Το Καθήκον των Γονιών προς τα Παιδιά τους Ιούνιος 11, 2018
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Κοινωνία, Οικογένεια / Παιδί , add a comment
Φυσικά πάντοτε βρίσκουμε δικαιολογίες για την συμπεριφορά μας, προκειμένου να αισθανθούμε καλύτερα. Παραδείγματος χάρη, ως γονείς πιστεύουμε πως οι πράξεις μας είναι οι καλύτερες δυνατές για τα παιδιά μας. Και ενώ το πρωταρχικό μας καθήκον είναι να τα οδηγήσουμε στην σωστή κατεύθυνση, δυστυχώς πολύ συχνά θεωρούμε ότι είμαστε καλοί γονείς όταν επιβάλλουμε τη θέληση, τις ιδέες και τα πιστεύω μας πάνω τους. Και μόλις πετύχει η πλύση εγκεφάλου που τους έχουμε κάνει με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται , να αισθάνονται και ακόμα να σκέφτονται όπως εμείς, τότε απολαμβάνουμε με ικανοποίηση το γεγονός ότι δώσαμε στην κοινωνία πολίτες με αίσθηση του καθήκοντος, που θα συνεχίσουν πειθήνια την γραμμή που έχει χαραχτεί.
Δικαιολογίες αυτού του τύπου δεν επιφέρουν καμία αλλαγή. Το να οδηγούμε τα παιδιά μας με αγάπη και σταθερότητα είναι ένα πράγμα , ενώ η επιβολή της θέλησης μας πάνω τους είναι κατάχρηση του προνομίου μας ώς γονιών. Το καθήκον μας είναι να τα ενθαρρύνουμε να σκέφτονται για τους εαυτούς τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους. Ενώ το να σπάμε τν θέληση τους εξαναγκάζοντας τα να παραδοθούν στην κρίση μας είναι ασυγχώρητη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη , φροντίδα και σωστή καθοδήγηση. Επίσης, χρειάζονται κατανόηση και πάνω απ ‘όλα σεβασμό. Αν ποτέ δεν τα ακούμε, μην παραξενευτούμε όταν και αυτά θα πάψουν να μας ακούν. Αν τα ακούμε απλώς για να τα αποθαρρύνουμε σε κάθε τους βήμα, τότε δεν έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε πληγωμένοι όταν κάποια μέρα στραφούν εναντίον μας με θυμό και πικρία.
Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ περισσότερο από το παράδειγμα που τους δίνουμε παρά από τα λόγια. Αν ακούμε τις ερωτήσεις, τα αιτήματα και τις επιθυμίες τους με σεβασμό και κατανόηση, τότε και αυτά θα ακούν με τον ίδιο σεβασμό και κατανόηση τις συμβουλές και τις οδηγίες μας. Αν τα αγαπάμε δίχως να μετατρέπουμε αυτήν την αγάπη σε δεσμά, πάντοτε θα μας αγκαλιάζουν με την ίδια αγάπη.
Ότι ισχύει για μας ως γονείς , το ίδιο ισχύει και όντας πολίτες αυτού του κόσμου. Όλοι έχουμε υποστεί θηριωδίες της κοινωνικής διαμόρφωσης και πρέπει να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν θύματα.
Πηγή: Βιβλίο ΤΟΛΤΕΚΟΙ «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ» του Ηeun Mares
Ευχαριστίες προς τον π. Σ.Σ.
Συγχωρώ… άρα υπάρχω! Μάρτιος 5, 2018
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , add a comment
π. Βασιλείου Θερμού
Η συγχώρηση έχει επαινεθεί κατ’ εξοχήν από τον Κύριό μας ως η αρετή που κάνει τον άνθρωπο να ομοιώνεται με τον Θεό. (Ματθ. 5:43-48) .
Ίσως αναρωτηθεί κάποιος: «Γιατί τούτη η ιδιαίτερη τιμή»; Με δυσκολία καταφέρνουμε να ζήσουμε έστω και μία μέρα της ζωής μας χωρίς να εμπλακούμε σε προβληματικές σχέσεις, ενώ πολλοί υποφέρουν από ψυχολογικές επιπλοκές παλεύοντας με την αδυναμία τους να συγχωρήσουν πλήρως γονείς, συζύγους και άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός τους.
Για να μας βοηθήσει να αφομοιώσουμε την αναγκαιότητα της βαθιάς ενότητας, ο άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης μας έδωσε το εξής διαγνωστικό κριτήριο για την συγχώρηση: «Τότε θα καταλάβεις ότι απαλλάχτηκες από τη σήψη, όταν προσεύχεσαι για εκείνον που σε πρόσβαλε. Ούτε όταν του προσφέρεις δώρα, ούτε όταν τον προσκαλέσεις σε γεύμα, αλλά μόνον όταν αφού μάθεις για κάποια συμφορά που τον βρήκε, ψυχική ή σωματική, πονέσεις και κλάψεις για αυτόν σαν να επρόκειτο για τον εαυτό σου». Με άλλα λόγια, όταν αισθάνεσαι τον άλλον σαν μέλος του ιδίου σώματος.
Ο άγιος Μάξιμος εξηγεί γιατί ο Κύριός μας έθεσε ως προϋπόθεση άφεσης των αμαρτιών μας τη συγχώρηση που προσφέρουμε σε όσους μας έβλαψαν. Ο Θεός επιθυμεί πρώτα εμείς να συμφιλιωθούμε με τους συνανθρώπους μας, όχι για να μάθει από εμάς πώς να συμφιλιώνεται με τους αμαρτωλούς και να συμφωνεί στην απαλοιφή της ποινής τους (!) για τα φοβερά και πολλά εγκλήματα, αλλά για να μας καθαρίσει από τα πάθη και να μας δείξει ότι η διάθεση όσων συγχωρούνται συμβαδίζει με την κατάσταση της χάρης. Η Αγία Γραφή φανερώνει ότι όποιος δεν έχει συγχωρήσει εντελώς όσους τον βλάπτουν και δεν έχει παρουσιάσει στον Θεό την καρδιά του καθαρή από την μνησικακία, θα χάσει τη χάρη των αγαθών για την οποία προσεύχεται. Θα παραδοθεί μάλιστα στο πειρασμό και τον πονηρό με δίκαιη κρίση, ώστε να μάθει να καθαρίζεται από τα πλημμελήματα του ακυρώνοντας τις κατηγορίες του εναντίον των άλλων (Μαξίμου του Ομολογητού, Εις το Πάτερ ημών. Ε.Π.Ε. 15Γ 259-263).
Το συγκεκριμένο απόσπασμα εξηγεί γιατί το αίτημα για τη συγχώρηση προηγείται του αντιστοίχου για την λύτρωση από τον πειρασμό. Προφανώς η μνησικακία διακόπτει την ενότητα της ανθρώπινης φύσης, ώστε αυτή να είναι αδύνατο να ενωθεί με τον Θεό αν δεν συγχωρούμε, έστω και αν κάνουμε πολλές προσευχές ή έχουμε πολλά καλά έργα να παρουσιάσουμε. Η ενότητα με τον Θεό πραγματώνεται μόνο εν Χριστώ. Με την μνησικακία ή την εχθρότητα και τα παρόμοια, χωριζόμαστε πλέον από Αυτόν.
Θα ήταν σωστό να πούμε ότι η αυθεντική συγχώρηση μπορεί να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες και να οδηγήσει στη σωτηρία, όχι δυνάμει κάποιας ηθικής ανωτερότητας, αλλά εξ αιτίας του οντολογικού δυναμισμού της. Επιπλέον ο Ιησούς απαίτησε συμφιλίωση ώστε να προσφέρουμε τα δώρα στη θ. Λειτουργία και να μετάσχουμε στη θ. Κοινωνία, γι΄ αυτό και ονομάζεται κοινωνία.
Σε σχόλιό του στη προσευχή του Χριστού κατά την νύχτα της σύλληψής Του, ο γέρων Σωφρόνιος κάνει τη σημαντική παρατήρηση ότι ο καθένας μπορεί να μιμηθεί τον Χριστό στη προσευχή του, στο βαθμό που προσεύχεται για όλο τον κόσμο, θεωρώντας και αισθανόμενος τους ανθρώπους ως μέλη του κοινού σώματος. Ο γέρων Σωφρόνιος προσθέτει ότι τούτο συνιστά ακριβώς την ιεροσύνη των λαϊκών, την πραγμάτωση του προορισμού του ανθρώπου, το πλήρωμα της ζωής.
Ζευγάρια, οικογένειες, φίλοι, συγγενείς, ομάδες, συνεργάτες , ακόμη και η Εκκλησία, όλοι υποφέρουμε από το αίσθημα ότι ο άλλος αποτελεί απειλή και όχι ευλογία, ότι ο άλλος είναι η κόλασή μας και όχι ο ουρανός μας. Ένας σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στη συγκεκριμένη αποτυχία είναι ένα είδος ψυχολογικής πνευματικότητας που διαποτίζει τον κόσμο, σε τέλεια συμφωνία με την εποχή του ψυχολογισμού. Σε τούτη τη διαστροφή της πνευματικότητας ό,τι μετράει είναι το συναίσθημα και όχι το βάθος.
Η συγχώρηση γίνεται προνομιούχο θέμα για την επανεκτίμηση του νοήματος που δίνουμε στην πνευματικότητα. Μας υποχρεώνει να αποφασίσουμε αν θα επιλέξουμε τον ατομισμό των ψυχολογικών εμπειριών ή αν θα στοχαστούμε στην εκκλησιαστική αρετή της αγάπης προς τους άλλους. Η αγάπη είναι η ουσία της Εκκλησίας καθώς είναι το ύψιστο ιδίωμα του Θεού. Αποτελεί τον μοναδικό (προσδι)ορισμό του Θεού (Α΄ Ιωάν. 4: 8).
Η αγάπη για τους εχθρούς έτσι γίνεται το κορυφαίο επίτευγμα της αγάπης. Όπως γράφει ο Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζούλιας: «Καμμιά μορφή αγάπης δεν είναι πιο ελεύθερη από αυτήν, και καμιά μορφή ελευθερίας δεν ταυτίζεται πιο πολύ με την αγάπη των εχθρών. Η αγάπη που δεν περιμένει ανταπόδοση.. είναι αληθινά χάρις, δηλαδή ελευθερία… Μόνο όταν συμπίπτει η αγάπη με την ελευθερία έχουμε θεραπεία. Αγάπη χωρίς ελευθερία και ελευθερία χωρίς αγάπη, αποτελούν παθολογικές καταστάσεις που χρειάζονται θεραπεία».
(περίληψη από το ομώνυμο κεφάλαιο του βιβλίου του π. Βασιλείου Θερμού,
«Περάσματα στην απέναντι όχθη», εκδόσεις «Εν πλώ»)
Πηγή: Καθεδρικός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Χολαργού
Εικόνα: Sculpture by the Sea
Μάθημα Εφαρμοσμένης Θεολογίας: Αγάπη «εδώ και τώρα» Φεβρουάριος 12, 2018
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , add a comment
Είναι εύκολο να θέλεις γενικά το καλό της ανθρωπότητας και να μιλάς για το δίκαιο της εργατικής τάξης. Το δύσκολο είναι να μεταφέρεις τον παράλυτο συγκρατούμενό σου στην τουαλέτα της φυλακής, να δώσεις στον ιδιότροπο άρρωστο φυλακισμένο αυτό που θα σου ζητήσει, να υπομείνεις το ροχαλητό του διπλανού σου χωρίς να τον ξυπνήσεις ή να ακούς υπομονετικά τον ανυπόφορο που δεν σταματάει να διηγείται τις δυστυχίες του. Αυτόν τον διπλανό μας πρέπει να βοηθήσουμε, αυτόν που εκτός από πληγές είναι γεμάτος ίσως αυθάδεια και απαιτήσεις, αυτόν που το καλό που του κάνουμε δεν αποκλείεται να το δει με καχυποψία ή ειρωνεία, αν δεν μας βρίσει κι από πάνω. Δεν πρέπει λοιπόν να περιοριζόμαστε σε κούφιες αγαπολογίες. Πρέπει να παρηγορήσουμε τον Χριστό στο πρόσωπο του διπλανού μας, στο πρόσωπο αυτού που περιμένει εδώ και τώρα να τον συμπονέσουμε.
