Ο άντρας και η πεταλούδα

Ένας άνδρας κάποτε
Βρήκε το κουκούλι μιας πεταλούδας.
Μια μέρα εμφανίστηκε ένα μικρό άνοιγμα.
Κάθισε και παρακολουθούσε την πεταλούδα
Για αρκετές ώρες
Καθώς εκείνη προσπαθούσε να περάσει το σώμα της
Μέσα από το μικρό άνοιγμα.
Ύστερα, η πεταλούδα  σταμάτησε.
Ήταν φανερό πως δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο.
Έτσι ο άνδρας αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα.
Πήρε ένα ψαλίδι και έκοψε τα κομμάτια από το κουκούλι.
Η πεταλούδα βγήκε εύκολα
Αλλά είχε πρησμένο σώμα και καχεκτικά φτερά.
Ο άνδρας συνέχισε να την παρακολουθεί, περιμένοντας
Ότι όπου να ‘ναι τα φτερά της θα μεγαλώσουν
Και θα απλωθούν αρκετά για να στηρίξουν το σώμα.
Τίποτα δεν έγινε.
Στην πραγματικότητα, η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της
Μπουσουλώντας εδώ κι εκεί
Δίχως ποτέ της να μπορέσει να πετάξει.
Εκείνο που δεν κατάλαβε ο άνδρας μέσα στην καλοσύνη και τη βιασύνη του ήταν αυτό:
Το κουκούλι που αντιστεκόταν
Και η προσπάθεια που χρειαζόταν από την πεταλούδα να περάσει μέσα από το άνοιγμα
Ήταν ο μόνος τρόπος να πιέσει το υγρό από το σώμα μέσα στα φτερά
Ώστε αυτά να είναι έτοιμα για να πετάξουν όταν θα το κατάφερνε αυτό.
Μερικές φορές οι προσπάθειες είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε στη ζωή μας.
Περνώντας μέσα από τη ζωή δίχως εμπόδια να μας ταλαιπωρούν
Δεν θα ήμασταν τόσο δυνατοί όσο θα έπρεπε και δεν θα πετούσαμε ποτέ.

Πηγή: aoratigonia

2 σκέψεις σχετικά με το “Ο άντρας και η πεταλούδα

  • Ιούλιος 8, 2012, 11:11 μμ
    Permalink

    Όταν διαβάζω κάτι τέτοια υπέροχα, συνειδητοποιώ πόσο μακριά είμαι απ τον δρόμο της διάκρισης ακόμη, πόσες φορές έχω πέσει σε κάτι τέτοια δήθεν καλοσυνάτα.

    Αλλ’ αυτό απαιτεί πολύ ζεστή καρδιά συνεχώς και προσευχή νοερά βρε παιδί μου, που κι αυτά προυποθέτουν καταστάσεις αγιαστικές, μέσ το θέλημα του Κυρίου συνεχώς να είσαι.

    Μου θύμισε κάτι ανάλογο με την μάνα, ή και τον πατέρα κάποτε, που δεν κάνει διάκριση στον τρόπο έκφρασης αυτής της αγάπης προς το παιδί της.
    Κάνει κάτι ανάλογο με τον άντρα και την πεταλούδα και καταντά υπερπροστατευτική, βγάζοντας παιδιά ψυχοπνευματικώς κολοβά, αδύνατα να πετάξουν μόνα τους.

    Ο Μέγας Αντώνιος απ ότι ξέρουμε, μιλά πολύ για την διάκριση και την βάζει πρώτα απ την αγάπη, ώστε να ξέρεις τι να κάνεις με αυτή και πότε…..

    Σχολιάστε
  • Οκτώβριος 10, 2013, 10:27 μμ
    Permalink

    Πάνω απ’ όλα είναι η αγάπη, αλλά χρειάζεται διάκριση για να είναι αληθινή- ο εαυτός μας πολλές φορές μας ξεγελά.

    Σχολιάστε

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Τὸ χρυσὸ δέρας τῆς ἀνθρωπιᾶς γίνεται νὰ τὸ κερδίσουν ὁπουδήποτε, ἀρκεῖ νὰ ξέρουν -παίρνοντας παράδειγμα ἀπὸ τὴ Γῆ, ποὺ γιὰ νὰ βρίσκεται στὴ σωστὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὸν Ἥλιο ἐπιτρέπει τὴ ζωὴ- νὰ κρατιοῦνται στὴ σωστὴ ἀπόσταση ἀπὸ τοῦ μέσα κόσμου τὸν μέγα καὶ ἀόρατο ἠθικόν τους ἥλιο.
    - Οδυσσέας Ελύτης
  • Αρέσει σε %d bloggers: