ποίημα

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της. Έρχονται στον κόσμο μέσα από σας, αλλά δεν ανήκουν σε σας.

Του Αντώνη Μπουντούρη I Κι αν οι άρχοντές μας γκρέμισαν προτειχίσματα και τείχη με την απόφαση να παραδοθούν Αυτοί δεν

του Αργύρη Χριστομάγνου Κάποτε είπαν στον αετό πως πια κάτω απ’ το χώμα βρίσκονται οι λείες, γι’ αυτό θά ‘πρεπε

Μελοποίηση π. Αθανάσιος Σκαρκαλάς (youtube) Δέσποινα παντευλόγητε, Υπέραγνε Παρθένε, Παράδεισε πανθαύμαστε, κήπε καλλωπισμένε, Σε δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου,

  Παιδί μου, το Περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις, όπως το βρεις κι όπως το δεις να μη το παρατήσεις.

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου, ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και

Ουτοπίες Καθ’ οδόν (7 και 30΄ πρωινή προς εργασίαν) συναντώ τον Μάρτιο ευδιάθετον, υπαινιγμών πλήρη περί ανοίξεως και λοιπά. Αναβάλλω

Μέ κατάνυξη Ελα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά. Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο, να μου δώσεις δύναμη,