μοναχός Νικόλαος Στάινχαρντ
Πηγή: Φωνή Κυρίου 11/2/2018 (pdf)
Γάμος: Απόλαυση ή Μαρτύριο; Μάιος 15, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βίντεο, Οικογένεια / Παιδί, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις, Σχέσεις , 1 comment so far«Μαρτυρικά απολαυστική» και διδακτική ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου στη Σχολή Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης, 13/3/2017.
Μερικά ενδιαφέροντα σημεία:
Μέσα από το γάμο πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες βασικές ανάγκες.
- Η ανάγκη για ευτυχία, για χαρά, για αγάπη.
- Βασική οικονομική ανάγκη.
- Την ανάγκη να βρίσκει ικανοποίηση στο λόγο. Να μην εμποδίζουμε την ελευθερία του λόγου. Να δεχόμαστε την διαφορετική γνώμη.
- Την ανάγκη να δίνουμε και να παίρνουμε αξία. Να ευχαριστούμε, να επαινούμε και να ανεβάζουμε το ηθικό με τον καλό λόγο.
- Την ανάγκη της ελευθερίας και της δημιουργικότητας
Για να γίνει τελικά ο γάμος απόλαυση και όχι μαρτύριο, πρέπει να έχουμε δύναμη ψυχής να βρίσκουμε τα λάθη μας και να εργαστούμε βαθιά μέσα μας.
Να δώσουμε τους αγώνες μας να εργαστούμε πνευματικά και ψυχικά για να πετύχουμε πρώτα τις αλλαγές σε προσωπικό επίπεδο.
Στην ίδια συνταγή -το να γίνει απόλαυση ο γάμος- προστίθεται ο διάλογος, η συζήτηση, να λέγονται αλήθειες.
Βασικός παράγοντας στην ευτυχία είναι η κατανόηση, η συγχώρεση και η αγάπη.
Επίσης βασική προϋπόθεση σε ένα γάμο είναι να υπάρχει ταίριασμα στη σχέση και στην πορεία της ζωής.
Αποφεύγουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον άλλο, αποφεύγουμε να έχουμε πείσμα…και βρίσκουμε/ανακαλύπτουμε τα κοινά σημεία συνάντησης και σύγκλισης απόψεων.
Σημείωση: Στο παραπάνω βίντεο, η ομιλία ξεκινάει περίπου στο χρονικό σημείο 14:40.
Η ομιλία είναι διαθέσιμη και ως αρχείο ήχου:
Πηγή: Ρομφέα
Η Κατάθλιψη μας είναι η Αξόδευτη Αγάπη μας Απρίλιος 11, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Κοινωνία, Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , 1 comment so far
Είναι κάτι καρδιές που έχουνε τόση αξόδευτη αγάπη και δεν ξέρουνε πώς να την ξοδέψουν και γι’αυτό βασανίζονται. Βασανίζονται όχι γιατί αγαπούν, αλλά γιατί αγαπούν πολύ κι όμως φοβούνται να το εκφράσουν, να το δείξουν.
Μην φοβάσαι μη παρεξηγηθείς, μην φοβάσαι εάν φέρεις τους άλλους σε «δύσκολη θέση». Συνήθως η αγάπη κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άβολα, γιατί μάθανε να μένουνε στους τύπους και στον καθωσπρεπισμό· μια γνήσια αγκαλιά και ένα φιλί συνήθως ξαφνιάζει τους ανθρώπους που συνθηκολόγησαν με τις τυπικές χειραψίες και τα αδιάφορα νεύματα «ενδιαφέροντος».
