τουρκία

«Εφέντη, κουρτουλάμα θυμιαντό τζικάρ» («Κύριε μην πολυσκαλίζεις, θα βγει θυμιατήρι»).

Η ἐπίσκεψη δύο Ἑλλήνων προσκηνυτῶν σέ μιά ταβέρνα ἑνός χωριοῦ στόν Πόντο ὁδηγεί σέ μιά ἀναπάντεχη συνάντηση…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου Ημέρα επίσκεψης στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Βαζελώνος. Η προηγούμενη ημέρα ήταν κουραστική και γεμάτη

Στην παραλία της Σμύρνης κάποια στιγμή κατάλαβα ότι ένας εν στολή αξιωματικός του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού μας ακολουθούσε.

Κάποια ξαδέρφη του πατέρα μου που μιλούσε με μεγάλο παράπονο για την πατρίδα μας τον Πόντο κρεμάστηκε πάνω μου και με παρακάλεσε με λυγμούς, να πάω να βρω το σπίτι της.

Ἐπεισοδιακό προσκύνημα στήν Παναγιά Σουμελά τοῦ Πόντου ὑπό τήν παρακολούθηση Τούρκων στρατιωτών και γκρίζων λύκων

Μια υπάλληλος αεροδρομίου στην Τουρκία βρίσκει το θάρρος να ζητήσει στα Ποντιακά από τον πατέρα Κύριλλο κάτι απρόσμενο…

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, Όχι  ως  Έλληνας  που έλκω ολοκληρωτικά την καταγωγή μου από την Κωνσταντινούπολη αλλά ως πολίτης του

Πότε εἶναι πνευματικῶς ὠφέλιμο νὰ μιλᾶμε, νά ἐξεγειρόμαστε, νά διεκδικοῦμε τό δίκιο μας καί πότε νά σιωποῦμε; Πότε ἡ σιωπή εἶναι