- Ὄταν ἡ βαρυχειμωνιά μοὺ πάγωνε τὰ χέρια
- Ὁ Μεγαλύτερος Ἐχθρός τῶν Σχέσεων εἶναι τό Δίκιο μας! (Ἡ Παγίδα τῶν Ἀγαθῶν Ἐπιθυμιῶν καί ἡ Οὐσία τῆς Πνευματικῆς Ζωῆς)
Κέρασμα
Για να γίνει κανείς χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. «Χοντρές» ψυχές κοντά Του ο Χριστός δεν θέλει. Ο χριστιανός, έστω και μόνο όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη ποιητικές καρδιές την ενστερνίζονται, τη βάζουν μέσα στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, τη νιώθουν βαθιά.
Είναι φορές που οι αλήθειες φωνάζουν τόσο δυνατά, που καμμιά …σιωπή δεν μπορεί να τις καλύψει!
Έτσι κι εδώ στο απαισιόδοξο μήνυμα…της παραίτησης , η φωνή της ελευθερίας που κρύβει, δεν φωνάζει με ελπίδα, επομένως ούτε χαρά’ κι όπου λύπη ,ο Θεός λείπει, έλεγε ένας άγιος.
Μόνο μία παραίτηση, η παραίτηση από το εγώ μας,( αυτός είναι Σταυρός αυτοφυής)… φέρνει χαρά και πίστη στην Ανάσταση.