Ξόδεψε λοιπόν την αγάπη σου δείχνοντάς την. Ξόδεξέ την γιατί αλλιώς μπορεί να γίνει ιδιοτροπία, απομόνωση, σκληρότητα ακόμα και κατάθλιψη.
Όπως πολύ σωστά είπε ένας πάτερ: «Η κατάθλιψη μας είναι η αξόδευτη αγάπη μας»
π. Παύλος Παπαδόπουλος (FB)
Η Ζωντανή Καρδιά, το Δικαιόμετρο και τα Χριστιανικά «Ρομπότ» του Πρέπει Μάρτιος 17, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , 1 comment so far
Ψυχωφελής ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Βαρνάβα Γιάγκου.
Κύρια σημεία
- Τα χριστιανικά «ρομπότ» του πρέπει και η αλλαζονία της τυπικής τήρησης του «νόμου»
- Δε σωζόμαστε επειδή τηρήσαμε πέντε κανόνες, αλλά γιατί αγαπήσαμε τον Χριστό
- Η «αθέατη» δεξιότητα που πρέπει να οικοδομήσουμε: Η δύναμη αγάπης, η λεπτή, φιλέσπλαχνη διάθεση της καρδιάς ένταντι των άλλων
- Το βασικό τρύπτυχο της πνευματικής ζωής: α) μην απελπίζεσαι στις δυσκολίες, β) να μην κατακρίνεις και να συγχωρείς τους άλλους, γ) να ευχαριστείς και να αποδίδεις τα καλά και τις επιτυχίες σου στο Θεό και τη Χάρη Του
- Η ειδοποιός διαφορά της χριστιανικής πνευματικής ζωής και της νοοτροπίας που διέπει την ασκητικότητα θετικών σχολών σκέψης
- Η προσευχή είναι το ραντεβού με τον Θεό
- Η μεγαλύτερη κατάρα στο γάμο είναι «το δικό σου και το δικό μου»
- Εμπιστοσύνη και αντιμετώπιση της προδοσίας στις ανθρώπινες σχέσεις
- Το κάθετι που γίνεται στη ζωή μας είναι χρήσιμο για να εξετάσουμε τον εαυτό μας και να εξελιχθούμε εμείς οι ίδιοι
Αρχείο ήχου
Την ομιλία μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή αρχείου ήχου (mp3) εδώ.
Εικόνα: Sculptures by the Sea
Χαρά, το Μονοπάτι προς την Αγάπη – Συνέντευξη με τον Κώστα Λοή Φεβρουάριος 13, 2017
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Βιβλία / Περιοδικά, Ορθοδοξία / Εκκλησία, Σχέσεις , add a comment
Ο Κώστας Λοής είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας των «δίδυμων» μυθιστορημάτων Χαρά μου, χαρά μου και Βάλε το όνειρο στο ψυγείο (εκδόσεις Σαββάλας). Και τα δύο βιβλία πραγματεύονται τη διαδρομή και τη συνάντηση δύο νέων ανθρώπων, καθώς και την πορεία οικοδόμησης της σχέσης τους. Το Χαρά μου, χαρά μου το έχουμε παρουσιάσει παλαιότερα στο Ζωντανό Ιστολόγιο.
Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να συζητήσουμε με τον Κώστα Λοή. Μοιραζόμαστε εδώ μερικά σημεία από τη συζήτηση που εκτιμούμε ότι μπορεί να είναι χρήσιμα και ωφέλιμα καθώς και κάποια ενδιαφέροντα νέα.
Ζ.Ι.
Περί Έρωτα, Γάμου και Σχέσεων: Ο δρόμος της Αγάπης
Σύμφωνα με την εμπειρική παρατήρηση του Κ.Λ., όλοι οι άνθρωποι αναζητούν την αγάπη, αλλά όλοι καταλήγουν να γεύονται τον πόνο.
Βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει κάθε νέος/νέα: Γιατί θέλεις να παντρευτείς; Για να παντρευτείς, πρέπει να μάθεις να αγαπάς. Προϋπόθεση και υποχρέωση για να αγαπήσεις είναι να πορεύεσαι πνευματικά με ταπείνωση οικοδομώντας πρώτα τον εαυτό σου μέσα από έναν αγώνα διά βίου.
