Βίντεο Σχέσεις 

Όνειρο

Ζωντανό Ιστολόγιο 0 Σχόλια ,,,,

Άνθη, άνθη μάζευα, μάζευα για σένα, για σένα
στο βουνό, στο βουνό που τριγυρνούσα, τριγυρνούσα.

Άνθη, άνθη … για σένα, για σένα
Χίλια αγκάθια το καθένα
κι όπως τα `σφιγγα πονούσα, πονούσα, πονούσα …

Να περάσεις καρτερούσα
στο βοριά, στο βοριά τον παγωμένο
και το δώρο μου κρατούσα
στη θερμή την αγκαλιά μου, αγκαλιά μου

Όλο κοίταζα στα μάκρη,
η λαχτάρα στην καρδιά μου, καρδιά μου
και στα μά και στα μάτια μου το δάκρυ, το δάκρυ

Μέσ΄ στον πόθο μου δεν είδα
μαύρη η Νύχτα να σιμώνει, να σιμώνει, να σιμώνει
κι έκλαψα χωρίς ελπίδα
που δε στά `χα, που δε στά `χα φέρει μόνη, μόνη …

Λέξεις κλειδιά: έρωτας, μαρία πολυδούρη, μουσική, ποίημα, φύση

Απάντηση

Subscribe without commenting

  • Κέρασμα

    Το Πρόσωπο είναι το Άτομο εφοδιασμένο: α) με την ικανότητα να αποστασιοποιείται από τις ανάγκες του, β) με την ικανότητα να συνυπολογίζει στην δράση του το καλό του συνόλου και γ) με την ικανότητα να «μπαίνει μπροστά» και να «θυσιάζεται» όταν είναι ανάγκη. Είναι Άτομο, αλλά αυθυπερβατικό-καθολικό.
    - Θεόδωρος Ζιάκας
    • Αρέσει σε %d bloggers: