικά)
Ο Θεος , ειναι Ζων , διπλα μας , εντος μας , ολος Αγαπη , μακροθυμια και μας περιμενει.Θελει να κανουμε εστω και ενα βημα για να κανει και Αυτος δεκα για να μας πλησιασει.
Διάβασα το βιβλίο » Η ΚΑΛΥΒΑ» το καλοκαίρι ,ομως δεν σχημάτισα την ίδια εντύπωση με την κ.Μακρίνα.
Αντιθέτως πιστεύω πως ο συγγραφέας προσπαθώντας να προσεγγίσει απλοικά το μυστήριο της Αγίας Τριάδας και των σχέσεων μεταξύ των Προσώπων Της , αγγίζει τα όρια της βλασφημίας….Ο Πατήρ συμβολίζεται σαν μια καλοσυνάτη μεγαλοσωμη μαύρη γυναίκα (κάτι σαν Bahama mama) ,που μαγειρεύει στον συγγραφέα τηγανίτες…, ο Υιός σαν ξυλουργός και το Άγιο Πνεύμα σαν μια ασιάτισσα γυναίκα που έχει την ιδιότητα να κινείται σαν τον άνεμο…..
Όσο κι αν είχα την διάθεση να το δω με ανοικτό μυαλό και
με επιείκεια δεν τα κατάφερα….
Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα…
Ειρήνη
Νομίζω οτι είναι ένα πολυ καλό ευκολοδιαβαστο βιβλιο και σιγουρα προσφερει κατι σε οποιον εχει πνευματικες ανησυχιες.
Διαβαστε το
Το βιβλίο αυτό είναι κατάλληλο για ηλικίες 13-14 ετών;
Θέλω να το δωρήσω στις ανηψιές μου, αλλά δεν το έχω διαβάσει ώστε να έχω προσωπική άποψη.
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά θα παραθέσω κάποια προσωπική «εμπειρία».
Πριν από 18 χρόνια έπεσε ο γιός μου (5 χρόνων τότε) από 10 μέτρα στον ακάλυπτο της οικοδομής μας. Καθ’ όλη την διάρκεια της νοσηλείας του είχα μια κτητική διάθεση απέναντι στους γιατρούς και μου κακοφαινόταν να κάνουν πράγματα για το παιδί Μου, χωρίς την έγκρισή μου……
Κάποια στιγμή ένας φωτισμένος άνθρωπος μου μίλησε και μου είπε κάτι που δεν είχε περάσει απ το μυαλό μου μέχρι τότε:
– Πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι τα παιδιά μας ΔΕΝ είναι Δικά Μας, αλλά
ΤΟΥ ΘΕΟΥ
και μας τα έχει αναθέσει για να τα μεγαλώσουμε και να τα αποδώσουμε σ΄Εκείνον σωσμένες ψυχές…….