Η αγάπη με την συνήθη έννοια εμπεριέχει συμπάθειες και εμπάθειες. Η αυθεντική αγάπη είναι δρόμος που οδηγεί στον Χριστό. Η αγιοπνευματική αγάπη δεν έχει πόνο ως λύπη, αλλά χαρά ακόμα και μέσα στις δυσκολίες, χαρμολύπη. Ο πόνος είναι ένας εκσκαφέας κατά το γέροντα Μωυσή Αγιορείτη. Ανοίγει τον δρόμο στην πνευματική ζωή και σε βοηθάει να προχωράς.
Η Οικοδόμηση της Προσωπικότητας για την Αγάπη
Στο δεύτερο βιβλίο ο Πάρης συμβουλεύει τον Ιορδάνη: Βάλε το όνειρό σου στο ψυγείο (π.χ. για εύρεση συντρόφου), οικοδόμησε πρώτα τον χαρακτήρα σου και όταν κρίνει ο Θεός θα γίνει!
Καθένας μας έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο στη ζωή του και όλοι μας τον Θεό. Δε μπορείς να μιλήσεις για οικοδόμηση χαρακτήρα χωρίς να αναφερθείς στο Θεό. Οδοδείκτης μας για την οικοδόμηση αυτή είναι η προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου για τα εννέα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος:
ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια (Γαλ. 5:22-23)
Η ατομική πορεία του καθενός μας πρέπει να ξεκινήσει αντίστροφα:
Ξεκινάς από την εγκράτεια, να μάθεις να λες όχι στον εαυτό σου και στις παρορμήσεις σου, προχωράς στην πραότητα, στην πίστη, την αγαθότητα (να έχεις καλές προθέσεις), την χρηστότητα (να είσαι χρήσιμος στην κοινωνία, στην οικογένειά σου και σε άλλους ανθρώπους στον τομέα σου), τη μακροθυμία (σταματάς να θυμώνεις γιατί αγαπάς τον άλλον άνθρωπο ακόμα κι αν σου φέρεται άσχημα), την ειρήνη (εσωτερική γαλήνη, αταραξία τόσο στα δυσάρεστα όσο και στα ευχάριστα), που είναι βασική προϋπόθεση της χαράς, και στο τέλος να φτάσεις στην αγάπη, καθώς αν δεν είσαι χαρούμενος άνθρωπος, δε μπορείς να αγαπήσεις.
Αναφορικά με τα Βιβλία
Αγάπη, πόνος, ελευθερία είναι οι κύριοι άξονες και λέξεις γύρω από τις οποίες κινούνται και τα δύο βιβλία (τα οποία βρίσκονται υπό έκδοση και στα ρωσικά).
Η συγγραφή των βιβλίων έγινε στον υπολογιστή τον οποίον αγόρασε έπειτα από υπακοή σε προτροπή του πνευματικού του, αν και δεν είχε καμία προηγούμενη γνώση υπολογιστών. Το πρώτο βιβλίο προέκυψε αυθόρμητα εν πολλοίς μέσα σε μια νύχτα, αμέσως μετά από μια φιλική συνάντηση με αγαπημένα του πρόσωπα και συζήτηση περί διαπροσωπικών σχέσεων. Ακολούθως, χαρακτήρες και καταστάσεις της καθημερινότητάς του ενέπνευσαν την ολοκλήρωση του βιβλίου.
Στα σκαριά βρίσκεται 3ο βιβλίο γύρω από άλλο πρόσωπο της ιστορίας πέραν της Χαράς και του Ιορδάνη από την οπτική γωνιά των οποίων είναι γραμμένα τα δύο πρώτα βιβλία αντίστοιχα.
Ένα μήνυμα-σύνθημα του συγγραφέα
Ως χριστιανοί, έχουμε την υποχρέωση να ζήσουμε και να χαρούμε τη ζωή μας. Αντί όμως να το κάνουμε όπως οι περισσότεροι, εμείς ας ζήσουμε τη ζωή μας με άλλο, “πρωτότυπο” τρόπο: Βρες τη χαρά και ζήσε τη ζωή σου μέσα από τα μυστήρια της Εκκλησίας.
Η Διαφύλαξη των Ορίων: Χριστιανική Μέθοδος για Ευτυχισμένες Σχέσεις (ζευγαριών και όχι μόνο) Αύγουστος 20, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία, Ομιλίες / Ηχογραφήσεις, Σχέσεις , add a comment
Ομιλία π. Βαρνάβα Γιάγκου για την υγιή ανάπτυξη σχέσεων στο γάμο.
Μερικά σημεία από την ομιλία:
- Οι Χριστιανοί σύζυγοι πρέπει να ανέχονται τα πάντα… Σωστό ή Λάθος;
- Τα όρια ως τρόπος σεβασμός της ελευθερίας στη σχέση
- Χριστιανική Αγάπη και Διαφύλαξη Ορίων
- Υγιή και αρρωστημένα παραδείγματα θυσίας, υπακοής, δοσίματος, ισορροπίας
- Αγαπητική υποχωρητικότητα ή επιβράβευση της αρρώστιας;
- 2 εμπόδια της διαφύλαξης των ορίων: Οργή και η καλλιέργεια Ενοχών
- Πότε πρέπει να υποχωρούμε και πότε να κοντραριζόμαστε;
- Τα 3 στάδια ανάπτυξης της σχέσης:
1. Αυτοεξέταση και οριοθέτηση του εαυτού μας
2. Φανέρωση του εαυτού μας: Επικοινωνία των ορίων και επιθυμιών μας στον άλλον (ψυχολογική ωρίμανση)
3. Συνεργασία για την εύρεση της χρυσής τομής των ορίων (πνευματική ωρίμανση) - Ο μύθος της «μαγικής σχέσης»: βρήκα έναν άνθρωπο – πατάω το κουμπί – περνάω καλά // σταμάτησα να περνάω καλά – χρεωκόπησε η σχέση – χωρίζω
- Ο έρωτας φεύγει, η αγάπη έρχεται με διαρκή πάλη (με τον εαυτό μας)
- Αληθινή Αγάπη & Ταπείνωση = «Να αγαπήσω όχι αυτό που φανταζόμουν και επιθυμούσα, αλλά αυτό δεν ήθελα αλλά που μου ήρθε στη ζωή»
- Η χρησιμότητα της διακινδύνευσης στη σχέση ως αντίδοτο στην αδιαφορία
- Σταύρωμα του θελήματος, διαφύλαξη ορίων και θυσία (με πνευματικούς καρπούς)
Αν προτιμάτε, μπορείτε να μεταφορτώσετε την ομιλία από εδώ.
Φωτογραφία: Γεώργιος Κόρδης
Πως θα καταλάβουμε αν έχουμε Αγάπη Ιούνιος 14, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Ορθοδοξία / Εκκλησία , 2Σχόλια
Ξέρεις πως θα καταλάβεις ότι δεν έχεις αγάπη;
Όταν σε αμφισβητούν και η ταραχή εμφανίζεται στην καρδιά σου.
Όταν σε υποτιμούν και η οργή κατατρώγει τα σωθικά σου.
Όταν σε απαξιώνουν και εσύ με την σειρά σου τους απαξιώνεις.
Τότε να ξέρεις ότι μιλάς για την αγάπη, αλλά δεν έχεις.
Όλοι μας στο όνομα της αγάπη προσπαθούμε να δικαιωθούμε.
Τί παράδοξο; Τί ανόητο;
Να λες από τη μία ότι αγάπας και από την άλλη να ζεις ως μια κλειστή γροθιά.
π. Παύλος Παπαδόπουλος (FB)
Αγάπη που Αντέχει στο Χρόνο Ιούνιος 2, 2016
Posted by Ζωντανό Ιστολόγιο in : Πολυμέσα, Σχέσεις , add a comment