Mαριάννα καλημέρα. Με δυο λέξεις θα σου μεταφέρω την άποψή μου. Το βιβλίο δεν το θεωρώ κατάλληλο για τοσο νεαρές ηλικίες γιατί μετά την μέση του αρχίζει να αναπτύσει μεσα απο διάλογο το θέμα ελευθερία, την ύπαρξη του κακού στον κόσμο περί σοφίας του Θεού κ.λ.π εννοιες δύσκολες για να κατανοηθουν σε βάθος ,έτσι φρονώ,ότι θα κουράσει παιδιά τέτοιων ηλικιών. Υστερα η εμφάνιση του τριαδικου Θεου με ενα τρόπο ξενο ως προς αυτό που έχομε στο δικό μας μυαλό απαιτει ηλικίες που μπορουν να δουν και να ωφεληθούν έξω από αυτά τα ανθρωποκεντρικά στοιχεία με τα οποία ο συγγραφέας αντιλαμβάνεται και παρουσιάζει τον Θεό. Ευχαριστω Μακρίνα. |
Είναι πράγματι ένα ιδιαίτερο, μοναδικό θα έλεγα, βιβλίο που σημαδεύει την ψυχή και ανατρέπει παγιωμένες, όχι κατ’ ανάγκη ορθές, αντιλήψεις για το Θεό. Σίγουρα δεν είναι κατάλληλο για παιδιά, αφού από το σημείο της συνάντησης στην καλύβα και μετά, είναι βαθιά στοχαστικό και «φιλοσοφικό». Και βεβαίως δε νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο ως αστυνομικό. Σαφως και δεν είναι μία αληθινή ιστορία όπως διαδίδεται. Αν το εξετάσει κάποιος από θεολογικής – δογματικής άποψης θα βρεί πολλά στοιχεία που θα τον ξενίσουν, θα τον κάνουν ίσως να το απορρίψει και ενίοτε να το θεωρήσει βλασφημο. Όμως πιστεύω ότι αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο πρέπει να αντιμετωπιστεί πλατιά και πιο ουσιαστικά γιατί θεωρώ ότι σκοπός του δεν είναι να θέσει θεολογικές βάσεις. Σκοπός του είναι να τονίσει πλευρές της προσωπικότητας του Τριαδικού Θεού, της απέραντης Αγάπης του και της σχέσης του με τον Άνθρωπο, που δεν έχουμε συνηθίσει να άκούμε και πολύ περισσότερο να δεχόμαστε. Που αν όμως τις ψάξει με προσοχή στη Βίβλο θα τις αναγνωρίσει και εκεί. Μου έκανε εντύπωση η ορθότητα κάποιων θέσεων του, όπως η διατύπωση της αναγκαιότητας ο Θεός να είναι τριαδικός, ή ο λόγος που επικαλείται για το σκοπό και τα αποτελέσματα της θυσίας του Υιού. Και πολλά πολλά ακόμα σημεία που δεν έχω το χώρο να παραθέσω. Όχι δεν θα το χαρακτήριζα ποτέ βλάσφημο ούτε επικίνδυνο αν κάποιος το προσεγγίσει απλά και όχι σημειολογικά και δεν αποπειραθεί μέσα από αυτό να χτίσει Θεολογία. Εξάλλου και οι παραβολές που ο Χριστός είπε, επίσης δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σημειολογικά και θεολογικά αυστηρά γιατί οδηγούν σε τερατολογίες. Είναι ειπωμένες από τον Ιησού για να τονίσουν στους ανθρώπους τη βασική αλήθεια γύρω από την οποία αναφέρονται και τίποτα περισσότερο. Με τον ίδιο τρόπο θεωρώ ότι πρέπει να γίνει η προσέγγιση αυτού του βιβλίου. Προσωπικά με συγκλόνισε και με έκανε να αντιληφθώ πόσο καλός, αληθινός και θαυμάσιος είναι ο Θεός. Με γέμισε με μια γλυκειά επιθυμία να τον γνωρίσω και να κάνουμε παρέα. Μου αλάφρυνε την ψυχή και με έκανε να θέλω να τον εμπιστευτώ απόλυτα σε κάθε ατραπό της ζωής. Όχι, δεν είναι γραμμένο για όσους διακατέχονται από την αίσθηση της αυστηρότητας του Θεού, εκείνου του γέροντα με την κάτασπρη γενίαδα. Σίγουρα ο Θεός είναι φοβερός, αλλά δεν είναι κατ’ ανάγκη ηληκιωμένος βλοσυρός και αγέλαστος. Είναι νέος, χαρούμενος, πολύ ευγενικός και λεπτός, κοιτάξτε τα έργα του, κεφάτος και γεμάτος όρεξη για ζωή. Είναι ο ίδιος η πηλή της ζωής και της χαράς, πως θα μπορούσε να είναι αλλοιώς…! Αν κάποιος προσεγγίσει με αυτή την ιδέα για το Θεό αυτό το βιβλίο, μόνο θα ευλογηθεί. Ω, είμαι συγκλονισμένος από την προσωπικότητα του Θεού!!